taze taze rezilliğimkomik değil ama çok utanç verici, aman siz siz olun benim gibi yapmayın
sevgilimle oturuyoruz, bi ara kalktı wc ye gitti, o sırada telefonuna mesaj geldi, baktım, msj kutusu dolmuş o yüzden yeni gelen mesajı göstermiyo, diğerlerini silin diyo.
neyse ben başladım diğerlerini silmeye, baktım arkadaşından msj gelmiş, aynen iletiyorum
x: onur çıkıcan mı bu gece bizimle
onur: olabilir, siz nerdesiniz?
x: sizin eve yakınız, nildeyiz, alalım istersen seni, burdan da çarşıya gideriz
onur: haa nilde misiniz, tamam hemen giyinip geliyorum.
böyle bi mesajlaşma geçmiş aralarında.. bu mesajlaşma da dün akşam olmuş. dün akşam da bana söylediği şuydu ''aşkım x bizim burdaki kahvedeymiş, böyle böyle çağırdı, ben de şimdi kahveye gidiyorum ordan çarşıya gidicez'' demişti bana. ama mesajda nil diyo.
şimdi bizim aramızdaki diyalog
ben: onuuuuuuuurrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr nil kim
onur: kim kim yav :44:
ben: kim bu nil o.. suuuuuuuuuuuuuu :95:
onur: aşkım dur sakin ol, kim nil, nil kim, anlamadım ki ben anlatsana şunu
ben: yeme beni öküzzzzz, gebertirim seni ikinizi de gebertirimmmmmmmmmmmmm
sinir krizi geçirdim, sonra başladım ağlamaya, bi yandan ağlıyorum bi yandan nasıl yaparsın bunu bana diyorum benimki şaşkın, daha doğrusu ben şaşkın numarası yaptığını sanıyorum
ağlarken bi yandan söyleniyorum ''akşam kahveye gidiceğini söylemiştin, ama nile gitmişsin işte mesajda öyle yazıyo'' dememle beraber, benimki bi gülmek bi gülmek. gül allah gül
iyice sinirlendim, ''ben burda ağlıyorum sen orda gülüyosun, yazıklar olsun sana vs.''
gülerken bi yandan bişeyler anlatmaya çalışıyo ama gülmekten anlatamıyo ben de o an anlayamıyorum zaten, neyse bi süre sonra sakinleşti ''aşkım nil bizim kahvenin adı'' dedi
ben hala inanmıyorum. ''öyle kahve adı mı olurmuş, yuhh daha düzgün yalan bulamadın mı, sen kimi kandırıyosun ben o kadar salak mıyım'' vs hala saydırmaya devam..
sonra tuttu kolumdan, pencereden karşıyı gösterdi, ''bak bakalım karşıda ne yazıyo'' dedi
ben ne dedim sizce
''nil kıraathanesi''
benimki hala gülüyodu, ama ben bunca yıldan sonra kendimden utandım vallahi
eşimle beraber kardeşini ziyarete gidicez bunlar 4. katta oturuyor asansör bozuk ay baktım ben çocuk kucağımda çıkamıcam topuklu ayakkabılar eşime dedim çocuğu kucağına al ben düşürürüm şimdi belli olmaz bu ayakkabılarla kurdada kuzuyu teslim etmişim meğer daha birinci kata yeni varmıştımki tangur tungur bir döndüm benim adam çocukla beraber düşmezlermi çocuğa bişe olmasın diyede çocuğu havada tutuyo kendi yere yapışık merdivenleri yalıyayalıya indi aşağıya ben bunu hiç umursamıyorum doğal olarak direkt çocuğu aldım kucağından oda korkudan ağlıyor onu pışpışlıyorum biyandan eşime döndüm kızıcam oda ayağım anam ayağım yandım anam bağırıyo deli bütün apartman döküldü başımıza çocuğu düşürmüş iki salak muamelesiyle çıt çıt sesleri yaralı bir adam ve ağlayan bir bebek eşliğinde kaçar adım evimize döndük:)
diğer bir rezilliğimiz eşimle nişanlıyken oldu . ben başka bir ilde üni okuyordum. eşim ailemle aynı şehirde çalışıyordu. uzaktayken bu beni çok kıskanıyordu sürekli kavga huzursuzluk birgün arkadaşlarımın evine gitmeme izin vermedi. gidersin gitmessin nese bende tamam gitmicem dedim ama gittim ,ufak yalandan ne olur nerden anlıcak sanki dedim. bu habire arıyor ne yaptın ne ettin normal konuşup kapatıyorum. yani kapattığımı sanıyorum. attım kenara teli bi gülüyoruz yedi hemende hahahaha ,yalandan kim ölmüş sanki nasıl anlayacak ,tam saf benimkide daha ne iğrençlikler söyledim hatta bir ara gaza gelip tam salak dediğimi hatırlıyorum. sonra bi baktım tel açık bizi nekadar dinledi bilmiyorum ama telefonu refleksle kapattım. bar bar arıyo zar şor açtım. bana tek şunu dedi "sana artık güvenemem ne halin varsa gör "şaştım kaldım. bendeki aşk ve bide suçluluğun verdiği kaldırma kuvvetiyle ertesi gün atladım otobüse eşimin yanına gittim. aradım bunu "gel beni terminalden al son kez konuşalım" geldi aldı sağolsun ,valizimlede gelmişim birde bir ağır arabasının bagajına koydu valizimi nese biyerde oturuyoruz bi kavga başladı tekrar " iyi oldu bana yalan söylettiren sensin" dememle "kalk çabuk" dedi bana, kalktım bi güzelde arabaya kuruldum. eve bırakacak sanıyorum . bi baktım benim valiz havada dönüyo. attı valizimi yerlere, bulunduğumuz yer işlek biyer ama ne dolmuş geçiyo ne otobüs taksiye verecek param yok anam demezmi "arabamdanda in " ben şoktayım ama hala gururluyum "beni nerden aldıysan oraya bırakacaksın" dememle bu delirdi iyicene kolumdan çekiyo. ben inmiyorum "in arabamdan" diye nasıl bağırıyo yırtıyo bitarafını yapıştım koltuğa o arada oturduğumuz yerin görevlisi geldi. "lütfen burda tartışmayın" kısaca defolun gidin dedi eşim hemen valizi bağaja tekrar attı. 1 km falan gitti tekrar indi. valiz yine havada uçtu nasıl bağırıyo "çabuk in in dedim" kollarımdan çekiyo sonunda çekti düşürdü beni yere kapıyıda kapattı koşa koşa şöför koltuğuna bindi bende araba kalkmadan arka koltuğa atladım ön koltuğada bir sarıldım nese oradanda arabalar geçiyo yanımızdan geçerken yavaşlıyorlar utandı bu yine valizi bağaja attı. 2 km gitti. bidaha indi. valiz yine havada ama nasıl dövüşüyo valizle bende baktım dolmuş durağına yaklaşmışız "tamam iniyorum kes" dedim. dememe kalmadan baktım bir polis aracı yanaştı salağın biri 155 arayıp kızın biri bohçasını almış bir oğlana kaçmak istiyo oğlanda kabul etmiyor. alın anasına götürün yazıktır kesin bunu arıyolardır. diye ihbarda bulunmuş bide kocaya kaçan kız muamelesi görmezmiyim nese olayı açıkladık. tartışıyoduk falan dedik kimliğimi gösterdim 22 yaşında olduğumu gördüler birde eşimde benim nişanlım diyince polisde bişey demedi eşim birde polise sadece ders vermeye çalışıyordum dedi polisde tamam kızı al ve gidin salak salak davranıp cevreyide rahatsız etmeyin dedi rezilliğimle beraber arabaya bindim. ve ordan uzaklaştık ben somurtmuş dudaklarımı kemirirken eşim birden kahkahalarla güldü bende kendimi tutamadım gülmeye başladım böylece güle güle ertesi gün buluşmak üzere öpüşüp koklaşıp evime gittim ertesi gün buluşamadık tabiki nedenmi eşim valizle verdiği savaş sonucunda yoğun bir bel ağrısından yataktan kalkamamıştı
eşimle beraber kardeşini ziyarete gidicez bunlar 4. katta oturuyor asansör bozuk ay baktım ben çocuk kucağımda çıkamıcam topuklu ayakkabılar eşime dedim çocuğu kucağına al ben düşürürüm şimdi belli olmaz bu ayakkabılarla kurdada kuzuyu teslim etmişim meğer daha birinci kata yeni varmıştımki tangur tungur bir döndüm benim adam çocukla beraber düşmezlermi çocuğa bişe olmasın diyede çocuğu havada tutuyo kendi yere yapışık merdivenleri yalıyayalıya indi aşağıya ben bunu hiç umursamıyorum doğal olarak direkt çocuğu aldım kucağından oda korkudan ağlıyor onu pışpışlıyorum biyandan eşime döndüm kızıcam oda ayağım anam ayağım yandım anam bağırıyo deli bütün apartman döküldü başımıza çocuğu düşürmüş iki salak muamelesiyle çıt çıt sesleri yaralı bir adam ve ağlayan bir bebek eşliğinde kaçar adım evimize döndük:)
diğer bir rezilliğimiz eşimle nişanlıyken oldu . ben başka bir ilde üni okuyordum. eşim ailemle aynı şehirde çalışıyordu. uzaktayken bu beni çok kıskanıyordu sürekli kavga huzursuzluk birgün arkadaşlarımın evine gitmeme izin vermedi. gidersin gitmessin nese bende tamam gitmicem dedim ama gittim ,ufak yalandan ne olur nerden anlıcak sanki dedim. bu habire arıyor ne yaptın ne ettin normal konuşup kapatıyorum. yani kapattığımı sanıyorum. attım kenara teli bi gülüyoruz yedi hemende hahahaha ,yalandan kim ölmüş sanki nasıl anlayacak ,tam saf benimkide daha ne iğrençlikler söyledim hatta bir ara gaza gelip tam salak dediğimi hatırlıyorum. sonra bi baktım tel açık bizi nekadar dinledi bilmiyorum ama telefonu refleksle kapattım. bar bar arıyo zar şor açtım. bana tek şunu dedi "sana artık güvenemem ne halin varsa gör "şaştım kaldım. bendeki aşk ve bide suçluluğun verdiği kaldırma kuvvetiyle ertesi gün atladım otobüse eşimin yanına gittim. aradım bunu "gel beni terminalden al son kez konuşalım" geldi aldı sağolsun ,valizimlede gelmişim birde bir ağır arabasının bagajına koydu valizimi nese biyerde oturuyoruz bi kavga başladı tekrar " iyi oldu bana yalan söylettiren sensin" dememle "kalk çabuk" dedi bana, kalktım bi güzelde arabaya kuruldum. eve bırakacak sanıyorum . bi baktım benim valiz havada dönüyo. attı valizimi yerlere, bulunduğumuz yer işlek biyer ama ne dolmuş geçiyo ne otobüs taksiye verecek param yok anam demezmi "arabamdanda in " ben şoktayım ama hala gururluyum "beni nerden aldıysan oraya bırakacaksın" dememle bu delirdi iyicene kolumdan çekiyo. ben inmiyorum "in arabamdan" diye nasıl bağırıyo yırtıyo bitarafını yapıştım koltuğa o arada oturduğumuz yerin görevlisi geldi. "lütfen burda tartışmayın" kısaca defolun gidin dedi eşim hemen valizi bağaja tekrar attı. 1 km falan gitti tekrar indi. valiz yine havada uçtu nasıl bağırıyo "çabuk in in dedim" kollarımdan çekiyo sonunda çekti düşürdü beni yere kapıyıda kapattı koşa koşa şöför koltuğuna bindi bende araba kalkmadan arka koltuğa atladım ön koltuğada bir sarıldım nese oradanda arabalar geçiyo yanımızdan geçerken yavaşlıyorlar utandı bu yine valizi bağaja attı. 2 km gitti. bidaha indi. valiz yine havada ama nasıl dövüşüyo valizle bende baktım dolmuş durağına yaklaşmışız "tamam iniyorum kes" dedim. dememe kalmadan baktım bir polis aracı yanaştı salağın biri 155 arayıp kızın biri bohçasını almış bir oğlana kaçmak istiyo oğlanda kabul etmiyor. alın anasına götürün yazıktır kesin bunu arıyolardır. diye ihbarda bulunmuş bide kocaya kaçan kız muamelesi görmezmiyim nese olayı açıkladık. tartışıyoduk falan dedik kimliğimi gösterdim 22 yaşında olduğumu gördüler birde eşimde benim nişanlım diyince polisde bişey demedi eşim birde polise sadece ders vermeye çalışıyordum dedi polisde tamam kızı al ve gidin salak salak davranıp cevreyide rahatsız etmeyin dedi rezilliğimle beraber arabaya bindim. ve ordan uzaklaştık ben somurtmuş dudaklarımı kemirirken eşim birden kahkahalarla güldü bende kendimi tutamadım gülmeye başladım böylece güle güle ertesi gün buluşmak üzere öpüşüp koklaşıp evime gittim ertesi gün buluşamadık tabiki nedenmi eşim valizle verdiği savaş sonucunda yoğun bir bel ağrısından yataktan kalkamamıştı
eşimle beraber kardeşini ziyarete gidicez bunlar 4. katta oturuyor asansör bozuk ay baktım ben çocuk kucağımda çıkamıcam topuklu ayakkabılar eşime dedim çocuğu kucağına al ben düşürürüm şimdi belli olmaz bu ayakkabılarla kurdada kuzuyu teslim etmişim meğer daha birinci kata yeni varmıştımki tangur tungur bir döndüm benim adam çocukla beraber düşmezlermi çocuğa bişe olmasın diyede çocuğu havada tutuyo kendi yere yapışık merdivenleri yalıyayalıya indi aşağıya ben bunu hiç umursamıyorum doğal olarak direkt çocuğu aldım kucağından oda korkudan ağlıyor onu pışpışlıyorum biyandan eşime döndüm kızıcam oda ayağım anam ayağım yandım anam bağırıyo deli bütün apartman döküldü başımıza çocuğu düşürmüş iki salak muamelesiyle çıt çıt sesleri yaralı bir adam ve ağlayan bir bebek eşliğinde kaçar adım evimize döndük:)
diğer bir rezilliğimiz eşimle nişanlıyken oldu . ben başka bir ilde üni okuyordum. eşim ailemle aynı şehirde çalışıyordu. uzaktayken bu beni çok kıskanıyordu sürekli kavga huzursuzluk birgün arkadaşlarımın evine gitmeme izin vermedi. gidersin gitmessin nese bende tamam gitmicem dedim ama gittim ,ufak yalandan ne olur nerden anlıcak sanki dedim. bu habire arıyor ne yaptın ne ettin normal konuşup kapatıyorum. yani kapattığımı sanıyorum. attım kenara teli bi gülüyoruz yedi hemende hahahaha ,yalandan kim ölmüş sanki nasıl anlayacak ,tam saf benimkide daha ne iğrençlikler söyledim hatta bir ara gaza gelip tam salak dediğimi hatırlıyorum. sonra bi baktım tel açık bizi nekadar dinledi bilmiyorum ama telefonu refleksle kapattım. bar bar arıyo zar şor açtım. bana tek şunu dedi "sana artık güvenemem ne halin varsa gör "şaştım kaldım. bendeki aşk ve bide suçluluğun verdiği kaldırma kuvvetiyle ertesi gün atladım otobüse eşimin yanına gittim. aradım bunu "gel beni terminalden al son kez konuşalım" geldi aldı sağolsun ,valizimlede gelmişim birde bir ağır arabasının bagajına koydu valizimi nese biyerde oturuyoruz bi kavga başladı tekrar " iyi oldu bana yalan söylettiren sensin" dememle "kalk çabuk" dedi bana, kalktım bi güzelde arabaya kuruldum. eve bırakacak sanıyorum . bi baktım benim valiz havada dönüyo. attı valizimi yerlere, bulunduğumuz yer işlek biyer ama ne dolmuş geçiyo ne otobüs taksiye verecek param yok anam demezmi "arabamdanda in " ben şoktayım ama hala gururluyum "beni nerden aldıysan oraya bırakacaksın" dememle bu delirdi iyicene kolumdan çekiyo. ben inmiyorum "in arabamdan" diye nasıl bağırıyo yırtıyo bitarafını yapıştım koltuğa o arada oturduğumuz yerin görevlisi geldi. "lütfen burda tartışmayın" kısaca defolun gidin dedi eşim hemen valizi bağaja tekrar attı. 1 km falan gitti tekrar indi. valiz yine havada uçtu nasıl bağırıyo "çabuk in in dedim" kollarımdan çekiyo sonunda çekti düşürdü beni yere kapıyıda kapattı koşa koşa şöför koltuğuna bindi bende araba kalkmadan arka koltuğa atladım ön koltuğada bir sarıldım nese oradanda arabalar geçiyo yanımızdan geçerken yavaşlıyorlar utandı bu yine valizi bağaja attı. 2 km gitti. bidaha indi. valiz yine havada ama nasıl dövüşüyo valizle bende baktım dolmuş durağına yaklaşmışız "tamam iniyorum kes" dedim. dememe kalmadan baktım bir polis aracı yanaştı salağın biri 155 arayıp kızın biri bohçasını almış bir oğlana kaçmak istiyo oğlanda kabul etmiyor. alın anasına götürün yazıktır kesin bunu arıyolardır. diye ihbarda bulunmuş bide kocaya kaçan kız muamelesi görmezmiyim nese olayı açıkladık. tartışıyoduk falan dedik kimliğimi gösterdim 22 yaşında olduğumu gördüler birde eşimde benim nişanlım diyince polisde bişey demedi eşim birde polise sadece ders vermeye çalışıyordum dedi polisde tamam kızı al ve gidin salak salak davranıp cevreyide rahatsız etmeyin dedi rezilliğimle beraber arabaya bindim. ve ordan uzaklaştık ben somurtmuş dudaklarımı kemirirken eşim birden kahkahalarla güldü bende kendimi tutamadım gülmeye başladım böylece güle güle ertesi gün buluşmak üzere öpüşüp koklaşıp evime gittim ertesi gün buluşamadık tabiki nedenmi eşim valizle verdiği savaş sonucunda yoğun bir bel ağrısından yataktan kalkamamıştı
of gulmekten öldum vallahi en cokta sakarlık olaylarına
unıversıtedeyken bır gun arkadasımla dısarı cıktık. süt alacagız tatlı yapacagız güya
yagmurda yagıyor ben de saclarımı yeni duzlestırmişim. şemsiyeyı actım arkadasımda koluma gırdı hem anlatıyoruz hem guluyoruz oyle markete gırdık cıktık.
tekrar semsıyemı actım tabı semsıye tutma özürluyumdur kesın bır yerlere cakılır o benım elımdeyken.
neyse ben hala anlatıyorum gulerek bır seyler bırden baktım sarsılıyorum megerse arkadasımın ayagı kaymıs kolkolayız dıye benı de cektı düsürdü. ama düserken bıle hala anlatıyorum
sonradan dustugumuzu anladımarkadasım kalkmaya calısırken bır de benım semsıyenın demırını kafasına yemesın mı
gulmekten kalkamıyoruz benım semsıye hala yukarıda saclarımı dusunuyorum o haldearkadasımda semsıyeyı bırak artık bırakk dıyor off gulmekten evı zor bulmustuk
eşimle beraber kardeşini ziyarete gidicez bunlar 4. katta oturuyor asansör bozuk ay baktım ben çocuk kucağımda çıkamıcam topuklu ayakkabılar eşime dedim çocuğu kucağına al ben düşürürüm şimdi belli olmaz bu ayakkabılarla kurdada kuzuyu teslim etmişim meğer daha birinci kata yeni varmıştımki tangur tungur bir döndüm benim adam çocukla beraber düşmezlermi çocuğa bişe olmasın diyede çocuğu havada tutuyo kendi yere yapışık merdivenleri yalıyayalıya indi aşağıya ben bunu hiç umursamıyorum doğal olarak direkt çocuğu aldım kucağından oda korkudan ağlıyor onu pışpışlıyorum biyandan eşime döndüm kızıcam oda ayağım anam ayağım yandım anam bağırıyo deli bütün apartman döküldü başımıza çocuğu düşürmüş iki salak muamelesiyle çıt çıt sesleri yaralı bir adam ve ağlayan bir bebek eşliğinde kaçar adım evimize döndük:)
diğer bir rezilliğimiz eşimle nişanlıyken oldu . ben başka bir ilde üni okuyordum. eşim ailemle aynı şehirde çalışıyordu. uzaktayken bu beni çok kıskanıyordu sürekli kavga huzursuzluk birgün arkadaşlarımın evine gitmeme izin vermedi. gidersin gitmessin nese bende tamam gitmicem dedim ama gittim ,ufak yalandan ne olur nerden anlıcak sanki dedim. bu habire arıyor ne yaptın ne ettin normal konuşup kapatıyorum. yani kapattığımı sanıyorum. attım kenara teli bi gülüyoruz yedi hemende hahahaha ,yalandan kim ölmüş sanki nasıl anlayacak ,tam saf benimkide daha ne iğrençlikler söyledim hatta bir ara gaza gelip tam salak dediğimi hatırlıyorum. sonra bi baktım tel açık bizi nekadar dinledi bilmiyorum ama telefonu refleksle kapattım. bar bar arıyo zar şor açtım. bana tek şunu dedi "sana artık güvenemem ne halin varsa gör "şaştım kaldım. bendeki aşk ve bide suçluluğun verdiği kaldırma kuvvetiyle ertesi gün atladım otobüse eşimin yanına gittim. aradım bunu "gel beni terminalden al son kez konuşalım" geldi aldı sağolsun ,valizimlede gelmişim birde bir ağır arabasının bagajına koydu valizimi nese biyerde oturuyoruz bi kavga başladı tekrar " iyi oldu bana yalan söylettiren sensin" dememle "kalk çabuk" dedi bana, kalktım bi güzelde arabaya kuruldum. eve bırakacak sanıyorum . bi baktım benim valiz havada dönüyo. attı valizimi yerlere, bulunduğumuz yer işlek biyer ama ne dolmuş geçiyo ne otobüs taksiye verecek param yok anam demezmi "arabamdanda in " ben şoktayım ama hala gururluyum "beni nerden aldıysan oraya bırakacaksın" dememle bu delirdi iyicene kolumdan çekiyo. ben inmiyorum "in arabamdan" diye nasıl bağırıyo yırtıyo bitarafını yapıştım koltuğa o arada oturduğumuz yerin görevlisi geldi. "lütfen burda tartışmayın" kısaca defolun gidin dedi eşim hemen valizi bağaja tekrar attı. 1 km falan gitti tekrar indi. valiz yine havada uçtu nasıl bağırıyo "çabuk in in dedim" kollarımdan çekiyo sonunda çekti düşürdü beni yere kapıyıda kapattı koşa koşa şöför koltuğuna bindi bende araba kalkmadan arka koltuğa atladım ön koltuğada bir sarıldım nese oradanda arabalar geçiyo yanımızdan geçerken yavaşlıyorlar utandı bu yine valizi bağaja attı. 2 km gitti. bidaha indi. valiz yine havada ama nasıl dövüşüyo valizle bende baktım dolmuş durağına yaklaşmışız "tamam iniyorum kes" dedim. dememe kalmadan baktım bir polis aracı yanaştı salağın biri 155 arayıp kızın biri bohçasını almış bir oğlana kaçmak istiyo oğlanda kabul etmiyor. alın anasına götürün yazıktır kesin bunu arıyolardır. diye ihbarda bulunmuş bide kocaya kaçan kız muamelesi görmezmiyim nese olayı açıkladık. tartışıyoduk falan dedik kimliğimi gösterdim 22 yaşında olduğumu gördüler birde eşimde benim nişanlım diyince polisde bişey demedi eşim birde polise sadece ders vermeye çalışıyordum dedi polisde tamam kızı al ve gidin salak salak davranıp cevreyide rahatsız etmeyin dedi rezilliğimle beraber arabaya bindim. ve ordan uzaklaştık ben somurtmuş dudaklarımı kemirirken eşim birden kahkahalarla güldü bende kendimi tutamadım gülmeye başladım böylece güle güle ertesi gün buluşmak üzere öpüşüp koklaşıp evime gittim ertesi gün buluşamadık tabiki nedenmi eşim valizle verdiği savaş sonucunda yoğun bir bel ağrısından yataktan kalkamamıştı
bu cok komiktieşimle beraber kardeşini ziyarete gidicez bunlar 4. katta oturuyor asansör bozuk ay baktım ben çocuk kucağımda çıkamıcam topuklu ayakkabılar eşime dedim çocuğu kucağına al ben düşürürüm şimdi belli olmaz bu ayakkabılarla kurdada kuzuyu teslim etmişim meğer daha birinci kata yeni varmıştımki tangur tungur bir döndüm benim adam çocukla beraber düşmezlermi çocuğa bişe olmasın diyede çocuğu havada tutuyo kendi yere yapışık merdivenleri yalıyayalıya indi aşağıya ben bunu hiç umursamıyorum doğal olarak direkt çocuğu aldım kucağından oda korkudan ağlıyor onu pışpışlıyorum biyandan eşime döndüm kızıcam oda ayağım anam ayağım yandım anam bağırıyo deli bütün apartman döküldü başımıza çocuğu düşürmüş iki salak muamelesiyle çıt çıt sesleri yaralı bir adam ve ağlayan bir bebek eşliğinde kaçar adım evimize döndük:)
diğer bir rezilliğimiz eşimle nişanlıyken oldu . ben başka bir ilde üni okuyordum. eşim ailemle aynı şehirde çalışıyordu. uzaktayken bu beni çok kıskanıyordu sürekli kavga huzursuzluk birgün arkadaşlarımın evine gitmeme izin vermedi. gidersin gitmessin nese bende tamam gitmicem dedim ama gittim ,ufak yalandan ne olur nerden anlıcak sanki dedim. bu habire arıyor ne yaptın ne ettin normal konuşup kapatıyorum. yani kapattığımı sanıyorum. attım kenara teli bi gülüyoruz yedi hemende hahahaha ,yalandan kim ölmüş sanki nasıl anlayacak ,tam saf benimkide daha ne iğrençlikler söyledim hatta bir ara gaza gelip tam salak dediğimi hatırlıyorum. sonra bi baktım tel açık bizi nekadar dinledi bilmiyorum ama telefonu refleksle kapattım. bar bar arıyo zar şor açtım. bana tek şunu dedi "sana artık güvenemem ne halin varsa gör "şaştım kaldım. bendeki aşk ve bide suçluluğun verdiği kaldırma kuvvetiyle ertesi gün atladım otobüse eşimin yanına gittim. aradım bunu "gel beni terminalden al son kez konuşalım" geldi aldı sağolsun ,valizimlede gelmişim birde bir ağır arabasının bagajına koydu valizimi nese biyerde oturuyoruz bi kavga başladı tekrar " iyi oldu bana yalan söylettiren sensin" dememle "kalk çabuk" dedi bana, kalktım bi güzelde arabaya kuruldum. eve bırakacak sanıyorum . bi baktım benim valiz havada dönüyo. attı valizimi yerlere, bulunduğumuz yer işlek biyer ama ne dolmuş geçiyo ne otobüs taksiye verecek param yok anam demezmi "arabamdanda in " ben şoktayım ama hala gururluyum "beni nerden aldıysan oraya bırakacaksın" dememle bu delirdi iyicene kolumdan çekiyo. ben inmiyorum "in arabamdan" diye nasıl bağırıyo yırtıyo bitarafını yapıştım koltuğa o arada oturduğumuz yerin görevlisi geldi. "lütfen burda tartışmayın" kısaca defolun gidin dedi eşim hemen valizi bağaja tekrar attı. 1 km falan gitti tekrar indi. valiz yine havada uçtu nasıl bağırıyo "çabuk in in dedim" kollarımdan çekiyo sonunda çekti düşürdü beni yere kapıyıda kapattı koşa koşa şöför koltuğuna bindi bende araba kalkmadan arka koltuğa atladım ön koltuğada bir sarıldım nese oradanda arabalar geçiyo yanımızdan geçerken yavaşlıyorlar utandı bu yine valizi bağaja attı. 2 km gitti. bidaha indi. valiz yine havada ama nasıl dövüşüyo valizle bende baktım dolmuş durağına yaklaşmışız "tamam iniyorum kes" dedim. dememe kalmadan baktım bir polis aracı yanaştı salağın biri 155 arayıp kızın biri bohçasını almış bir oğlana kaçmak istiyo oğlanda kabul etmiyor. alın anasına götürün yazıktır kesin bunu arıyolardır. diye ihbarda bulunmuş bide kocaya kaçan kız muamelesi görmezmiyim nese olayı açıkladık. tartışıyoduk falan dedik kimliğimi gösterdim 22 yaşında olduğumu gördüler birde eşimde benim nişanlım diyince polisde bişey demedi eşim birde polise sadece ders vermeye çalışıyordum dedi polisde tamam kızı al ve gidin salak salak davranıp cevreyide rahatsız etmeyin dedi rezilliğimle beraber arabaya bindim. ve ordan uzaklaştık ben somurtmuş dudaklarımı kemirirken eşim birden kahkahalarla güldü bende kendimi tutamadım gülmeye başladım böylece güle güle ertesi gün buluşmak üzere öpüşüp koklaşıp evime gittim ertesi gün buluşamadık tabiki nedenmi eşim valizle verdiği savaş sonucunda yoğun bir bel ağrısından yataktan kalkamamıştı