Eşimin babası...ben ne yapmalıyım lütfen yardım edin

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
O baskıyı yaşıyorum gercekten şu an yapacağım herseyi düsünür oldum 1 annem var bi tek annem baska kimsem yok kadına sarılıp öpemiyorum yaninda.. bi babam var evet ama hic birsey oaylaşmadiğim sadece adı var kendisini yıllardır hic gormedim hic bir anımız yok beraber hani ona niye oadıda benim babama oldu der gibi bakıyo bazen hissediyorum bunu sanki suclu benim birisiyle konusurken yanlışlıkla gülsem benim hic derdim yokmus da bi kendi derdi varmıs gibi bakıyor bana herseyimde bende kusur arar oldum gerćekten desteğinize vereceginiz akıllara ihtiyacım var
 

İyi niyetinizi anlıyorum ama siz adamı teselli etmiyorsunuz ki. Bak şöyle de var böyle de var demek teselli değil acısını küçümsemek o yüzden size sürekli ateş düştüğü yeri yakar diyor. Geçicek atlatıcaz ben yanındayım vs vs teselli cümlesidir. Adama küçücük çocuklar babasız kalıyor örnekleri acı küçümsemektir.
 
Linçlenmekte istemiyorum açıkçası ama benim küçükten beri yaşadıklarımdan dolayı sanırım çok sabırlı bir insan değilim. Tam ergenliğe girdiğimde mesela annemi kaybettim. 38 yaşına geldim hala özenerek bakarım anneleri yanında olanlara ve çok şanslı olduklarını düşünürüm. Ama çevreme bakıp neden onun annesi değil de benim ki deyip insanlara da haksızlık etmem. Oysa bazı kişilerin ergenliklerinde, düğünlerinde , bebekleri doğduğunda mutlu mutsuz her anlarında anneleri vardı. Eşimi kaybedip çocuğumla bir başıma kaldığımda da yine öyle şeyler düşünmedim, oysa hayattan alacaklı olduğumu bunun artık fazla geldiğini düşünebilir çevreme rahatsızlık verebilirdim. Keza siz de öyle eşiniz baba duygusunu doya doya yaşamış, siz babanız hayatta bile olsa yaşayamamışsınız, şimdi de bebeğiniz olsun diye çırpınıyorsunuz yine mücadele etmek zorundasınız bazı insanların zahmetsiz sahip olduğu bir durum için. şunu demek istiyorum, hayatta herkesin dertleri var, üstelik siz artık bir ailesiniz, bağımsız bir aile olduğunuzu kendi hayatınız da olduğunu, size de eşinizin haksızlık etmemesi ve hayatınızın pause tuşuna basmaması gerektiğini biliyor olması lazım. Ama o bunun yerine en normal durumunuzda bile sizi suçlu hissettiriyor.Benim tahammül edebileceğim bir şey değil açıkçası, uzun süreli asla tahammül edemem. tek verebileceğim tavsiye, siz normal hayatınıza devam edin, bırakın neden onun babası değil diye baksın, umursamamaya çalışın, kendinizi suçlu hissetmeyin. Umarım eşiniz biran önce olması gereken sürece geçer ve ilişkiniz yara almadan kurtulur. Yoksa sizin anlattığınız şu durumda yapabileceğiniz bir şey yok.
 
Yanlış anlamadıysam bu süreçte bebek çalışmalarına devam ediyorsunuz doktorlar yönünden. Eğer öyleyse kocanız yerinde olsam ben de bozulurdum. Çok acil ya da bir tedavinin ortasında değilseniz biraz ara vermek de hiç sakınca yok. Böyle bir süreçte ben olsam acil olmayan bir tedavi için sürekli hastanelere gitse eşim, ben de bozulurdum. Ki Bu arada eşinizin de bebek kayıplarına size destek olmaması düşüncesizlik ama ikisini kıyaslamayın şimdi. Yapabiliyorsanız ara verin ve sizden destek istemedikçe açık açık, eşinizi kendi haline bırakın. Kendisine de bu şekilde söyleyin.
 
42 yaşındaki adamın ebeveyn kaybı sürecinde vereceği normal tepkiler değil bunlar arkadaşım, kaç yıllık evlisiniz,daha önce nasıldı bilmiyorum ama babası umrunda bile olmayabilir, bahane edip size hayatı zehir ederek tatmin ediyor kendisini, babası iyileşse ve çocuğunuz doğsa da değişmeyecek size eziyet etmek için farklı bahaneler bulacaktır çünkü ağır hasta.... acı ama böyle
 
Susmayı seçin. Konuşmalarınız hep ters yöne çıkıyorsa en iyi yol bu bence. Sadece dinleyici olun yorum yapmayın. Ben olsam bu yolu denerdim.
 
Allah şifa versin babasına.
Ama bunda sizin suçunuz nedir? Ailesi hakkında yorum yapmayın ve hiç-bir şeye karışmayın..konuşursa konusun
Konuşmazsa konuşmayın.
Belli hüznü kederi seven biri. Bu sizi aşırı yorar.
Kendi haline bırakın
 
Kafasını dağıtmaya çalışma bence.
bırak acısını yaşasın çünkü acısı var.
Senin çabanı yanlış anlıyor olabilir.
Onun sıkıntısından rahatsız olduğunu , keyifli olmasını istediğini düşünüyor belki de.bu da onu anlamadığın ve önemsemediğin hissi veriyor demek ki.
Bu konuda hiç konuşma.
 
Bu tavriniz ne kötü
Aci yaristirmak deniyor buna ne yani daha kotuleri var diye esiniz babasina uzulmesin mi? Bunun bir teselli olmadigini artik herkes idrak etsin ya sinir bozuyorsunuz
 

Böyle birinden çocuk niye? Adam seni hiçe sayiyor ve sen halen adamin peşindesin. Ne demek yaninda ağlayamadim?

Herkes eşine paşa muamelesini yapmayi biraksin. O kadar totosu kalkmiş ki, çocuk olsa asla sana yardimcida olmaz.

Yerinde olsam bu çocuk fikrini rafa kaldirip ve evliliği izlemeye alirdim. Hayat o kadar çok olaylar ile dolu ki. Doğumlar, ölümler, evlilikler, hastaliklar,.. Tabiki insan beser sasar ama hepimiz ayni zamanda yetişkiniz. Dirayetli olmaliyiz. Zorlandiğimizda yardim almaliyiz. Yani kisacadi eşini boşver. Kendine odaklan. Isterse gidip psikologtan yardim alsin. Sana bu şekilde davranmaya hiç hakki yok.
 
Bişey yapmayın bir şeyleri açıklamaya kendinizi ifade etmeye çalışmayın. Belli ki anlamaya gönlü yok. Siz konuşmayı bırakınca peşinizden koşar merak etmeyin. Laf anlamayana konuşmak çok gereksiz, susun susmak size iyi gelecek
 
Bazı şeyleri zamana bırakmak en doğrusu çok fazla üstüne gidiyorsunuz. Morali alt üst sebebinidr biliyorsunuz ee darlayıp durmayın bırakın üzüntüsünü yaşasın kendi kendini düzeltsin siz elinizden geleni yapmışsınız bırakın zamanla toparlar
 
İlginiz için gercekten teşekkür ederim herseyi deniycem benimle paylasılan cok sagolun... benim gercekten o yavruya ihtiyacım var oyle güzel soyledinizki hakkınızı helal edin
Size kiyamadim hic.Allah tez zamanda kucagınızı doldursun .Helal olsun ne yaptim ki
 
Ebeveyn hastalığı ve maalesef kaybı çok çok çok zor.
Allahım acil şifalar,sabırlar,güç ve kuvvet versin inşallah.
Teselli olarak yanında olup omuz uzatmanız yeterli.
İnsanın tek ihtiyacı sarılmak oluyor...
Allahım kolaylık versin inşallah.
 
Çok kotu sizi düşman olarak bellemis ne yapsanız yaranamazsaniz şu düşüncede birini bende cekmezdim ...hiç konuşmaz robot gibi olur gülmez etmez yardım ederdim eğer bu olay olmadan önce harika bir kocaysa şu anda benim eşim gibi ama yok yine böyle berbat ise yanindada durmazdim giderdim anamın babamin yanına..sanki bir tek onun derdi var dünya imtihan yeri seninde içinde bebeğin olmuş yanlış anlamadiysam senin acilarini niye kucumsuyor
 
Ellerime geldi benim bebeğim yine üzüntümü hep icimde yaşadım... Her kaybı duyduğumda ağlayamadım yaşayamadım evet anlıyorum yaşayan birinin acısı cok daha ağırdır anlıyorum onu gercekten ama fazla yaşadığını düsünüyorum bu acıyı kendisine cok fazla eziyet ettiğini... Dedigi gibi belki benim basımda olsa ben daha kötü olurdum a yanımda onun desteğini isterdim gercekten isterdim. Böyle bi sıkıntımız oadan iyi bi eşti uyumluyuzdur cok problemimiz yoktur sadece cocuk konusunda cok problem yaşadık oda kendi icimizde yine insallah rabbim huzurunu verir içine birsey gelmiyor elimden cok üzülüyorum
 
Bu sıkıntılar olana kadar biz cok iyi anlaşırdık tek sorunumuz cocuk pesinde doktor doktor kosmakktı 9 defa kayıp yaşadım ben ama hic bi zaman icimi döke döke üzüntümü yaşayamadım yanında simdi daha buyüğü belki bu yaşadıklarız ben hem kendim icin hemde o da baba olsun diye bu hissi yaşasın kendini birakmasın diye bi evlat sahibi olmak istiyorum allah nasip ederse öyle cok istiyorum ki icim yana yana istiyorum... Eşime gelince onu üzgün görmek beni cok daha mutsuz yapıyor 1 ken 2 oldu dertler herseyin kötüsü gelip onu buluyor hic şansı yok hic bi yerde yok nasıl destek olacağımı bilemiyorum
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…