Hepiniz cok iyi insanlarsiniz, o evde o kadar onemsenmedikten sonra dayagi hak ettigimi yuzume bagira bagira soylendikten sonra, kendimi artik degersiz biri olarak algilamaya baslamisim, bundan benim sizin bu mesajlarinizi okuyana kadar hic haberim yokmus meger. Sizin yazilarinizi okurken, gozlerim doldu meger bende degerliymisim diye dusundum
cok uzucu.
Hepinize ayri ayri tsk etmek isterdim ama o kadar cok yazan olmus ki, burdan HEPINIZE ayri ayri tsk ediyorum. Dun aksam buraya son mesajimdan sonra butun odalari gezdim, evimle vedalastim, evim bile demeye utaniyorum cunku bana hic kendi evimmis gibi gelmiyordu oralar. Resimlerimize baktim hic bir sey hissetmeden hepsini geri yerine biraktim. Kitaplarimi topladim sadece,. Birde en Onemli surekli s1k1ntima yetisen Kendi Kitabimizi aldim, bana bundan sonra Rehber olmaya devam eder diye. Nasil olsa orda ben gittikten sorna garip bir sekilde dolapta curuyecekti.
Cok esyam olmadigi icin, hepsini tek basima goturebildim.
Annemin kapisina vardigimda 1 saat arabanin icinde oturdum, dusundum. Sonra iceri girdim ve hic birsey yokmus gibi hal hatir sorduktan sonra anlattim. ANNEM SADECE ''En iyisini yaptin''. Allahtan bu kadar aklin daha calisiyormus dedi. Kiz kardesim bu sabah geldi telefonda sadece Hayirli olsun dedi. Hic sormadi bile ne oldu diye, zaten eski olaylara benzer yine biseyler oldugunu hepsi biliyordu.
Annem verilmis sadakamiz varmis dedi, Cok sukur diyerek, bu evde bir daha onlarin adini anmak istemedigini soyledi.
Okulumu bitirmemden baska bisey istemiyor, guveniyormus bana. Cevremizde iyide cok kotude cok dedi, karamsar olmamami soyledi. Bugun geldin, yarin niye daha once gelmedim diyeceksin dedi. Hakliydi.. biliyordum. Annem bunlari soylerken, Allaha sukur ettim, cunku hala bana guveni sarsilmamisti, buna cok cok sevindim. Benim icin cok onemliydi.. eskiden cok guvenirdi, beni mutlu ederdi.
Aksam yataga uzandigimda garip bir sekilde hemen uykuya daldigimi farkettim bir kac saat sonra koltukta beni uyandirmaya gelen annemden, orda olsaydim uykuya dalmam saatleri alir, her yarim saatte uyanirdim cunku.
Neyse, kabus bitti gibi, cunku orda hic birsey kalmadi cunku. Simdilik hayatta beni neler bekliyor bakalim, bilmiyorum. Umarim bu yeni yilda hepimizi SAGLIK, HUZUR, MUTLULUK, YASAMA SEVINCI hic elimizi birakmaz, hic yuregimizden eksik etmesin Rabbim.
ps; siz yasadiklarimi gormediniz, duymadiniz sadece yazdiklarimla mesajlar ilettiniz ama herseyi gormus gibi yorumlar yaptiniz ya, bu durum beni biraz sasirtti bu kadar net anlayabileceginizi tahmin etmemistim bastan. Tekrardan hepinize Tesekkur ediyorum.
yazmaya devam ederim insAllah