merhaba kızlar
bazılarınız benim konularımı bilir... bilmeyenler için kısa bir özet yapayım... eski nişanlımla aynı iş yerinde çalışıyorduk... o daha önce evlenmişti ve ayrılmıştı... fakat hem ailesinin bu konudaki kırıcı tavırları hem de kendisinin bu konudaki (eski eşi konusunda) zaafı yüzünden bir türlü şu kadından kurtulamadık...birçok sorun yaşadık eski eşiyle ilgili ve sonuç olarak kendisinin kafası bulandı ailesinin yüzünden ve biz ayrıldık... ayrıldıktan sonra bunlar görüşmüşler bir süre ama duygusal olarak değilmiş...
bir kaç haftadır eski nişanlım beni arıyor mesaj gönderiyor falan.... çok pişmanmış vs... hiç cevap yazmadım hiç açmadım telefonlarını... bir arkadaşım araya girdi ve beni kandırarak onunla buluşturdu... yani arkadaşımla buluşacağımı zannederken onu gördüm... hemen kalktım gitmeye çalıştım onunla konuşacak hiç birşeyimin olmadığını söyledim... herkesin içerisinde yalvarıyorum sana falan dedi herkes bize bakınca bende oturdum ve çok kısa ve net konuş lütfen dedim... başladı anlatmaya... benim aileme olan zaafım yüzünden bir an farklı düşündüm onunla görüştüm ama bizi artık rahat bırakmasını söylemek ve artık birlikte olamayacağımızı anlatmak için görüştük, seni gerçekten çok seviyorum, ve yaptığım hatalar için özür diliyorum dedi... ben de bittimi diye sordum bitti dedi kalktım gittim... cevap bile vermedim...
şimdi sorun şu... bu olaydan sonra arkadaşlarımın bazıları ona bir şans daha vermem gerektiğini söylerken diğerleri kesinlikle böyle bir şeyi aklıma dahi getirmemem gerektiğini savunuyor... ben ilk baştan beri zaten artık olamayacağını söylüyordum bu yüzden de onunla konuşma ve birşeyler sorma irdeleme gereği dahi duymadım... ama işte bu arkadaşlarım benim kafamı karıştırdı çok fena bir şekilde... yani tabii ki de hala seviyorum (maalesef) ama yani olamayacağını düşünüyorum... eski nişanlım çok samimi biridir... yani bunları söylüyorsa gerçekten öyle olmuştur ama bundan önceki kırgınlıklarım aklının bir kere karışmış olması... bunlar hep aklımı kemiriyor... onu hala çok seviyorum ne yazık ki... buna engel olamıyorum ama mantığım asla diyor...
biraz uzun oldu ama kusuruma bakmayın... sizce ne yapmalıyım? yani bir şans daha vermelimiyim ya da vermemelimiyim....
şimdiden okuyanlar ve yorum yapanlara teşekkürler
bazılarınız benim konularımı bilir... bilmeyenler için kısa bir özet yapayım... eski nişanlımla aynı iş yerinde çalışıyorduk... o daha önce evlenmişti ve ayrılmıştı... fakat hem ailesinin bu konudaki kırıcı tavırları hem de kendisinin bu konudaki (eski eşi konusunda) zaafı yüzünden bir türlü şu kadından kurtulamadık...birçok sorun yaşadık eski eşiyle ilgili ve sonuç olarak kendisinin kafası bulandı ailesinin yüzünden ve biz ayrıldık... ayrıldıktan sonra bunlar görüşmüşler bir süre ama duygusal olarak değilmiş...
bir kaç haftadır eski nişanlım beni arıyor mesaj gönderiyor falan.... çok pişmanmış vs... hiç cevap yazmadım hiç açmadım telefonlarını... bir arkadaşım araya girdi ve beni kandırarak onunla buluşturdu... yani arkadaşımla buluşacağımı zannederken onu gördüm... hemen kalktım gitmeye çalıştım onunla konuşacak hiç birşeyimin olmadığını söyledim... herkesin içerisinde yalvarıyorum sana falan dedi herkes bize bakınca bende oturdum ve çok kısa ve net konuş lütfen dedim... başladı anlatmaya... benim aileme olan zaafım yüzünden bir an farklı düşündüm onunla görüştüm ama bizi artık rahat bırakmasını söylemek ve artık birlikte olamayacağımızı anlatmak için görüştük, seni gerçekten çok seviyorum, ve yaptığım hatalar için özür diliyorum dedi... ben de bittimi diye sordum bitti dedi kalktım gittim... cevap bile vermedim...
şimdi sorun şu... bu olaydan sonra arkadaşlarımın bazıları ona bir şans daha vermem gerektiğini söylerken diğerleri kesinlikle böyle bir şeyi aklıma dahi getirmemem gerektiğini savunuyor... ben ilk baştan beri zaten artık olamayacağını söylüyordum bu yüzden de onunla konuşma ve birşeyler sorma irdeleme gereği dahi duymadım... ama işte bu arkadaşlarım benim kafamı karıştırdı çok fena bir şekilde... yani tabii ki de hala seviyorum (maalesef) ama yani olamayacağını düşünüyorum... eski nişanlım çok samimi biridir... yani bunları söylüyorsa gerçekten öyle olmuştur ama bundan önceki kırgınlıklarım aklının bir kere karışmış olması... bunlar hep aklımı kemiriyor... onu hala çok seviyorum ne yazık ki... buna engel olamıyorum ama mantığım asla diyor...
biraz uzun oldu ama kusuruma bakmayın... sizce ne yapmalıyım? yani bir şans daha vermelimiyim ya da vermemelimiyim....
şimdiden okuyanlar ve yorum yapanlara teşekkürler