ben gözü çabuk dalan biriyim, sohbet ederken dahi masada ki bir şeye dalap gidebilirim. konuşulanlrı duyar algılarım ama gözlerimi o noktadan bi anlık çekemeyebilirim... evliliğimizin ilk yıllarında eşimin özellikle yemek yiyeceğimiz zaman falan "garsonu mu kesiyon sen :)" yada karşıdan karşıya geçecekken araba önümden geçip gidene kadar bakmışım hani bakıp arabayı görüp önüme dönmemişim diye "araçta kaç kişi vardı saçları ne renkti hepsini mi tespit ediyosun :) " gibi iğnelemeleri olmuş hatta tartışmalarımız da olmuştur. her defasında bana "ısrarla uyardığım halde aynı şeyi yapıyosun, verdiğin cevaplar saçma ve hep üste çıkmaya çalışıyosun" derdi, gıcık olurdum neyse ki kalmadı artık bu huyu.
dalıyorum ben, gözü çabuk dalan bi insanım bunun başka açıklaması yok, bu açıklama sana saçma gelse de yok..... garsonu kesmiyorum, zaten kesecek olsam yanında mı yaparım, yada aracın içindekilere değil tekerin dönüşüne takılmışım takip etmişim bu demek değil ki içindekilerle göz teması kurmaya çalışıyorum yani sonuçta bazen bu göz bi tuzluğada, denize de dalıyo diye diye zor bela anlattım.
şimdi 9 yıllık evliyiz, eşim kalkıp bana apartmana baktın, kızı mı kestin, senin niyetin kötü olmayabilir ama yanlış anlaşılır falan dese ya bi git derim açıklamaya bile uğraşmam herhalde 9 yılda tanıyamadıysan üç beş kelimeyle kendimi mi açıklıyım. adam ne söylese size saçma gelecek, siz tekrar tekrar söylemişsiniz zaten, bazı huylar değişmez. bir ses duymuştur gerçekten. döner bakar kadın olduğunu farketmemiştir. eşinizin yalan söyleme huyu var mı? ayrıca karşıdaki kadın eşinin yanında beni kesiyo diye mi düşünür hemen? düşünse nolur, gerçekten öyle değilse....
yada işte daldığımın normalde farkında olduğumdan kendimi telkin ediyodum göz kırp gözünü kapa diye , bi kere göz kırpınca kendime geliyorum ama işte bazen yapamıyorum.
