Asla abartmıyorsun,büyütmüyorsun.
Hatta keşke büyütsen dedim okurken.
Eşinle anlaşamadığınız tek nokta,öyle önemli,öyle büyük ki bence hasır altı edilmemeli.
Takılarınıza el koyulması başlı başına terbiyesizlik.
Ne demek düğün yapmışlar da takılarla borçlarını kapatsınlarmış.
Senin ailen de yapmış yemekli düğün,onlara neden destek olmayı teklif etmedin eşine?
Üstüne eltinin hazıra konması,onlara ev verilip,
sizin kendi emeğinizle aldığınız evin kirasına kayınpederce el koyulması...
Ben okurken sinirlendim,sen nasıl bu kadar sabırlısın?
Ve ailenden gelecek hiç bir desteği lütfen kabul etme,aynen böyle devam etsinler.
Ama eşinle de bu durumu çöz.Bir tek O'nun ailesi kıymetli değil.
Senin de bir ailen var,eşin için de tek aile kendi ailesi değil.
Siz de bir ailesiniz.Destek vermedikleri gibi köstek olmaları ve sizin birikiminize,hakkınıza göz dikmeleri kabul edilir şey değil.
Çok kesin konuşuyorum ama bu zihniyette bir erkekle yapamazdım.
Çok seviyorsan da kafası idrak edene kadar anlat.
Ama kavga,tartışma ama güzel güzel konuşarak...
Bir şekilde çöz bu durumu yoksa huzursuzluk 6 ay değil bir ömür sürer...
Üstelik kaynımların oturdukları ev eşimin desteğiyle alınmıştı.30 milyarını çıkarıp eşim vermişti.Ama onlar burda abin oturacak diye adını bile koydular.O zaman biz evli değildik.Ben doğudaydım.Eşim nikah yapayım da kız gelsin,kurtulsun oralardan demedi diyemedi.Çünkü annesiyle babası abisi evlenmeden olmaz diyorlardı. Eşimin aldığı eve bir yıl sonra kaynımla eltimi evlendirip oturttular.Ben 7 yılımı verdim sana hiç mi benimle ilgili planların yok biz nolcaz diye hiç mi düşünmedin diye çok ağladım eşime. Helal etmiyorum onlara hakkımı dedim.Allahtan eşim ev almaya niyetlenince bir kaç ay sonra babasından istedi parayı geri de öylelikle alabildik evimizi.
Herkesin Cumhuriyet bayramını kutlarım öncelikle.Eşimle 8 yıldır beraberiz.6 aylık da evliyiz.Eşimi 8 yıl beklemek zorunda kaldım.Çünkü abisi evlenmeden bizi evlendirmek istemediler.Ben doğuda çalışıyordum.Ancak eş durumu tayininden gelebilirdim,ama eşim nikah yapmadığı için gereksiz yere 3 yıl orda yaşamak zorunda kaldım.Bu esnada abisi de 4 yıllık ilişkisini bitirdi ve kayınvalidem ona başka bir gelin buldu onunla evlendirdi.Bu esnada ben hala doğunun bir köyünde çalışmak zorunda bırakıldım. Şimdi biz kayınvalidemlerden ayrı bir şehirde yaşıyoruz.Eltim de kayınvalidemlerin aldığı evde oturuyor.Aynı sitede oturuyorlar.Evleri yakın birbirine.Bu arada biz evimizi kendimiz aldık.Ama nedense evimizin kirası bize ulaşmıyor.Babası alıyor çünkü bizim kiramızı.Biz oturduğumuz eve 700 lira kira veriyoruz her ay.Üstelik balayı dönüşümüzde takıda takılan bütün paraları da alıp onların orda yapılan düğün için harcamışlar.Oysa benim yakınlarımın taktığı paraları onlara verme zorunluluğum yoktu.Zaten benim babam da bize kendi memleketimizde yemekli düğün yapmıştı.Evimizdeki bütün mobilyaları eşim aldı.Annesi ve babası elini cebine atmadı tek kuruş çıkarmadı.Gelinliğimi,nişanlığımı her şeyi eşim yaptı.Düğün zamanı eltime taktıkları takılardan daha azını takmayı teklif etmişler.Eşim de kabul etmiş.Ben de bunu duydum eşimle tartıştım.O da durumu düzelttirmiş.Ama tabi ben kötü oldum bu durumda.Bayram için kayınvalidemlere gittik.Bizden 450 km uzaklıkta yaşıyorlar.Eltim her zaman her gittiğimde annem sağolsun çarşıdan ayakkabı aldı,pantolon aldı bana.Benim gelinliğim şu kadardı,bana şunu yaptılar,bunu aldılar diye her zaman övünürdü.Ben de hazır cevap bir insan olmadığım için sessiz kalırdım.Sonradan hayıflanırdım keşke şöyle deseydim ben de böyle deseydim diye.En son gittiğimizde yine eltim aynı şeyi yaptı bana.Eşim inanmıyodu bu sefer o da duydu.Babanesi sağolsun oğluma bu takımı aldı,şu ayakkabıyı aldı,bayramlığını aldı,kazağını aldı diye sıraladı her şeyi.Ben de burda bir tahrik sezdim ve rahatsız olduğumu dile getirdim.Eşimle çok kötü tartıştık.Bana söylemediği şeyleri söyledi.Bağırdı,çağırdı.Ben mi alınganlık yapıyorum acaba.Tüm bunlara rağmen eşimin ailesine bir saygısızlık yapmıyorum ama kendi kendime dert ediyorum bunları.Bana bir fikir verin lütfen.Ne yapmalıyım,nasıl davranmalıyım.
aynen başta teksını gosterseydı boyle olaylarla asla karsı karsıya gelmezdi :26:Bir kere eşiniz ailesinin sözünden çıkamacağını daha ilk başta belli etmiş nikah yapmak çok mu zor insanlar tayin olaylarından dolayı erkenden nikah yapabiliyorlar hayatlaırnı düzene sokmak için. Sizin taa oralarda yalnız başınıza yıllarca öyle kalmanıza nasıl vicdanı el veriyorsa bundan sonra da ailesinin her dediğini yapıp sizin ezilmenize de vicdanı elverir gib. Keşke o zaman restinini çekseydiniz dik dursabilseydiniz bunca yıl oralarda tek başınıza ayrı yaşamamış olurdunuz o kirada kayınvalidenize gitmezdi.
Herkesin Cumhuriyet bayramını kutlarım öncelikle.Eşimle 8 yıldır beraberiz.6 aylık da evliyiz.Eşimi 8 yıl beklemek zorunda kaldım.Çünkü abisi evlenmeden bizi evlendirmek istemediler.Ben doğuda çalışıyordum.Ancak eş durumu tayininden gelebilirdim,ama eşim nikah yapmadığı için gereksiz yere 3 yıl orda yaşamak zorunda kaldım.Bu esnada abisi de 4 yıllık ilişkisini bitirdi ve kayınvalidem ona başka bir gelin buldu onunla evlendirdi.Bu esnada ben hala doğunun bir köyünde çalışmak zorunda bırakıldım. Şimdi biz kayınvalidemlerden ayrı bir şehirde yaşıyoruz.Eltim de kayınvalidemlerin aldığı evde oturuyor.Aynı sitede oturuyorlar.Evleri yakın birbirine.Bu arada biz evimizi kendimiz aldık.Ama nedense evimizin kirası bize ulaşmıyor.Babası alıyor çünkü bizim kiramızı.Biz oturduğumuz eve 700 lira kira veriyoruz her ay.Üstelik balayı dönüşümüzde takıda takılan bütün paraları da alıp onların orda yapılan düğün için harcamışlar.Oysa benim yakınlarımın taktığı paraları onlara verme zorunluluğum yoktu.Zaten benim babam da bize kendi memleketimizde yemekli düğün yapmıştı.Evimizdeki bütün mobilyaları eşim aldı.Annesi ve babası elini cebine atmadı tek kuruş çıkarmadı.Gelinliğimi,nişanlığımı her şeyi eşim yaptı.Düğün zamanı eltime taktıkları takılardan daha azını takmayı teklif etmişler.Eşim de kabul etmiş.Ben de bunu duydum eşimle tartıştım.O da durumu düzelttirmiş.Ama tabi ben kötü oldum bu durumda.Bayram için kayınvalidemlere gittik.Bizden 450 km uzaklıkta yaşıyorlar.Eltim her zaman her gittiğimde annem sağolsun çarşıdan ayakkabı aldı,pantolon aldı bana.Benim gelinliğim şu kadardı,bana şunu yaptılar,bunu aldılar diye her zaman övünürdü.Ben de hazır cevap bir insan olmadığım için sessiz kalırdım.Sonradan hayıflanırdım keşke şöyle deseydim ben de böyle deseydim diye.En son gittiğimizde yine eltim aynı şeyi yaptı bana.Eşim inanmıyodu bu sefer o da duydu.Babanesi sağolsun oğluma bu takımı aldı,şu ayakkabıyı aldı,bayramlığını aldı,kazağını aldı diye sıraladı her şeyi.Ben de burda bir tahrik sezdim ve rahatsız olduğumu dile getirdim.Eşimle çok kötü tartıştık.Bana söylemediği şeyleri söyledi.Bağırdı,çağırdı.Ben mi alınganlık yapıyorum acaba.Tüm bunlara rağmen eşimin ailesine bir saygısızlık yapmıyorum ama kendi kendime dert ediyorum bunları.Bana bir fikir verin lütfen.Ne yapmalıyım,nasıl davranmalıyım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?