- 25 Temmuz 2021
- 873
- 1.171
Evet geleneksel Türk erkeğine göre eşim iyi zaten. O yüzden bana nankör diyor. Ama o erkekler eşlerini öldürüyorlar da benimkisi beni sakat bırakıyor diye teşekkür edecek değilim. Sakat da bırakmayacak. Ben zaten narinim yorulurum çok çabuk. Demir eksikliğim vardı vitamin aldım biraz düzeldim. Ama ağrıma gidiyor tüm bınlar. Hem maaşı ortak et hem ev işlerini kitle, ne alaAslında erkekler hep böyle evde işleri paylaşan çok çok azdır , sizin eşiniz iş paylaşımı konusunda çoğu erkeğe göre daha iyiymiş, dip köşe ev temizleyen erkek tek tük duydum, dışarı işlerini yapıp evde de dip köşe ev temizlese başka bir şey istemezdim herhalde,
Bu dönemin kadınları çok şanssız gerçekten , hem çalış hem ev işi hem çocuk ,sorumluluğun büyük kısmı bizde, oğullarımızı iyi yetiştirelim ki gelecek nesi rahat etsin,
Bir de birine iş anlatıp öğretmekle uğraşmak yerine yavaş yavaş kendim yapmayı tercih ediyorum, sürekli eşimin bir şeyler yapmasını söyleyip ondan bir şeyler beklemenin stresi daha çok yoruyor beni, dışarı işini yapsın, çocuklarla ilgilensin oynatsın, evde de ufak tefek yardım etsin yetiyor bana
Ay ama ev yapımı mantı buldunuz, yok soğuk, yok sarımsaksız, mantı be bu mantıııBen de soğuk mantıya karşıyım mesela
Ay ama ev yapımı mantı buldunuz, yok soğuk, yok sarımsaksız, mantı be bu mantıı
Olsun canım damak tadı diye bir şey var sonuçtaAy ama ev yapımı mantı buldunuz, yok soğuk, yok sarımsaksız, mantı be bu mantııı
Ben masada açarım minik üç beze yapar teker teker açarım. Hiç yormaz.Mantı yapmadan önce bana da çok zor gibi görünürdü şimdi hiç zor gelmiyor aslında. Mutfak şefim var hamuru o yoğuruyor zaten. Ben sadece açıp katlıyorum. Beni zorlayan tek şey yerde oturmak, dizlerim feci acıyor yerde oturunca. Yoksa o kadar zor gelmiyor bana
Aslında mantıklı öyle yapmak. Yerde bacaklarım tutuluyor. Bir dahaki sefer canım ister yaparsam böyle bi deneyeyimBen masada açarım minik üç beze yapar teker teker açarım. Hiç yormaz.
Canım ben buna çözümğ yapmamalta buldum… kocam yatarken ben iş yapmıyorum beraber kokuyoruz, ev uçuyor. Sonra hadi temzileyelim diyor temizliyoruzİkimiz de çalışıyoruz. Birlikte okula gidip geliyoruz. Eşim normalde kendi lavabosunu temizler, kuşumuzun yemini suyunu o koyar, dışarı işlerini falan o halleder, balkonu o temizler. Dağınık pis biri de değildir. Fakat benim şöyle bir şikayetim var. Okuldan ikimiz de eve dönüyoruz ve mutfak, çamaşır işleri tamamen bende olduğu için eve gelince zaten benim mesaim direkt başlıyor. Ve ben sürekli koşuştururken onun eve gelince dinlenme moduna girmesinden rahatsız oldum. Çünkü ikimiz de çalışıyorsak ev yükü kadında olmamalı. Ben de ufak tefek şeyler istemeye başladım ondan, mesela dedim ki "çamaşırlar serili de sen getirir misin?" bu tarz ufak şeyler. Fakat o bilerek benim istediğimi bildiğinden mırın kırın ediyor bana. Benim yaptıklarımı sen görmüyorsun sanki hiçbir şey yapmıyorum gibi davranıyorsun diyor. Oysaki benim tek derdim işler biriktiğinde ufak tefek ucundan tutması. Ve şöyle bir örnek vereyim bana yaptığı iş olarak diyor ki "sabah yemeği koymamışsın ben koydum". Halbuki okula gidecek yemeği ben dünden hazırlamıştım buzdolabındaydı, "yaptım" dediği şey o yemeği poşete koymak. Yemek de mantı bu arada. Canı çekiyor diye bir gün öncesinden onca işin arasından onun için açtım yaptım. Ben mantıyı yapıyorum, o sabah poşete koydu diye kendini iş yapmış olarak görüyor. Ve şu anda bana aşırı tripli. Yaptığım yemeği yemedi. Yatağı ayırdı salonda yatıyor. Kendini tamamen haklı görüyor bu benim canımı inanılmaz sıkıyor. Sırf öğlen arasında da yaptığım yemeği yememek için oruç tutuyor bugün. Konuşmuyoruz etmiyoruz. Bana nankör olduğumu söyledi. Canımı en sıkan şeylerden biri de "ben de senin gibi işten gelince dinlenmek istiyorum, kitap okumak istiyorum" dediğimde "o zaman daha geç uyu yarım saat kitabını oku" dedi. Ben nankörsem o bencil değil mi bu durumda?
Çok tripleniyor o zamanlarda.. yapıyor ama daha beter içine atıyor daha kötü patlama yaşıyor bu kez. Ama şimdi iyiyiz. Yiyor içiyor temizliyor, mis.Canım ben buna çözümğ yapmamalta buldum… kocam yatarken ben iş yapmıyorum beraber kokuyoruz, ev uçuyor. Sonra hadi temzileyelim diyor temizliyoruzveya yemek yapmıyorum, aç kalıyoruz bir gün dışardan iki gün dışardan, 3. Gün kendi kalkıp yapıyor, 4ü de ben yapıyorum. 5. Gün sar baştan… çamaşırı kalmayana kadar yıkamıyorum… kalmayınca o atıyor. Elbette bu çoğu kadına uymaz ama sonuç olarak ben yprulmuyorum ve eşimle eşit olarak çalışabiliyorum.
Bir cinnet veya bir evlilik terapisti çözümü getirecektir inşallahEvet attılar sizin konuyu, okudum, epey benziyor. Sizinki düzelmiş darısı benimkine.
Aynen..ya zaten erkeğin yaptığı temizlik benim içime sinmez,çocukla ilgilensin,parka çıkarsın yetiyor bana..Aslında erkekler hep böyle evde işleri paylaşan çok çok azdır , sizin eşiniz iş paylaşımı konusunda çoğu erkeğe göre daha iyiymiş, dip köşe ev temizleyen erkek tek tük duydum, dışarı işlerini yapıp evde de dip köşe ev temizlese başka bir şey istemezdim herhalde,
Bu dönemin kadınları çok şanssız gerçekten , hem çalış hem ev işi hem çocuk ,sorumluluğun büyük kısmı bizde, oğullarımızı iyi yetiştirelim ki gelecek nesi rahat etsin,
Bir de birine iş anlatıp öğretmekle uğraşmak yerine yavaş yavaş kendim yapmayı tercih ediyorum, sürekli eşimin bir şeyler yapmasını söyleyip ondan bir şeyler beklemenin stresi daha çok yoruyor beni, dışarı işini yapsın, çocuklarla ilgilensin oynatsın, evde de ufak tefek yardım etsin yetiyor bana
Böyle alıştırma asla sonra düzelmezİkimiz de çalışıyoruz. Birlikte okula gidip geliyoruz. Eşim normalde kendi lavabosunu temizler, kuşumuzun yemini suyunu o koyar, dışarı işlerini falan o halleder, balkonu o temizler. Dağınık pis biri de değildir. Fakat benim şöyle bir şikayetim var. Okuldan ikimiz de eve dönüyoruz ve mutfak, çamaşır işleri tamamen bende olduğu için eve gelince zaten benim mesaim direkt başlıyor. Ve ben sürekli koşuştururken onun eve gelince dinlenme moduna girmesinden rahatsız oldum. Çünkü ikimiz de çalışıyorsak ev yükü kadında olmamalı. Ben de ufak tefek şeyler istemeye başladım ondan, mesela dedim ki "çamaşırlar serili de sen getirir misin?" bu tarz ufak şeyler. Fakat o bilerek benim istediğimi bildiğinden mırın kırın ediyor bana. Benim yaptıklarımı sen görmüyorsun sanki hiçbir şey yapmıyorum gibi davranıyorsun diyor. Oysaki benim tek derdim işler biriktiğinde ufak tefek ucundan tutması. Ve şöyle bir örnek vereyim bana yaptığı iş olarak diyor ki "sabah yemeği koymamışsın ben koydum". Halbuki okula gidecek yemeği ben dünden hazırlamıştım buzdolabındaydı, "yaptım" dediği şey o yemeği poşete koymak. Yemek de mantı bu arada. Canı çekiyor diye bir gün öncesinden onca işin arasından onun için açtım yaptım. Ben mantıyı yapıyorum, o sabah poşete koydu diye kendini iş yapmış olarak görüyor. Ve şu anda bana aşırı tripli. Yaptığım yemeği yemedi. Yatağı ayırdı salonda yatıyor. Kendini tamamen haklı görüyor bu benim canımı inanılmaz sıkıyor. Sırf öğlen arasında da yaptığım yemeği yememek için oruç tutuyor bugün. Konuşmuyoruz etmiyoruz. Bana nankör olduğumu söyledi. Canımı en sıkan şeylerden biri de "ben de senin gibi işten gelince dinlenmek istiyorum, kitap okumak istiyorum" dediğimde "o zaman daha geç uyu yarım saat kitabını oku" dedi. Ben nankörsem o bencil değil mi bu durumda?
Mantı mıİkimiz de çalışıyoruz. Birlikte okula gidip geliyoruz. Eşim normalde kendi lavabosunu temizler, kuşumuzun yemini suyunu o koyar, dışarı işlerini falan o halleder, balkonu o temizler. Dağınık pis biri de değildir. Fakat benim şöyle bir şikayetim var. Okuldan ikimiz de eve dönüyoruz ve mutfak, çamaşır işleri tamamen bende olduğu için eve gelince zaten benim mesaim direkt başlıyor. Ve ben sürekli koşuştururken onun eve gelince dinlenme moduna girmesinden rahatsız oldum. Çünkü ikimiz de çalışıyorsak ev yükü kadında olmamalı. Ben de ufak tefek şeyler istemeye başladım ondan, mesela dedim ki "çamaşırlar serili de sen getirir misin?" bu tarz ufak şeyler. Fakat o bilerek benim istediğimi bildiğinden mırın kırın ediyor bana. Benim yaptıklarımı sen görmüyorsun sanki hiçbir şey yapmıyorum gibi davranıyorsun diyor. Oysaki benim tek derdim işler biriktiğinde ufak tefek ucundan tutması. Ve şöyle bir örnek vereyim bana yaptığı iş olarak diyor ki "sabah yemeği koymamışsın ben koydum". Halbuki okula gidecek yemeği ben dünden hazırlamıştım buzdolabındaydı, "yaptım" dediği şey o yemeği poşete koymak. Yemek de mantı bu arada. Canı çekiyor diye bir gün öncesinden onca işin arasından onun için açtım yaptım. Ben mantıyı yapıyorum, o sabah poşete koydu diye kendini iş yapmış olarak görüyor. Ve şu anda bana aşırı tripli. Yaptığım yemeği yemedi. Yatağı ayırdı salonda yatıyor. Kendini tamamen haklı görüyor bu benim canımı inanılmaz sıkıyor. Sırf öğlen arasında da yaptığım yemeği yememek için oruç tutuyor bugün. Konuşmuyoruz etmiyoruz. Bana nankör olduğumu söyledi. Canımı en sıkan şeylerden biri de "ben de senin gibi işten gelince dinlenmek istiyorum, kitap okumak istiyorum" dediğimde "o zaman daha geç uyu yarım saat kitabını oku" dedi. Ben nankörsem o bencil değil mi bu durumda?
Ama her seyi asgari ölçüde yaparım, haftada bir süpür sil tamam, ev işleriyle helak etmeyelim kendimizi yahuhiç muhatap olmayın, kendisini yok sayın. Her seyi kendiniz için yapın. Ben böyle durumlarda hep sey düşünürüm bekarkende bu işleri kendim yapıyordum sadece bi eşim eklendi eve artık onu da idare ediyorum. Tabi ekstra yükü olmadığı için. Onu iş yaptırmak için çabalayacağıma iki dk kendim yapıyorum hiç kendimi yıpratmıyorum uğraşamam valla.
Alkış emojisi olsaydı da koyabilseydim öyle güzel öyle vurucu cevap vermişsiniz sığır eşinize keşke anlasa… ayrıca çevremde ve buradaki kadınlarda gördüğüm genellikle bu ev işleri konusunda anlaşmazlık yaşayınca bir süre sonra mutlaka geri adım atan kadın oluyor sırf boşanmamak küs kalmamak için. Kararlı duruşunuz için ayrıca tebrik ederim. Zamanımızın erkekleri hep böyle iki yüzlü. Çalışmaya gelince eşitlik derler çalışan eş isterler ama söz konusu ev işleri olunca tam bir eski herif olurlarGüncelleme.
Biraz olsun hatanı anladıysan konuşalım yoksa böyle devam edelim diye mesaj attım. O da bana şöyle yazdı:
Sen biraz olsun empati yapıp evde yan gelip yatan kocalardan olmadığıma kanaat getirip bazı şeylerin farkına vardıysan konuşabiliriz yoksa kalsın böyle iyi. Çalışan çalışmayan her çiftteki gibi bir erkek olarak işlerin çoğunluğunu eşimin yapmasını istememin nesi tuhaf ben de bunu anlamıyorum. Evde ağırlığı sen yap ki sana saygım olsun demiştim güya. Ama sıkıntı beni boş oturtmamakmış bunu geç anladım. Her neyse 8 yıl boyunca yapıp durduğum iş güç benim sırtıma yük değil. Şükür ki alışığım yaparım. En azından yapıyorsam kendi şahsıma ait olanı yapıyorum bi de üstüne laf yemeden. Senin de istediğin oldu iş yükün azalmıştır rahatlarsın. Zaten ev arkadaşlığı diyip duruyordun. Artık ben de öyle davranırım sorun değil. Sadece dışarda rol yapalım yeterli
Benim cevap:
"Çalışan çalışmayan her çiftteki gibi" senin anlamadığın şey başka kocalar eşlerini öldürüyor da sen beni sakat bırakıyorsun diye ben sana teşekkür edecek değilim.
Bekarken sen kendi işini görürdün ben kendi işimi, evlendik ben her ikimizin işini görüyorum, yazık günah değil mi?
Senin bana acıman yok. Ben kadınım narinim yoruluyorum sen yoruluyorum diye bana afra tafra yapıyorsun.
Ev işi neden kadın işi? Çünkü evi geçindirmek kocanın işi de ondan. Maaşımı alırken "bu erkek işi" demiyorsun ama iş ev işlerine geldi mi "kadın işi" oluyor yapmıyorsun.
O kahvaltıyı yapan sensin, ben kahvaltı hazırlıyorum diyerek bana laf atıyorsun. Sanki bana mı hazırladın?
Sen evde ailende sürekli kadının iş güç koştuğunu görmüşsün, annen hazırlıyor önünüze koyuyor vs, senin annen ev hanımı, bunu anla.
"Önceden ütümü yemeğimi şuyumu buyumu ben yapardım evleneyim de eşim yapsın" düşüncesindeymişsin, annen gibi bi ev hanımıyla evlenecektin. Ben senin annen değilim sen benim çocuğum değilsin. Kazık kadar adamsın hizmet bekliyorsun benden, hem de yaptığım halde yetmiyor.
Eve geliyoruz senin saatlerce boş vaktin var benim boş vakit oluşturmam için uykumdan feragat etmem gerekiyormuş :) bencilsin. Acımasızsın.
Tutmuş mantıyı poşete ben koydum diyosun. Neden? Çünkü onu yapmak da hazırlamak da poşete koymak da benim görevim senin için. O yemeği okulda İKİMİZ zıkkımlanıcaz, bu senin için önemli değil. Sanki ben evde oturucam da kocama yemeğini hazırlamamışım. ben senin böyle bir insan olduğunu bilseydim gerçekten asla evlenmezdim seninle.
Ya kendine çekidüzen vereceksin ya da ben sana mecbur değilim. Ben bana acımayan merhametsiz bi adamla ömür tüketmek zorunda değilim. Alırsın kendine bi süründürebileceğin hem bol maaşlı hem evde her işi yapan bi köle, beni salarsın, sen de mutlu olursun ben de.
Evet ev arkadaşlığı. İkimiz de çalışıyoruz ikimizin de görevleri var. Ben niye hem dışarda çalışıp hem senin de işlerini yapıyorum? Hizmetçi tut kendine.
Ben sana yine yapardım da hak edene hak ettiği muamele bundan sonra. "Benim sırtıma yük değil" diyip her şeyi bana yüklemeyi keyifle yaptın ama. Yük değildiyse bana yük olmasaydın.
Sen evde rahat rahat dinlenirken ben kendimi harap edemem. Senin hizmetçin olmak için okuyup iş sahibi olmadım ben. Ha evde ağırlığı ben yapacakmışım ki bana saygın olacakmış ya hani, ben de sana tek başına evi geçindiremeyip benim paramı alıyorsun sana saygı duyamıyorum diyeyim mi, ne dersin?
Allah razı olsun ağzın bal yesin. Kadın maaşı ile erkeklik yapması nasıl oluyor anlamıştır.Güncelleme.
Biraz olsun hatanı anladıysan konuşalım yoksa böyle devam edelim diye mesaj attım. O da bana şöyle yazdı:
Sen biraz olsun empati yapıp evde yan gelip yatan kocalardan olmadığıma kanaat getirip bazı şeylerin farkına vardıysan konuşabiliriz yoksa kalsın böyle iyi. Çalışan çalışmayan her çiftteki gibi bir erkek olarak işlerin çoğunluğunu eşimin yapmasını istememin nesi tuhaf ben de bunu anlamıyorum. Evde ağırlığı sen yap ki sana saygım olsun demiştim güya. Ama sıkıntı beni boş oturtmamakmış bunu geç anladım. Her neyse 8 yıl boyunca yapıp durduğum iş güç benim sırtıma yük değil. Şükür ki alışığım yaparım. En azından yapıyorsam kendi şahsıma ait olanı yapıyorum bi de üstüne laf yemeden. Senin de istediğin oldu iş yükün azalmıştır rahatlarsın. Zaten ev arkadaşlığı diyip duruyordun. Artık ben de öyle davranırım sorun değil. Sadece dışarda rol yapalım yeterli
Benim cevap:
"Çalışan çalışmayan her çiftteki gibi" senin anlamadığın şey başka kocalar eşlerini öldürüyor da sen beni sakat bırakıyorsun diye ben sana teşekkür edecek değilim.
Bekarken sen kendi işini görürdün ben kendi işimi, evlendik ben her ikimizin işini görüyorum, yazık günah değil mi?
Senin bana acıman yok. Ben kadınım narinim yoruluyorum sen yoruluyorum diye bana afra tafra yapıyorsun.
Ev işi neden kadın işi? Çünkü evi geçindirmek kocanın işi de ondan. Maaşımı alırken "bu erkek işi" demiyorsun ama iş ev işlerine geldi mi "kadın işi" oluyor yapmıyorsun.
O kahvaltıyı yapan sensin, ben kahvaltı hazırlıyorum diyerek bana laf atıyorsun. Sanki bana mı hazırladın?
Sen evde ailende sürekli kadının iş güç koştuğunu görmüşsün, annen hazırlıyor önünüze koyuyor vs, senin annen ev hanımı, bunu anla.
"Önceden ütümü yemeğimi şuyumu buyumu ben yapardım evleneyim de eşim yapsın" düşüncesindeymişsin, annen gibi bi ev hanımıyla evlenecektin. Ben senin annen değilim sen benim çocuğum değilsin. Kazık kadar adamsın hizmet bekliyorsun benden, hem de yaptığım halde yetmiyor.
Eve geliyoruz senin saatlerce boş vaktin var benim boş vakit oluşturmam için uykumdan feragat etmem gerekiyormuş :) bencilsin. Acımasızsın.
Tutmuş mantıyı poşete ben koydum diyosun. Neden? Çünkü onu yapmak da hazırlamak da poşete koymak da benim görevim senin için. O yemeği okulda İKİMİZ zıkkımlanıcaz, bu senin için önemli değil. Sanki ben evde oturucam da kocama yemeğini hazırlamamışım. ben senin böyle bir insan olduğunu bilseydim gerçekten asla evlenmezdim seninle.
Ya kendine çekidüzen vereceksin ya da ben sana mecbur değilim. Ben bana acımayan merhametsiz bi adamla ömür tüketmek zorunda değilim. Alırsın kendine bi süründürebileceğin hem bol maaşlı hem evde her işi yapan bi köle, beni salarsın, sen de mutlu olursun ben de.
Evet ev arkadaşlığı. İkimiz de çalışıyoruz ikimizin de görevleri var. Ben niye hem dışarda çalışıp hem senin de işlerini yapıyorum? Hizmetçi tut kendine.
Ben sana yine yapardım da hak edene hak ettiği muamele bundan sonra. "Benim sırtıma yük değil" diyip her şeyi bana yüklemeyi keyifle yaptın ama. Yük değildiyse bana yük olmasaydın.
Sen evde rahat rahat dinlenirken ben kendimi harap edemem. Senin hizmetçin olmak için okuyup iş sahibi olmadım ben. Ha evde ağırlığı ben yapacakmışım ki bana saygın olacakmış ya hani, ben de sana tek başına evi geçindiremeyip benim paramı alıyorsun sana saygı duyamıyorum diyeyim mi, ne dersin?
Ben hayatımda böyle vurucu bir mesaj hiç görmedim. Tak tak tak söylemişsiniz herşeyi dost acı söyler tadında olmuş. Umarim eşiniz anlar.Güncelleme.
Biraz olsun hatanı anladıysan konuşalım yoksa böyle devam edelim diye mesaj attım. O da bana şöyle yazdı:
Sen biraz olsun empati yapıp evde yan gelip yatan kocalardan olmadığıma kanaat getirip bazı şeylerin farkına vardıysan konuşabiliriz yoksa kalsın böyle iyi. Çalışan çalışmayan her çiftteki gibi bir erkek olarak işlerin çoğunluğunu eşimin yapmasını istememin nesi tuhaf ben de bunu anlamıyorum. Evde ağırlığı sen yap ki sana saygım olsun demiştim güya. Ama sıkıntı beni boş oturtmamakmış bunu geç anladım. Her neyse 8 yıl boyunca yapıp durduğum iş güç benim sırtıma yük değil. Şükür ki alışığım yaparım. En azından yapıyorsam kendi şahsıma ait olanı yapıyorum bi de üstüne laf yemeden. Senin de istediğin oldu iş yükün azalmıştır rahatlarsın. Zaten ev arkadaşlığı diyip duruyordun. Artık ben de öyle davranırım sorun değil. Sadece dışarda rol yapalım yeterli
Benim cevap:
"Çalışan çalışmayan her çiftteki gibi" senin anlamadığın şey başka kocalar eşlerini öldürüyor da sen beni sakat bırakıyorsun diye ben sana teşekkür edecek değilim.
Bekarken sen kendi işini görürdün ben kendi işimi, evlendik ben her ikimizin işini görüyorum, yazık günah değil mi?
Senin bana acıman yok. Ben kadınım narinim yoruluyorum sen yoruluyorum diye bana afra tafra yapıyorsun.
Ev işi neden kadın işi? Çünkü evi geçindirmek kocanın işi de ondan. Maaşımı alırken "bu erkek işi" demiyorsun ama iş ev işlerine geldi mi "kadın işi" oluyor yapmıyorsun.
O kahvaltıyı yapan sensin, ben kahvaltı hazırlıyorum diyerek bana laf atıyorsun. Sanki bana mı hazırladın?
Sen evde ailende sürekli kadının iş güç koştuğunu görmüşsün, annen hazırlıyor önünüze koyuyor vs, senin annen ev hanımı, bunu anla.
"Önceden ütümü yemeğimi şuyumu buyumu ben yapardım evleneyim de eşim yapsın" düşüncesindeymişsin, annen gibi bi ev hanımıyla evlenecektin. Ben senin annen değilim sen benim çocuğum değilsin. Kazık kadar adamsın hizmet bekliyorsun benden, hem de yaptığım halde yetmiyor.
Eve geliyoruz senin saatlerce boş vaktin var benim boş vakit oluşturmam için uykumdan feragat etmem gerekiyormuş :) bencilsin. Acımasızsın.
Tutmuş mantıyı poşete ben koydum diyosun. Neden? Çünkü onu yapmak da hazırlamak da poşete koymak da benim görevim senin için. O yemeği okulda İKİMİZ zıkkımlanıcaz, bu senin için önemli değil. Sanki ben evde oturucam da kocama yemeğini hazırlamamışım. ben senin böyle bir insan olduğunu bilseydim gerçekten asla evlenmezdim seninle.
Ya kendine çekidüzen vereceksin ya da ben sana mecbur değilim. Ben bana acımayan merhametsiz bi adamla ömür tüketmek zorunda değilim. Alırsın kendine bi süründürebileceğin hem bol maaşlı hem evde her işi yapan bi köle, beni salarsın, sen de mutlu olursun ben de.
Evet ev arkadaşlığı. İkimiz de çalışıyoruz ikimizin de görevleri var. Ben niye hem dışarda çalışıp hem senin de işlerini yapıyorum? Hizmetçi tut kendine.
Ben sana yine yapardım da hak edene hak ettiği muamele bundan sonra. "Benim sırtıma yük değil" diyip her şeyi bana yüklemeyi keyifle yaptın ama. Yük değildiyse bana yük olmasaydın.
Sen evde rahat rahat dinlenirken ben kendimi harap edemem. Senin hizmetçin olmak için okuyup iş sahibi olmadım ben. Ha evde ağırlığı ben yapacakmışım ki bana saygın olacakmış ya hani, ben de sana tek başına evi geçindiremeyip benim paramı alıyorsun sana saygı duyamıyorum diyeyim mi, ne dersin?