Merhaba ben çok aşık oldum ve çok büyük kavgayla ayrıldık. Tanışmamızdan başlayayım başta ona güvenmemi zorlaştıran şeyler vardı mesela ondan çocuk yapmak isteyen bir eskort bana mesaj atıp yalvarmisti ona yardımcı olmam için bu da benimle evleneceğini söyleyip küplere binmişti. Onla hiçbir şey yaşamadığına dair yeminler kanıtlar sunmaya çalıştı söylediğine göre kız sonradan öyle olmuş o sadece muhabbet etmiş yıllar önce. Zaman içinde ne yaptı ne etti güvenimi kazandı ve biz birlikte bir ilişkiye başladık ama eskiye dair tam net açıklama alamadığım için dönem dönem sorular sordum her defasında sinirle cevap verdi ve aksine benim eski ilişkimi öne sürüp karşılık verdi beni tatmin etmek yerine. Daha sonra senin kırıklarinj dinleyecek kadar rahat bir adamım diye beni azarladı. Duş alacağım demişti mesela sonra görüntülü aradım duşu gösterdi bak bana güvenmiyorsun diyerek ama kendi duşu değildi salona çıktı kendi salonu değildi arkadan bı erkek arkadaşı geçti sana senin yüzünden yalan söyledim yakalandım zaten dedi ben izin vermiyormusum hiçbir yapmasına oysa kendi biraz asosyaldi ve aksine ben arkadaşlarimla görüşmek istediğimde kim gelecek ne kadar oturacam nerede oturacam her detayı ogrenirdi dediğim saatte kalkmazsam sorun çıkardi ben gezmeyi tozmayi çok seviyorum diye kızardı ama onu kısıtliyormusum. Oysa kendi her adımını haber verirdi abartma o kadar gerek yok derdim ama sonra sonra benden rapor aldıkça ben de galiba buna alıştım ve yapmadığında bekledim ve suçlu oldum bu yüzden. Yalan konusunda da ben eski ilişkimde sarılmadim opmedim demiştim sonra vicdanım rahat etmedi ve itiraf ettim yanağımdan öpmüştü özür dilerim senden gizlemek istemedim dedim bunu yüzüme vurdu ben seni affediyorum ama ben senin yüzünden söyleyince affetmiyorsun dedi. Yani her kavga hep karşılıkla daha da büyüdü.
Aileler ilk tanıştığında benim ailem istemedi ve onun annesine uzak durun kızım üzülmesin dedi sonra benim istediğimi görünce kiyamadilar ve gerçekten benimsediler istediler ama o olay da hep yüzümuze vuruldu oysa o an kız tarafı naz yapar çok doğal bizim de kızımız olsa kaçıncı isrardan sonra verirdik falan demişlerdi. Annesi babasından ayrılmış ve üzerine çok düşkün her dediğimi dinler beni ezmez sözümden çıkmaz der ama oğluna sorduğumuzda tam tersi ben onu dinlemem annem kendini öyle kandırıyor ben karar verip anneme en son haber veririm der. Ben de doğal olarak oğluna inandım , daha doğrusu inanmak istedim. Ama yaşadıkça bu ikilemi gördükçe dayanamaz oldum ve bu konuda da sürekli sorular sormaya sorgulamaya başladım, beni suçladı sana öyle değil diyorum niye inanmıyorsun o bir ana neler yaşadı haberin var mı sana ne zararı var kıskanıyorsun nefret ediyosun ne derdin var annemle gibi şeyler söyledi. Burayı şöyle açıklayayım mesela göreve gitmişti erkek arkadaşım ve ona o gün zor ulaştıysak annesi o gün mutlaka beni arardı ve oğluma ulasamadim sen konuştun mu derdi konustum dersem hmm seni aramış beni aramadı bile konuşmadım dersem biz konuştuk derdi, sonra doğum günümü hep kutlar asla ihmal etmez bu sefer görevde diye heralde bişey demedi bekliyorum dile getirmedim ustelemedim ama unutmaz o gibi gibi daha sonra öğrendim ki ben ailemle gittiğim bı yer olduğunda oğluna haberin var mı diye soruyormus veya ben gün içinde ne yaptım ne ettim laf olsun paylaşayım diye arkadaşının kınasına gittigimi soyleyince annen geldi mi iyi olmuş tek gitmemissin hava soğuk değil mi orda gittiniz mi gibi şeyler demesi canımı sıkıyordu. Sonra biz nişanlandik ve nişan sürecinde de pek ilgili olmadı nisandan dört gün önce arayip ben hiçbir şey takmayacagim düğünde dört bilezik bı de kolye takarım haberin olsun Nisan'da bişey takmicambbi isteğin var mı dedi ben de düğünü konuşmak için erken bana da düşmez siz nasıl uygun gorurseniz dedim telefonu kapayınca madem isteğim var mı diye sordu o zaman erkek arkadaşımdan izin isteyerek kadından takı seti istedim ben yüzük takar dönerim maddi durumumuzu biliyosun oğlumu kaç yıldır tanıyorsun onun kimsesi yok durumumuz iyi değil ısrar edersen borçla bulur takarim ama tatsızlık olur dedi erkek arkadaşım da sen kimsinki sana takalım kime takılmış evde yapılacak bı nisanda bişey takılmaz deyip o gece evi terk etti ve intihar etmeye kalkıştı. (Bunu birkaç kavgamizda da yaptı görüntülü arayip gösterdi bananben her defasında yalvar yakar sakinleştirir içime attım) nişan oldu, küpe getirmişler. Bohça yapmayalim diye konuşmuştuk kadın ben yapacam demişti sonra siz bohça bile yapmadınız diye yüzümüze vurdu. Ben de diyorum ki bu konusu açıldı sorduk neden fikrini söylemedin içine attın da sonradan şikayet ediyorsun. Nişanlım da her sorunda böyle yapıyor isteğini söylemiyor içine atıyor sonra sen istemiştin diye kabul ettim dayanamıyorum bende bı insanim yeter diye patlıyor. Mesela mesleğini bırakmak istiyor onu tanıdığımdan beri ama benle evleneceği için birakacakmis, sonra bana evlenince çalışma dedi annem calisiyo ben bıktım sen evimizde beni karşıla dedi (Ev duzenleri pek yok) bende öğretmenim, sınava onun için girmedim tamam dedim ama özel okulda part time ders veririm belki çünkü sıkılırım hem ek gelir olur diye konuşmuştum ama meğer ben istemiyormisum calismayi açıkça dememisim o da bunu anlamış bu yüzden çalışma demiş benim için. Evlilikte erkek ve kadının görevleri nelerdir diye soruyordum fikrini öğrenmek için ama her konuda, o bunu iş olarak algılamış. Sonra bunların evi var annesiyle aynı mahallede orada oturmak istemediğimi her iki tarafa eşit mesafede olsun demiştim ama mesleği bırakıp başka iş yapacağı için ve yeni işi annesinin şehrinde olduğu için mecburduk o şehre en azından aynı mahalle olmasın dedim ki zaten işyeri belli değildi. Bunu bile ben böyle dediğim için kabul etmiş oysa bana açıklarken zaten ben de yakın istemiyorum o evi ben ödedim ama kirasını bile alamıyorum istemiyorum demişti. Daha sonra orada oturmayı tercih etmedigimiz için annesini karşımıza almış olmuşuz diye açıklama yaptı. Her tartışmada bana defol dedi eski kirigini özlüyorsun ona git beni sevmiyorsun diyordu ben de bir tartışma sonucu bunlara artık daha fazla dayanamadım çünkü yanında durgun durduğumda başkasınıozledigimi, radyoda çalan hüzünlü şarkıda gözlerime baktığını benim acı çektiğimi başkasını düşündüğümü söyledi. (Bazen gerçekten öylesine durgundum bazen yorgundum bazen bı şarkı sözü depremi hatırlatıyordu , nişanlım depremzede onu oradan ben alıp getirdim aklıma geliyordu bunları açıklamama rağmen inanmadı) Ve ben onun yaptığı gibi intihara teşebbüs ettim. O da bak bana diyodun sen de yaptın demek ki insan o hale gelebiliyor anla beni ne hale getirdiğini dedi. Nisandan sonra çok kavga ettik, yok dayısının elini öpmemisim adam uzatmadi, saygisizmisim ben de dedim annen niye benim elbisemle aynı tonda giydi giysisini gibi gibi böyle karşılık vermeli çok büyük kavga ettik. O başladı annemle yıllardır ne derdin var sananne zarari var kadının demeye başladı ben de beni rahatsız eden davranışlarını dile getirdim yine savundu. Mesela şöyle, kuzenim evlendi şehir dışına ailemle gidip dayımda kaldık, orada erkek kuzenim de varmış nasıl kalirmisim(aksine ev kalabalık diye çocuk hastanede kaldı o gece, doktor) ben de buna karşılık olarak e sen bana kuzenlerimle samimi değilim diyosun sarılma tokalasmam diyosun ama sen yanımda kız kuzenine sarıldın dedim. Farkında değildim yıllardır küstük barıştığımizda da seninle beraber gittim fark etmeden sarilmisim dedi hem o benim süt kardesim dedi. E dedim bana bu kadar kısıtliyosun anormal buluyosun aynı ortamda bulunmama bile(düğün) ama annen de amcana sarılıyor dedim. Bak onlar babamdan dolayı kuslerdi amcam kardeşlik etti kim ne yaşadı bilmiyosun dedi e dedim benim okulda(o zaman çalışıyodum) yemekhanede erkek öğretmen olduğunda yemek yememe kiziyordun annen de çalışıyor o da yiyor üstelik onun erkek arkadaşları var ona niye bişey demiyosun dedim. Annem hakkında bana kötü düşündurtme sen onla bir misin beni karım ilgilendirir dedi. (Evet aslında kıyaslama yapmamam gerekiyordu ama kadın bana işledi yani elimde değil gaza geldim) Mesela bana sürekli evlenmek için acele etme önce oğlum işe geçiş yapsın sonra ev tutacaz ben ev bakıyorum üç odaya gerek yok ben zaten gelip kalmam siz bana gelirsiniz eşya da alalım diyorum ben oğlumla konuşuyorum senin de fikrini alalım diyorum seni düşünmüyorum sanma sakın kızım diyordu ben de nişanlıma diyordumki ben acele etmiyorum ki aksine ailemden de kimse nişan da yaptın düğün ne zaman diye seni darlamiyor işin konusunda da darlamiyir biz esnek zaman verdik ben bekliyorum niye beni sürekli uyarıyor niye eşya bakıyormuş tam tersi olması gerekmiyor mu bizim ikimizin seçmesi gerek diye konuştuğumda nişanlım bana kızıyordu duyma diye. Meğer kendi hemen evlenmek istediğini diyomus karım da çalışır geciniriz diyomus o yüzden annesi bana konuşuyormuş. E dedim böyle düşüncen varsa niye benimle paylasmiyorsun en baştan her şeye ikimiz karar verecez dedik. Nisana bile ben bizimkileri karıştırtmadim sen bana muhatabın benim ikimizin isteği olacak babam yok annemi de karistirmam dedin diye ben babamı bile karıştırtmadim dedim(hani babam normalde net tarihler olmadan net işi hallolmadan istemiyordu ben istiyorum diye sadece destek oldu, onu da hiç mahcup hisstirmediler)sonra annemin neden yaptığı yemeği anlattiginjn hesabını sordu bana karşılık olarak. Benim annem aramadan bana sorardı mesela görevdeyken müsait mi diye ben müsait dediğimde arardı. Onun annesi ben beş gün aramadiysam beni unuttun diye sitem ederdi. Hesap sorar gibi konuşurdu abin geldi mi niyebgelmedi ablanlar mi geldi tek tek farklı şehirde oturan anlamların ne yaptığını sorardı , konuşmak için sorulur ama hissediyorsun sorguladigini cünkü bı yorum yapıyor hoşuna gitmediysr kendince teselli ediyor..kadın bana ulaşamayınca nnemi, olmazsa ablami arıyor. Babamı hiç kale almiyorlar kendilerinde yok diye nefretler baba kavramina. Nişanlım bana ulasamazsa annemi arıyor hep. Kendi içlerinde de boyleler. Uyardım ama devam etti hep. Nisandan sonra bir gün beni anneme şikayet etti bugüne kadar içinde ne biriktirdiyse anlattı oysa ben ona bizim mahremimizi her ne olursa olsun kimseyle bahsetmeyelim ne sen ne ben diye TE en baştan rica etmiştim öyle olursa biz unuturuz onlar unutmaz demiştim. Annem de bana kızdı sen niye bugüne kadar bişey demedin dedi bjnlar sorun değil seviyorum dedim annem de beni kotuledi ona sen göz yum sabret her şey düzelir oğlum ben konusurm dedi ama bana kan ağlattı annem seviyosam neden adama dünyayı zehir etmişim diye. Sonra onun annesi bana söyleyeceksin sen de derdin olursa ne gerekirse çıkar gelir yüz yüze de konuşurum senle dedi ben aramzdakileri paylaşma taraftarı değilim teşekkür ederim dedim. Sonra annemin fikri değişti neden nisandan sonra şikayet ediyor dedi. Ben ikna ettim ama bizim kavgamız daha da büyüdü. Bu sefer annesi annemi arayip beni şikayet etti onun yanında bacak bacak üstüne atmışım oğluna hep gezelim demişim parasini düşünmemişim gezmeyi seviyorsam neden kendim calismiyormusum oğlunu aglatmisim evdeki her şeye karisiyomusum onu kiskaniyormusum annemin de gelini varmış kiskansa güzel olur muymus bohçaları almaya diğer oğlunu gonderecekmis bu iş bitsinmi ya da benimle annem konussunmuş ben duzeleyimmis doktora gideyimmis bunalimdaymisim. Nişanlımla konuştuğumuzda o da aynı cumleleri kurdu. Ailemi istemiyosun ben onları silemem madem ikimiz silelim seninkiler de gelmesin dedi , ben de hepsii ittirsin gitsinler dedim bunu sadece anesine söyledim diye kabul etti. Sen zaten beni sevmiyosun başkasına git sana layık olanlara diye başladı bende sen eskortlara git dedim kırığın seni bekler dedi kirigina koş bekletme dedi ne kirigi ya benim yok kirigim ne dediğine dikkat et senin ananın kirigi olmasın gibi bişey dedim bu delirdi küfürler etti ben de ettim. Ve maalesef annesine de ettim. Anında pişman oldum özür diledim, annemden de diliceksin dedi. Tamam dedim. Aradım özür için ama kadın bana saymaya başladı anneme dediklerinn aynını tekrarladi ben de haklısınız ama sakin olalım ben aramızdaki meselelere daha fazla büyüklerin dahil olmasını istemiyorum dedim durmadı bana karışıyordu ne haddine dedi doğru ben elbisenize karismamam ama bizim nasıl yaşayacağına da siz karisamazsiniz dedim oğlumun hayatına ben Karışcam tabi dedi aç mı açıkta mi beni ilgilendirir dedi, evet düşünürsünüz dolaylı olarak beni de merak edersiniz ama biz yetiskiniz kendimiz karar verebiliriz heaplayarak adım atarız zaten dedim öyle değil dedi oğlumun hayatı beni ilgilendirir ben karar vericem dedi benim çalışmama da mı siz karar vereceksiniz dedim evet ben karar verecem dedi veremezsiniz dedim babamın evinde babamın parasıyla ailemle gittiğim yerlere de karisamazsiniz eşimle nasıl yaşadığıma da karisamazsiniz dedim bak bana cevap veriyosun saygisizlik yapma bana dedi zaten bakacak bacak üstüne oturuyosun dedi ben de bunu kasıtlı yapmadım özür dilerim ama saygı da karşılıklı bir şey o zaman siz de bana dokunduğunu bile bile yanımda sigara içerken oğlunuz uyardiginda napalim o istemiyo diye icmeyelim mi dediniz yanımda bu da saygısızlık dedim ben izin vermezsem oğlum senle evlenemez dedi o sırada annem geldi aldı telefonu hala saygidiz diyorsunuz kızıma kızımı daha üzmeyin doktora götürün dediniz sizin gozunuzde zaten deli benim kızım uzemeyin artık dedi kadın da yo ben öyle demedim ben kendi oğlumu goturecem dedi kapattılar telefonu. Bunun uzeirne bu konuşma üzerine biz nişan attık nişanlım benden vazgeçti bu konuşma için iki ay boyunca bana hesap sordu annesine saygısızlık yapmışım ters konuşmuşum küfür edip özür dilemimisim. Arkadaşından söylenen şeye özür dilemem konu ona gelene kadar o nelere karıştı dedim anlamadidimlemedi o ne derse tamam dicekmisim onun sayısına uyacakmisim. Ayrıldıktan sonra iki ay kan kusturdu. En son durulmus geldi namaza balamis terapiye başlamış sen haklıydın her şeyde ben hepsinin hesabını sordum herkesi uyardım haddini bildirdim aylarca evden uzakta kaldım sensiz yapamıyorum dedi. Biz sağlıklı iletişim kuramiyoruz her şeyi yanlış anlıyoruz dedim artık içime atmayacam her şeyi konuscam dedi, tehditler için hakaretler için pişmanım dedi. Had bildirdiğini soyluyosun ama aynı zamanda bana kiziyordun benim yanımda olmadın dedim, ayrıca ayrıldıktan sonra sırf annen istiyor diye alkollü bir asker eğlencesine katildin oysa sen nefret ettiğini soylerdin dedim. Annemin hatri için katıldım pişmanım dedi. Fotoğraflarimi da artık paylasamaz evlenince her şey farklı olacak dedi. Neden evlenince farklı oluyo şuan tapun onda evlenince bana mı verecek gerçekten onun gözünün içine bakıyorsun sen dedim sadece o evin kuralarında böyle diyordun ama bizim hayatımız içinde onun gözüne bakiyormussjn vok acı bı şekilde öğrendim dedim. (Sağlıksız bı iletişimleri var bize geldiğinde bile rapor veriyordu ben de telefondan konuştu mu diye kontrol ediyordum buna çok kızıyordu ama hakvermis artık buunu da yapmayacağını söyledi. Her dediğini yaptığı için ona evlenince kaç evin kocası olcaksin demiştim sorumluluk açısından çirkin anladı aynısını bana dedi, annesine dediklerime karşılık olarak ailemdeki herkes için iğrenç şeyler söyledi bebe yegenlerime kadar) yani sizce sağlıklı bir şey çıkar mı? Oysa annesinin ona sevgi gostermedigini uzak olduklarini söylerdi çoğu kez ben teselli ederdim onu annesinden çok düşündüğüm ilgilendiğim çok zaman oldu. Depremde bile ben uxerjne düşerken annesi kendi oğlu değil gibi acımasızca davrandı yardım parası alabilecek mi onun derdine düştü onu alıp getirdigimde bazı kırıcı konuşmaları için uyardım o üzülmez bişey olmaz dedi bana benim annem bile daha ilgili davrandı bir sürü yemek falan yaptı neyse. Bu arada ayriyken benim canımı yakmak için sırf bana haber gelsin diye benim tanıdığım bir kızla tanışıp konuştu ondan nefret etmem için yapmış. Oysa ben araya başkası girerse kıskanmam sogurum demiştim ve gerçekten soğudum ama birnyandan hala çok seviyorum. Ama acım sevgimden büyük. Ben aynı ben o aynı o annesi aynı anne. O değiştim diyo ama değişir mi bı insan anide otuz yaşına kadar böyle gelmiş . Şimdi özlemden dolayı her şeye katlanirim diye sandığıni düşünüyorum ama gerçekten pişman tarafı da var. Her kötü davranışını bana mal etmesi, her tartışmada terk etmeye kalkışması, bu kadar ileri gitmesi gözümü korkutuyo.bunlari gerçekten silip atabilir mi? Mesela ayriyken cevap vermedim bana ulaşamadı diye başkalarıyla tanıştım konuşuyorum sanıp hakaretler etti şimdi buna da pismanmis neden aklına kötü bir şey geliyorki illa..neden iletişime geçmek için bile bu kadar ileri gidiyo. Bunlar değişir mi? Ve tartışmalarda ben acikama yapıyorum o bunu karşılık ve laf verme olarak algiliyo hiç haklısın demiyosun diyor. Ben de beni anlasın istiyorum ben gibi açıklama yapsın istiyorum. Onun mantığında ben üzülmeyim diye içine atıyor, ben de dile getirip konuşalım istiyorum. O şikayet ettim diye kızıyor söylediğim onu üzüyor diye görmezden geliyim istiyor. Ama şimdi haklısın konuşalım diyor.. onu anlamam için benim tavrımı yapiyo nasıl anlasacagim, bak sen dayanamadım bende dayanamayıp ayrıldım bunları yıllarca çektim diyor anla diyor..
Kuzeninle yanyana geldin muhabbeti var. Cevap da seninde kiz kuzenin var sarildin oluyor. Aklimi kaybedicem´. Boyle konusmalara cevap bile verilmez inanilacak gibi degil.
