- Konu Sahibi Maariftakvimi
-
- #161
Ben başka sehirdenim maalesef ama Ankara cikislilari da vardır mutlaka.
Ben başka sehirdenim maalesef ama Ankara cikislilari da vardır mutlaka.Bildikleriniz güvenilir olanları varsa isimleri özelden paylaşabilir misiniz ? Ben ankaradayım gerçi ama nasıl Ankara çıkışlı mı bilmiyorum
Yaa ne kadar da romantikKesinlikle oyle oldu. Ben ilk donem ozel hayatimin yani sira cok zor bir doktora donemi gecirdim, hic mutlu degildim agliyordum hep benim bu ulkede ne isim var diye. O kadar farkli yerlerden kabul almistim neden buraya geldim, neden basima bunlar geldi diye dusunup bir turlu anlam veremiyordum. Sonrasinda Turkiye' ye tatile geldim cok kararliydim doktorayi birakip geri donmeye. Tatilden sonra bir sekilde birakamadim, danisman degistirip oyle devam edeyim diye dusunmeye basladim. Tam olarak ayni donem esimin sirketi onu avrupadaki bir subesine transfer etmek cok istemis ama esim bir sene daha burada sozlesme yenilemeye karar vermis. 'Sebebini bilmiyordum, sadece buradaki hikayemin bitmedigini hissediyordum.' diyor esim. Biz bu olaylardan tam 2 hafta sonra tanistik. Esim beni ilk gordugunde yanindaki arkadasina 'Sozlesmemi uzatmanin sebebi ile bugun karsilastim ben bu kizla evlenirim.' demis hatta. Geriye donup baktigimda ben de aslinda basima gelen her seyin beni esimle bulusturmak icin oldugunu dusunuyorum ve bu son 1 seneyi askin zamandir hayata olan bakis acimi olumlu yonde cok degistirdi. Hayatta her seyin bir sebebi var, dipten daha dibe batilmiyor, en dibe batmak cikisin cok yakin oldugunun habercisi :).
Bak çok güldümMerhaba kızlar
Evet Kadınlar Kulübünün olgun zihniyetteki bir çok üyesi bu tanıma kızsadatoplumun değimiyle bende evde kalmis bir kızım 33 yaşın kıyısındayım çünkü
Ve bu değimi maalesef ki iyice algıma yerleştirdiler.
Derdim ben ve benimle aynı durundaki kızlar neden toplum tarafından anlasilmiyoruz bilerek kırıcı davranışlarda bulunanlar bir tarafa iyi niyetliler tarafındanda artik anlasildigimizi düşünmüyorum.
Burda son zamanlarda evde kaldım lı konular cok fazla var cok dikkatimi çekiyor konuyu okudukça hepsinde yaşadığım birseyi buluyorum.
Konulara verilen cevaplar saçmalıyorsun gez toz hayatının tadını çıkar başına dert mi arıyorsun falan gibi bi dolu sey
Ama kimse bu insanlarında eğer sagliliklarsa hormonlarında bir problem yoksa cinsellikle yasamak isteyeceğini
Yada anne olmak isteyeceğini Yada artik bir yuvaya sahip olmak isteyeceğini hayatta yanında maddi manevi bir eşin desteğini görmek isteyeceğini düşünmüyor mu acaba.
Ben kendimden söz edeyim çevrede nişan ve düğünlerde her merhaba nasılsın dedigim kişiden sanki amansız bir hastalığa yakalanmisimda duaedermiş gibi yalvar yakar darısı senin basina insallah en yakin zamanda seninkinde görürüz demeleri(sanki ben agliyirumda teselli ediyor gibiler )
Bazı insanlarin artik düşün yoksa yaşın geçtikçe olmaz demeleri(sanki basimdan aşağı kısmet yağıyor demek istiyorum)
Uzun zamandır görüşmedigim kimselerin ilk karşılaştığımızda yok mu birsey diye sormaları
(4 yıl once çalıştığım kurum müdürü bile tesadüfen kırk yılın başı karsilasmalarimizda yokmu bisey nisan düğün falan artik evlen evlilik onemli eğlence bizi çağır demeden ayak üstü içini yakmadan geçmiyor.)
Bazılarınınsa gec yaşta evlenirsen çocuğun olmazimaları(sanki erkek evlenince garantisi var)
Yada kimininde üzüluyormusumda teselli eder gibi hic konusu acılmamışken en iyisi seninki evleneceksinde ne olacak biz evlendikte ne oldu bekarlık sultanlık basını yakma en iyisini sen yaptın gez toz eğlen türünden tesellileri yordu artık.(Eee ne yapsın bunlar sorsa kabahat sormasa kabahat diye düşünecek olan olursa olursa nasıl ki bi kanser hastasını(ornek biraz abarti olmus olabilir:) ) her gören kisi hastalığını hastalığıyla ilgili sorular sormuyorlarsa hastalığını hatirlatmamaya hassasiyet gösteriyorsa bunun gibi ince bi davranış hassasiyet bekleniyor o kadar.
Çünkü ne zaman evlenecegimizle ilgili bizimde fikrimiz yok.En az sizler kadar bizlerde istiyoruz en cokta artik o sorulara maruz kalmamak için istiyoruz demek isterdim.
Hele hele artik arkadaş ortamlarında görünmez oldugum icin herkes sevgilisinden eşinden çocuğundan ailesinden aile sorulari kayınaile sorunlarından çocuklarından evlerine aldıklarından alacaklarından tatillerinden yaptıklarından yapacaklarından söz ettikleri zaman ortamlarda görünmez kaldığım için konuşacak anlatacak birseyim olmadığı için.
En acısıda karsı cinsten ilgi alaka sevmek sevilmek gibi duyguları bazen yaninda manevi bir guc gormek istedigin zamanlarda yanliz vede gucsuz hissettigim icin yuvam olsun sabah kendi evimde uyanayım hayati biriyle paylaşayım akşam evime gitme hasreti duyayım istediğim için bazı bazı anne olmak istediğim için yaşım 40 yaklaştığı ama genç anne olmak isteyipte olamadığım zamanı geriye döndüremesyisim için üzülüyorum.
Biz evlenmek isteyipte evlenemeyen kızlar zaten yeterince üzülüyoruz keske insanlarda artik bu konuda daha hassas davranabilse
Bunlar zaten yeterince üzgün birde birde biz dertlerine dert katmasak deyip uzak dursalar
Sakası bir tarafa biz sahiden yeterince üzgünüz teselli edecek ayağına bizi dahada üzmeseniz olmaz mi
Evlensen de zaten yalnız kalmayacağının garantisi yokki. Evliyim. Ben balayında yapayalnız takıldım mesela. Kocam olacak insansı akşama kadar uyudu odada. Ben de plaja yemeğe herşeye kendim gittim. Otelden çıktım çarşıda kendim gezdim. Yani Allah hayırlı insanlarla karşılaştırsın .Basliga bakarak ve icerigi okuyarak gördüğüm sey şu ki her ne kadar yazdıklarınızda kendinizce benim de katildigim noktalara deginseniz de, icten içe evliliği bir amac olarak gördüğünüzü sezdim.
Elbette insan duygusal ve fiziksel.olarak bir tatmin ister ve bunu karsi cinsten bekler (sevip sevilmek, guzel anlar paylaşmak, cinselliği yasamak vs). Ama insan önce kendiyle de mutlu olabilmeli.
Mesela tatil demissiniz, en son 3 sene önce ilk uzun soluklu tatilimi yaptim. Gecen sene zaten calistim bu sene malum korona!
Bazen haftasonu günü birlik gezip geldim. Tabii ki bir sevgilim/esim olsa birlikte gezer eglenirdik. Ama hayatımda biri yok diye ben neden tek basina da hayatın tadını çıkarmayayim? Yani olaya farkli acilardan bakmanizi öneririm.
Belki nasibinizde evlilik yok? O zaman ömür boyu bir gun evlenirim düşüncesiyle hep hayati erteleyecek misiniz? Hic evlenmemek ve anne olamamak konusuda kendinizle ne kadar barisiksiniz?
Şahsen evlenmeyip yalniz yasamak/yaslanmak konusunda hic problemim yok, annelik deseniz illa dogurmaya da gerek yok, evlat edinebilir ya da koruyucu anne olabilirim.
Yani hayatta her konuda bir çok alternatif var. Önemli olan guzellikleri görebilmek.
Geri dönüşü ve alternatifi olmayan tek sey saglik... Sağlığınız yerindeyse sukredecek cok seyiniz var. Bir işiniz, maasiniz, basinizi sokacak bir eviniz ya da kendinize ait bir odaniz/özel alaniniz varsa insan daha ne ister!
Olmayana üzülmek yerine elimizde olan güzelliklere odaklanip bunlarla yetinmeyi, mutlu olmayı öğrenmemiz gerekiyor.
Siz kendinize deger vermezseniz karsiniza dunyanin enlerini üzerinde toplayan bir adam gelse o da size deger vermez.
Bana baslik ve ilk mesajda yazdiklariniz kendinize deger vermediğiniz ve kadınlığınızla barışık olmadığınız, bir es olmadan var olamayacağımızı düşündüğünüz izlenimi verdi. Ayrıca daha 33 yaşındaymışsiniz ne bu 40a yaklastim modu? Daha önünüzde baya zaman var.
Ve bunlari teselli olsun diye de yazmiyorum, 34 yasinda 5 aydir evde olan, degil bir sevgilinin olmasi, markete cikmaktan sakinan biri olarak yaziyorum. Cok şükür hayattayim. Simdi evdeyken o kadar farklı yeteneklerimi kesfediyorum ki... Bir erkegin olup olmamasina kafa yormaktan daha keyifli. Tavsiye ederim, kendi icinize dönün. Eger nasipte varsa biri zaten yollariniz bir şekilde kesişir.
Uygun bir zamanda bir kadın dogum uzmanina görünün terapist de sacmalamis millet 40indan sonra evlenip cocuk doguruyor artık tabii siz istiyorsanız anne olmayi, gidin uzmanindan bilgi alın ben de 34 yasindayim hic cocugum olmaz diye dusunmedim hala düşünmüyorum ha nasipte yoktur olmaz o da Allahtan gelen bir sey der gecerim. Ama kendinizi olumsuza sartlamayinne güzel özetlemişsiniz. ah daha gençsiniz. ben 37 yaşındayım. herkes işim bitmiş gibi davranıyor. terapist bile bu yaştan sonra çocuk olmadı zor dedi. düşünün artık. evlenen arkadaşım neden aramıyorsun dediğimde. ay evlenince iş güç anlarsın zaman olmuyor dedi. bir daha ben aramayınca da beni kıskanıyor demiş. valla ne desem bilmiyorum artık çok yoruldum. gülüp geçiyorum biri bir şey deyince. yapcak bir şey yok. hayırlısı demekten başka çaremiz de yok sanırım.
yani şu pandemi döneminde hastaneye gitmem. ben aslında bu yönden düşünmemiştim. ama işte terapist şak diye yüzüme vurdu sağolsun. rahatlayayım dedim daha beter etti. ne diyeyim hayırlısı.Uygun bir zamanda bir kadın dogum uzmanina görünün terapist de sacmalamis millet 40indan sonra evlenip cocuk doguruyor artık tabii siz istiyorsanız anne olmayi, gidin uzmanindan bilgi alın ben de 34 yasindayim hic cocugum olmaz diye dusunmedim hala düşünmüyorum ha nasipte yoktur olmaz o da Allahtan gelen bir sey der gecerim. Ama kendinizi olumsuza sartlamayin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?