Merhabalar,
icimi biraz boşaltmak icin son zamanlarda yasadiklarimi dökmek istedim. Biraz uzun olabilir.
Ben yeni evliyim, daha bir sene olmadı. Esimin ailesi benimle konuşmaz, Düğün aşamasında başladı tadiszliklar, su alınmadı o yapılmadı illaki her genc kizin yasadigi hayal kirikliklari. Patlama noktası düğün günü takalar yok denildiğinde yaşadı, orta oldu altın yok. Düğünden sonra kaynanamın evine getirdiler beni ailem yok yanımda tek basıma bi odaya koydular, değişmeye üstüm yok, esim de yanıma gelmedi. bir kaç saat sonra balayı icin yola ciktik, ailemi görüp vedalaşmak istediğimi söyledim beni aileme getirmedi, arabadan inmek istediğimi dedim bırakmadı beni zorla arabada tutup sehir disina getirdi. Balayı boyu tartışmalar benim icin hatırlamak istemediğim bir dönem.
Balayından döndükten sonra ailesi bana psikolojik baski, zulüm etti, yalan dolan konuşup beni elerine oynatılan, kalacak odam bile yoktu salonda koltukta yatar kalkardım. Sabahlar kaynanam koltuğun basına oturur benim kalkıp hizmet etmemi beklerdi. ailem le beni görüsdürmezdiler, Boş iki dakka bulduğum fırsatlarda annemi gizlice arardım. Kayınpeder benle döğüşür sonra da hic konuşmadı yüzüme dahi bakmıyor.
Kendii gücümle ve ailemin destegi ile kiraya ciktim ilk yarim sene herseyin masraflarını kendim karsiladim. Su an da esim calisiyor kiraya evin alisverisini o ödüyor ama aldigi ayligi ne görüyorum nede bana bi ihtiyacım olur diye bana para veriyor.
Tüm bu olayla süreçlerde artık esime olan ne sevgi nede güzel bi his beslediğimi fark ettim. Ask sevgi icimde hic birey kalmamış, sadece katlanıyorum. Cinsel iliskiden hariç yanıma gelmez, sarılmaz ilgi göstermez. Su an dört aylık hamileyim çocuğumu nasıl büyüteceğim icin çok endişeleniyorum.
Bugen ilk defa anneme hamile oldugumu söyledim, çok üzüldü. Boşanmamı söylüyor, bende boşanmaya soğuk bakmıyorum aklimin herzaman bi ucunda. kendimi o kadar bitkin hisediyorum ki. Ne düğünümün ne evliliğimin neden hamileliğimin heyecanı sevincini hevesini yasayamıyorum.