• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlendiğine pişman olduğu halde boşanmamaya karar verenler: sabretme ve rahatlama?

sözler? maddi şeyler mi? ne bileyim anlamadım

öyle değil.. anlatması çok zor... özetle şöyle diyebilirim; benim hayatımda en önemli bir şey vardı.. manevi bir şey-ben ona en baştan hayatımın hedefini söylediğim halde, bu hedefin herşeyin üstünde olduğunu,kendisinden de önemli olduğunu söylediğim halde, her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlattığım halde bana açık davranmayıp, kendisini farklı tanıtıp, uzakta olduğumuz için benim kendisini yanlış tanıdığımı iddea edip, bir şekilde evlilik sonrasına vaadler vermesi... ve ben ona açıkça söylemiştim.. hatta kendisi de "bir yıl içinde hala sözlerimi tutmamış olursam istediğin yere gidebilirsin" demişti boşanmayı kastederek.. evlendik... günler geçiyor.. sabrediyorum.. sonra aylar geçmeye başladı.. hiç bir çaba yok... sonunda beni kaybedeceğini bildiği halde... işte...ağlamakla geçti zaman..
 
Tugbasevban, daha önceki mesajlarında demişsin ya, onu sadece hayatımdaki figürlerden biri olarak görmeye çalışıyorum, belki böylece etkilenme düzeyim azalır diye...Biliyor musun aynısını ben de kendime bu şekilde ifade etmiştim aynen. Yani herhangi bir uzak arkadaşı takma düzeyim nasıl "bir yere kadar"sa evlilik olayına da öyle bakayım dedim. Uzun yıllar evli kalan işadamları işkadınları sanki çok iyi anlaştığından, aşk dolu bi hayat yaşadıkalrından mı evli kalabildiler? Hayır, sadece evliliği hayatlarının bir parçası olarak gördükleri için diyer öğütler verdim kendime...Ama sanırım ben aşk kadınıyım :1: Aşk bitti mi olmuyor.Haa yanlış anlaşılmak istemem, öyle çok ayran gönüllü, ya da saatlerce mehtabı izleyelim, aşk balonlarının içinde yaşayalım derdinde olan 15 yaşındaki kız değillim. Ama hem onun yanında kendimi güvende hissetme hissim neredeyse hiç oluşmadı( sadece fiziken değil, manevi ve dış dünyaya karşı) hem de fiziken de soğumaya başladım.

Artık biyolojik bebek saatim de geldi sanırım, ama daha ilk aydan uymadığımızı göre göre buraya kadar geldim, şimdi bi de hatalarıma hata eklemekten korkuyorum. Diğer yandan da ne derdin var ki diyorum kendime.Ye iç gez toz, arkadaşsızlık senin derdin diyorum. Ya Allah O'nu da elimden alırsa diye korkuyorum.
 
zaman geçtikçe benden bir şeyler götürdü hep... hiç olmak istemediğim bi insana dönüştüm.. kendimi bir çamura saplanmış gibi hissettim.. gittikçe batıyordum... hayatımın en büyük çelişkisini yaşıyordum...
 
öyle değil.. anlatması çok zor... özetle şöyle diyebilirim; benim hayatımda en önemli bir şey vardı.. manevi bir şey-ben ona en baştan hayatımın hedefini söylediğim halde, bu hedefin herşeyin üstünde olduğunu,kendisinden de önemli olduğunu söylediğim halde, her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlattığım halde bana açık davranmayıp, kendisini farklı tanıtıp, uzakta olduğumuz için benim kendisini yanlış tanıdığımı iddea edip, bir şekilde evlilik sonrasına vaadler vermesi... ve ben ona açıkça söylemiştim.. hatta kendisi de "bir yıl içinde hala sözlerimi tutmamış olursam istediğin yere gidebilirsin" demişti boşanmayı kastederek.. evlendik... günler geçiyor.. sabrediyorum.. sonra aylar geçmeye başladı.. hiç bir çaba yok... sonunda beni kaybedeceğini bildiği halde... işte...ağlamakla geçti zaman..

Ben o hedefi az çok anladım canım benim.Ben de hep onu hedeflemeye çalışıyorum, ama bu durumun bazen zararı da oluyor, bu dünya gözümde küçülüp hiçleşiyor...Eğer benim anladığım şeyse senin dediğin şey, O hedefinden şaşma, sınav dünyası değil mi, en uzun süreninki 100 yıl sürüyor. Bu yaşadıklarımız da farklı alanlardaki sorular işte, doğru cevaplarız umarım.
 
Tugbasevban, daha önceki mesajlarında demişsin ya, onu sadece hayatımdaki figürlerden biri olarak görmeye çalışıyorum, belki böylece etkilenme düzeyim azalır diye...Biliyor musun aynısını ben de kendime bu şekilde ifade etmiştim aynen. Yani herhangi bir uzak arkadaşı takma düzeyim nasıl "bir yere kadar"sa evlilik olayına da öyle bakayım dedim. Uzun yıllar evli kalan işadamları işkadınları sanki çok iyi anlaştığından, aşk dolu bi hayat yaşadıkalrından mı evli kalabildiler? Hayır, sadece evliliği hayatlarının bir parçası olarak gördükleri için diyer öğütler verdim kendime...Ama sanırım ben aşk kadınıyım :1: Aşk bitti mi olmuyor.Haa yanlış anlaşılmak istemem, öyle çok ayran gönüllü, ya da saatlerce mehtabı izleyelim, aşk balonlarının içinde yaşayalım derdinde olan 15 yaşındaki kız değillim. Ama hem onun yanında kendimi güvende hissetme hissim neredeyse hiç oluşmadı( sadece fiziken değil, manevi ve dış dünyaya karşı) hem de fiziken de soğumaya başladım..

bu cümleleri ben yazdım sandım.. bu kadar mı aynı olur hissedilenler..
 
Tugbasevban, daha önceki mesajlarında demişsin ya, onu sadece hayatımdaki figürlerden biri olarak görmeye çalışıyorum, belki böylece etkilenme düzeyim azalır diye...Biliyor musun aynısını ben de kendime bu şekilde ifade etmiştim aynen. Yani herhangi bir uzak arkadaşı takma düzeyim nasıl "bir yere kadar"sa evlilik olayına da öyle bakayım dedim. Uzun yıllar evli kalan işadamları işkadınları sanki çok iyi anlaştığından, aşk dolu bi hayat yaşadıkalrından mı evli kalabildiler? Hayır, sadece evliliği hayatlarının bir parçası olarak gördükleri için diyer öğütler verdim kendime...Ama sanırım ben aşk kadınıyım :1: Aşk bitti mi olmuyor.Haa yanlış anlaşılmak istemem, öyle çok ayran gönüllü, ya da saatlerce mehtabı izleyelim, aşk balonlarının içinde yaşayalım derdinde olan 15 yaşındaki kız değillim. Ama hem onun yanında kendimi güvende hissetme hissim neredeyse hiç oluşmadı( sadece fiziken değil, manevi ve dış dünyaya karşı) hem de fiziken de soğumaya başladım.

Artık biyolojik bebek saatim de geldi sanırım, ama daha ilk aydan uymadığımızı göre göre buraya kadar geldim, şimdi bi de hatalarıma hata eklemekten korkuyorum. Diğer yandan da ne derdin var ki diyorum kendime.Ye iç gez toz, arkadaşsızlık senin derdin diyorum. Ya Allah O'nu da elimden alırsa diye korkuyorum.

senin sorunun ne boyutlarda,hayatını ne kadar etkiliyor bilemiyorum ama eğer benim kadar yıpranıyorsan sakın bebek düşünme derim.. ben de düşünmüyordum.. belki bir gün emin olursam diyordum.. ama oldu işte..
 
Ben o hedefi az çok anladım canım benim.Ben de hep onu hedeflemeye çalışıyorum, ama bu durumun bazen zararı da oluyor, bu dünya gözümde küçülüp hiçleşiyor...Eğer benim anladığım şeyse senin dediğin şey, O hedefinden şaşma, sınav dünyası değil mi, en uzun süreninki 100 yıl sürüyor. Bu yaşadıklarımız da farklı alanlardaki sorular işte, doğru cevaplarız umarım.

:''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

ah bi becerebilsem.. o yanımdayken öyle zor ki... ben siyah beyaz bi insanım.. gri yok hayatımda... birine yaklaşsam diğerinden uzaklaşıyorum:'''''''''''''''''''
 
:''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

ah bi becerebilsem.. o yanımdayken öyle zor ki... ben siyah beyaz bi insanım.. gri yok hayatımda... birine yaklaşsam diğerinden uzaklaşıyorum:'''''''''''''''''''

ve eğer bu da sınavın bir parçasıysa çok zor... altından kalkamıyorum:'''''''''''''
 
evet bu durum bendede var bende elşimi çok seviyorum ama velenmden önce verdiği sözleri hiç tutumadı evlendik bir balayına bile çıkamadık biyerlere gidelim diyorum işlerim var diyo bana verdiği söleri hiç tutmadı tusa bile dediğin gibi bir çaba göstermiyo.
 
:''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

ah bi becerebilsem.. o yanımdayken öyle zor ki... ben siyah beyaz bi insanım.. gri yok hayatımda... birine yaklaşsam diğerinden uzaklaşıyorum:'''''''''''''''''''

ay ben anlamadım :44:

yani hayatımdaki en önemli hedefe yaklaşmaya çalışsam, eşimden uzaklaşıyor, eşimden nefret ediyorum. eşime yaklaşsam, hedefimden uzaklaşıyorum... çünkü o hedeften o beni uzaklaştırdı diye düşünüyorum ve tam 4 yılım onun yüzüne boşa geçti gibi düşünüyorum..
 
yani hayatımdaki en önemli hedefe yaklaşmaya çalışsam, eşimden uzaklaşıyor, eşimden nefret ediyorum. eşime yaklaşsam, hedefimden uzaklaşıyorum... çünkü o hedeften o beni uzaklaştırdı diye düşünüyorum ve tam 4 yılım onun yüzüne boşa geçti gibi düşünüyorum..

insanın hayatını boş şeyler doldurunca dolu şeylere yer kalmıyor...
anlatması zor demiştim ya hani... çok uzun hikaye... çok mücadele ettim.. böyle düşünmemin nedenleri var...

şu an asıl mesele nasıl eski halime dönebilirim, kocam yanımdayken... yani insan memnun olmadığını bildiği halde nasıl katlanır evliliğe? çözüm arıyorum...
 
:kkk:
yani hayatımdaki en önemli hedefe yaklaşmaya çalışsam, eşimden uzaklaşıyor, eşimden nefret ediyorum. eşime yaklaşsam, hedefimden uzaklaşıyorum... çünkü o hedeften o beni uzaklaştırdı diye düşünüyorum ve tam 4 yılım onun yüzüne boşa geçti gibi düşünüyorum..

onu anladım kuzu da nasıl bir hedef ki ikisi bir arada olmuyor, onu çok idrak edemedim..
 
evet bu durum bendede var bende elşimi çok seviyorum ama velenmden önce verdiği sözleri hiç tutumadı evlendik bir balayına bile çıkamadık biyerlere gidelim diyorum işlerim var diyo bana verdiği söleri hiç tutmadı tusa bile dediğin gibi bir çaba göstermiyo.

peki bunu çok önemsediğin konularda da yapıyor mu? yani çok önemsediğin konularda söz verip tutmama? seni nasıl etkiliyor bu durum? olayın ciddiyet boyutunu merak ediyorum: boşanma fikriyle perişan olduğun oluyor mu? eğer öyleyse nasıl başa çıkıyorsun bu düşüncelerle?
 
Back