Sevgi bulunması öyle zor bir şey ki bir gurura bir anlık öfkeye asla kaptırmamak, feda etmemek gerek.20li yaşlarımda ben de aramazdım. Hayatımın erkeği olabilecek bir insanı da sırf bu gururum yüzünden kaybettim. Bu da bana çok büyük bir ders oldu hayatta.
Artık 40ıma merdiven dayadım ve her ne olursa olsun sakinleştikten sonra o aramazsa ben mutlaka ararım. Ama sakinleştikten sonra. Konuyu bir de sakin sessiz konuşurum, mutlaka dinlerim, varsa hatam özür dilerim. Hiç bir zaman da bunun zararını görmedim, bilakis birbirimize daha çok bağlandık, daha çok tanıdık, daha çok sevdik.
Kısacası aşkımın peşinden koşarım. Utanmam gocunmam, sokakta bulmadım ben onu, kimse de bulmuyor.