o kadar yoruldum ki lütfen bana yardım edin.
sorun hem eşimin ailesi hem benim annem ve eşim.
daha iyi yorum yapabilmeniz için herşeyi anlatmaya çalışacağım.
eşimin annesi ve babası ayrı babasıyla hiç görüşmüyor. kaynanam şehir dışında nişan ve düğünde gördüm kendisini.
telefonla konuşuruz gayet iyi aramız.
ilk sorun eşimin amcası ve yengesi. 10 yıl yakın birlikte yaşamışlar.
eşime bakmışlar onların deyimiyle ama eşim eli ekmek tuttuğundan beridir herşeylerini yapar maddi olarak.
en başından beri beni hiç istemediler. ama ailenin geri kalanı bayılır bana yenge, gelin diye etrafımda 4 dönerler.
zaten her gelip gitmelerinde yengesi bir patavatsızlık yapıp pot kırdı.
sözden itibaren hiç arayıp birşeyle ilgilenmediler. nişan bohçama kadar eşimle aldık, kınayı kendi ailem yaptı, evi biz bulduk vs.
ne eksik var biz erkek tarafıyız üstümüze birşey düşer mi diye ilgilenmediler.
maddi olarak zaten birşey beklemiyordum ama gelin alıyorsun biraz özen bekledim.
isteme günü herşeyi ben yapacağım dedi amcası hiç birşey görmedim.
düğüne yakın eşime 3bin tl para vermiş o kadar.
düğün takılarını kendi tanıdığından aldırdı kendisi ödeyecekti düğünden sonra o borcuda biz ödedik.
onlar yüzünden maddi olarak çok sıkıntı çektik. bilezikler hariç herşeyi bozdurduk
çünkü eşimin birikmiş paralarını da kendilerine kullanınca eşim heryere borç yaptı.
düğün günü evden çıkarmaya bile geç kaldılar ailem birşey demesin diye 1 saatten fazla fotocuda bekledim.
hep misafir gibi gelip gittiler. lafa gelince ama kaynanaydı yengesi ve onlar oğul evlendiriyordu.
bir de bizim çevremiz var salon büyük olsun dedi amca ama düğünde erkek tarafı toplasan 50kişi ya var ya yok.
salonada boşuna o kadar para verdik büyük olsun diye. onun parasını da takıdan ödedik.
zaten erkek tarafından hiçbirşey gelmedi doğru dürüst. amca ve yenge ayrı ayrı 200tl taktılar.
bana hep istenmeyen gelin olduğumu hissettirdiler. bu da bir genç kız diye hiç düşünmediler. herşeyde hevesimi kıracak birşey yaptılar.
nişan günümde bile yengesi bilezikleri niye ona taktırmadık diye evde saatlerce ağlamış. eşimle biz yine kötü olduk.
6 yıl ilişkide hiç kavga etmeyen biz sözden beridir hep aile yüzünden girdik birbirimize.
düğün bitene kadar yüzümden gülümsemem eksik olmadı ama takıları bize ödetme olayı gündeme gelince eşime dedim bir daha gidip gelme olmasın yeter bu ne.
o zaman tamam dedi. geçen hafta yengesi arıyor eşimi genelde her haftasonu niye gelmediniz ya da bizi çağırmıyorsunuz diye arar.
şu an şehir dışında eşim ev hediyesi de al dedi. kadın bir başladı. siz hiç çağırdınız mı neyin hediyesi seni evlendirdik düğün yaptık kötümü yaptık.
biz çağırmak istesek bile istanbulda yoklar kaç aydır. ki samimi söyleyeyim gelmemeleri benim için daha iyi. bir kere el öpmeye gittim ondada yine üzülen ben oldum.
eşimde davete gerekmi var burası sizin eviniz, istediğiniz zaman gelin dedi.
zaten ben onu duyunca sinirimden kudurdum. ne demek sizin eviniz bir tek çöpleri yok.
ben ki evimizin %70ini yapan aileme bile kurmadım bu cümleyi.
2 gün boyunca bu mesele yüzünden tartıştık.
onlar benim ailem atamam silemem istemiyorsan eve çağırmam dışarda görüşürüm diyor.
onu da istemiyorum çünkü yengesi çok sinsi bir kadın benimle ilgili yalan yanlış şeyler yapsın istemiyorum.
düşünün eşim 2 aya yakın işsiz kaldı ne yiyip içiyorsunuz diye sormadan önce bir ifrata çağırmadın oğul ekmeği yedirtmedin bize diyor.
amcası hiç aramıyor bizden bekliyormuş. ben nişandaki tavırlarından sonra hiç aramıyorum zaten gerekmedikçe bir arada olmak istemiyorum. Allah biliyor ben her zaman anneler günü olsun bayram olsun kendi ailemden ayrı görmüş değilim hep hediyelerini aldım, aradım gittim ama yeter. ne zamanki düğün dernek mevzuları oldu o zaman farklılaştılar. ki ben yine nişan olana kadar aradım ama kadın nişanımda bile sorun yarattı. hiç kimseye selam vermeden birşey demeden gitti.
sinirlerim kaldırmıyor her defasında bana laf sokuyor ve cevap veremiyorum. eşim üzülmesin diye susuyorum ama onları evimde ve hayatımda görmek istemiyorum.
öte yandan annem ve eşimde ayrı bir sorun.
bir de en başında eşimin ailesi olmadığı için benim ailem dedi ki aile ortamında yetişmeyen insanla yuva kurmak zordur
sen alışık değilsin. ben çok seviyorum istiyorum diyince mecbur kabuıl ettiler.
ailesinin sorumsuzx ve ilgisiz davranışları onlarıda çileden çıkardı ama hiç laf etmediler.
davulcunun parasına, kına gecesine kadar babam ödedi. amcası nişana gelen çiçeğe kadar laf etti. istemede çiçek gitmiş, bir de nişanda mı gelecekmiş. onun parasını bile çok görmüşler. babam sen yeterki mutlu ol diye herşeyimizi yaptı. gık demedi.
eşim aile ortamında yetişmediği için çok fazla kalabalık ortam sevmiyor.ama biz de çok bağlı bir aileyiz.
en azından haftada 1 gidelim diyorum çünkü çok yakın evlerimiz. hep bir bahane ve suratla
kabul ediyor gelmeyi. ailemin her gelip gitmesinde bana söyleniyor.
bayramdan berdir zaten görmediler birbirlerini.
annemde çok takıyor kafasına bu durumu. zaten kanser hastası ve böyle şeyleri düşününce daha kötü oluyor.
bir de eşim eskiden annemi falan sık arardı artık pek aramıyor arasa da sözde eşim şaka yapıyor ama dozunu kaçırıyor
anneme kızın yemek yapmayı bilmiyor herşeyi ben yapıyorum diyor annemde daha da üzülüyor.
normalde yok ama öyle birşey her yemeği çok iyi yaparım.
ama evlilik aşamasında annen beni istemedi şimdi de ben onu istemiyoruma getiriyor olayı.
haftasonu kendi amcamı yemeğe davet ettim anneme dedim sizde gelin. annem diyor biz babanla gelmeyiz.
o eve gelmek içimden gelmiyor. ben kızım yakın olsun derken gider gelir diye düşündüm yakınımdasın yüzüne hasret kaldık diyor. gelin gidin diyorum hiç gelmem diyor.
şimdi ne yapayım siz söyleyin.
Benim aileme maddiyat konusunda hiç dürüst olmadık. eşimin işine kadar hep bir takım şeyleri çarpıtarak söyledik.
düğün altınlarını bile bozdurduğumuzi bilmiyorlar. hatta benim kenarda bir miktar param vardı onu bile söylemedim harcadığımızı.
walla ben artık düşünemiyorum.
eşimle kavga etmek istemiyorum. aile konusu yokken çok iyiyiz ama olunca çok kötü kavga ediyoruz.
yanlış bir evlilik yaptığımı hiç düşünmedim ama yanlış insanlarla aynı ortamda olduğumu düşünüyorum.
eşimin amcası ve yengesini çok gerekmedikçe görme taraftarı değilim. çünkü yapılanları hazmedemiyorum.
ama eşim ve aileminde iyi olmasını istiyorum. çünkü ailem ona her zaman evladımız olarak yaklaştı ama bilmiyorum ya.
tuhaf bir durum ama
bu arada biz sadece 3 aylık evliyiz
sorun hem eşimin ailesi hem benim annem ve eşim.
daha iyi yorum yapabilmeniz için herşeyi anlatmaya çalışacağım.
eşimin annesi ve babası ayrı babasıyla hiç görüşmüyor. kaynanam şehir dışında nişan ve düğünde gördüm kendisini.
telefonla konuşuruz gayet iyi aramız.
ilk sorun eşimin amcası ve yengesi. 10 yıl yakın birlikte yaşamışlar.
eşime bakmışlar onların deyimiyle ama eşim eli ekmek tuttuğundan beridir herşeylerini yapar maddi olarak.
en başından beri beni hiç istemediler. ama ailenin geri kalanı bayılır bana yenge, gelin diye etrafımda 4 dönerler.
zaten her gelip gitmelerinde yengesi bir patavatsızlık yapıp pot kırdı.
sözden itibaren hiç arayıp birşeyle ilgilenmediler. nişan bohçama kadar eşimle aldık, kınayı kendi ailem yaptı, evi biz bulduk vs.
ne eksik var biz erkek tarafıyız üstümüze birşey düşer mi diye ilgilenmediler.
maddi olarak zaten birşey beklemiyordum ama gelin alıyorsun biraz özen bekledim.
isteme günü herşeyi ben yapacağım dedi amcası hiç birşey görmedim.
düğüne yakın eşime 3bin tl para vermiş o kadar.
düğün takılarını kendi tanıdığından aldırdı kendisi ödeyecekti düğünden sonra o borcuda biz ödedik.
onlar yüzünden maddi olarak çok sıkıntı çektik. bilezikler hariç herşeyi bozdurduk
çünkü eşimin birikmiş paralarını da kendilerine kullanınca eşim heryere borç yaptı.
düğün günü evden çıkarmaya bile geç kaldılar ailem birşey demesin diye 1 saatten fazla fotocuda bekledim.
hep misafir gibi gelip gittiler. lafa gelince ama kaynanaydı yengesi ve onlar oğul evlendiriyordu.
bir de bizim çevremiz var salon büyük olsun dedi amca ama düğünde erkek tarafı toplasan 50kişi ya var ya yok.
salonada boşuna o kadar para verdik büyük olsun diye. onun parasını da takıdan ödedik.
zaten erkek tarafından hiçbirşey gelmedi doğru dürüst. amca ve yenge ayrı ayrı 200tl taktılar.
bana hep istenmeyen gelin olduğumu hissettirdiler. bu da bir genç kız diye hiç düşünmediler. herşeyde hevesimi kıracak birşey yaptılar.
nişan günümde bile yengesi bilezikleri niye ona taktırmadık diye evde saatlerce ağlamış. eşimle biz yine kötü olduk.
6 yıl ilişkide hiç kavga etmeyen biz sözden beridir hep aile yüzünden girdik birbirimize.
düğün bitene kadar yüzümden gülümsemem eksik olmadı ama takıları bize ödetme olayı gündeme gelince eşime dedim bir daha gidip gelme olmasın yeter bu ne.
o zaman tamam dedi. geçen hafta yengesi arıyor eşimi genelde her haftasonu niye gelmediniz ya da bizi çağırmıyorsunuz diye arar.
şu an şehir dışında eşim ev hediyesi de al dedi. kadın bir başladı. siz hiç çağırdınız mı neyin hediyesi seni evlendirdik düğün yaptık kötümü yaptık.
biz çağırmak istesek bile istanbulda yoklar kaç aydır. ki samimi söyleyeyim gelmemeleri benim için daha iyi. bir kere el öpmeye gittim ondada yine üzülen ben oldum.
eşimde davete gerekmi var burası sizin eviniz, istediğiniz zaman gelin dedi.
zaten ben onu duyunca sinirimden kudurdum. ne demek sizin eviniz bir tek çöpleri yok.
ben ki evimizin %70ini yapan aileme bile kurmadım bu cümleyi.
2 gün boyunca bu mesele yüzünden tartıştık.
onlar benim ailem atamam silemem istemiyorsan eve çağırmam dışarda görüşürüm diyor.
onu da istemiyorum çünkü yengesi çok sinsi bir kadın benimle ilgili yalan yanlış şeyler yapsın istemiyorum.
düşünün eşim 2 aya yakın işsiz kaldı ne yiyip içiyorsunuz diye sormadan önce bir ifrata çağırmadın oğul ekmeği yedirtmedin bize diyor.
amcası hiç aramıyor bizden bekliyormuş. ben nişandaki tavırlarından sonra hiç aramıyorum zaten gerekmedikçe bir arada olmak istemiyorum. Allah biliyor ben her zaman anneler günü olsun bayram olsun kendi ailemden ayrı görmüş değilim hep hediyelerini aldım, aradım gittim ama yeter. ne zamanki düğün dernek mevzuları oldu o zaman farklılaştılar. ki ben yine nişan olana kadar aradım ama kadın nişanımda bile sorun yarattı. hiç kimseye selam vermeden birşey demeden gitti.
sinirlerim kaldırmıyor her defasında bana laf sokuyor ve cevap veremiyorum. eşim üzülmesin diye susuyorum ama onları evimde ve hayatımda görmek istemiyorum.
öte yandan annem ve eşimde ayrı bir sorun.
bir de en başında eşimin ailesi olmadığı için benim ailem dedi ki aile ortamında yetişmeyen insanla yuva kurmak zordur
sen alışık değilsin. ben çok seviyorum istiyorum diyince mecbur kabuıl ettiler.
ailesinin sorumsuzx ve ilgisiz davranışları onlarıda çileden çıkardı ama hiç laf etmediler.
davulcunun parasına, kına gecesine kadar babam ödedi. amcası nişana gelen çiçeğe kadar laf etti. istemede çiçek gitmiş, bir de nişanda mı gelecekmiş. onun parasını bile çok görmüşler. babam sen yeterki mutlu ol diye herşeyimizi yaptı. gık demedi.
eşim aile ortamında yetişmediği için çok fazla kalabalık ortam sevmiyor.ama biz de çok bağlı bir aileyiz.
en azından haftada 1 gidelim diyorum çünkü çok yakın evlerimiz. hep bir bahane ve suratla
kabul ediyor gelmeyi. ailemin her gelip gitmesinde bana söyleniyor.
bayramdan berdir zaten görmediler birbirlerini.
annemde çok takıyor kafasına bu durumu. zaten kanser hastası ve böyle şeyleri düşününce daha kötü oluyor.
bir de eşim eskiden annemi falan sık arardı artık pek aramıyor arasa da sözde eşim şaka yapıyor ama dozunu kaçırıyor
anneme kızın yemek yapmayı bilmiyor herşeyi ben yapıyorum diyor annemde daha da üzülüyor.
normalde yok ama öyle birşey her yemeği çok iyi yaparım.
ama evlilik aşamasında annen beni istemedi şimdi de ben onu istemiyoruma getiriyor olayı.
haftasonu kendi amcamı yemeğe davet ettim anneme dedim sizde gelin. annem diyor biz babanla gelmeyiz.
o eve gelmek içimden gelmiyor. ben kızım yakın olsun derken gider gelir diye düşündüm yakınımdasın yüzüne hasret kaldık diyor. gelin gidin diyorum hiç gelmem diyor.
şimdi ne yapayım siz söyleyin.
Benim aileme maddiyat konusunda hiç dürüst olmadık. eşimin işine kadar hep bir takım şeyleri çarpıtarak söyledik.
düğün altınlarını bile bozdurduğumuzi bilmiyorlar. hatta benim kenarda bir miktar param vardı onu bile söylemedim harcadığımızı.
walla ben artık düşünemiyorum.
eşimle kavga etmek istemiyorum. aile konusu yokken çok iyiyiz ama olunca çok kötü kavga ediyoruz.
yanlış bir evlilik yaptığımı hiç düşünmedim ama yanlış insanlarla aynı ortamda olduğumu düşünüyorum.
eşimin amcası ve yengesini çok gerekmedikçe görme taraftarı değilim. çünkü yapılanları hazmedemiyorum.
ama eşim ve aileminde iyi olmasını istiyorum. çünkü ailem ona her zaman evladımız olarak yaklaştı ama bilmiyorum ya.
tuhaf bir durum ama
bu arada biz sadece 3 aylık evliyiz