Evlendiğine pişman olduğu halde boşanmamaya karar verenler: sabretme ve rahatlama?

T

tugbasevban

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
14 Mart 2011
93
0
86
arkadaşlar bilmiyorum içinizde benim gibi olan var mı ama

yaklaşık iki yıllık evliyim. eşimi de -önceden daha da çok- şimdi ise 'çok' seviyorum ancak evlenmeden önce de ondan memnun değildim, bana sözler verdi.. evlendik... sözlerini tutmadı. onunla çok konuştum.. beni anlıyor, hak veriyor, üzülüyor ancak yeterince çaba sarfetmiyor. çok zor zamanlar geçirdim, geçiriyorum.. ancak sabretmeye ve bu durumla başa çıkmaya karar verdim çünkü küçük bir bebeğim var.

benimle aynı durumda olan arkadaşlar! rahat hissetmek için neler yapıyorsunuz?

ben hobilerime yoğunlaşıyorum. siz?
 
Her gecen gun dahada mutsuz oluyorum.icim daraliyo kizim olmasaydi 3yil icinde bosanirdim kesin.hic mutlu degilim. Eski gunlerimi ozluorm hep.evlendikten sonra hc arkadasim kalmadi zaten fazla yoktuda iste.bosa koyuyorum dolmuyo dolu kismi zaten almaz...oyle karmakarisigim
 

ben de evlenıcem de senn evlendıkten sonra yasadıgın sorun nedr?
 




ben uzun bı surec sonunda evlenıcem ve asıl bu deneyımı yasamısların tecrubelerını dınlemek ıstıyorum yardımcı olursan sevınırım
 
yabese .!.:
ben de evlenıcem de senn evlendıkten sonra yasadıgın sorun nedr?
Genişletmek için tıkla...

Ben sevgilimden ayrildiktan sonra bunalima girdim.hic bitmeyecek zannediyordum bitmesini kabullenemedim.ama o bitirmisti ve hayatinda baska biri vardi.cok mutsuzdum tanistigim hickimseyi sevmedim ondan sonra.kararsizliklar icinde evlenme karari aldim.esimle 1 yildir arkadastik herseyimi anlairdim o da hep dinlerdi.cok anlayisli kibar biriydi hep.evlenmeden once.mantigimda kalbimde bu evliligi onaylamasada evlendim.nasil anlataymki herseyi kisaca.bi suru hayal kirikligi yasadim.esim hep kirici konustu.zaten evlendikten bir ay sonra cocuk yapmaya karar verdik.bi sekilde ikna oldum.aslinda hemen cocuk istemiordum.daha birbirimizi tanimadan.evet. İki iyi arkadas olmustuk ama sevgili es olamadik.sorun burdan basliyor.tabii ben cok sessiz kaldim yasadigimiz sorunlar karsisinda simdiki gibi tavrimi koysaydim davranislari daha farkli olrdu kesin.biraz karisik yazdim ama nerden nasil basliyacagimi blmiorm
 
galiba asıl sorun burda.. hala emin değilken evlenmişiz.(kına gecemin akşamı en yakın arkadaşımla konuşurken bile"ne yapayım.. olmassa boşanırız" dediğimi hatırlıyorum) insan gönlü rahat olaraki emin olarak bu kararı almalı sanırım. ben evlilik öncesi de çok mücadele ettim. hep bir umut... işte.. insan çok sevince çabuk vazgeçemiyo.. aslında bana kalsa görüşmeye başladığımız ilk bir buçuk ayda anlamıştım olmayacağını.. ama o kabullenmedi.. o da çok seviyor çünkü.. ben çok ayrılmaya çalıştım ama o sözler vererek beni ikna etti hep bir şekilde.. bir türlü bitiremedim. evlenmeden önce karmakarışıktım. kırgındım... kızgındım... ne bileyim.. biraz da kişilik herhalde.. millet bi hata gördümmü tekmeyi atar, bize ise sabretmek öğretilmiş bi kere...
 

ben de eskiden ne kadar huzurlu olduğumu düşündükçe saatlerce ağlardım.. şimdi düşündüğümde yine ağlıyorum ve düşünmemeye çalışıyorum.. çünkü çok yıpranıyorum.. işin içinden çıkamıyorum... aynı dediğin gibi karmakarışıktım ben de.. ama artık o kadar zaman oldu ki her şey kafamda net.. ne zaman nasıl hissedeceğimi bile biliyorum.. düşünceler başıma üşüşünce bir kaç dakika içinde saatler sürecek ağlama krizlerine giriyorum.
onun için eşime diyorum ki:"benim o halimi gördüğünde hemen sarıl gönlümü al"
çünkü o hemen bir şekilde beni yatıştırabilirse saatler sürecek ağlamalarım dakikalara düşebiliyo.. neyse ki benimki suçunu kabul ediyo en azından pişman hissediyo, değişemese de... seninki suçunu kabul ediyo mu bari?
 

bir de sevmek işleri bazen çok zorlaştırıyo.. mesela diyorum ki onu(eşimi) yok farzedeyim.. herhangi bi insanmış gibi.. ne biliyim üniversitedeki oda arkadaşımmış gibi.. önemsemeyim diyorum.. olmuyo... bana verdiği zararı -bütün hayat sevincimi, huzurumu aldı götürdü- unutmaya çalışıyorum.. hiç bir şey olmamış gibi savranmak istiyorum.. olmuyo..
 
hele evliliğimizin ilk yılı... bana verdiği sözleri tutmadığını gördükçe, kırıldıkça ağlamaktan harap olurdum... hatırlıyorum sabahları işe gözlerim kıpkırmızı şiş gelirdim.. haftanın 7 gününden 4 günü falan böyle olurdu... sabah akşam hüngür hüngür...
 
ama bi çözüm yolu olmalı değil mi? maden boşanmak istemiyorum.. durumu kabullenip hayata geri dönmenin bi yolu olmalı..
önceki hallerime göre şu an çok daha iyiyim ama yine de işte...

en son psikoloğa gitmeye karar verdim ama devlette psikeatri varmış psikolog yokmuş herhalde yeniden araştırmam gerek.

eski huzuruma kavuşmak istiyorum. eşimi hem seviyorum hem nefret ediyorum. Allah a dua ediyorum 'içimdeki kini sök at...' diye...
 
Ben sizi çok iyi anlıyorum. Bazen içimden abartıyor muyum acaba diyorum, ama yok işte, aşk bitti bende. O aşkın bitmemesi için de elimizden geleni yapalım, her an tetikte olalım diye çok da uyardım, hem onu hem kendimi.Ama yılllar yıllar önceki meseleler halen aynı, hiçbir değişiklik yok.Dediğiniz gibi, ben artık irbirini çekmeyen birbiri için emek vermeyen insanlara da kızamıyorum.Emek ne için verilir ki? uYUŞMAYAN KARAKTER YAPILARINI uyuşturmak için emek verilmez, onun adı zorlamadır.

İnsan çocukluğunda ne gördüyse o. Ben de birlikteğimizin ilk aylarında anlamıştım uyuşmayacagımızı, ama sonra törpülenir düşüncesi ve psikolojik bağımlılığımla, genel ruhsal çökkünlüğümle kafamda kaç kez bitirdiğim şeyi en sonunda nikah masasında bitirdim. Bakalım bi bitiş daha yaşanır mı başka bi yerlerde...
 
kızlar bura tam benim topicim :87:

ben de evlendiğine pişman olup da boşanmak için yeterli gerekçesi olmayan, aynı zamanda eşine karşı büyük de bir sevgisi olan bir insanım..

eşimin en sıkıntılı yanı, inadı.. tam bir koç burcu.. birşeye kızdı mı ( konu ne olursa olsun fark etmez) küser, inad eder, uzatır.. ben de ikizlerim.. hemencecik geçer sinirim.. geçse ne olur? adam suratıma bakmıyor.. aynı evin içinde 2 yabancı gibi günler geçiririz.. üç beş gün sonra siniri anca geçer..

işte o suratıma bakmadığı günlerde, ondan nefret ediyorum.. ama iyi olduğu günlerde de yanından kalkıp wcye bile gitmek istemiyorum.. maalesef ki iyi olduğu günler çoğunluk arz etmiyor
 

aynı şeyleri düşünüyoruz sanırım.. ben, -o hayatıma girmeden önce- çok gerçekçi bi insandım.. karakterlerin uyması en önemlisi derdim.. hatta görüşmeye başladığımız ilk bir buçuk ayda kesin tahlilimi yapmıştım.. biz uyuşmuyoruz birbirimizi üzmeye kalmadan ayrılalım dedim. o bir şekilde gönlümü aldı çünkü çok seviyordum onu. yıllar önce platonik sevdiğin insan sana yıllar sonra bir mail atıyo... düşünsene o da seni seviyormuş... bir hafta yemeden içmeden kesilmiştim farkına bile varmamıştım... öyle mutluydum.. sadece susadığımı hatırlıyorum... tarifi olmayan bir mutluluktu.. yıllardır içime attığım sevgi, ben bittiğini sanırken halbuki birikip katlanmış gizlice.. o mailden sonra da "hadi hayırlısı.. inşallah uyuşuruz" diyordum kendi kendime... uyuşmadığımızı bildiğim halde, onun verdiği umutlar tuttu beni... zaman geçtikçe daha çok kırıldım.. içim cayır cayır yanıyordu acıdan.. 7 ay her gece hüngür hüngür ağladım.. ve dediğin gibi; çok uyardım onu... sevgimi törpüleme dedim.. ama nafile.. bir olay daha oldu.. ve kalbim buz tuttu sanki... artık eskisi gibi yanmıyordu.. aylarca da buna ağladım... söküp almıştı sevgisini içimden.. çok canımı yakmıştı.... neden eskisi gibi içim yanmıyordu artık??
 
şimdi ona karşı hissettiğim kuru bi sevgi... bir dönem nefret ettirdi kendisinden... kurtulmak istiyordum.. çıkmıyordu içimden.. hala bu kadar sevebilmem bile imkansız görünüyordu(kendisi de söyler, sen beni hala nasıl sevebiliyorsun diye..). ne kadar güçlüymüş sevgim.. nasıl bu hale getirebildi.. nasıl yıpratabildi bu kadar...
 

genel sıkıntılarınız neler tatlım :26:
 
aslında hatalı bendim.. kimse bu kadar büyük bi sevgiye karşılık veremezdi ki... ölçülü sevmek lazım... ben beceremedim...
 
kendini olduğundan farklı tanıttı.. tutamayacağı sözler verdi hep... neden? beni kırmamak için.. beni sevdiği için... beni kaybetmemek için..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Sizce boşanmalı mıyım
Yorumlar
18
Görüntüleme
2K
Brrk
S
Evliliğim
6 7 8
Yorumlar
140
Görüntüleme
6K
Revna
  • Kilitli
Bale günah mı?
10 11 12
Yorumlar
222
Görüntüleme
8K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
M
Eşime artık katlanamiyorum
2 3 4
Yorumlar
64
Görüntüleme
7K
Kkedi
K
V
  • Kilitli
Yalanlar üstüne kurulu bir aşkı kurtarabilir miyim? Yoksa gerçekleri bilmemesi daha mı iyi?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
8K
gozyasi
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…