İyi haftasonları kk. Geçen hafta bir konu açmıştım sizleri dinledim ve memlekete 3 saat uzaklıkta olan şehire atandım. Ama o günden beri varolan problemler biraz dahada büyüdü. Öncelikle eşim buraya atandığım için kin kustu. Babası öldüğü için annesininde kocası olduğunu o evin ve annesinin büyün ihtiyaçlarını onun karşılaması gerektiğini bağırarak anlattı. Bende hamileyim bu süreçte en iyisi senin yanında olmamdı dedim. Babası zamanında annesinin saçını okşamamış,hep dövmüş ,gezdirmemiş gün yüzü göstermemiş bu yüzden benim bu hayattaki önceliğim annem diyor. Kendimden bile önde gelir diyor. Memlekete gidince eşim beni anneme bıraktıktan sonra hiç aramıyor gitme vaktine kadar. Ama bakıyorum annesini yemeğe çıkarıyor, hediyeler alıyor evinin alışverişini yapıyor beraber mutlu storyler atıyorlar.Mesela bu haftasonu geldik benim kuaför ve bazı yerlerde randevum vardı. Bana sen işlerini kendin hallet ben annemin işlerini hallederim anca dedi. Bende otobüse böyle karnın burnunda binmek istemediğimi söyledim oralı bile olmadı. Bu konuyu kayınvalide ile konuştum. Kocam varkende oğlum benim kocamdı. Tabiki bana bakıcak benim geçimimi sağlayacak bir tane annesi var dedi ve bu durumdan memnun oldu sende bir oğlan doğur inşallah dedi. Hafta içi eşim işe gidiyor akşam gelip tv izliyor uyuyakalıyor. Haftasonu he rhaftasonu istisnasız memlekete geliyoruz ve ayrı takılmaya başlıyoruz üstelik hamileyim ve çok bunaldım. Her haftasonu gitmeyelim biraz gezelim birbirimize vakit ayıralım diyorum annemi memnun etmem lazım diyip gidiyoruz. Evet neler tavsiye edersiniz?
ensest bir çağrışım var burada ve gerçekten durumu alenen böyle telaffuz ediyorlarsa ağır psikolojik rahatsızlıkları var demektir, tedavisi siz değilsiniz kendinizi heba etmeyin. Atandım demişsiniz işiniz var madem kendi ayaklarınızın üzerinde durabilirsiniz. 
