- 4 Şubat 2019
- 3.841
- 8.581
-
- Konu Sahibi isimsiz genc
- #21
Pardon niyee evlendiniz?
Sen kaç yaşındasın?senin ailen nasıl izin verdi böyle bölük pörçük bir evliliğe?sevgili kalsaydınız eden evlendiniz.Bak ev-len-mek...anlıyor musun isminin anlamını nereden gelmiş?sevgilinin şiveli konuştuğunu kantinde çalıştığını gözün görüyordu değil mi evlenirken?3 yabancı dilin varsa 3 yabancı dil bilen birini bulsaydın şekerim...resmen çoluk çocuk oyunu olmuş sizinki.evlenmek değil ev-ci-lik olmuşşşşMerhabalar, herkese günaydın! Nerden başlayacağımı bilmiyorum. Üniversite son sınıf öğrencisiyim ve bu yaz evleneli 5 ay oluyor ama eşimle 8 senedir birlikteyiz. Gerçi ne kdar birlikteyiz diyeblirim bilmiyorum çünkü internet ortamında tanışmıştık ve hep ayrıydık. Eskiden yani ben lisedeyken senede bir yanıma gelirdi üniversiteyi kazandıktann sonra iki dönemde bir yanıma gelmeye başladı. Sonra evlendik ama kendisinin henüz elle tutulur bir işi yok üniversite mezunu ama kantinde çalışıyor. Bende son sınıfım düğün yaptık ama ortada ne ev var ne eşya. Ben atandıktan sonra alacaktık ev. Eşyalarını zaten üniversiteye devam ettiğim için yurtta kalıyorum şuan ve kpssye hazırlanıyorum. Yani evlendik hala ayrı şehirledeyiz. Durum şöyle eşimle geçinemiyorum. Kendisi beni çok sevdiğini söylüyoor gerçektende seviyor ama sinirlenince çok kızıyor çok bağırıyor hatta normal konuşması bile bağırarak evimiz olmadığı içinb15 tatilde annesinin evine gittik ve anadoşu erkeği kendi sözünün geçirmeye çalışıyor ama bende baskın bir karakter olduğum için bu durum bana ters bana bağırmasında cevap veriyorum. Normal şeyler konuşamıyoruz. Yani uzun uzun bir konu hakkında muhabbetimiz olmuyor çünkü farklı zeka ve kültür anlayışına sahiibimiz. Ben biraz daha modern bir ailede büyüdüm ama kendisi köyde yetişmiş ne kdar üniversiteye gitsede hala şiveli konuşuyor mesela. Ve hitabet yeteneği güçlü olmadığı için iş bulamıyor bence. Bense aksine çok iyi bir üniversite eğitimi alıyorum ve 3 yabancı dil biliyorum ve edebiyat okuyorum ama kendisi bir kitp okumuşlupu yok ve tartışmalarımızdan çok yoruldum. Gerçekten usandım artık. Çok küçük şeylerden inanılmaz derecede abartılı bir şekilde kavga ediyoruz. Ve hep dalgaya beni hep bi dalga geçme yani.iyi olunca dalga geçen eğlenceli olduğunu düşünen biri kötü olunca da aşırı sinirli biri. Onunla konuşmaya çalışıyorum mesela; ilerde çocuğumuz olursa adını ne koysak diye düşünüyoduk bi keresinde. Kendi kendime gelecekle ilgili hayal kuralım dedim sonra ben “erkek olursa yusuf kerem olsun” dedim kendisi “saçmalama kerem diye isim mi olur ölsemde o ismi koymam ne kdar kötü bir isim yaaa bunu nasıl düşündün saçmalama benim oğlumun adı kerem olamaz” diyince aşırı sinirlendim çünkü duygusal bir an yaşamaya çalışırken ve benim çocukluk hayalimle bu kadar itici bir şekilde reddetmesi benim sinirime dokundu çok tartıştık akşam kesinlikle kendisi sabah özür diledi. Ama hep böyle kavga ediyoruz çok şiddetli geçiyor birbirimizi uzun zamandır tanıdığımız ve çok tartıştığımız için artık sıkıldım bir şeyleri paylaşamıyorum kendisiyle çünkü her konud farklı düşünüyoruz. Kendisine tartışmalarda cevap verince “vıdı vıdı”etmiş oluyomuşum cevap vermemem gerekiyormuş. Ve yeni evli olduğum için evle alkalı hiç birşey olmadığı için psikolojik olarakta kötüyüm üzerimde sınav stresside var ve başka stresslere tahammülüm kalmadı. Mesela bana dediki “bu iki bayramda benim ailemin yanına gidecez senin ailenin yanına gidemeyecez artık ileriki bayramlarda gideriz” dedi. Gerçekten evlendiğime pişman mıyım değili miyim bilmiyorum. Ama boşansam acaba ne olur diyr düşünüyorum. Kendisine sevgim tükenmeye çoktan başldı ama yeni evliyiz. Buraya kadar okuyup zaman ayırıdğınız için teşekkür ederim.
ben nişanlandığımda üniversite son sınıfa gidiyodu ve bana göre ozamanlar “üniversite okuyan birisi açıkta kalmaz” gibi geliyodu kantinde çalışıyor ama o geçeci bir süreç yani polislik mülakatına girecekmiş. Zaten bana maddi anlamda bir sıkıntı yaşatmıyor. Ailemin gerçekten nasıl izin verdiğini bende bilmiyorum bende kızıma biraz büyü öyle derim. Ama annem işte! Annem kendine odaklanmaktan kızına odaklanmayı bilmiyor malesef. Neyse sorun iş değil aslında evet işte varda çok büyük değil benim için atandıktan sonra eşimin ailesi evimizi dizecek eşyalar alınacakmış zaten sorun kendsinin tavrı yani benimle sürekli tartışması ve bunda diretmesi mesela bir tane daha örnek vereyim. Benim ailem fark ettiğiniz üzere biraz serbest yani doğru olduğunu savunmuyorum tabiki ama benim az çok nasıl bir ortamda yetişğimi anlayın diye anlatıyorum yemeğini yersin yemezsin kendin bilirsin, dersine çalışırsın çalışmazsın sana kalmış, dışarı çıkarken dışarı çıkıyorum demen yeterli, Avrupaya gittiğimde bile babama baba avrupaya gidiyorum dedim gidebilir miyim demedim ki üniversite birde gitmiştim yani 19yaşında falan. Ama mesela geçen akşam tam uyuyacaktık ben “acıktım galiba” dedim eşime. Oda “ mutfaktan birşeyler hazırla istersen” dedi. Bende yok sabah yerim o kadar acıkmadım dedim. Sonra masanın üzerinde bi hazır kek vardı (hazır kek hiç sevmem) bak al burda kek var bunu ye dedi bende yemeyeceğim dedim. Ye ye acıktın dedi. Yok yemeyeceğim sabah yerşm dedim. Yiyeceksin dedi yok yemeyecem dedim sen bana karşı mı geliyorsun dedi bana karşı gelme dedi. Sonra bende zorla midem bulana bulana bir ısırık aldım. Sonra sabah ben iyiliğin için dedim diyor. Yani ne yacağım bu tartışmalarda onun bu sinir seviyesini nasıl dengeleyeceğim.Sen kaç yaşındasın?senin ailen nasıl izin verdi böyle bölük pörçük bir evliliğe?sevgili kalsaydınız eden evlendiniz.Bak ev-len-mek...anlıyor musun isminin anlamını nereden gelmiş?sevgilinin şiveli konuştuğunu kantinde çalıştığını gözün görüyordu değil mi evlenirken?3 yabancı dilin varsa 3 yabancı dil bilen birini bulsaydın şekerim...resmen çoluk çocuk oyunu olmuş sizinki.evlenmek değil ev-ci-lik olmuşşşş
Tam da oyle vallaİçimde Müge Anlının sesi belirdi:KIZIM SENİN EVİN YOK Kİ SENİN KOCAN YOK Kİ BENİ ÇILDIRTMAK MI İSTİYORSUN?
Ben yardım almak için yazdım evim olsun olmasın bu anlaşmazlıklar giderilse herşey yoluna girebilir. Şuan parası yokken bile beni dershaneye gönderiyor ve kendisi yemiyor belki bana gönderiyor ama sevgisini duygusal boyutta öyle haydi kahvelerimizi yapalımda dertleşelim olmuyorTam da oyle valla
Evelenme sartlarinin hepsi tamammis da, sanki evlenmek isteyen de siz degilsiniz ama anneniz sizi nasil vermis mi diyorsunuz? Yahu evlen desen bir dert demesen bir dert yani. Sizin akliniz fikriniz yok muydu? O kadar okudum, kulturluyum diyene kadar bunlara kafa yorsaydiniz?ben nişanlandığımda üniversite son sınıfa gidiyodu ve bana göre ozamanlar “üniversite okuyan birisi açıkta kalmaz” gibi geliyodu kantinde çalışıyor ama o geçeci bir süreç yani polislik mülakatına girecekmiş. Zaten bana maddi anlamda bir sıkıntı yaşatmıyor. Ailemin gerçekten nasıl izin verdiğini bende bilmiyorum bende kızıma biraz büyü öyle derim. Ama annem işte! Annem kendine odaklanmaktan kızına odaklanmayı bilmiyor malesef. Neyse sorun iş değil aslında evet işte varda çok büyük değil benim için atandıktan sonra eşimin ailesi evimizi dizecek eşyalar alınacakmış zaten sorun kendsinin tavrı yani benimle sürekli tartışması ve bunda diretmesi mesela bir tane daha örnek vereyim. Benim ailem fark ettiğiniz üzere biraz serbest yani doğru olduğunu savunmuyorum tabiki ama benim az çok nasıl bir ortamda yetişğimi anlayın diye anlatıyorum yemeğini yersin yemezsin kendin bilirsin, dersine çalışırsın çalışmazsın sana kalmış, dışarı çıkarken dışarı çıkıyorum demen yeterli, Avrupaya gittiğimde bile babama baba avrupaya gidiyorum dedim gidebilir miyim demedim ki üniversite birde gitmiştim yani 19yaşında falan. Ama mesela geçen akşam tam uyuyacaktık ben “acıktım galiba” dedim eşime. Oda “ mutfaktan birşeyler hazırla istersen” dedi. Bende yok sabah yerim o kadar acıkmadım dedim. Sonra masanın üzerinde bi hazır kek vardı (hazır kek hiç sevmem) bak al burda kek var bunu ye dedi bende yemeyeceğim dedim. Ye ye acıktın dedi. Yok yemeyeceğim sabah yerşm dedim. Yiyeceksin dedi yok yemeyecem dedim sen bana karşı mı geliyorsun dedi bana karşı gelme dedi. Sonra bende zorla midem bulana bulana bir ısırık aldım. Sonra sabah ben iyiliğin için dedim diyor. Yani ne yacağım bu tartışmalarda onun bu sinir seviyesini nasıl dengeleyeceğim.
iyi de ailen izin veriyor diye 15 kere görüştüğün adamla ev yok bark yok nikah kıymak niye?ben nişanlandığımda üniversite son sınıfa gidiyodu ve bana göre ozamanlar “üniversite okuyan birisi açıkta kalmaz” gibi geliyodu kantinde çalışıyor ama o geçeci bir süreç yani polislik mülakatına girecekmiş. Zaten bana maddi anlamda bir sıkıntı yaşatmıyor. Ailemin gerçekten nasıl izin verdiğini bende bilmiyorum bende kızıma biraz büyü öyle derim. Ama annem işte! Annem kendine odaklanmaktan kızına odaklanmayı bilmiyor malesef. Neyse sorun iş değil aslında evet işte varda çok büyük değil benim için atandıktan sonra eşimin ailesi evimizi dizecek eşyalar alınacakmış zaten sorun kendsinin tavrı yani benimle sürekli tartışması ve bunda diretmesi mesela bir tane daha örnek vereyim. Benim ailem fark ettiğiniz üzere biraz serbest yani doğru olduğunu savunmuyorum tabiki ama benim az çok nasıl bir ortamda yetişğimi anlayın diye anlatıyorum yemeğini yersin yemezsin kendin bilirsin, dersine çalışırsın çalışmazsın sana kalmış, dışarı çıkarken dışarı çıkıyorum demen yeterli, Avrupaya gittiğimde bile babama baba avrupaya gidiyorum dedim gidebilir miyim demedim ki üniversite birde gitmiştim yani 19yaşında falan. Ama mesela geçen akşam tam uyuyacaktık ben “acıktım galiba” dedim eşime. Oda “ mutfaktan birşeyler hazırla istersen” dedi. Bende yok sabah yerim o kadar acıkmadım dedim. Sonra masanın üzerinde bi hazır kek vardı (hazır kek hiç sevmem) bak al burda kek var bunu ye dedi bende yemeyeceğim dedim. Ye ye acıktın dedi. Yok yemeyeceğim sabah yerşm dedim. Yiyeceksin dedi yok yemeyecem dedim sen bana karşı mı geliyorsun dedi bana karşı gelme dedi. Sonra bende zorla midem bulana bulana bir ısırık aldım. Sonra sabah ben iyiliğin için dedim diyor. Yani ne yacağım bu tartışmalarda onun bu sinir seviyesini nasıl dengeleyeceğim.
Tövbe tövbee sbsh kadlnlar kulübü değik dobralar kulübü olacakmışRahat sevişsinler diye formaliteden bir durum işte