- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.605
- 598
Evet son raddesindeyim.
Bitiyor her şey..
Dertlerimi anlattığım kadariyla biliyorsunuz.
Ablami, annemi..
Aramizdaki sıkıntılari..
Bir önceki konumda fazlasiyla anlatmistım.
Bugün sınavım vardi. Ablamda ise gidecekti. Ayni saatte evden çıktık. Ayni saatte eve geldik. Ben okula ders calismak icin erken gittim.
Ikimizde o soguktan yorulmus bir halde geldik.
Annem her zamanki gibi sadece ablam yorulmus gibi davranıp ben bütün gün keyif sürmüşüm gibi davrandi.
Ablam ilk basta o da streslendi yorar o stres dedi.
Ablan yatacak gitme odaya falan dedi kendi odam istedigin gibi yatarim istemeyen çıkar dedim.
Ben çoğunlukta olmak üzere sofra hazirlama kurma islerini falan yaptık. Ablam bir ise kalkacakti. Annem de o yapsın bütün gün çalıştın sen dedi.
Ben de çok yoruldum deme öyle anne dedim derken de isi yaptım.
Icime batti ama farketmeden gözümden yas geldi. Koluma sildim.zaten öfkeliydim bir cok seyi biriktirdi icimde sürekli beni asagilayip ablama abartarak davranmasindan..
Sofradan kalksam kavga çıkacak diye oturdum durdum.
Babam o sırada sana sadece sabrediyoruz dedi.
Ben de hüngür hüngür ağlamaya başladım ben sabredemiyorum dedim. Kalktim ağladım odamiza gittim.
Babam iceri cagirdi aglayarak sofrada oturmak istemiyorum ben artik dedim. Babam bir sürü kizdi hakaret etti odaya gelip. Seni o cocukla evlendirmem kendin ne halt edersen et yaninda yokum gideceksin onlara da bu haltlari edeceksin dedi. Halt dedigi ne.. benim ağlayıp sofradan kalkmam. Halbuki yillarin kiskanma birikimi. Sürekli böyle yaptıklari icin.
Gecen kayinvalidemle görümcem nisanlima anlatmis. Gorumcem, abi anne ablamin cani cok sıkkın bir seye uzuluyor evde bi sorun var sanirim demis.
Kayinvalidem de sürekli ablasi icin x benim icin cok özel diyor annesi defalarca, seninkinin de sürekli eksilerini söylüyor. Halbuki eksileri olmasi normal. Ama artilari cok olan birisi bizim kiz, niye böyle yapıyor ki annesi demis.
Üstüne annem her oturdugumuzda nisanlima beni kötülüyor niyeyse.. yok görmez bakmaz umursamaz beceremez vs.. halbuki dikkat ediyorum da mesela ablam misafir geldiginde falan odasina gidip uyuyan birisi. Ben onu bir kere yanlislikla uyuyakaldigim icin yapmıştım da kiyameti koparmisti.
Diyecegim o ki ben kendim böyle kötü hissediyordum sizlere sordum acaba abartiyor muyum diye.. nisanlimin ailesi de farketmis. Ve gorumcem ciddi ciddi cok üzülüp sormus abisine annesi de anlatinca anladim simdi bu kadar mutsuzlugun sebebini demis.
Babamın söylediklerine gelince...
Sen kendi annenle gecinemiyorsun kayinvalidenle mi gecineceksin. Ben senin yaninda yokum. Evlenir misin ayrilir misin kendin bilirsin. Bosanma falan cekemem ben ben yokum git ne halt edersen et bundan sonra ailesi gelse de yokum kendi gelse de yokum ne giderim ne gelirim sen de git evimden istemiyorum ne seni ne huzursuzlugunu daha neler neler... otur koca bekle sen dedi bi de bana. Yillardir koca bekleyen kizina bakmayip! Sevgilim vardi ama bir kere de evlenecegim takintisi ile hareket etmedik. Hep ideallerimi gerceklestirdim.
Defol git evimden dedi defalarca..
En son iceri çağırdı evlatliktan reddediyorum seni dedi. Bende tamam esyalarimi topluyorum dedim.
Nisanlima mesaj attim. Gel beni arkadasima birak dedim.
O sirada annem geldi.
Ablan evlenmeden bu evden cikamazsin sen umrumda bile degilsin benim icin önemli olan ablan. Kiz kacmis diye çocuğun kismetini kapatma dedi.
Ben zaten agliyordum. Hala hic bir sey demeden devam ettim aglamaya..
Konusamiyordum aglamaktan. Hemen nisanlim aradi 10 dakika konusamayacak kadar cok agladim telefonda...
Ben geleyim ama gelip götürürsem arkadasina bile biraksam evden kacmis olacaksin dedi. Hatta gelip o cukurdan cikarmayi cok istiyorum ama yanlis yapmamak icin sakinlesip iyi düşünelim dedi. Ben anlattim aglaya aglaya.. o sirada diger odadan sesler geldi annemle ablam iceride hic bir sey olmamis gibi gülüyorlardi. Nisanlim kizdi bana kendine gel bi bak hic bir sey olmamis gibi kendine laf soylettirme ben senin yanindayim seni o evden ben adam akilli alacagim o zamana kadar sabretmek zorundayız dedi. Eğer babanin sözu uzerine gercekten gitmem en dogrusu diyorsan nikah tarihi aliriz öyle alirim seni dedi.
Biraz sakinleştirdi aile icinde bazen küçük seyler büyüyor dedi. Basit teselliler verdi ama dogru davranışı yapalım diye uğraştı. Telefonu kapatmadan düşünüp taşınalim gece 3te olsa gelir alirim sıkıntı devam ederse ben baska yerde kalirim bizde kalirsin dedi.
Iste böyle kocaman bir olay daha.
Bundan sonrasinda ben ne yapacağım bi yardımedin lütfen.
Ayri ev gibi bir durum oldugu anda yine kacmisim muamelesi gorecegim. Iki yil ayri evde kaldigimda çok huzurlu idim ama su an ayri ev demek daha farkli bur boyut demek.
Bitiyor her şey..
Dertlerimi anlattığım kadariyla biliyorsunuz.
Ablami, annemi..
Aramizdaki sıkıntılari..
Bir önceki konumda fazlasiyla anlatmistım.
Bugün sınavım vardi. Ablamda ise gidecekti. Ayni saatte evden çıktık. Ayni saatte eve geldik. Ben okula ders calismak icin erken gittim.
Ikimizde o soguktan yorulmus bir halde geldik.
Annem her zamanki gibi sadece ablam yorulmus gibi davranıp ben bütün gün keyif sürmüşüm gibi davrandi.
Ablam ilk basta o da streslendi yorar o stres dedi.
Ablan yatacak gitme odaya falan dedi kendi odam istedigin gibi yatarim istemeyen çıkar dedim.
Ben çoğunlukta olmak üzere sofra hazirlama kurma islerini falan yaptık. Ablam bir ise kalkacakti. Annem de o yapsın bütün gün çalıştın sen dedi.
Ben de çok yoruldum deme öyle anne dedim derken de isi yaptım.
Icime batti ama farketmeden gözümden yas geldi. Koluma sildim.zaten öfkeliydim bir cok seyi biriktirdi icimde sürekli beni asagilayip ablama abartarak davranmasindan..
Sofradan kalksam kavga çıkacak diye oturdum durdum.
Babam o sırada sana sadece sabrediyoruz dedi.
Ben de hüngür hüngür ağlamaya başladım ben sabredemiyorum dedim. Kalktim ağladım odamiza gittim.
Babam iceri cagirdi aglayarak sofrada oturmak istemiyorum ben artik dedim. Babam bir sürü kizdi hakaret etti odaya gelip. Seni o cocukla evlendirmem kendin ne halt edersen et yaninda yokum gideceksin onlara da bu haltlari edeceksin dedi. Halt dedigi ne.. benim ağlayıp sofradan kalkmam. Halbuki yillarin kiskanma birikimi. Sürekli böyle yaptıklari icin.
Gecen kayinvalidemle görümcem nisanlima anlatmis. Gorumcem, abi anne ablamin cani cok sıkkın bir seye uzuluyor evde bi sorun var sanirim demis.
Kayinvalidem de sürekli ablasi icin x benim icin cok özel diyor annesi defalarca, seninkinin de sürekli eksilerini söylüyor. Halbuki eksileri olmasi normal. Ama artilari cok olan birisi bizim kiz, niye böyle yapıyor ki annesi demis.
Üstüne annem her oturdugumuzda nisanlima beni kötülüyor niyeyse.. yok görmez bakmaz umursamaz beceremez vs.. halbuki dikkat ediyorum da mesela ablam misafir geldiginde falan odasina gidip uyuyan birisi. Ben onu bir kere yanlislikla uyuyakaldigim icin yapmıştım da kiyameti koparmisti.
Diyecegim o ki ben kendim böyle kötü hissediyordum sizlere sordum acaba abartiyor muyum diye.. nisanlimin ailesi de farketmis. Ve gorumcem ciddi ciddi cok üzülüp sormus abisine annesi de anlatinca anladim simdi bu kadar mutsuzlugun sebebini demis.
Babamın söylediklerine gelince...
Sen kendi annenle gecinemiyorsun kayinvalidenle mi gecineceksin. Ben senin yaninda yokum. Evlenir misin ayrilir misin kendin bilirsin. Bosanma falan cekemem ben ben yokum git ne halt edersen et bundan sonra ailesi gelse de yokum kendi gelse de yokum ne giderim ne gelirim sen de git evimden istemiyorum ne seni ne huzursuzlugunu daha neler neler... otur koca bekle sen dedi bi de bana. Yillardir koca bekleyen kizina bakmayip! Sevgilim vardi ama bir kere de evlenecegim takintisi ile hareket etmedik. Hep ideallerimi gerceklestirdim.
Defol git evimden dedi defalarca..
En son iceri çağırdı evlatliktan reddediyorum seni dedi. Bende tamam esyalarimi topluyorum dedim.
Nisanlima mesaj attim. Gel beni arkadasima birak dedim.
O sirada annem geldi.
Ablan evlenmeden bu evden cikamazsin sen umrumda bile degilsin benim icin önemli olan ablan. Kiz kacmis diye çocuğun kismetini kapatma dedi.
Ben zaten agliyordum. Hala hic bir sey demeden devam ettim aglamaya..
Konusamiyordum aglamaktan. Hemen nisanlim aradi 10 dakika konusamayacak kadar cok agladim telefonda...
Ben geleyim ama gelip götürürsem arkadasina bile biraksam evden kacmis olacaksin dedi. Hatta gelip o cukurdan cikarmayi cok istiyorum ama yanlis yapmamak icin sakinlesip iyi düşünelim dedi. Ben anlattim aglaya aglaya.. o sirada diger odadan sesler geldi annemle ablam iceride hic bir sey olmamis gibi gülüyorlardi. Nisanlim kizdi bana kendine gel bi bak hic bir sey olmamis gibi kendine laf soylettirme ben senin yanindayim seni o evden ben adam akilli alacagim o zamana kadar sabretmek zorundayız dedi. Eğer babanin sözu uzerine gercekten gitmem en dogrusu diyorsan nikah tarihi aliriz öyle alirim seni dedi.
Biraz sakinleştirdi aile icinde bazen küçük seyler büyüyor dedi. Basit teselliler verdi ama dogru davranışı yapalım diye uğraştı. Telefonu kapatmadan düşünüp taşınalim gece 3te olsa gelir alirim sıkıntı devam ederse ben baska yerde kalirim bizde kalirsin dedi.
Iste böyle kocaman bir olay daha.
Bundan sonrasinda ben ne yapacağım bi yardımedin lütfen.
Ayri ev gibi bir durum oldugu anda yine kacmisim muamelesi gorecegim. Iki yil ayri evde kaldigimda çok huzurlu idim ama su an ayri ev demek daha farkli bur boyut demek.
