Erkek arkadaşımla gelecek olur mu?

Didemfeda .!.:

Malum evli ya da bekar erkeklerin gözü hep dışarda olduğu için alıştık bu ülkedeki sapıklara. Yani ayırt edebilirim.. Yaşım 30un üzerinde. 15 yaşından beri çalışıyorum. Türkiyenin en iyi üniversitelerinin birinden mezun oldum ve yurtdışında master yaptım. Okulların bir önemi yok diceksiniz , yanılma payım elbette olabilir ama sizce kendi kararlarımı kendim verebilcek yaşta olup, baltalı insanı da ayırt edebilcek tecrubeye sahip değil miyimdir? Evet çok hızlı gelişti her şey, farkındayım, haklısınız ama inanın okunduğu gibi değil. Şuan her şey ağır ve sakin ilerliyor. Antidepresan kullanıyorum ve ben bile bazı davranışlarıma anlam veremiyorum. O yüzden dürüst olup ne bok yediysem yazdım buraya ki düzgünce ve saygılı bir şekilde yorum alayım.

Genişletmek için tıkla...

migrenimsi .!.:

siz seviştiyseniz o da sevişti ben orada değilim de

bu kadar donanımlı, eğitimli filansınız, evlenmek için çıldırıyor musunuz? daha önce evlilikten filan mı döndünüz ya da kimse mi sizinle evlenmek istemedi. evlilikle derdiniz ne?
daha 2 gün olmuş (bakın sevişmiş bile olsanız) daha sevgili de değilsiniz, neden çocuğa evliliğe bağladınız ki?

sorgulamak, yargılamak için demiyorum. sadece kendinizle bunun muhasebesini yaptınız mı, normal olmadığını siz de biliyorsunuz çünkü ama niye yapıyorsunuz böyle şeyler madem?

Genişletmek için tıkla...

Louder .!.:

Şimdi yazınca aklıma geldi, bakın adam ne kadar doğal, cool ve özgüvenli. Hiç “aa bu da hemen evlilik dedi” falan demeden olur tabi demiş görüşmüş, gayet yakın davranmış. Siz de böyle olun, özgüveninizi düşürmeyin.

Genişletmek için tıkla...

sino2023 .!.:

her şeyi pms'ye hormonlara bağlayan kadınlar bana inanılmaz itici geliyor ya
pms ile alakası yok sen o an o soruyu sormak istedin ve sordun
şu yüzden bu yüzden hormonlar yüzünden gibi bahaneleri bi kenara bırakalım
alkol almanın da verdiği bi rahatlık oldu belki ve sordun, ağızdan çıktı
aslında sormanda da sıkıntı yok. bunların konuşulması çok normal
sorun, aldığın cevap karşısında ağlaman
yani daha 1 aylık tanıdığım birisi bana evlilik düşüncemi sorsa ve cevabım hoşuna gitmedi diye ağlasa, ben onu sakinleştirmek zorunda kalsam falan aman allahım bi daha yüzünü görmek istemem
adam yine görüşmüş seninle

bi arkadaş vardı otu çöpü hormonlara, pms'ye, regl dönemine bağlar, sürekli saçmalar ve hep hormonları sebep gösterirdi
saçma bişey söyler, özür diler sonra, pms dönemim yaklaştı der
saçma bi tepki verir, pişman olur hormonlar yüzünden der
başka bişey olur, reglim yeni bitti ondandır der falan
bıkmıştık artık biz de kadınız biz de regl oluyoruz ama hiçbir şeye bunu bahane etmiyoruz sonuçta
velhasıl uzaklaştık o arkadaştan.
bence bu konuya sen de dikkat et derim
dürüst biçimde davranışının veya sorunun arkasında durmak lazım, pms hormon vs gerek yok bahanelere
inan bana sadece "o an sormak istedim ve sordum/o an içimden öyle geldi ve öyle yaptım" demek daha cool bi davranış

Genişletmek için tıkla...

Didemfeda .!.:

mutlu ve huzurlu yuvam olsun istiyorum. Bir önceki ilişkim ailem yüzünden bitti, evlenmiyorsa ayrıl dediler, boyun eğmek zorunda kaldım.
Hep uzun süreli ilişkilerim oldu evliliğe gitmeyen. O yüzden ailemle de yaşadığım için artık bir düzenim olsun istiyorum. Mesela kendi evime çıkmak istiyorum, annem diyor ki bu çocukla evlenirsen ailesi ne düşünür.. yani dışarıdan modern görünse de oldukça geleneksel bir aileye sahibim.

Evlilik için de delirmiyorum aslında her ne kadar öyle görünse de ama sanırım boşlukta ve güvensiz hissediyorum kendimi.

Genişletmek için tıkla...

Didemfeda .!.:

Merhaba arkadaşlar, bir konuda yorumlarınıza ihtiyacım var. Arkadaşlarıma akıl verirken çok mantıklı düşünürüm ama sanırım kendi ilişkilerimde bu kadar başarılı değilim..

Yaklaşık 1 ay önce arkadaş ortamında biriyle tanıştım. Benim yaşım 31, onunkisi 29. Ilk andan itibaren aramızda yoğun bir çekim vardı. Filmlerdeki gibi, onu daha önceden tanıyomuş gibi hissettim ve bakışları çok etkiledi beni. Sonrasında 3-4 gün sonra izmire gitme planımız vardı grupça ama arkadaşlar arkadan gelicekti, biz ikimiz gittik. Yol boyunca gülmekten gözlerimden yaş geldi! O kadar çok eğlendik o kadar çok konuştuk ki inanılmaz bişeydi. Buarada çok ortak yönümüz var, yurtdışında aynı yerde yaşamışız bir dönem, müzik zevkimiz aynı, mezheplerimiz aynı (o da alevi ben de) , maddi durumlarımız denk ve en önemlisi birbirimizin aynısıydık. Neyse yolculuk esnasında arabayı birden durdurup beni öpmeye başladı, böyle heyecanlandırıcı hareketleri vardı ve benim nefesim kesiliyodu. Izmire vardık gezdik denize girdik yemek yedik sonra eve geçtik, ben sana aşık oldum , biz çok fena olucaz gibi şeyler söylemeye başladı. Normalde olsa he he der geçerdim ama aramızdaki o elektrik ve çekimi başkası bile görebilirdi.. çok ileriye gitmek istemiyoduk tüketmeyelim diye ama sabaha kadar seviştik, birlikte olmadan. Sonra tekrar sevişmeye başladık ve bu sefer birlikte olduk..

Ertesi günü birbirimize dokunmadan edemiyoduk, sürekli mutlu musun diye sorup duruyordu , bense içimden hiç olmadığım kadar diyodum. Neyse memlekete döndük ertesi günü benimle yemek yemek istedi, dışarı çıktık güzel güzel yemek yedik, herşey aşırı iyiydi. Benim de pms dönemim yaklaştığı için hormonlarım aşırı yüksekti. Hiç planlamadığım bi şekilde, alkol de içince ağzımdan şunlar döküldü, çocuk ister miydin?(izmirde sürekli şu kız çocuğuna bak ne kadar tatlı diyip duruyordu) biliyorumm sormak için çok erkendi belki ama dayanamadım, vaktimi artık boşa geçirmek istemiyordum ve bu soruyu sormanın gerçekten doğru bi zamanı yok sanırım. O da evet severim ama bana kumar oynamak gibi geliyor sanırım yapmazdım dedi. Ben de peki evlilik düşünüyo musun dedim. O da yok düşünmüyorum sanırım dedi ve benim aptal gözyaşlarım süzüldü yanaklarımdan. O tabi kendisini çok kötü hissetti napıcağını bilemedi, beni sakinleştirmeye çalıştı, ben de bu kadar yoğun duygulardan korktum yarın üzülmektense şimdi konuştuğumuz daha iyi oldu, teşekkürler dürüst olduğun için vs diyip kalktım masadan. Vedalaştık ayrıldık. Yaklaşık 1 hafta 10 gün hiç konuşmadık, arkadaşlarım da çok acele ettiğimi söyledi, onların da gazına gelerek mesaj attım, kahve içmek ister misin hormonlarım düzeldi gibisinden. O da olur tabi diyip güldü. Biz buluştuk, hiç konuşmadık o konu hakkında, temas vs yoktu ve ben neşeliydim. Sonra o elimi tutmaya başladı, seni çok özledim falanlar. O günden sonra sabah akşam naptığını nettiğini yazmaya başladı, arıyordu ilgileniyordu sevgilim gibi. Evet evet sevgili olmuştuk. Ortak arkadaşıma da görüşmediğimiz sürede ben onu çok özledim yazsam mı, aslında o kadar evllilik karşıtı değildim , herşey fazla iyiydi yanlış karar almaktan korktum demiş. Ve arkadaşım da bana , bunun çok iyi olduğunu, en azından kafasında evliliğin yer ettiğini söyledi. Yaklaşık 2 haftadır birlikteyiz. Daha çok yeni biliyorum ama şöyle bir dezavantajımız var kendisi tıp mezunu ve asistanlığa daha yeni başladı. Yani günde nöbetler dışında 15 saat çalışıyo ve çıkar çıkmaz beni arayıp yarım saatliğine de olsa görmek istiyo. O kadar egosuz doğal ve tatlı ki.. ağzında doktorluğun d’sini bile duymadım. Instagramında 1 tane fotosu bile yok.. tam bir alfa gibi. Gelelim bugune.. kendisi aşırı pimpirikli ve garantici, kendi manikür malzemelerimle tırnakçıya gitmedim diye laf söyledi. Ordan hpv’ye bağladı.. işte aşı çok önemli olmadıysan olmalısın vs.. ben de yaklaşık 3-4 ay önce hpv pozitif çıktı. Leep işlemi gördüm ve takipteyim şuanda. O da konunun Üzerine gidince haksızlık da yapmak istemedim ve öğrenir belki diye geçirdiğimi anlattım. Dürüst olmak istedim. Tepkisi doktor gibiydi, zaten her yerden bulaşıyor dedi. Özel hayatımı sorgulamadı. Sonrasında uykusu geldi ve kalktık. Yani davranışları normaldi elimi tutmaya devam etti, konu hakkında konuşmadı ama sizce benden uzaklaşır mı bu yüzden? Ben üstüne gitmedim hiç, gocuncağım bir şey değildi, hastalık sonuçta.. Kötü görüyor mudur beni?

Bir de asıl soru sizce evlilik olur mu bu çocukla? Bana sarıldığında çok huzurlu olduğunu söylüyor.. o izmirdeki günden sonra bikaç kez daha yakınlaştık ama birlikte olmadık tam. Sizce ne zaman birlikte olmalıyım bu çocukla evlilik olsun istiyorsam.. o da ısrar etmiyor bana bırakıyor..

Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Didemfeda .!.:

Malum evli ya da bekar erkeklerin gözü hep dışarda olduğu için alıştık bu ülkedeki sapıklara. Yani ayırt edebilirim.. Yaşım 30un üzerinde. 15 yaşından beri çalışıyorum. Türkiyenin en iyi üniversitelerinin birinden mezun oldum ve yurtdışında master yaptım. Okulların bir önemi yok diceksiniz , yanılma payım elbette olabilir ama sizce kendi kararlarımı kendim verebilcek yaşta olup, baltalı insanı da ayırt edebilcek tecrubeye sahip değil miyimdir? Evet çok hızlı gelişti her şey, farkındayım, haklısınız ama inanın okunduğu gibi değil. Şuan her şey ağır ve sakin ilerliyor. Antidepresan kullanıyorum ve ben bile bazı davranışlarıma anlam veremiyorum. O yüzden dürüst olup ne bok yediysem yazdım buraya ki düzgünce ve saygılı bir şekilde yorum alayım.

Genişletmek için tıkla...