- 7 Nisan 2008
- 2.767
- 7.746
- 683
- Konu Sahibi 1prnses 1prens annesi
- #201
Sizin şartlarınızla eğitiminizle, ele avuca gelmiş çocuğunuzla boşanmanız, konu sahibinin boşanmasından çok farklı.O kinu haklısın. Söyleyecek söz yok. Ben biraz icsellestirdim belki de. 12 yıl böyle biriyle evli kalıp sonra oğlum 7 yaşında iken evi terk eden adamdan bosanmis biri olarak yazmıştım ben. Hep kendime neden daha önce boşanmanın dedim. Oğlumla çok daha önce yolumuzu çizerdik, ki ben bosanirken bulunduğumuz şehirde kadro bulamayan doktorali işsizdim, 41 yasindan sonra başka bir sehirde kadro bulup yeni bir düzenle yeni bir hayata basladim. Haklısınız iki küçük çocukla zor.
Ben 2 yaşında bir çocukla boşandım. Ayrı yaşamaya başladığımızda çocuk daha yürümüyordu. Bebek arabasına asla binmezdi. Kucağımda çocukla markete giderdim. Poşetlerle ve çocukla canım çıkardı ki hayatımda kendimi bu kadar rezil hissettiğimi hatırlamıyorum. Bir limon için, bir ıslak mendil için eşimi arayıp “gelirken al.” demenin konforunu (evet konfor) çok aradım.
Sen otobüsle seyahat edersin ama kucağında çocukla taksiye binersin. Masrafın iki katına çıkar. Gecen gündüzün çocuk olur. On paralık bakıcıların oyuncağı olursun. Sabaha kadar çocuk sallayıp akşama kadar çalışı eve gelip yemek yapıp yedirip yine sabaha kadar on kere uyanıp işe gidersin. Hayatının içine edilir. Desteğe en çok ihtiyacın olan dönemdir. Boşandıktan sonra hayat disneyland olmuyor. Çalışıp para kazansan da olmuyor. O yüzden kocayı değiştiremiyorsan kullanmayı bil. Şimdiki aklım olsa öyle yapardım.