Merhaba öncelikle çok geçmiş olsun durumunu okudum ve ne kadar şanslı olduğunu düşündüm ben severek evlendim liseden itibaren görüşüyorduk evlendik 1 yıl sonra bu illetle tanıştım bebeğim 7 aylıktı bırakamadım çocuğuma takılan doğum hediyelerini kendi bileziklerimi sattım kapattım kumarın ne olduğunu bilmiyordum çevremde de hiç duymamıştım bıraktığımı söyledi bir süre uzak kaldı ikinci çocuğuma hamile kaldım tabi bu benim için biraz kazaydı çocuk planım yoktu aldırmak istedim düzeldiğini asla oynamadığını bebeğimize kıymamamız gerektiğini söyledi inandım fakat hep devam etmiş eve haciz memurları bile geldi şuan son noktada eve ipotek koydurup kredi çektiler ben evden ayrıldım tedavi de gördü bu süreçlerde ama bıraktı yani bu kumarı asla bırakamazlar on yıldır içindeyim bir tane de bırakan görmedim şuan iki çocukla ayrılma aşamasındayız kaç kurtar kendini yoksa kendini tanıyamaz hale geleceksin çok üzüleceksin çok üzgünüm keşke biri bana bunu baştan söyleseydi hoş birinin anlattıklarıyla boşanır mıydım bilmiyorum çocukları hep bahane ettim seviyordum da ama artık o sevdiğim adam yok karşımda psikolojisi bitmiş durumda zaten böyle sağlıksız bir evlililtense kendim ve çocuklarım için böyle bir karar almalıydım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…