- 30 Kasım 2016
- 26
- 8
- 16
- 34
- Konu Sahibi binickimbileyok
-
- #21
Beni en çok üzen, gerçek bir aşk yaşadığımı zannederken, kendimi kocaman bir yalanın içinde bulmam. O kadar çok güven verdi, öyle sahiplendi ki saldım ben kendimi ona...
Hayal kırıklığı yaşamanız çok doğal ama neyse ki çok ciddiye binmeden, siz de çok fazla bağlanmadan bunu size söylemiş. 3 aylık bir ilişkide böyleyseniz bu ilişki 1-2 sene sürdükten sonra bunu dese sanırım buhran geçirirdiniz. Başkasına "tercih edilmiş" hissi üzüyor sizi daha çok sanırım, bunda sizin suçunuz yok. Karşı taraf aklında başkası varken sizinle beraber olmamalıydı. Onun karaktersizliğine verin. Zamanla bu his de geçecek ve gerçek aşkı bulacaksınız, merak etmeyin :)
Beni en çok üzen, gerçek bir aşk yaşadığımı zannederken, kendimi kocaman bir yalanın içinde bulmam. O kadar çok güven verdi, öyle sahiplendi ki saldım ben kendimi ona...
Olacağı söyülüyorum; iki gün sonra yazacak/mesaj atacak 'Binickimbileyok sana çok hata yaptım kafam karışıktı nolur affet ne yaptığımı bilemedim.
Aşık kızımın genç oğlanı affeder.
Evliliğin ilk senesinden sonra kapanmayan yara yerini ilgisizliğe ve mecburiyete bırakır.
Aşık kız mutsuz, genç oğlan mutsuz, herkes mutsuz.
Balık baştan kokar çıkar aklından.
Eski sevgilisiyle yeniden gorusmeye basladi. Yuzde bir milyon.
Acını anlayabiliyorum, her insan hayatında bu geçişleri yaşamıştır.Mümkün değil...
ne mesaj atması...
ne hatasını kabul etmesi...
ne de benim ona dönmem.
sadece canım çok yanıyor.
sadece canımın acısını paylaşmak için yazdım bunları buraya...
Öfke, kırgınlık, kızgınlık hatta belki aşk... Hepsini aynı anda hissediyorum ve panik atak hastasıyım. O da biraz olauları daha fazla dramatize etmemi sağlıyo galiba, bilmiyorum...
Eski sevgiliyi unutamayan erkek böyle dengesiz davranır sevgilisine. Çok gördüm. Sonuç olarak pişman olacak. O taraftan bi umut ışığı görmese senden ayrılırmıydı bilmiyorum!
Ama dönerse o umut ışığı sönmüş yalnızlıktan bıkmış olduğu için dönecektir. Yani yalnızlığı geçene kadar yine süper sevgili sonra geçince yine aynı. Benim böyle bir hayal kırıklığım oldu. 2010 yılından. Tüm o dengesizliklerin sebebi ünivdeyken birlikte olduğu kızmış. Sonra dediğim şeklde pişman oldu ama iş iştem geçsin diye dönemesin diye elimden geleni yapmıştım. Şuan olsa hiç bulaşmam ama intikam almıştım. Aylarca ağladı ben güler göründüm hep. O umursamayan adam arkadaşlarıyla annesi babasıyla bana ulaşmaya çalıştı. Ama sonucu bildiğim için dönmedim. Sonra noldu? Sırasıyla o eski sevgili evlendi. Ben evlendim o evlendi. Okuyunca içim buruldu birden. Eşimi çok seviyorum asla bi özlem değil sadece o yaşamışlık içimi kötü yaptı çok ve tek acı çekmişliğimdi. Allah yaşatmasın bidaha
çok yalnızsınız ve hatalar yapıyorsunuz.bırakın gitsin saçmalık çünküYakın bir akrabamın ''bence yakışırsınız.'' diye bana facebook'tan profilini göstermesi ile başladı her şey. Çocuğu çok fazla tanımıyordu ama annesi ile sık sık dertleştikleri için, çocuğun hayatında kimse olmadığından, evlilik gibi ciddi düşünceleri olduğundan haberdardı. Ben profil fotoğraflarına bakıp; ''Yok!'' dedim, ''Bu çocuk çok yakışıklı, üzer beni.'' Tamamen dış görünüşünden dolayı verdiğim bu karardan bir kaç gün sonra arkadaşlarımla buluşmak için bir kafeye gittim, masa da üç sandalye vardı ama biz dört kişiydik. Arka masada 3 kişi oturuyordu, hiç birinin yüzüne bakmadan masaya doğru yaklaşınca onu gördüm. Oydu... ''Sandalye boşsa olabilir miyim?'' dedim ama yüzümde ki şaşkın ifadeye engel olamadım. Bir gün önce facebooktan bakıp, bir gün sonra onu karşımda görmek benim için kocaman bir işaret oldu ve dayanamayıp Swarm'dan ekledim. İki gün boyunca hiç konuşmadık, ne o yazdı ne de ben. Sonra biz bir şekilde konuşmaya başladık ve görüşmeye karar verdik. Tanıdık birbirimizi, 30 yaşında olduğu için ''Ben senin yaşın daha küçük sanmıştım, benim niyetim ciddi, olursa evlilik için adım atmak istiyorum 26 yaşında olmana sevindim.'' gibi cümleler kurdu.
Anlattı Sonra...
''Benim severek ayrıldığım bi kız oldu, ailesi İstanbul'dan buraya gelin vermek istemedi. Ama ne o vazgeçebildi ne de ben. Sonra oyaladı beni, aylarca... Psikolojim çok bozuktu yeni yeni kendime geldim ama geçmişte bıraktım onu. Artık imkansız.'' dedi.
''Hala seviyorsun sen onu?'' dedim burukta olsa gülümseyerek. Cevap vermedi...
Arkadaşça ayrıldık o gün. Flört etmeye başlamıştık, benden etkilendiğini hissetmiştim, ama geçmişten gelen bir yaranın yarabandı olmayı hangi kadın kabul ederdi ki? Bir süre daha görüştük, o eski sevgili mevzusu asla açılmadı ve biz hissettiğimiz yoğun duygularla sevgili olmaya başladık. O fabrika da çalışıyordu ve aynı fabrika dan kısa süreli bir görüştüğüm olmuştu, ''daha önce niye söylemedin?'' dedi o çocuk şöyle pis, böyle pis dedi ve arabanın içinde ağlamaya başladı. Yediremiyorum dedi ve beni eve bırakıp gitti...
O gece sürekli mesajlaştık, bunu sindirmem lazım zaman ver dedi ve gitti. Ertesi gün tekrar buluştuk, ikimizin de gözleri ağlamaktan şişmişti. Ben o üzülmesin diye biraz daha güçlü durmaya çalışıyordum ama o ağlamaya devam edince bende yanında ağlama krizine girip, içimi döktüm. O an sımsıkı sarıldı bana ''yalnız değilsin ben varım.'' dedi ve biz üç ay boyunca neredeyse her gün buluştuğumuz ailelerimizin onayladığı birbirimizde huzur bulduğumuz bir ilişki yaşadık. Evlilikten bahsettik, hayaller kurduk ama hiç bir zaman bunun için adım atmadı, bi tarih belirlemedi. İlişkimiz üç aylık olduğu için bende hep ''tanımaya çalışıyodur'' diye düşündüm üzerinde durmadım.
Taa ki iki gün önceye kadar. Akşamüstü aradı ''balım.'' oldu ''canım.'' Sesi sıkılgan, keyifsiz... Anladım ya yemin ederim o an anladım içime bir şey oturdu. Telefonu kapattık ama odamda dört dönüyorum biliyorum bir şey var. Dayanamadım ve mesaj attım, zorladım o sustuğu şeyin ortaya çıkması için.
Ailesi evlilik konusunu açmış, ısrar etmiş ve o da bana şunları yazmış...
''Açık konuşayım ne zaman evlilik konusu açılsa aklıma o geliyo. Seninle çok iyi anlaşıyorum, çok keyifli vakit geçiriyorum çok iyi bi insansın ama yapamıyorum onu aklımdan atamıyorum. İlk zamanlar unuttum sandım, sonra yine aklıma düştü. İçim kan ağlarken yanında gülmek zorunda kaldım hep. Öyle güzel seviyodun ki beni, öyle güzel hayallerin vardı ki söyleyemedim sana bunları. Ama artık bilmen gerek... Çünkü doğrusu bu! Onunla hiç bi iletişimim bağım yok ama sana da haksızlık ediyorum. Bundan sonra yalnız kalmak istiyorum.''
Delirdim ya delirdim! Bunları yazmadan bir hafta önce yemek takımı baktık biz, hayaller kurduk, kızımızın ismini düşündük, sürekli beni sevdiğini iyi ki benimle olduğunu, çok huzurlu olduğunu söyledi.
İçimde kanayan yarayı durduramıyorum, üç ay belki kısa bi süre ama o kadar çok inandım ki bu ilişkiye saldım kendimi otokontröllü davranmadım hiç tavizler verdim ve aşık oldum. Sitemli mesajlar göndermekten, ağlamaktan alamıyorum kendimi, biliyorum bu hiç bir şey biliyorum her şey nasip, biliyorum kaderimin önüne geçemem ama benim günahım ne??
Tek istediğim sevdiğim adamla huzurlu bir yuva kurmaktı. ''Sen üniversite mezunusun, o lise mezunu ama erkeğin elinde diploma olmalı, onu fabrikadan çıkarsalar ne olacak!'' dediklerinde bile ''erkek kadın ne fark eder? Benim diplomam var yeteneğim var tasarımcıyım küçük bir ajans açar o bizi geçindirir.'' dedim. O kadar büyük bi hayal kırıklığı içerisindeyim ki, kalbimin orta yerinde soda şişesi patlamış gibi. Her yer cam kırığı, her yer yara bere...
6 yılda yaşanmışlık ve doyum var burada yok ondan bu kadar dağıtmanızBen de üniversitedeyken altı yıllık ilişkimi bitirdim, ayrılığın her türlüsü kötü ama bu kadar dağıttığımı üzüldüğümüü hatırlamıyorum. Gururumla oynanmamıştı, yalan dolan yoktu. farklı sebeplerle bitti. Ama bu olay bambaşka bir şey.
Hem kandırılmış hissediyorum.
Hem kendini çok sevdirdi.
Hem canım acıyor.
Hem gururum zedelendi.
Hem kendimi yüzüne bakılmaz, aşık olmaya değmez şekilde çirkin hissediyorum.
Hem de umutlarım tükendi. Bu adamların hepsi mi böyle düşüncesi geldi oturdu kucağıma.
Delirme. Şoyle düsun. Bunu yasayan tek kisi degilsin. Bir sürü hemcinsin bu sekilde kandirildi. Daha kotusunu yasayanlar da oldu. Ama hepsi üstesinden geldi. Hepsi bir sekilde yoluna devam etti. Bir cogu yasadigi bu kotu tecrubeyi su an hatirlamiyor ya da onemsemiyor bile. Sen de atlatacaksin bunlari. Iletisimini kes ttamamen. Ne kadar surdurursen iletisimi, o kadar canin yanacak. Bos yere bu sureci uzatma. Önune bak.1
buna da ihtimal veriyorum...
Çünkü whatsaapta engelli değilim ama instagram ve facebooktan engellemiş.. yani kız telefonunu göremeyecek belki ama sosyal medya da arkadaşlığımızı çok rahat görebilir.delirmek üzereyim.
6 yılda yaşanmışlık ve doyum var burada yok ondan bu kadar dağıtmanız
nedeni iyi rol mü yapması sizin duygusal açlığınız mı? bence açlığınız .bu yuzden o ya da başkası hiç önemli değil siz yine kaptıracaktınız. bence bu boşlug dolduracak birini bulmaya bakın.ancak bu sefer kriterleri yuksek tutun .Sanırım öyle, hiç ondan sıkılmadım ya bugün de görüşmeyelim rutinine geçememiştik. Mesaj attığında heyecanlanıyordum. yanındayken yüzüne bakmaya doyamıyordum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?