selamlar,
piyasalar malum biliyorum ama bir yandan da ev alma isteğimizi dizginleyemiyoruz. acaba acemilik ya da hırs mı yapıyoruz sizlerden fikir istiyorum.
kısaca durumdan bahsedeyim. yaklaşık 10 yıllık evliyim, 1 yaşında çocuğum var.
karı koca memuruz, maaşlarımız ülke ortalamasına göre iyi çok şükür.
araç finansmanımız var (1,5 yıl daha ödeyeceğiz)
ev fiyatları uçmuş durumda, 10 yıllık birikimimizle ancak evin yarı parasını denkleştirdik. üstüne finansman kullanacağız. evin yarısı kadar destek almamız gerekiyor ve bunu 10 yılda 2 katı olarak ödeyeceğiz. (işte kafamı karıştıran temel nokta bu)
aylık ev + araba kredisi gelirimizin %60'ını alıp götürüyor.
çok sarsılmadan ama bazı standartlarımızı azaltarak 1,5 yıl geçiniriz diye tahmin ediyoruz. sonra araç ödemesi bitince biraz daha bollaşır elimiz.
fakat krediyle ev almak mantıklı mı? işin sonunda ev satış fiyatının yarısı kadar daha fazlaya gelmiş olacak ki, çok para. bir yandan da kendi birikimimizle ev alamayacağız diye düşünüyorum, birikimimiz bugünkü ev fiyatına geldiğinde evler kesin 3 katına çıkar, nasıl bir artış hızı aklım almıyor.
"evin olsun" kültürüne hep karşıydım, "her yer bizim kiralarız" diyordum ama artık kiraya verdiğim bana dokunuyor ve evimi kafama göre düzenlemek istiyorum. abartıyor muyum bilmiyorum.
fikirler lütfen.
bulunduğum yerde yeni binalar 1.5- 2 milyon. Eve giren maaş iyi olsa da bu kadarını alamayız.
