- 16 Ağustos 2017
- 9
- 10
-
- Konu Sahibi Sadebirhayat
- #1
Evi terk etmeyin boşanmada haksız olup aleyhimize sonuç dogurabilirMerhabalar,
Biraz uzun ama farklı fikirlere ihtiyacım var.
Esimle surekli küsüyorduk. 2 hafta küs bir hafta iyi geciyordu. Son 4-5 gün konuşmaya baslamistik ki 2 hafta önce bana avm de cocugumuzun (2 yaş) montunu agliyor istemiyor diye giydiremedik. Zorla giydirmeye calisirken bana bağırdı. Hasta olursa sorarim falan diye. Üstelik iki yigeni de vardi. İnsanlar durup bize baktı. Apar topar eve döndük sustum yigenlerine, aksam cocuklari almaya gelince ablasina falan belli etmemeye çalıştım. İs yerinde de sıkıntılarım vardı. 3 gün gectikten sonra isten ayrılıp memlekete gidecegimi soyledim sadece nasil gitçen dedi. Babami cagiririm dedim. Grip oldum rapor aldim. Hiç ilgilenmedi, sormadi bile ben bu arada elimden geldigince çocukla evle ilgilendim. Bir haftanin sonunda gece memlekete gidip donmeyecegimi soyledim. Donmeyip napacaksin dedi. Burda napiyim boyle olmicak belliki dedim Zaten düşman gibi bakiyordu bana konusmamiz bu kadardı. Ertesi gün isten ayrildim. Babami çağırdım. Cocugu kresten aldim. Ve mesaj attim. Biz eve döndük. Babam geliyor akşam gidecegiz dedim. Eve gelince iftari beraber yaptik. Babamla arasi iyidi. Babama beni sikayet etmiş üç gün katlanilmaz bu kadin burnunun dikine gidiyor, evle ilgilenmiyor vs diye babam sakin kaldi. Hic konusmadan ayrıldık. Sikayetlerini sonra ogrendim. Ustelik gittigi gibi gelir bayrama kadar gelmezse biter demiş. 5 yıldır evliyiz ilk yildan sonra değişti falan demis. Çok kırıldım. Evi terk etmekte hatalimiydim bilmiyorum ama bir hafta yıl gibi geldi. Daha önce oldugunda da buna katlanamadigimi ve sorunlari konusmazsak gideceğimi söylemiştim. Çocuğum icin kendimi suçlu hissediyorum. Ama böyle de yasanir mi?
Ne yapabilir ki bir beklentim de yok ondan gitmeye o zorladı davranışlarıylaEvi terk etmeyin boşanmada haksız olup aleyhimize sonuç dogurabilir
Küçük sorunlar, atismalar iki saat hazirlanamiyosun diye sabah sabah kızdi bende sinirlenip cocugun cantasina ince esya koymussun dedim. O da isini dogru yap dedi sonra iki hafta konusmadik. Zaten benimle cok konusmuyordu. Doktora gittiginde noldu naptin diye soruyorum mesela gecistiriyor yarım anlatiyor Ablasiyla konuşurken detayli anlatiyor sonra ben bana neden boyle anlatmiyosun diye soyluyodum. Ablasinda neseli eve asik suratli yorgun gelir. Bende benimle mutlu degil diye dusunur soylerdim. Kabul etmezdi. İlk zamanlar ne olsa karnimiz doyar derken ozellikle ise baslayinca evle ilgilenmiyosun yemek yapmiyosun diye falan sikayet etmeye başladı. Halbuki cocuk icin zaten hazirliyorum. Ve ilgileniyordum da herşeyle. Böyle saçma konular. Soğuk davranislar, ilgisizlikler. Alisveris yapmak istedigimde ona sorcam, gerekli gereksiz olduguna o karar vercek, ona itaat edicem ne derse onu yapicam. Böyle beklentileri vardi, oyleydim de cogu zaman fikrimiz uyusmadiginda da kusuyorduk iste konusamadigimiz icin. O konusmayi sevmiyor. Ustunu kapatip bisey yokmus gibi davranmaya calisiyor her defasında
Sırf sebep mont tarzı kavgalarda oturun konuşun iletişim probleminiz vardırMerhabalar,
Biraz uzun ama farklı fikirlere ihtiyacım var.
Esimle surekli küsüyorduk. 2 hafta küs bir hafta iyi geciyordu. Son 4-5 gün konuşmaya baslamistik ki 2 hafta önce bana avm de cocugumuzun (2 yaş) montunu agliyor istemiyor diye giydiremedik. Zorla giydirmeye calisirken bana bağırdı. Hasta olursa sorarim falan diye. Üstelik iki yigeni de vardi. İnsanlar durup bize baktı. Apar topar eve döndük sustum yigenlerine, aksam cocuklari almaya gelince ablasina falan belli etmemeye çalıştım. İs yerinde de sıkıntılarım vardı. 3 gün gectikten sonra isten ayrılıp memlekete gidecegimi soyledim sadece nasil gitçen dedi. Babami cagiririm dedim. Grip oldum rapor aldim. Hiç ilgilenmedi, sormadi bile ben bu arada elimden geldigince çocukla evle ilgilendim. Bir haftanin sonunda gece memlekete gidip donmeyecegimi soyledim. Donmeyip napacaksin dedi. Burda napiyim boyle olmicak belliki dedim Zaten düşman gibi bakiyordu bana konusmamiz bu kadardı. Ertesi gün isten ayrildim. Babami çağırdım. Cocugu kresten aldim. Ve mesaj attim. Biz eve döndük. Babam geliyor akşam gidecegiz dedim. Eve gelince iftari beraber yaptik. Babamla arasi iyidi. Babama beni sikayet etmiş üç gün katlanilmaz bu kadin burnunun dikine gidiyor, evle ilgilenmiyor vs diye babam sakin kaldi. Hic konusmadan ayrıldık. Sikayetlerini sonra ogrendim. Ustelik gittigi gibi gelir bayrama kadar gelmezse biter demiş. 5 yıldır evliyiz ilk yildan sonra değişti falan demis. Çok kırıldım. Evi terk etmekte hatalimiydim bilmiyorum ama bir hafta yıl gibi geldi. Daha önce oldugunda da buna katlanamadigimi ve sorunlari konusmazsak gideceğimi söylemiştim. Çocuğum icin kendimi suçlu hissediyorum. Ama böyle de yasanir mi?
Ablasıyla, başkasıyla konuşup sizinle konuşmuyorsa bu konuşmayı sevmiyor anlamına gelmez, sizinle konuşmayı sevmiyor anlamına gelir ve bu çok kırıcı bir şey bence. Allah yardımsınız olsun. Umarm hep mutlu olursunuzKüçük sorunlar, atismalar iki saat hazirlanamiyosun diye sabah sabah kızdi bende sinirlenip cocugun cantasina ince esya koymussun dedim. O da isini dogru yap dedi sonra iki hafta konusmadik. Zaten benimle cok konusmuyordu. Doktora gittiginde noldu naptin diye soruyorum mesela gecistiriyor yarım anlatiyor Ablasiyla konuşurken detayli anlatiyor sonra ben bana neden boyle anlatmiyosun diye soyluyodum. Ablasinda neseli eve asik suratli yorgun gelir. Bende benimle mutlu degil diye dusunur soylerdim. Kabul etmezdi. İlk zamanlar ne olsa karnimiz doyar derken ozellikle ise baslayinca evle ilgilenmiyosun yemek yapmiyosun diye falan sikayet etmeye başladı. Halbuki cocuk icin zaten hazirliyorum. Ve ilgileniyordum da herşeyle. Böyle saçma konular. Soğuk davranislar, ilgisizlikler. Alisveris yapmak istedigimde ona sorcam, gerekli gereksiz olduguna o karar vercek, ona itaat edicem ne derse onu yapicam. Böyle beklentileri vardi, oyleydim de cogu zaman fikrimiz uyusmadiginda da kusuyorduk iste konusamadigimiz icin. O konusmayi sevmiyor. Ustunu kapatip bisey yokmus gibi davranmaya calisiyor her defasında
Sanmıyorum. Ama sevgisi bittiğini düşünüyorumAldatıyor olabilir mi ?
Babam çözülmeyecek seyler değil dedi. Zoruna gitti söyledikleri ama esime de bana da konusup cozebileceginiz seyler dedi.Gitmenizdeki sebep bı yaklaşım görmek için anladığım kadarıyla.yani eşinizin sormasını bekliyorsunuz neyin var,ne yapabilirim tarzında bu yaklaşımı gorebileceginize inanıyor musunuz? Eşiniz sizi babanıza şikayet etmiş belli ki o da sizin kadar mutsuz ablasıyla konuşması sizinle konuşmaması bunu gösteriyor.oturup konuşmayı önerin baktınız umursamıyor yapılacak belli .bu arada babanız ne düşünüyor o ne söyledi bu konularda
Ya şu çocuk hasta olursa sana sorarım demiş ya ben orada takıldım ve bu cümleden anladığım kadarıyla hem çocukla ilgilenmiyor hem üstüne laf yapıyor? Doğru değilse uyar. Bu lafı söyleyen her adamın karakteri aynı. Ayrıca bu kadar küslükle özel hayatınız da yoktur diye düşünüyorum yani bir kopukluk var zaten aranızda evli gibi değilde birbirine gıcık 2 kişi gibi hayat geçmez.Merhabalar,
Biraz uzun ama farklı fikirlere ihtiyacım var.
Esimle surekli küsüyorduk. 2 hafta küs bir hafta iyi geciyordu. Son 4-5 gün konuşmaya baslamistik ki 2 hafta önce bana avm de cocugumuzun (2 yaş) montunu agliyor istemiyor diye giydiremedik. Zorla giydirmeye calisirken bana bağırdı. Hasta olursa sorarim falan diye. Üstelik iki yigeni de vardi. İnsanlar durup bize baktı. Apar topar eve döndük sustum yigenlerine, aksam cocuklari almaya gelince ablasina falan belli etmemeye çalıştım. İs yerinde de sıkıntılarım vardı. 3 gün gectikten sonra isten ayrılıp memlekete gidecegimi soyledim sadece nasil gitçen dedi. Babami cagiririm dedim. Grip oldum rapor aldim. Hiç ilgilenmedi, sormadi bile ben bu arada elimden geldigince çocukla evle ilgilendim. Bir haftanin sonunda gece memlekete gidip donmeyecegimi soyledim. Donmeyip napacaksin dedi. Burda napiyim boyle olmicak belliki dedim Zaten düşman gibi bakiyordu bana konusmamiz bu kadardı. Ertesi gün isten ayrildim. Babami çağırdım. Cocugu kresten aldim. Ve mesaj attim. Biz eve döndük. Babam geliyor akşam gidecegiz dedim. Eve gelince iftari beraber yaptik. Babamla arasi iyidi. Babama beni sikayet etmiş üç gün katlanilmaz bu kadin burnunun dikine gidiyor, evle ilgilenmiyor vs diye babam sakin kaldi. Hic konusmadan ayrıldık. Sikayetlerini sonra ogrendim. Ustelik gittigi gibi gelir bayrama kadar gelmezse biter demiş. 5 yıldır evliyiz ilk yildan sonra değişti falan demis. Çok kırıldım. Evi terk etmekte hatalimiydim bilmiyorum ama bir hafta yıl gibi geldi. Daha önce oldugunda da buna katlanamadigimi ve sorunlari konusmazsak gideceğimi söylemiştim. Çocuğum icin kendimi suçlu hissediyorum. Ama böyle de yasanir mi?
Blöf degildi uyardım dayanamayinca da yaptım. Kp de kendi babama da bu sekilde dönmeyecegimi soyledim. Sevgisini ispat etmeden, hatali oldugunu anlayip buna inandirmadan (tabi böyle bir niyeti sevgisi varsa) dönmeyeceğim.Dur yapma etme desin diye 50 kere bak gidiyorum he demişsiniz de adam yememiş bu blöfü. Ya gidemeyeceğinizden ya da tıpış tıpış döneceğinizden emin. Neden gittiniz peki boşanacak mısınız? Geri dönünce adam dalgaya bile alacak artık bu hareketinizi.