Sizi bıraktığı yerde bulacağından emin olmasaydi çıkıp gitmenizi istemez evi terk etmezdi

Benim eşim evliligin ilk başlarında arayıp beni dayima şikayet ederdi.(Ailem vefat etti)İsteme,nisan onun öncülüğünde oldu diye onu sorumlu görüyordu herhalde.Sonrasında kavga sonrası evden çıkıp gitmelere ardından ailesine beni şikayet etmelere ve eve gelmeyip günlerce ailesinde kalmaya başladı.Saka gibi kendime inanmıyorum ama çaresizlik ve aman yuvam yikilmasin yoluna onu gidip ailesinin evinden alıp eve getiriyordum

Sonra bana git dedi aynen yazdığınız gibi gidemedim tabi nereye gidecektim ki...Sonra büyük bir kavga evden gitti ailesiyle geldi karşımdalar adam beni suçluyor ailesi onun yaninda yer almis ben dikkatlice dinledim burda ne oluyor dedim kendime.Anladim ben katlandikca yuvam yıkılması dedikçe doz artti adam ne olsa gitmez düşündü.Ailesine show yapmaya dönüştürdü işi.O an sustum sadece herkesin gitmesini bekledim gittiler.Ertesi gün eşim eve gelmedi (niye gelsin nasilsa ne zaman dönse ben evdeyim

)O akşam pilimi pirtimi topladim çocuklarimi aldim çağırdım taksi önce bir akrabama sabahına otogara Türkiye nin öbür ucuna gittim.Telimi kapattim sesini duymak istemiodum.Gunler sonda açtım boşanma davasi,evin dağılması umrumda değildi.Tek odaklandigim bitmesiydi çünkü ben düzeltemeye çalıştıkca adam yüz bulmuş beni hiç etmiş.Bende onu hiç saydım aklima kalbime.Sonra o ardimdan geldi topladı o cokk haklı adam haksızlıklarıni saydı.3 yil oldu kavga tartışma olsa da o cirkinliklerini tekrarlamadi.
Bence eşinize bir ders verin.Dersini alırsa evliliginiz ve kişiliğiniz kurtulur.Almazsa level atlayip daha da rezilliklerini görmez siz kurtulursunuz.Onu aramayin sormayın bosanmak istiyorsa sakın hayır demeyin gidene dur demek yakışmaz