EŞİMLE BİRBİRİMİZE VURDUK VE ARTIK GÖZÜNÜN BENİ GÖRMEDİĞİNİ SÖYLEDİ :(

Eşinizi karşınıza alın ve açıkça konuşun, yalan hoş bir şey değil seni farkında olmadan yalan söylemeye itmiş olabilirim ama bunu birlikte çözelim deyin. Verdiğim tepkilerin aşırı olduğunu kabul ediyorum ama hoşuna gitmeyen tepkiler verdiğimde sende beni uyar, iş kavgaya gitmeden başında çözelim de. İşsizlik, güven problemleri ile sıkıntılı bir dönem geçirmişsiniz ama aşılmayacak şeyler değil bunlar, sadece ne olursa olsun dürüst olmanı istiyorum ve gösterdiğim şiddetten ötürü özür diliyorum de. İmkanın varsa ona yeni bir telefon al eve giderken, güzel bir sofra hazırla, evliliğinin değerli olduğunu, böyle şeylerle yıpratmak istemediğini anlat ona. Eminim ki o da çok üzülmüştür, birbirinize hoşunuza gitmeyen şeyleri anlatın, tek tek ele alın şikayetçi olduğunuz şeyleri, suçlamadan konuşmaya dikkat edin. Hepimiz bu durumu zaman zaman yaşıyoruz, iki ayrı dünya bir evin içinde hiç sorunsuz olmaz, önemli olan çözebilmek, ben naçizane biraz fazla kontrolcü gördüm sizi, bunu kademeli olarak bırakın, ona sorumluluklar yükleyin yavaş yavaş, göreceksiniz paylaştıkça daha güzel olacak
iki ucu keskin bir bıçak gibi .. Bir yanım söylediklerinizi yapma konusunda istekli ve mantıklı olanın bu olduğunu söylüyor ; diğer yanım tüm bunların yaşanmasının sebebi onun sana değer vermemesi , sudan sebeplerden bile yalan söylemesi ve bundan pişman olmaması diyor. Eşim kendi işini yapmak istedi diye arabamızı sattık , tüm altınlarımı onun tek lafına sattım eline verdim. Üç ayda öyle bir tıkandık ki hep benim ailem tuttu elimizden ve o bundan rahatsızlık dahi duymadı. Ben bir kadın olarak ailemin desteğine muhtaç olduğumuz için ezildim ve eşime duyduğum saygı azalmaya başladı.. Ve baktım olacak gibi değil bir işe girdim ve iki aydır çalışıyorum. Eşim iş yok diye tüm gün evde yatarken ben evimizi geçindirmeye çalıştım. Tüm maaşımı ev giderlerine ve annemlerden aldığımız borçlara verdim... Bahsi geçen fatura parasınıda ben vermiştim zaten. Bankada kalan 200 tl parayı çeksin diye kartımı verdim. Parayı çekmiş ve ödediğini söyledi.. Sonuç olarak konunun sonunu biliyorsunuz zaten. Şimdi tüm bunlar kafamda dönüyor.. Ne yapmak konusunda ise oldukça karmaşık şeyler hissediyorum :KK43:
 
Aynısını eşim de söyledi:KK43: Yeter artık son bir aydır iyice abarttın , bıktım herşeye dırdır yapmandan. Bir aydır gözüm görmüyor seni dedi :KK43: En çok yaralayan da buydu zaten.
e tamam iste hatanın farkına vardın artık bugünden itibaren değisebilirsin,daha anlayıslı sakin olmayı dene eminim daha kolay cözülecektir sorunlar ama lütfen dikkate al bunları öfkene yenik düsme bambaska biri ol artık esini daha fazla kırıp uzaklastırmadan sen de biseyler yap.Sinirle söylemistir eminim senin değistiğini görünce unuur bu dediklerini.
 
iki ucu keskin bir bıçak gibi .. Bir yanım söylediklerinizi yapma konusunda istekli ve mantıklı olanın bu olduğunu söylüyor ; diğer yanım tüm bunların yaşanmasının sebebi onun sana değer vermemesi , sudan sebeplerden bile yalan söylemesi ve bundan pişman olmaması diyor. Eşim kendi işini yapmak istedi diye arabamızı sattık , tüm altınlarımı onun tek lafına sattım eline verdim. Üç ayda öyle bir tıkandık ki hep benim ailem tuttu elimizden ve o bundan rahatsızlık dahi duymadı. Ben bir kadın olarak ailemin desteğine muhtaç olduğumuz için ezildim ve eşime duyduğum saygı azalmaya başladı.. Ve baktım olacak gibi değil bir işe girdim ve iki aydır çalışıyorum. Eşim iş yok diye tüm gün evde yatarken ben evimizi geçindirmeye çalıştım. Tüm maaşımı ev giderlerine ve annemlerden aldığımız borçlara verdim... Bahsi geçen fatura parasınıda ben vermiştim zaten. Bankada kalan 200 tl parayı çeksin diye kartımı verdim. Parayı çekmiş ve ödediğini söyledi.. Sonuç olarak konunun sonunu biliyorsunuz zaten. Şimdi tüm bunlar kafamda dönüyor.. Ne yapmak konusunda ise oldukça karmaşık şeyler hissediyorum :KK43:

Konunun başında bu detayları bilmeden yorum yaptım
Eşinle esaslı bir konuşma yapma zamanı gelmiş
Rahatsızlık duyduğun konuları anlatıp karşılıklı çözüm bulmasınız
Çalışmamak kötü bir durum, hanginizin ailesi olursa olsun evliliğinize maddi destek veriliyorsa bu büyük sıkıntıdır
Şiddet, öfke sorun çözmez nitekim çözmemiş de, bu öfke patlamaların eşini yola getirmemiş
Şu anda işe başlamış anladığım kadarıyla, bugün ondan yaşadığınız şiddet için özür dileyebilirsin ancak diğer konuları es geçme, neden bu kadar dolduğunu, neler hissettiğini konuşun, onun gerekçelerini ve düşüncelerini de dinle ayrıca hiç bir şekilde ailelerin size destek olmaması gerektiğini bu yuvayı ikinizin ayakta tutmanız gerektiğini, bunu düşünerek daha sorumlu hareket etmesi gerektiğini sakince konuşun. Sen erkeksin görevini yapmıyorsun şeklinde değilde, bu bizim görevimiz yükümüzü paylaşmalıyız şeklinde yaklaş. Hatayı sineye çekmek değilde çözmek yoluna gidersen daha verimli olur diye düşünüyorum
 
Dün gece ufak bir tartışma birbirimize vurmamaıza ve ağlayarak ayrı yatmamıza sebep oldu. Suçum var biliyorum ama nasıl davranmam konusunda lütfen bana akıl verin ...
Eşim yeni bir işe başladı , daha yen, 1 hafta oldu .. Çıkış saatleri düzensiz ve bana da haber vermediği için sık sık kızıp tartışıyorum. O da musait olamadığından arayamadığı vs. söylüyor. Bu problem değil tabiki ama söylediği ufak yalanlar ondan şüphe duymama neden oluyor. Bana faturaları ödediğini söylemişti. Dün de fatura kesme kağıdı gelmiş ve babam almış ödemiş faturamızı. Akşam bunu öğrendiğimde eşim eve gelir gelmez tartışma başladı.
Bir açıklama yapmak ister misin hayatım ? dedim. Neden üstüne basa basa sorduğum halde yalan söylüyorsun? Sakladığın başka neler var acaba vs. tartışmaya başladık. Ama o cevap vermek yerine seninle uğraşamam sen hiç mi yalan söylemiyorsun sanki vs dedi ve çıktı odadan.
Bende yanına gittim ve hata olduğunu bile bile konuşmaya devam ettim. Biliyorum üstüne gitmeseydim bu durumlara gelmeyecekti durum ama öfke anında susamıyorum ve durum netleşşin istiyorum.
O beni ittirdi , ben ona vurdum. Bitsin dedim. Oda defol git artık bıktım senin çenenden. Telefonda bile hesap sormak için beni arıyorsun dedi
.
Epey itişme kakışma sonucunda ben onun burnuna vurmuşum , farketmedim , kanıyordu .. O da can acısıyla benim saçımı çekti. Bende telefonunu aldım ve yere attım. Paramparça oldu..
Ağlamaya başladı eşim , kırk yılda bir yeni birşey almıştım onuda mahvettin diye. O telefonu çok isteyerek almııştı.. Böyle bir kabus gecenin ardından ayrı odalarda birbirimizden nefret ederek uyuduk. Çok şükür ki oğlumuz evde değildi. Biliyorum hatalı olduğum noktalar fazla. Ama anlaşılamadığım zaman yada önemsenmediğimi hissettiğimde ben bile tanıyamıyorum kendimi.Eşimi seviyorum ama her hatada , ufak bir olayda bunu sürekli dile getirme huyumdan da vazgeçemiyorum. Bana yardım ederseniz ve öfke kontrolümü nasıl yapmam gerektiğini ve eşime nasıl davranmam konusunda fikir verirseniz belkide geç olmadan evliliğimi düzeltebilirim.


verdiğin aşırı tepkiyle haklıyken haksız olmuşsun.
 
Siz birbirinize olan sayginizj yitirmissiniz ve esinizin size ilgisiz davranmasinin altinda yatan sebep sizsiniz bence . Sanirim esinizi fazlaca sık bogaz ediyorsunuz ve bu onu cok rahatsiz etmis resmen kendinizden uzaklastirmissiniz. Esinizi gozlemleyebilirsiniz takip edebilirsiniz fakat bunu gozunun icine sokarak yapmamalisiniz esinize hissettirmeden yapiniz hem evliliginize zarar vermemis olursunuz hmde kafaniza takilan sorunsali daha kolay bicimde gidermis olursunuz ..
 
Ayrica siddet nedir ya bi kadina hic yakismayacak hareketler. Unutmayin tatli dil yilani deliginden cikarir.
 
Siz kendinizi suclu gördügünüz icin ona göre yazmissiniz. Ama yorumlarinizdan anladigim kadari ile
esiniz baya ückagitciymis. Ama sucluluk duygunuz örtmüs bunlari.
Öfkelenmek ve cildirmak ile haklisiniz. Lakin böyle yaparak haksiz duruma düsüyorsunuz.
Ve esiniz de yüz buluyor bu sayenizde. Ve onun yaptiklarinin üstü örtülüyor. Bence psikologa gidin... icinizi dökün..olaylari daha iyi cözersiniz.
Veya aile terapistine gidin. Veya direk bu adami bosayin...yemedigi halt kalmamis zaten.
Hem calismiyor hem baska kadinlarla fink atiyor :KK20:
 
bence susupgözlem yapman daha mantıklı böylece kendi yaptıgın hataları ve onun yaptıklarını ayırt etmiş olursun. şu durumda haksız gördüm sizi yaptıgınız hareketler yakışmamış size
 
Oysaki kesinlikle haklıymışsın.Ama işte o öfke kontorlu olmayınca olanlar olmuş...
Eşinin sana yalan söylemesi dogru değil tabi ki...Ama bunu sürekli yapıyormuş gibi davranmışsın...
Eee tabi o gerginliğin üstüne itişmeler falan olmamış...
Sıkma kendini ikinizde hatanızın farkındasınızdır zaten...
Birdaha ki sefere yaşadıklarını düşün...
Umarım aşarsınız..
 
Ağlayan ve saç çeken bir erkek :110: Yok erkekler de aglayabilir ama toplumumuzda bir erkekler ağlamaz lafı var ve erkekler bu ibareye çok sadıklar...
 
Kızlar çok çifte standart davraniyorsunuz ! adam konu sahibinin burnuna vurup kanatsaydi ayrıl diyeceksiniz. Hemcinsiniz diye ayrıcalıklı mi yoksa. Başka erkek olsaydı saçını çekmekle kalmaz o hareketten sonra fena vururdu. Adama kizmiyorum çünkü ona zarar veren ilk kişi konu sahibi. Biri bana vursa bende kendimi korurdum.
 
haklıyken haksız durumuna düşmek bu olsa gerek.güvenmiyorsanız bu evliliği neden sürdüyorsunuzki ve hareketleriniz ne kadar çirkin ne kadar kaba.ben olsam eşinizin yerinde çok zor affederim yada hiç afetmem.
 
belkide sen bu kadar agresif olldugun için eşin yalan söyledi
faturaları yatırdım diye
 
Eşim daha yeni ise girdi demissiniz belki o anda parası yoktu ve size söyleyemedi. Çünkü erkekler böyle şeyleri söyleyemezler genelde. Keşke oturup normal bir şekilde konuşabilseydiniz.
Bence öfke kontrolü için terapiste gidin.
Eşinizle karşılıklı iletişim kuramıyorsanız ve güvenemiyorsanız da aile terapistinin faydası olur diye düşünüyorum.
 
Haklıyken haksız duruma düşmüşsünüz. Keşke şiddete kadar gelmeseydi olay. Eşinize güvenmiyorsanız neden hala evlisiniz ki. Böyle bir evlilik çok zor olmaz mı? Her dakika acaba yalan mı söylüyor diye düşünmek çok yorucu olmalı.
 
kendi telefonum kırılmış gibi üzüldüm şu an..
ay dünyanın parasını verip istediğim telefonu alacağım,
sonra bir kavga sırasında eşim gelip onu kıracak...ne kadar üzücü bir şey..
insanın heveslerini hayallerini kırmak bu yaptığınız..

bir de ağlamış adam ..

yazık günah gerçekten .
 
"Bende telefonunu aldım ve yere attım. Paramparça oldu..
Ağlamaya başladı eşim , kırk yılda bir yeni birşey almıştım onuda mahvettin diye. O telefonu çok isteyerek almııştı."

ben yukarıdaki cümleyi okuyunca çok üzüldüm. günah...
 
Bu sızın üstesınden geleceğiniz bır durum değil ne yazık kı.Tartışmalarınızda haklı çıksanız bıle haksız duruma düşerseniz hep çünkü kendınızı karsı tarafa,düzgün bir sekılde ıfade edemessınız.Öfkelendiğinizde; beden dilinizi kontrol etmeye çalışın,ve derın bır nefes alın ve kendınıze ,''sakın ol,rahatla'' tarzı zıhnınıze emredıcı cumleler vurgulayın,Örneğin; kendi kendinize “Eyvah! Şimdi her şey mahvoldu!” gibi bir şey söylemek yerine, “Evet, çok can sıkıcı! Neden kızdığımı çok iyi anlıyorum. Ama dünyanın sonu değil ve buna kızmam, bu olayı olmamış hale getirmeyecek.” diyebilirsiniz. Her iki düşünceyi de zihninizden geçirerek deneyin. Ama söylediğim gibi destek almalısınız ne yazık kı alışkanlıklarımız kısa surede bırakabılecegımız seyler değil ama sız ufak ufak başlayın ...
 
X