Canım bana kalırsa öncelikle kesinlikle güçlü ve bencil olmalısın. Sen ne yaparsan yap bu insanların aklı başına gelmez. Onlara ders vermeye çalışırsan üzülen yine sen olursun. Domuzla güreşilmez çünkü üstün çamur olur, daha da kötüsü domuzun hoşuna gider. Bu kadın zaten ablandan daha iyi durumda olduğun için ( ondan önce evleneceğin için) çıldırışa geçmiş. Senin ağlaman, kaçman vs sadece onun hoşuna gider çünkü senin "şöyle böyle" olduğunu ispatlamış olur kendince, o zaten deli der. Yaptıklarını iyice haklı görür, deli olan senmişsin de sana tahammül ediyormuş moduna iyice girer.
Biliyorum çok zor ama kendi kabuğuna çekil, elinden geldiğince muhattap olma, ama kırgınlıkla değil, umursamazca yap bunu. Nasıl, neden sorularını kendine sorma artık. O da öyle bir insan işte. Bunu kabullen, senin annen de afedersin ama böyle bir manyak çıkmış işte, kaderinmiş bu senin. Çok yıkıcı ama bu gerçek değişmeyecek hiç bir zaman. Sana bu davranışının altında bir çok değişik sebep olabilir, senin görevin ne bunları tespit etmek ne de tedavi etmek. Düşünme nedenleri hiç.
Bencil ol, evinden telin duvağınla çık. Onlar saçmalasın, bırak onlar rezil olsun. Herkes sana çok iyi dedikçe bırak kudursunlar. Amaçları zaten kendilerinin sana yaptığı manyakça şeyleri haklı çıkarmak için senin deli olduğuna herkesi ikna etmek. Yani onlar kötü olur mu hiç, acaip olan sensin.
Gülümse ve kendini toparla, annesinden bu şekilde şiddet gören sadece sen değilsin. Allah da seni başka yerden güldürür eminim :)