- 5 Ocak 2011
- 14.500
- 23.162
Kamu iştiraki diyelim, garanti iş yani onu söylesem yeter.
Herkese iyi akşamlar, güncelleme ile geldim.
Eşiniz ne iş yağıyor acaba merak ettim cidden
Çok teşekkür ederim cevabınız için. Herşey gönlünüzce olsunKamu iştiraki diyelim, garanti iş yani onu söylesem yeter.
Talihsiz bir yorum olmuş, çünkü sandığınızın aksine karşı vekalet ücreti size ait değil avukatın hakkıdır. Üzerinize alınmayın cahil olan vatandaş kararlardaki "davalıdan alınıp davacıya verilmesine" şeklindeki cümleyi görünce hemen kendi hakları olduğunu zannediyor ama değil, hukuken o ücret avukatınıza ait. Yaşadıklarınız için üzgünüm yerinizde olsam evime güvelik kamerası taktırırdım böylelikle konulmaları ve olursa tacizi kanıtlamış olursunuz. Sonra da gidin suö duyurusunda bulunun. Ayrıca avukatsız davayı takip etmeniz oldukça zor eğer durumunuz yoksa adli yardım talep edin yaşadığınız yerin barosundan ve bu davayı o avukatla yürütünBunu da dedim
Boşanma davamda avukat tutmuştum, beni boşanma davamda zarara uğrattığı gibi, ücretini ödediğim halde benden hakkı olmadığı halde karşı vekalet ücreti de istedi, vermem deyince de icra ile tehdit etti, sonra da icra takibi başlattı, itiraz ettim.
Sonra da konu mahkemeye taşındı, dilekçeleşme sürecinde kendimi deliller ile savundum, avukatlık bürosu davadan feragat etmek zorunda kaldı da öyle kurtuldum savundum kendimi canhıraş.
Avukat arkadaşlar alınmasın ama ben ellerinden çok çektim, şimdi kendi işimi görüyorum. Kızan da linç edecek olan da anlamayacak olan da varsın anlamasın. Yapıcı eleştiriniz için teşekkürler.
sanırım ya yine uzaklaştırma alacağım ( ki bıktım artık karakollarda bu tür şeyleri kovalamaktan, ev sahibim ogluna yeni aldırdım uzaklaştırma ) ya da ablasına eniştesine bu utanmazı şikayet edeceğim, belki o bir işe yarar.
Talihsiz bir yorum olmuş, çünkü sandığınızın aksine karşı vekalet ücreti size ait değil avukatın hakkıdır. Üzerinize alınmayın cahil olan vatandaş kararlardaki "davalıdan alınıp davacıya verilmesine" şeklindeki cümleyi görünce hemen kendi hakları olduğunu zannediyor ama değil, hukuken o ücret avukatınıza ait. Yaşadıklarınız için üzgünüm yerinizde olsam evime güvelik kamerası taktırırdım böylelikle konulmaları ve olursa tacizi kanıtlamış olursunuz. Sonra da gidin suö duyurusunda bulunun. Ayrıca avukatsız davayı takip etmeniz oldukça zor eğer durumunuz yoksa adli yardım talep edin yaşadığınız yerin barosundan ve bu davayı o avukatla yürütün
Muhattap bile olmayin .Merhabalar,
Bilenler bilir, ben 7 yaşındaki kızımla yalnız yaşıyorum. İlk evliliğimden çocuğum yok ve ikinci evliliğimi de çocuklu ve mutlu bir hayatımız olsun diye yapmıştım, biz sevgili iken mükemmel baba profili çizen eski eşim, ben 37 yaşında hamile kaldıktan sonra aldıralım filan demeye başlamıştı. Neyse bir şekilde kızımız doğdu ve yedi yıl evli kaldık.
Konuyu fazla uzatmamaya çalışacağım, ite kaka 7 yıl süren evliliğim 3 yıl önce aile üyelerimden her zaman arkamda duran tek kişi olan, annem saydığım ( anne-babamla görüşmüyorum ) canpare ablamın uzun süre yoğun bakım mücadelelerinden sonra tam iyileşti derken covid-19 dan vefat etmesi ve eşimin bir şekilde buna sevindiğini ?! hissetmiş olmam ve devamında gelen acı olaylar sonucunda boşanma kararı almamla bitti. Çünkü ona göre bana destek olacak, arkamda duracak kimsem kalmamıştı, baskıları iyice arttı. Zaten ilk günden beri gizli aldatmaları, beni ortada hiç bir sebep yokken sadakatsizlikle itham etmesi, fakat kendisinin sürekli, sosyal medyada birtakım kadınlarla yazışarak olsun, markette manavda bile kadınlarla flörtleşerek olsun sürekli aldatması gibi bir takım sebeplerden bitti. Daha erken bitiremedim, aile desteğim yoktu, minik bebeğim vardı ve ben çalışamıyordum.
Boşanma kararı aldıktan sonra da çok ama çok pisleşti işler, tek kuruş nafaka alamadan, ( taktığı tek bir ince bilezik ve kızımın altınlarımı bile ben boşanma davası açmadan benden çalmıştı ) ve evden ayrılıp eşyalarımı alarak başka bir daireye yerleştim, başka bir hayat kurdum. Eh kızım da artık ilkokul çağına gelmişti.
Arada başka üyelerin konularına da yorum yapıyorum, eh kendim çok mu akıllı, ferasetliyim? Tabi ki değilim, ama bol bol kazık ve tokat yedim ikili ilişkilerimden, bunun sebebinin kök ailemde bana karşı olan sahiplenilmeme durumundan kaynaklandığını, aldığım terapilerden, okuduğum kitaplardan elde etttiğim farkındalık sayesinde öğrendim. Dedim ki kendi konumu açmamın zamanı geldi, milletin konularını sabote etmeyeyim ve toplu bir şekilde sizden fikir alayım, çünkü buradan çok şey öğrendim bunca yılda, çok canciğer kızkardeşim dediğim üyelerle arkadaşlıklarım oldu, biri 10 yıldır görüştügüm can kardeşim, kendisi tüm detaylara zaten hakim
Neyse konu şu ki, boşanalı 1,5 yıl geçti, eski eşime geçen yıl nisanda kızım için nafaka davası ve kızımın kimsenin yanında kalmayışı sebebiyle o dönemde ( ve hatta şimdi bile ) işsiz olduğum için hem iştirak hem yoksulluk nafakası davası açtım, avukatım yok, el yordamı ile davamı kendim takip etmeye çalışıyorum, avukat arkadaşlar lütfen linçlemeyinkendime göre sebeplerim var.
Nafaka davasına karşılık eski eş kişisi, kendisine bundan sonra kod adı V. diyeceğim, kızımı 3 kuruş nafaka vermemek için benden almaya karar verdi ve karşı velayet davası açtı. Bu adam bana göre benim düşmanım, lakin ben ittikçe benden ilgi bekliyor, kızımı kullanarak eve kendini davet ettiriyor, eve girince de sanki hala kocammış gibi davranıyor.
Uzaklaştırma alıyorum, bi kaç ay duruluyor ama sonra hopp yine aynı.
Demin kızımı bıraktı, kek yaptım kızım gel dedim, V diyor ki bana da kek ver?! Ya hu ne alaka.. Sen kimsin?!
Bu adamdan bıktım, muhtemelen yeni kurduğum hayatta bu kadar zorlanmama rağmen tam olarak sürünmüyor olmamdan çok rahatsız oluyor, kızım için görüntülü arama yapıyoruz sürekli bana laf sokuyor, paranı harca, paranı harca diye. Ben ondan daha yüksek kira veriyorum, onun gibi yarı kamu bir işim yok hatta şu an da çok sevinmesin diye söylemedim ama bir işim de yok, geçen konu açmıştım işten attılar beni 4 aylık çalışmam sonrasında.
Haydi ben bir şekilde idare ediyorum, yeniden ışığımı, hayat enerjimi topladım, intihar moduna bile sokmuştu beni, hepsini atlattım, ailemle görüşmüyorum ama çok güzel dostlarım var çevremde, dertleşiriz.
Kendisinin gizli narsist olduğuna eminim ama tabi ki adı konmuş bir teşhisim yok. Nasıl edeceğim de bu adam dibimden düşsün artık, hem çok şaşırdım hem de bıktım. Kızım da babasına çok düşkün, onu da incitmek istemiyorum. Anlatmaya çalışıyorum ama işte daha çok küçük, babasını da seviyor.
Öyle işte..
Değerli yorumlarınızı bekliyorum, incitici olmazsa ekstra memnun olurum, zira hayatın tokatını yemedim, resmen tekme tokat daldı bana...
Muhattap bile olmayin .
Sezer ergör videoları izlemenizi tavsiye ederim.
Bu narsist ruh hastası adamlar ile nasıl baş edilmesi gerektiğini çok güzel anlatıyor.
narsistlemücadeleblog var onuda okuyun mutlaka.Benim gözüm Sezer hoca sayesinde açıldı zaten, her videosunu defalarca izledim, ondan aldığım taktiklerle bu ruh hastası ile mücadele edebiliyorum zaten..
narsistlemücadeleblog var onuda okuyun mutlaka.
İş bulabildiniz mi merak ettim? Kimliği kayboldu deyip yenisini çıkartsanız olmaz mı ya da karakola gidip anlatsanız?Olmuyorum zaten.
Hırsından beni whatsappten engellemiş, oysa ki aradığı zaman aramasına dönmeyen benim
Kızın kimliği aylardır onda, bi doktora götürecek olsam elimde kimliği yok, mesaj atıp istedim " beni rahatsız etme" diyor.
Ya işte kendini bi b.k sanıyor, sanki ben "ona sevgilim geri dön" yazmışım.
Alt tarafı cocugun kimliğini istedim velayeti elinde tutan ebeveyn olarak, burnu kaf dağında gizli eziğin teki.
Araştırdıkca asıl sorunun kendi içimizde çocuklukta olduğunu ve bu tipleri bizim hayatımıza çektiğimizi öğrenince çok şaşırdım ama sonrası çok güzel yeniden doğuş gibi bunu sizinde başarabildiğinize çok sevindim.Ondan çok korkuyordum, bunu yeni yeni farkediyorum.
Rezalet çıkaracağından özellikle, ben genel olarak beladan kaçan, sıkıntısız bir ailede büyüdüm, bu adam ve ailesi ile olaylı işlerin adamları.
Ayrılmak istediğimde beni tehdit ettiği bile olmuştu patronuma rezil etmekle, eh bende normal değilmişim ki korka korka da olsa bu adamla olmaya devam etmişim.
İşte ilk iş ondan korkmamaya, onun korkularını öğrenip onu kendi silahı ile vurarak sıyrılmaya çalıştım.
Çook uzun ve sancılı oldu ama başardım başarıyorum diyebilirim.
Allah bu tiplerin şerrinden korusun!
İş bulabildiniz mi merak ettim? Kimliği kayboldu deyip yenisini çıkartsanız olmaz mı ya da karakola gidip anlatsanız?
Araştırdıkca asıl sorunun kendi içimizde çocuklukta olduğunu ve bu tipleri bizim hayatımıza çektiğimizi öğrenince çok şaşırdım ama sonrası çok güzel yeniden doğuş gibi bunu sizinde başarabildiğinize çok sevindim.
Zaten bizim korkularımızdan besleniyorlar asıl korkak kendileri zavallı insanlar.
Ben kapıdan veriyorum çocuğu odada oluyorum o kapıdan alıyor aile üyesiz görmeden aylardır bu şekilİş bulamadım, ingilizce kurslarına başvuru yapıyorum ve biriyle haftaya görüşeceğim. Allahtan işsizlik maaşı baglandı da bir ek gelirim olacak.
11 Ocakta da dava için pedagog görüşmemiz var, hoca çok anlayışlı birine benziyordu, telefondan randevu aldım kendisinden.
Neyse Umarım bu kariyer alanında devam edebilirim, çok keyifli ögretmenlik yapmak.
Hem özel ders hem de kurslarda ingilizce dersi vermek gibi bir amacım var, uzun vadede de sadece bu işi yapmak. Dış satış işlerinden hem satış baskısı olarak sıkıldım hem de seyahat etme zorunluluğu var, ben kızımı yalnız büyütüyorum. Bu engeli aşamıyorum.
Cuma akşamı cocuğu alırken kimliği getirecekmiş, keşke bazı üyeler gibi bende araya bir aile üyesi koyarak o adamı zerre görmeden kızı teslim edebilsem.
Çok geçmiş olsun. Maalesef ki narsistlerden boşansanız dahi öyle kolay kurtulamazsınız, hele de çocuk varsa...Naçizane tavsiyem iletişiminizi çok mesafeli ve minimumda tutun,duygusal hiç bir konuya girmeyin.Kapınızı aralıklı hissettiği zaman kurtulamanız imkansız.Sizi mutlaka kararlı ve güçlü görmeli.İşin en kötü yanı narsistlerde sevgi de olmuyor ama neden hala gitmiyor derseniz “siz olmadan o bir hiç”...Merhabalar,
Bilenler bilir, ben 7 yaşındaki kızımla yalnız yaşıyorum. İlk evliliğimden çocuğum yok ve ikinci evliliğimi de çocuklu ve mutlu bir hayatımız olsun diye yapmıştım, biz sevgili iken mükemmel baba profili çizen eski eşim, ben 37 yaşında hamile kaldıktan sonra aldıralım filan demeye başlamıştı. Neyse bir şekilde kızımız doğdu ve yedi yıl evli kaldık.
Konuyu fazla uzatmamaya çalışacağım, ite kaka 7 yıl süren evliliğim 3 yıl önce aile üyelerimden her zaman arkamda duran tek kişi olan, annem saydığım ( anne-babamla görüşmüyorum ) canpare ablamın uzun süre yoğun bakım mücadelelerinden sonra tam iyileşti derken covid-19 dan vefat etmesi ve eşimin bir şekilde buna sevindiğini ?! hissetmiş olmam ve devamında gelen acı olaylar sonucunda boşanma kararı almamla bitti. Çünkü ona göre bana destek olacak, arkamda duracak kimsem kalmamıştı, baskıları iyice arttı. Zaten ilk günden beri gizli aldatmaları, beni ortada hiç bir sebep yokken sadakatsizlikle itham etmesi, fakat kendisinin sürekli, sosyal medyada birtakım kadınlarla yazışarak olsun, markette manavda bile kadınlarla flörtleşerek olsun sürekli aldatması gibi bir takım sebeplerden bitti. Daha erken bitiremedim, aile desteğim yoktu, minik bebeğim vardı ve ben çalışamıyordum.
Boşanma kararı aldıktan sonra da çok ama çok pisleşti işler, tek kuruş nafaka alamadan, ( taktığı tek bir ince bilezik ve kızımın altınlarımı bile ben boşanma davası açmadan benden çalmıştı ) ve evden ayrılıp eşyalarımı alarak başka bir daireye yerleştim, başka bir hayat kurdum. Eh kızım da artık ilkokul çağına gelmişti.
Arada başka üyelerin konularına da yorum yapıyorum, eh kendim çok mu akıllı, ferasetliyim? Tabi ki değilim, ama bol bol kazık ve tokat yedim ikili ilişkilerimden, bunun sebebinin kök ailemde bana karşı olan sahiplenilmeme durumundan kaynaklandığını, aldığım terapilerden, okuduğum kitaplardan elde etttiğim farkındalık sayesinde öğrendim. Dedim ki kendi konumu açmamın zamanı geldi, milletin konularını sabote etmeyeyim ve toplu bir şekilde sizden fikir alayım, çünkü buradan çok şey öğrendim bunca yılda, çok canciğer kızkardeşim dediğim üyelerle arkadaşlıklarım oldu, biri 10 yıldır görüştügüm can kardeşim, kendisi tüm detaylara zaten hakim
Neyse konu şu ki, boşanalı 1,5 yıl geçti, eski eşime geçen yıl nisanda kızım için nafaka davası ve kızımın kimsenin yanında kalmayışı sebebiyle o dönemde ( ve hatta şimdi bile ) işsiz olduğum için hem iştirak hem yoksulluk nafakası davası açtım, avukatım yok, el yordamı ile davamı kendim takip etmeye çalışıyorum, avukat arkadaşlar lütfen linçlemeyinkendime göre sebeplerim var.
Nafaka davasına karşılık eski eş kişisi, kendisine bundan sonra kod adı V. diyeceğim, kızımı 3 kuruş nafaka vermemek için benden almaya karar verdi ve karşı velayet davası açtı. Bu adam bana göre benim düşmanım, lakin ben ittikçe benden ilgi bekliyor, kızımı kullanarak eve kendini davet ettiriyor, eve girince de sanki hala kocammış gibi davranıyor.
Uzaklaştırma alıyorum, bi kaç ay duruluyor ama sonra hopp yine aynı.
Demin kızımı bıraktı, kek yaptım kızım gel dedim, V diyor ki bana da kek ver?! Ya hu ne alaka.. Sen kimsin?!
Bu adamdan bıktım, muhtemelen yeni kurduğum hayatta bu kadar zorlanmama rağmen tam olarak sürünmüyor olmamdan çok rahatsız oluyor, kızım için görüntülü arama yapıyoruz sürekli bana laf sokuyor, paranı harca, paranı harca diye. Ben ondan daha yüksek kira veriyorum, onun gibi yarı kamu bir işim yok hatta şu an da çok sevinmesin diye söylemedim ama bir işim de yok, geçen konu açmıştım işten attılar beni 4 aylık çalışmam sonrasında.
Haydi ben bir şekilde idare ediyorum, yeniden ışığımı, hayat enerjimi topladım, intihar moduna bile sokmuştu beni, hepsini atlattım, ailemle görüşmüyorum ama çok güzel dostlarım var çevremde, dertleşiriz.
Kendisinin gizli narsist olduğuna eminim ama tabi ki adı konmuş bir teşhisim yok. Nasıl edeceğim de bu adam dibimden düşsün artık, hem çok şaşırdım hem de bıktım. Kızım da babasına çok düşkün, onu da incitmek istemiyorum. Anlatmaya çalışıyorum ama işte daha çok küçük, babasını da seviyor.
Öyle işte..
Değerli yorumlarınızı bekliyorum, incitici olmazsa ekstra memnun olurum, zira hayatın tokatını yemedim, resmen tekme tokat daldı bana...
Siz demişsiniz zaten hayat tekme tokat daldı diye. Sizce bu adam bu saatten sonra sizin canınızı sıkabilir mi? Siz istemezseniz sıkamaz. Zaten en zor bölümü başarıyla geçmişsiniz. Aile desteği olmadan bu adamdan boşanmışsınız.Merhabalar,
Bilenler bilir, ben 7 yaşındaki kızımla yalnız yaşıyorum. İlk evliliğimden çocuğum yok ve ikinci evliliğimi de çocuklu ve mutlu bir hayatımız olsun diye yapmıştım, biz sevgili iken mükemmel baba profili çizen eski eşim, ben 37 yaşında hamile kaldıktan sonra aldıralım filan demeye başlamıştı. Neyse bir şekilde kızımız doğdu ve yedi yıl evli kaldık.
Konuyu fazla uzatmamaya çalışacağım, ite kaka 7 yıl süren evliliğim 3 yıl önce aile üyelerimden her zaman arkamda duran tek kişi olan, annem saydığım ( anne-babamla görüşmüyorum ) canpare ablamın uzun süre yoğun bakım mücadelelerinden sonra tam iyileşti derken covid-19 dan vefat etmesi ve eşimin bir şekilde buna sevindiğini ?! hissetmiş olmam ve devamında gelen acı olaylar sonucunda boşanma kararı almamla bitti. Çünkü ona göre bana destek olacak, arkamda duracak kimsem kalmamıştı, baskıları iyice arttı. Zaten ilk günden beri gizli aldatmaları, beni ortada hiç bir sebep yokken sadakatsizlikle itham etmesi, fakat kendisinin sürekli, sosyal medyada birtakım kadınlarla yazışarak olsun, markette manavda bile kadınlarla flörtleşerek olsun sürekli aldatması gibi bir takım sebeplerden bitti. Daha erken bitiremedim, aile desteğim yoktu, minik bebeğim vardı ve ben çalışamıyordum.
Boşanma kararı aldıktan sonra da çok ama çok pisleşti işler, tek kuruş nafaka alamadan, ( taktığı tek bir ince bilezik ve kızımın altınlarımı bile ben boşanma davası açmadan benden çalmıştı ) ve evden ayrılıp eşyalarımı alarak başka bir daireye yerleştim, başka bir hayat kurdum. Eh kızım da artık ilkokul çağına gelmişti.
Arada başka üyelerin konularına da yorum yapıyorum, eh kendim çok mu akıllı, ferasetliyim? Tabi ki değilim, ama bol bol kazık ve tokat yedim ikili ilişkilerimden, bunun sebebinin kök ailemde bana karşı olan sahiplenilmeme durumundan kaynaklandığını, aldığım terapilerden, okuduğum kitaplardan elde etttiğim farkındalık sayesinde öğrendim. Dedim ki kendi konumu açmamın zamanı geldi, milletin konularını sabote etmeyeyim ve toplu bir şekilde sizden fikir alayım, çünkü buradan çok şey öğrendim bunca yılda, çok canciğer kızkardeşim dediğim üyelerle arkadaşlıklarım oldu, biri 10 yıldır görüştügüm can kardeşim, kendisi tüm detaylara zaten hakim
Neyse konu şu ki, boşanalı 1,5 yıl geçti, eski eşime geçen yıl nisanda kızım için nafaka davası ve kızımın kimsenin yanında kalmayışı sebebiyle o dönemde ( ve hatta şimdi bile ) işsiz olduğum için hem iştirak hem yoksulluk nafakası davası açtım, avukatım yok, el yordamı ile davamı kendim takip etmeye çalışıyorum, avukat arkadaşlar lütfen linçlemeyinkendime göre sebeplerim var.
Nafaka davasına karşılık eski eş kişisi, kendisine bundan sonra kod adı V. diyeceğim, kızımı 3 kuruş nafaka vermemek için benden almaya karar verdi ve karşı velayet davası açtı. Bu adam bana göre benim düşmanım, lakin ben ittikçe benden ilgi bekliyor, kızımı kullanarak eve kendini davet ettiriyor, eve girince de sanki hala kocammış gibi davranıyor.
Uzaklaştırma alıyorum, bi kaç ay duruluyor ama sonra hopp yine aynı.
Demin kızımı bıraktı, kek yaptım kızım gel dedim, V diyor ki bana da kek ver?! Ya hu ne alaka.. Sen kimsin?!
Bu adamdan bıktım, muhtemelen yeni kurduğum hayatta bu kadar zorlanmama rağmen tam olarak sürünmüyor olmamdan çok rahatsız oluyor, kızım için görüntülü arama yapıyoruz sürekli bana laf sokuyor, paranı harca, paranı harca diye. Ben ondan daha yüksek kira veriyorum, onun gibi yarı kamu bir işim yok hatta şu an da çok sevinmesin diye söylemedim ama bir işim de yok, geçen konu açmıştım işten attılar beni 4 aylık çalışmam sonrasında.
Haydi ben bir şekilde idare ediyorum, yeniden ışığımı, hayat enerjimi topladım, intihar moduna bile sokmuştu beni, hepsini atlattım, ailemle görüşmüyorum ama çok güzel dostlarım var çevremde, dertleşiriz.
Kendisinin gizli narsist olduğuna eminim ama tabi ki adı konmuş bir teşhisim yok. Nasıl edeceğim de bu adam dibimden düşsün artık, hem çok şaşırdım hem de bıktım. Kızım da babasına çok düşkün, onu da incitmek istemiyorum. Anlatmaya çalışıyorum ama işte daha çok küçük, babasını da seviyor.
Öyle işte..
Değerli yorumlarınızı bekliyorum, incitici olmazsa ekstra memnun olurum, zira hayatın tokatını yemedim, resmen tekme tokat daldı