Bu tarz durumlar bana o kadar ters ki. Bana göre öncelik her zaman aile olmalı. Siz işinizi çok fazla ön planda tutuyorsunuz. Eşiniz çok haklı tüm iş yükünü sırtlanmış resmen. Sevgisiz ve ilgisiz hissetmesi çok normal. Koskoca adam böyle hissediyorsa kızınızı sis düşünün! Eşiniz yemeği yapıyor çocuğa bakıyor. Biraz sizde ailenize ve evinize zaman mı ayırsanız? Kızınız göz açıp kapayıncaya kadar büyüyecek ve siz bir daha onun bu cıvıl cıvıl hallerini göremeyeceksiniz. Neden doyasıya oynamıyorsunuz, zaman ayırmıyorsunuz, ona güzel bir çocukluk hatırası bırakmıyorsunuz? Hayatı işten ibaret olanlar insanları hiçbir zaman anlayamayacağım gerçekten..
yanlış anlamayın. illa ki böyledir demiyorum ama ben bazı doktorayı tamamlayabilmiş hanım arkadaşlarımın partnerleri ile karşılaştığı zorluklardan bahsetmek istiyorum.
birisi, doktorayı tamamlaması artık ufukta görünmeye başladığında eşi de son derece eğitimli ve kültürlü bir bey olmasına karşın kendisi eğitim olarak ondan bir parça geride kaldığını hissettiğinden garip bir halet-i ruhiye içerisine girmişti. sürekli olarak gerek eşinin yanında gerekse bizlerin yanında şakayla da olsa "sen benim için çok fazlasın" diyordu. şaka dahi olsa içinde bazı muhasebelere giriştiği belliydi ve muhasebesinin sonucunda evde çok alakasız konulardan gerginlik yaratmayı uygun görmüştü.
yine bu şekilde gerginlik çıkartan başka bir arkadaşımızın eşinin ise maalesef boşandıktan sonra kendi iş yerindeki diğer beylerin etmiş olduğu saçma sapan lafların etkisi altında kaldığını itiraf etmişti. erkekler duygularını ve düşüncelerini özellikle evliliği ve eşi ile ilgiliyse paylaşmaktan imtina eder ama söz gelince -hepimiz biliyoruz- mangalda kül bırakmazlar. eşinin nasıl davranması ya da kendisine ne kadar zaman ayırmasına dair tavsiyeleri bu sohbetlerden alıp evliliğini dinamitlemişti.
sizde de bunların yaşandığına dair kesin kanıtlar ya da benim güçlü iddialarım yok ama en azından sürecinizin ne kadar zorlu ve dolambaçlı olduğunu bilen biri olarak sakinliğinizi koruyup bir süreliğine çalışmalarınızı rölantiye alıp eşinize yönelirken incelemenizi tavsiye ederim.
Niye o kadar erken yatıyorsunuz ki?
Biz de sabah 6.30/7.30 arası kalkıyoruz bebek+çocukluyuz. Yatışımız 1'den önce olmuyor. Tv alışkanlığımız yok balkonda sohbet ediyoruz. Kış geliyor şimdi belki 1 2 günü televizyonlu olur anca.
Çocuğunuzla etkinlik kısmını aile ile bir şey yapmaya alın. Ödev olur, ailece oynamak olur vs. Akşam da daha geç yatıp birbirinize vakit ayırın bence.
niye ki? adamin isi daha az yogun, mutfagi da seviyor. bunca isin arasinda niye adamin elinden o sorumluluğu alsin ki?
bence dogru yolda. sadece yapmasi gereken belli bir saatten sonra telefonu bir kenara kaldirmasi ve bakmamasi. ya da bazi telefonlarda olam uygulama interneti kapatmasi (yani is arkadaslarinla kullandığın uygulamanin,whatsappin,gmailin wifi ile baglanmamasi ayarini yapsin)
is saatinde bakar, ilgilenir,yazacagini da yazar. eve is getirmeye hic gerek yok. kim olsa stres olur her gun her gun eve is getiren insandan.
ayrica ozur dileyecek bir şey yok. "cocugunu sevmiyorsun" falan cok gereksiz suclayici ve kirici ifadeler. neden ozur dileyesin ki?
yerinde olsam aksam saatlerinde telefonu elime almazdim ve guzel bir animizda dusununce hak verdigimi, bundan sonra aksam saatlerinde isle ilgili cok fazla zaman gecirmemeye gayret edeceğimi ama islerimin 24 saatlik isler oldugu icin soz veremeyecegimi, yine de elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışacağımı söyler operdim öyle tatliya baglardim ozur dilemektensw
bu telefon işini bırakmam gerektiğinin farkındayım.
bu konuda daha önce sitem etti
ben de 1 sene boyunca teknoloji bağımlısı olduğumu düşündüğüm için psikolog desteği aldım.
ama onun elinde de sürekli telefon gördükçe kimi zaman yapabildim kimi zaman yapamadım.
bu dediklerin çok mantıklı yengenc teşekkür ederim
hakikaten 9.30da cocuklar yatar bence de. cocugu yatirdiktan sonra uyumasin beyefendi kari koca saati yapin bari bir saat falan, bir sarap bir muzik acik, sohbet edin.
çok erken uyuyoruz, eşimin işi dönem dönem yorucu. bedensel olarak çalıştığı günler oluyor. çocuğu uyuturken uyuyakalıyorum genelde ben de. ama bunu düzeltmeye çalışacağım.
Açıklamanız sadece bu benim işim, iş bu, hep yaptığım iş yıllardır yaptığım iş açıklamanız bile sadece işe odaklı. Evet herkesin işi gücü meşguliyetleri var mutlaka. Ama görünüşe göre eşiniz ailenize yeterince zaman ayırmadığınızı düşünüyor. Küçük bir hediye alıp ve küçük bir açıklama yapıp, belki yeterince vakit ayıramıyorum ama bizim için yapıyorum vs vs diyerek tek odağınızın iş olmadığını ona hatırlatabilirsiniz
evlendiğimizde ben öğretmendim, işim de açıkçası rahattı.
evlendikten sonra bu iş fırsatı çıkınca istifa edip bu işe geçmemi eşim de istedi.
ikimiz de böyle yoğun olmasını beklemiyorduk bence ama evlilik sürecinin içinde gerçekleşti bunlar, adapte olmamız gerekmez mi? çünkü muhtemelen emekli olana kadar bu işte süreç böyle.
haftasonu genelde işle ilgili bişey yapmamaya çalışıyorum. ama eve iş götürmek kaçınılmaz benim için.
aile saatinden çalmamak için gece çalışmaya çalışıyorum sıkışınca.
bazen de haftasonu bi kaç saat çalışıyorum.
teşekkür ederim. eşimin bakış açısından yorumlara ihtiyacım vardı. düzeltmeye çalışacağım.
ama kalkıp evden çıkarken uğurluyorum yüzüme bakmıyor, çocuğumuzla çok iyi konuşuyor gülüyor bana tek kelime etmiyor, ters ters bakıyor. ağırıma gidiyor bu da yani.