- 28 Şubat 2018
- 2.475
- 2.844
-
- Konu Sahibi HerSey_Guzel_Olucak
- #41
Evett bendede buna benzee sepet var bende icine mazemeler koydim oda cokguzel
Evett bendede buna benzee sepet var bende icine mazemeler koydim oda cokguzelYouTube ta da vardır. Ben nerden bulmuştun tam hatırlamıyorum ama hemen hemen her yerde var. Ben makyaj malzemelerimi koydum. Çok lazım oluyor böyle şeyler hem de çok kullanışlı :)
TamamKonu için yorumum : güne git güne
Önceden çalışuyordunuz sanırım benimde 10 ay evde bir sürem geçti çok zorlandım iş bulana kadar da geçmedi maddi manevi çok zor inşallah atlatırsınKizlar selam.ben calismiyirum ama evdede canim coook sıkılıyor.simdi havalarda sicakladi daha da daraliyorum ustune maddi manavi sorunlar kafayi yiyicemne olur bana bir el atin. Zamaninizi nasil geciriyorsunuz?neler yapiyorsunuz?tv izle internetde dolas baska bir sey bulamiyorum yalnizca benmiyim canı sıkılan?
Simdi biliyorum beni yargiliycaksiniz ama ben secdim boyle yasamayi.Ben wehirde yasiyordum.Calisiyordum geziyor tozuyordum esimse ilcede yasiyor.basda saglik sorunlarim vardi diye kendi isteyimle isimden ayrildim biz sevgiliyken oda zaten evlenince calismiyacaksin dedi kabul etdim bende.evet evde cok sıkılıyorum ailesiyle yasiyoruz hemde ama bunlari niye kabul etdim? Cunki esimi cok seviyorum oda beni cok seviyorum.sevgi,saygi ,ilgi her seg tam istedigim gibi. sadece sorun benim calismamam.burdada haliyle arkadasim yok.ailem uzakda.kendisiyle bu gun konusdum bu konuyu haftada bir disariya cikaracagini soyledi.o yuzden ben evde bir seyler yaparak oyalanmak istiyorum.
ben tanimadigim icin oyle soyledim.dedim ya ben wehirde yasiyordum hic bilmedigim ilceye gelin geldim o yuzden o cikariyor.Aslinsa asiri kiskanc degil bi kac kez yalniz cikmisligim da var sadece calismami istemiyor.Beni bilen bilir, kadın/erkek ayrımı yapmadan, istemeyen ve mecbur olmayan kimse çalışmasın derim hep, yani vay niye çalışmıyorsun diyenlerden değilim.
ama şu "konuştuk, haftada bir dışarı çıkaracak" kısmı var ya, işte bu insan onuruna aykırı...
haftada bir dışarı çıkarmak nedir ya...
hatta dışarı çıkarmak nedir?
yetişkin insanlar , bebeklerini, evcil hayvanlarını, hava alması gereken halılarını, yorganlarını falan dışarı çıkarırlar, diğer bir yetişkini değil... evet bu sizin hayatınız, ama ne olur yaşadığınız hayatı normalize etmeyin, çünkü değil.
Evet cok zor.Insallah Allah razi olsunÖnceden çalışuyordunuz sanırım benimde 10 ay evde bir sürem geçti çok zorlandım iş bulana kadar da geçmedi maddi manevi çok zor inşallah atlatırsın
Yaptığım sepet de bu. Gazeteden yaptım. Maliyeti yok gibi birşey. Yapımı çok zevkli. Şimdi fırsat bulsam farklı boyutlarda tekrar yapıcam. İnternetten gazeteden sepet yapımı diye araştırırsan yapımı çıkıyor
Sepet resmi atdim bi bakarmisin ben cok seviyyorum.insallah bende yapa bilirimYaparsın yaparsın kolay birşey aslında. İnternetten araştır cok güzel şeyler yapmışlar.
Peki noldu sonra,artık çıkıyor musunuz dilediğince?evlendiğim ilk yıllar bende çıkamazdım. çünkü istanbula yeni gelmiştim,çünkü arkadaşım yoktu,çünkü hiçbir yer bilmezdim...
Eşim istisnasız her gün,ama hergün çıkarır gezdirirdi beni..O zamanlar çok xoruma giderdi benim. Çok afedersiniz köpeğini çişe çıkartır gibi..
Sonra sonra arkadaşlarım,komşularım oldu ama adam alışık değil,hiçbir yere göndermez oldu..
Ben isyan ettim ama çok geç kaldım. Aman ha siz benim gibi yapmayın. Kavgayla değil ama bir yolunu bulup kırın onun inadını. Yoksa evde boş oturunca kurup kurup hem kendi psikolojinizi bozarsınız,hem huzurunuz kaçar..
Peki noldu sonra,artık çıkıyor musunuz dilediğince?
Aslinda esimin akrabalari var ayni apartmanda oturuyoruz ama sik gitmeyiz 10gunde bir belki.onlarsa gelmez kizlari var benle yaslarda onlar gelince zaman akib gidiyor.bir tane komsu kiz var hemde esimin en yakin arkadasinin kiz kardesi.onla iyiyiz ama o kizda hic gelmez cok qarib sanki burda hic kimse biyere lere gitmiyorEvlendiğimizde biz de tayin sebebiyle hiç bilmediğimiz bir şehre gittik.
Ama benim eşim bana hiç karışmadı.
Aksine her gün başımın etini yerdi,dışarı çık,git bir dolaş,şuraya git,buraya bak,evde durma,sıkılma vs sürekli beni yönlendirdi.
Ama ben onun dediği kadar çıkmazdım.
Sıkılmazdım da.
Bu kişilikle de alakalı.
Eşiniz belki sizi kısıtlamasa bu kadar sıkılmazdınız.
Yasak olanın çekiciliği olabilir mi.
Ama hapis gibi olmak da sıkar tabi.
Siz yine de çıkmaya çalışın.
En basit ekmek almaya bile siz gidin,bakın nasıl iyi gelir o ufacık bir evden çıkış.
Şimdi yaz geliyor,akşamları eşinizle çıkın,haftasonu çıkın.
Eşinizin iş arkadaşları filan yok mu,eşleri ile tanışın.
Demek yalniz ben degilim boyle durum yasayan tamam tavsiyeniz icin cok tesekkurlerevlendiğim ilk yıllar bende çıkamazdım. çünkü istanbula yeni gelmiştim,çünkü arkadaşım yoktu,çünkü hiçbir yer bilmezdim...
Eşim istisnasız her gün,ama hergün çıkarır gezdirirdi beni..O zamanlar çok xoruma giderdi benim. Çok afedersiniz köpeğini çişe çıkartır gibi..
Sonra sonra arkadaşlarım,komşularım oldu ama adam alışık değil,hiçbir yere göndermez oldu..
Ben isyan ettim ama çok geç kaldım. Aman ha siz benim gibi yapmayın. Kavgayla değil ama bir yolunu bulup kırın onun inadını. Yoksa evde boş oturunca kurup kurup hem kendi psikolojinizi bozarsınız,hem huzurunuz kaçar..
Evet kesinlikle baştan koymalı tavrını.son 4-5 yıldır evet istediğim her yere gidebiliyorum. ama ben 13 yıllık evliyim..o yüzden diyorum ya siz benim kadar geç kalmayın..benim bu durumuma sessizliğim ve sabrım sebep oldu..çok sessiz kalmamak,herşeyi kabul etmemek lazım aslında..
Anlıyorum..Aslinda esimin akrabalari var ayni apartmanda oturuyoruz ama sik gitmeyiz 10gunde bir belki.onlarsa gelmez kizlari var benle yaslarda onlar gelince zaman akib gidiyor.bir tane komsu kiz var hemde esimin en yakin arkadasinin kiz kardesi.onla iyiyiz ama o kizda hic gelmez cok qarib sanki burda hic kimse biyere lere gitmiyorcok qarip
Evlendiğimizde biz de tayin sebebiyle hiç bilmediğimiz bir şehre gittik.
Ama benim eşim bana hiç karışmadı.
Aksine her gün başımın etini yerdi,dışarı çık,git bir dolaş,şuraya git,buraya bak,evde durma,sıkılma vs sürekli beni yönlendirdi.
Ama ben onun dediği kadar çıkmazdım.
Sıkılmazdım da.
Bu kişilikle de alakalı.
Eşiniz belki sizi kısıtlamasa bu kadar sıkılmazdınız.
Yasak olanın çekiciliği olabilir mi.
Ama hapis gibi olmak da sıkar tabi.
Siz yine de çıkmaya çalışın.
En basit ekmek almaya bile siz gidin,bakın nasıl iyi gelir o ufacık bir evden çıkış.
Şimdi yaz geliyor,akşamları eşinizle çıkın,haftasonu çıkın.
Eşinizin iş arkadaşları filan yok mu,eşleri ile tanışın.
insallah canim cok istiyorum.insan kafasina takincada uzuluyor.Allah seninde gonlune gore versinAnlıyorum..
Neyse, şimdilik kendinize hobi edinin,kitap okuyun,mutfakta ilerleyin.
Allah bir de evlat verince vakit bulamazsınız,inşallah hayırlısı ile.
Ablamın cok güzel hobbyleri var tavsiye ederimKizlar selam.ben calismiyirum ama evdede canim coook sıkılıyor.simdi havalarda sicakladi daha da daraliyorum ustune maddi manavi sorunlar kafayi yiyicemne olur bana bir el atin. Zamaninizi nasil geciriyorsunuz?neler yapiyorsunuz?tv izle internetde dolas baska bir sey bulamiyorum yalnizca benmiyim canı sıkılan?
:)yav ne güzel ne komik anlatmissin benim hayatimin tıpkısının aynısı.dinlenmeye vakit yok.önceden sıkıldıgım o 4 yılda yapsaymışım keşke bebegimi boş yere 4 yıl sıkılmışım.ama ben şu adrenalini sabahtan akşama salgiliyorum yaa püfDur ben de yazayım eylüle kadar sürecek olan 3 yıllık ev hanımlığı hayatımı. Neyse ki bitecek gün sayıyorum.
Sabah oğlumdan önce uyanıyorum. Kahvaltı hazırlıyorum. Sonra o kalkınca mutlaka bir bardak ve tabak kırıyor. Oğlumun bir yeri kesilmeden onları toparlamaya çalışırken sabah sporunu yapmış oluyorum. Sonra oğlum olmayacak bir şey isteyip tutturuyor. Hayır dediğim için sandalyeyi deviriyor. Kırılan sandalyenin vidalarını takarken günlük zihinsel aktivitemi yapmış bulunuyorum.
Sonra ev toplama faslı. Mesela yatağı toplarken raylı dolabın kapısını 3747848.kez yerinden çıkardığı için zihinsel ve fiziksel aktiviteye devam. "dur çocuğum, hayır onu fırlatma annecim" kükremeleri eşliğinde sesimi açıyorum. Ses önemli çünkü.
Parka gidiyoruz sonra. Kedinin ümüğünü sıkmak isteyen oğluma bunu yapmaması gerektiğini anlatırken "anam bu ne böyle evlerden ırak" diyen teyzelerle günlük sosyalleşme ihtiyacımı karşılıyorum. Sonra oğlumu eve getirip yediriyorum. Böyle yediriyorum yazınca çok sıradan geldi bak. Daha çok yemek savaşı, adeta üçüncü yemek muharebesi yaşanıyor. Sonra gelsin öğle uykusu. Niyeyse tam da uyku vaktinde gelen oyuncak sevdası ile başa çıkmaya çalışırken gözüm seyirmeye başlıyor.
Pıt pıt atan gözümü de alıp , oğlum uyanmadan yemek yapmaya koşuyorum. En etkili korku filminden daha çok adrenalin salgılıyor bünye bu süreçte. Çünkü elimde salça kaşığı ile uyanırsa, o salça yere dökülür. Kurtulma şansı yok. Günlük adrenalin de salgılandı hacım.
Sonra er kişisi teşrif ediyor eve. Bir kıyamet de o zaman kopuyor. "babaağğğ attaaa" diye kucağına tırmanan ürkek kedi yavrusunu üzerinden atan er kişi "açım aççç" diye homurdanıyor. Hala yaşıyorum, ölmedim bu arada.
Sonra sofra kaldır çay yap çocuğu uyut. Sahi sevişmek neydi, sevişmek hayaldi. Koltuğa damlayan salyamla birlikte ben pert.
Sıkılmaya zaman yok. Çocuk doğur sen çocuk.