Ev hanımı olmak kötü bir şey mi...😔

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Kızlar günlerdir canımı sıkan bir şey var burayı uzun zamandır takip ediyorum, sizinle dertleşebilmek için yeni üye oldum düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim.
Ben İlahiyat mezunuyum. Üniversiteden mezun olduğum sene evlendim 3 kere sınava girdim ama içimde atanmak ve çalışmak isteği olmadığı için hep kılpayı kaybettim. Okul ve üniversite hayatında çok başarılı biriydim üniversiteyi birincilikle kazandım birincilikle mezun oldum. Ama konu atanmaya gelince yapmak istemedim, şu an hamileyim evde olmak evimle eşimle bebeğimle ilgilenmek, evde kendimi geliştirmek, sınav kaygım olmadan kitap okumak, makale yazmak, araştırma yapmak beni daha çok mutlu ediyor. Atanmak çalışmak hiç istemiyorum istesem yaparım ama çalışsam kazandığım para bana mutluluk getirmeyecek bu yüzden çalışmama kararı aldım 😔eşimde bu kararımdan çok memnun o konuda sıkıntım yok ama çevrem, arkadaşlarım bana işe yaramazın tekiymişim bilgisizmişim gibi bakıyor normal sohbet arasında sen zaten atanmadın evdesin diyerek laf çarpıyolar, akrabalarım o kadar okudun atanamadın ev hanımı oldun gözüyle bakıyorlar bu durum artık canımı sıkmaya başladı 🥺 ben bu yolu seçtiysem ve kendi yolumda mutluysam kendimi hala evde de olsa geliştirmeye devam ediyorsam neden saygı duymuyorlar ev hanımı olmak çok kötü bir şeymiş gibi davranıyolar çok üzülüyorum artık kendimi gerçekten işe yaramaz biri gibi hissetmeye başladım kızlar sizcede öyle mi 😔😔

Bence acilen o insanlara laflarını ver ve iletişimi kes.
 
Hepinize farklı bakış açılarınız ve yorumlarınız için çok teşekkür ederim özellikle makale konusunda yanlış anlaşıldım haddime değil bilimsel makale yazıyorum demek ilahiyattayken hocalarımla yaptığım çalışmaların devamı niteliğinde yazılardı ve makale olarak adlandırırız bunları. Dediğim gibi konuyu anlatırken boşluğuma denk geldi o şekilde ifade ettim bu kadar takılıp aşağılar gibi konuşmalara gerek yoktu kusura bakmayın tekrardan teşekkür ediyorum.
 
Ev hanımı olmak kötü bir şey diyemem ancak kendi ayakları üzerinde duran, kimseye muhtaç olmadan hayatını idame ettirebilecek güce sahip olan, hayatta aktif şekilde rol alabilen, fayda alabilen ve fayda sağlayan bir birey olmak en güzelidir. Arkadaşım var bir tane, eşi kaptan dolar üzerinden maaş alıyor ve Türkiye’nin çoğu şehrinde evleri var, yatırımlık arsaları var filan. Arkadaşım da öğretmen, çevresinden işi bıraksana paraya mı ihtiyacın var diye çok baskı alıyor, kendi paramı kazanıyorum ben bu noktaya kolay gelmedim neden bırakacakmışım diyerek devam ediyor çalışmaya. Üretmek ve aktif kalabilmek. Bence işin özü bu. Yine de saygı duyuyorum kararınıza
 
Benim çok iyi bir mesleğim var şuan bebeğime bakıyorum hamilelik ile birlikte 3-4 yıldır yapmıyorum. Yurtdışında yaşıyoruz burada hiç akrabamız yok.
Tam zamanlı ev hanımıyım ve resmen beynimin küçüldüğünü hissediyorum ben de tabikii kendimi geliştirmek için bir çok şey yapıyorum ama hiçbir şey çalışma hayatındaki gibi olmuyor. özellikle okumuş kadınların çalışmasından yanayım. Kızım kreşe başladığında İşe başlayacağım inşallah.
 
Kızlar günlerdir canımı sıkan bir şey var burayı uzun zamandır takip ediyorum, sizinle dertleşebilmek için yeni üye oldum düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim.
Ben İlahiyat mezunuyum. Üniversiteden mezun olduğum sene evlendim 3 kere sınava girdim ama içimde atanmak ve çalışmak isteği olmadığı için hep kılpayı kaybettim. Okul ve üniversite hayatında çok başarılı biriydim üniversiteyi birincilikle kazandım birincilikle mezun oldum. Ama konu atanmaya gelince yapmak istemedim, şu an hamileyim evde olmak evimle eşimle bebeğimle ilgilenmek, evde kendimi geliştirmek, sınav kaygım olmadan kitap okumak, makale yazmak, araştırma yapmak beni daha çok mutlu ediyor. Atanmak çalışmak hiç istemiyorum istesem yaparım ama çalışsam kazandığım para bana mutluluk getirmeyecek bu yüzden çalışmama kararı aldım 😔eşimde bu kararımdan çok memnun o konuda sıkıntım yok ama çevrem, arkadaşlarım bana işe yaramazın tekiymişim bilgisizmişim gibi bakıyor normal sohbet arasında sen zaten atanmadın evdesin diyerek laf çarpıyolar, akrabalarım o kadar okudun atanamadın ev hanımı oldun gözüyle bakıyorlar bu durum artık canımı sıkmaya başladı 🥺 ben bu yolu seçtiysem ve kendi yolumda mutluysam kendimi hala evde de olsa geliştirmeye devam ediyorsam neden saygı duymuyorlar ev hanımı olmak çok kötü bir şeymiş gibi davranıyolar çok üzülüyorum artık kendimi gerçekten işe yaramaz biri gibi hissetmeye başladım kızlar sizcede öyle mi 😔😔
Hem konu açıyorsunuz vakit ayırıp size yazı yazıyoruz hem üyeliği iptal ediyorsunuz bu kafa nasıl çalışıyor ya kendi kendimize aklı mi vereceğiz? Ulaşan yer yok
 
Kızlar günlerdir canımı sıkan bir şey var burayı uzun zamandır takip ediyorum, sizinle dertleşebilmek için yeni üye oldum düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim.
Ben İlahiyat mezunuyum. Üniversiteden mezun olduğum sene evlendim 3 kere sınava girdim ama içimde atanmak ve çalışmak isteği olmadığı için hep kılpayı kaybettim. Okul ve üniversite hayatında çok başarılı biriydim üniversiteyi birincilikle kazandım birincilikle mezun oldum. Ama konu atanmaya gelince yapmak istemedim, şu an hamileyim evde olmak evimle eşimle bebeğimle ilgilenmek, evde kendimi geliştirmek, sınav kaygım olmadan kitap okumak, makale yazmak, araştırma yapmak beni daha çok mutlu ediyor. Atanmak çalışmak hiç istemiyorum istesem yaparım ama çalışsam kazandığım para bana mutluluk getirmeyecek bu yüzden çalışmama kararı aldım 😔eşimde bu kararımdan çok memnun o konuda sıkıntım yok ama çevrem, arkadaşlarım bana işe yaramazın tekiymişim bilgisizmişim gibi bakıyor normal sohbet arasında sen zaten atanmadın evdesin diyerek laf çarpıyolar, akrabalarım o kadar okudun atanamadın ev hanımı oldun gözüyle bakıyorlar bu durum artık canımı sıkmaya başladı 🥺 ben bu yolu seçtiysem ve kendi yolumda mutluysam kendimi hala evde de olsa geliştirmeye devam ediyorsam neden saygı duymuyorlar ev hanımı olmak çok kötü bir şeymiş gibi davranıyolar çok üzülüyorum artık kendimi gerçekten işe yaramaz biri gibi hissetmeye başladım kızlar sizcede öyle mi 😔😔
Formulunu vereyim... Sananeeeee yani saaa naaaa neeeeee diceksin.
 
Kızlar günlerdir canımı sıkan bir şey var burayı uzun zamandır takip ediyorum, sizinle dertleşebilmek için yeni üye oldum düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim.
Ben İlahiyat mezunuyum. Üniversiteden mezun olduğum sene evlendim 3 kere sınava girdim ama içimde atanmak ve çalışmak isteği olmadığı için hep kılpayı kaybettim. Okul ve üniversite hayatında çok başarılı biriydim üniversiteyi birincilikle kazandım birincilikle mezun oldum. Ama konu atanmaya gelince yapmak istemedim, şu an hamileyim evde olmak evimle eşimle bebeğimle ilgilenmek, evde kendimi geliştirmek, sınav kaygım olmadan kitap okumak, makale yazmak, araştırma yapmak beni daha çok mutlu ediyor. Atanmak çalışmak hiç istemiyorum istesem yaparım ama çalışsam kazandığım para bana mutluluk getirmeyecek bu yüzden çalışmama kararı aldım 😔eşimde bu kararımdan çok memnun o konuda sıkıntım yok ama çevrem, arkadaşlarım bana işe yaramazın tekiymişim bilgisizmişim gibi bakıyor normal sohbet arasında sen zaten atanmadın evdesin diyerek laf çarpıyolar, akrabalarım o kadar okudun atanamadın ev hanımı oldun gözüyle bakıyorlar bu durum artık canımı sıkmaya başladı 🥺 ben bu yolu seçtiysem ve kendi yolumda mutluysam kendimi hala evde de olsa geliştirmeye devam ediyorsam neden saygı duymuyorlar ev hanımı olmak çok kötü bir şeymiş gibi davranıyolar çok üzülüyorum artık kendimi gerçekten işe yaramaz biri gibi hissetmeye başladım kızlar sizcede öyle mi 😔😔
3 günlük dünya hayatında Salih bir evlat yetiştirmenin ve iyi bir eş olmanın daha önemli olduğunu düşünüyorum. Çalışıyor olsaydınız belki bir yerde eksik kalıp çocuğa kötü etkisi olacaktı
Ben çalışan bir kadın olarak yetişemiyorum.
 
Ben de kpss çalışıp atanmak istemiyorum. Sadece ülkenin durumu da etkilenmiş olabilir seni içinden de gelmiyor olabilir. Birincilikle de bitirmeyebilirdin okulu bu senin salak olduğun anlamına gelmezdi. Yanlış bölüm seçmişsin derdik. Laf atanlar kendileri olmak istediği şeyi sana diretenler. Hayat senin hayatın.
Yazdıklarınızı bir blokta yayınlayın değerlendirin bence.
 
Benim bir tanidigimin çocuğu gözünden söylemek istiyorum. Tanıdığım çalışan bir hanımdı. Güzel bakımlı bir kadın.ilk eşinden bir kizi var. İkinci evliliğini yaptı. İkinci eşinin durumu çok çok iyi. Arkadaşım da başvurdu işlere ama istediği gibi olmadı şartlar. Evde şimdi. 3-5 sene oldu. Çocuğu büyüdü bu arada 15 yaşında.
Olay şu belki yaştan sonra istesen de olmuyor. Gençler tercih ediliyor.
Çocuğu da okulda annem ev hanımı demeye utaniyormus. Bunu arkadaşım üzülerek söyledi.
Çocuğun okuduğu okul genellikle anne baba iyi mevkilerde çalışan ve yüksek gelirli ailelerin gittiği bir okul.
Çocuk da karşısında üreten, toplumda ailedeki rolü yanında başka rolü de olan ebeveynler girmek istiyor.
 
Geciminiz nasıl?
Evde oturup maaş alacaksanız sigortanız devam edecekse süper birşey.
Bu şartları saglarlarsa bende otursbilirm evde.
Emeklilik yaşı olmuş 58 maaşlar kuş kadar.
25 yıl sigortalı çalışan emeklilik istifası verip yaşı beklemek zorunda.
Maassiz evde duracak erkenden 25 yıl dolsa bile.
Ben kara kara düşünüyorum 58e kadar calisamam ama maassiz ne yapacagim diye.
Siz evde durarak neyle geçineceksiniz
Eşiniz yüksek mi kazanıyor
 
Halbuki çok kolay atanıyorsunuz demekki sizde eksik şeyler çok.. Makale kısmında güldüm,kusura bakma.
Üretmeden tüketerek nasıl mutlu oluyorsunuz yoksa kendinizimi böyle avutuyorsunuz ?? Bence iyi düşün ve kendine bile söyleyemediklerin var gibi gibi..
Eskiden kolay ataniyorlardi şuan atama puanlari yüksek.
 
Kızlar günlerdir canımı sıkan bir şey var burayı uzun zamandır takip ediyorum, sizinle dertleşebilmek için yeni üye oldum düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim.
Ben İlahiyat mezunuyum. Üniversiteden mezun olduğum sene evlendim 3 kere sınava girdim ama içimde atanmak ve çalışmak isteği olmadığı için hep kılpayı kaybettim. Okul ve üniversite hayatında çok başarılı biriydim üniversiteyi birincilikle kazandım birincilikle mezun oldum. Ama konu atanmaya gelince yapmak istemedim, şu an hamileyim evde olmak evimle eşimle bebeğimle ilgilenmek, evde kendimi geliştirmek, sınav kaygım olmadan kitap okumak, makale yazmak, araştırma yapmak beni daha çok mutlu ediyor. Atanmak çalışmak hiç istemiyorum istesem yaparım ama çalışsam kazandığım para bana mutluluk getirmeyecek bu yüzden çalışmama kararı aldım 😔eşimde bu kararımdan çok memnun o konuda sıkıntım yok ama çevrem, arkadaşlarım bana işe yaramazın tekiymişim bilgisizmişim gibi bakıyor normal sohbet arasında sen zaten atanmadın evdesin diyerek laf çarpıyolar, akrabalarım o kadar okudun atanamadın ev hanımı oldun gözüyle bakıyorlar bu durum artık canımı sıkmaya başladı 🥺 ben bu yolu seçtiysem ve kendi yolumda mutluysam kendimi hala evde de olsa geliştirmeye devam ediyorsam neden saygı duymuyorlar ev hanımı olmak çok kötü bir şeymiş gibi davranıyolar çok üzülüyorum artık kendimi gerçekten işe yaramaz biri gibi hissetmeye başladım kızlar sizcede öyle mi 😔😔
Merhaba bende ünv mezunu ve çalışan bir kadınken evlenince eşimin atandığı il sebebiyle iş bulamadım. Bu durum ilk başta sarstı kendi paramı kazanamamak, evde gün öldürmeyi becerememek, ev işlerinde leş gibi olmak vs ama zamanla alıştım alışmak zorunda kaldım şimdide bebeğim oldu. Zamanımı evde bebeğim olana kadar nasıl geçirebileceğimi öğrenmiştim şimdide bebeğimle zaman hıphızlı geçiyor zaten. Siz benim aksime evde olmayı tercih etmişsiniz, banada diyorlardı iş yok mu vs ama ben tek cevapla ağızlarını tıkadım hayatımla ilgili ince detay vermeye ne gerek var sonuçta. Sizin hayatınızı onlar yaşamıyor çok düşünmeyin onları.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X