• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin ailesiyle münasebet

Dross

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
21 Şubat 2016
392
428
53
Merhaba

Ben 8 aylık evliyim. Tanıştıktan 3 ay sonra nişan yaptık 3 ay sonra da evlendik. Hala yeni yeni tanışıyoruz. Hem birbirimizi hem ailemizi. 28 yaşındayım.

Geçen hafta kayınvalidem psikolog arkadaşımdan seans alsın diye oğlundan çok benim teşvikimle bulunduğumuz şehre geldi.

Ama çeşitli lafları giyimime karışması ve bugüne kadar yaşadığı tüm sorunları bana anlatması sebebiyle hem yoruldum hem sıkıldım. Çok detayla hiç susmadan uzun uzun anlatıyor. Ki ben hiç sevmem. Yine de saygıyla dinlemeye çalışıyorum (oğlu annesi konuşurken uyuyor nerdeyse ve kadın bana dönüp anlatıyor, oğluyla anca bayramlarda vs görüşmesine rağmen)

En sonunda gitmeden önceki akşam iyice yoruldum. Yüzüm düştü artık. Ama aramızda ne kötü söz var ne gönül kıracak bişey. Gece uyumamış ağlamış. Sonra arkadaşımla seansta da kendi tüm dertleri bitmiş beni anlatmış. Ben misafirim ayıp etti diye.

Yani iyilik edeyim derken kötü ben oldum. Yine de neyse diyorum eşim alttan alabilirsin dese de bana da hak verdi. Arkadaşım kvyi psikiyatriye yönlendirdi. Durumu ciddiymiş gerçekten. Ben de daha mesafeli davranmaya karar verdim. Daha hesaplı ne düşünür diyerek.

Giderken de ağladı telefonla aradım uçağa binmeden özür diledim. Size faydası olsun diye çağırdım ama kötü oldu dedim. Evet dedi ben de pişman oldum :((

Kayınvalidem gideli bir hafta oldu ne ben kendime gelebildim ne de eşimle aramız eskisi gibi.

Bugün görümcem aile grubunda Nişan düğün tarihleri belli olmuş. Onu yazmış. Ben de gördüm bilerek cevap yazmadım artık ailesiyle mesafeli olacağım diye.

Eşim işten geldi. Ablamın günleri belli olmuş dedi. Ben de gördüm dedim. Sonra zaman geçtikten sonra tekrar ablamA yazmış miydin dedi. Ben de yok, sen de benim aile grubuma yazmıyorsun ya ben de öyle çok yazmamaya karar verdim dedim.

Şimdi küstü kırıldı erkenden yattı. Aileler konusunda anlaşamıyoruz. Daha da uzatmaK istemiyorum. Haksız olduğum yerleri görebilmem için yorumlarınız faydalı olur diye düşündüm.

Ben ailesiyle görüşmemeye razıyım ama o iyi geçinmemi her hafta annesini aramamı istiyor (benim ailemle aynı şehirdeyiz haftada bir gidiyoruz) . Başlarda yaptım ama artık içimden gelmiyor.. Ben mesafe koymak isteyince de böyle aramız bozuluyor.

Çözüm nedir sizce?
 
Kayınvalide rahatsızmış zaten, çok konuşması buna bağlı olabilir. Keşke bir şekilde tatlıya bağlayıp yollasaydınız. Her zaman beklerim, kusuruma bakma anne diyerek.
Görümce için aile grubuna hayırlı olsun yazabilirdiniz. Kayınvalide ile çok kötü bir şey yaşanmamış. Neden görümceyi görmezden geldiniz onu anlamadım.
 
nasılsa bayramdan bayrama görüşüyorsunuz,pek tahammül edilecek gibi değilmiş ama eşinizin hatrına keşke son gününüzde kendinizi biraz zorlasaydınız güleryüzlü olmak için.
kırk gün yaparsın göze görünmez bir gün yapmazsın senden kötüsü olmaz.
görümcenize gelince ille vıcık vıcık olmanıza gerek yok sadece hayırlı olsun demeniz bile yeterli olabilirdi.
 
aynı benim hallerim, saatlerce masal dinlemeler, herşeyime karışılması vs. ben herşeye kendimce çözümler buldum. eşim devamlı onun ailesine gitmemizi ister hatta gitmezsem zorla götürürdü. bende gidince hepsine gıcık gıcık konuşurdum gittiğime pişman ederdim. sonra başka yöntem buldum. eşim ailemi ayda yılda bir görürdü. bende kendi annemi bile ayda yılda bir görüyorum senin sülalenle muhattap olmak zorunda mıyım diye tavır aldım ve her hafta zorunlu gidişler bitti. sonra bu nalet kaynana her poka burnunu sokar, o ne derse o doğrudur, yalanlar söyler, duygu sömürüleri yapar. bende her laf soktuğunda cevabını verdim, yalanlarını yüzüne yüzüne vurdum, duygu sömürüsü yapınca suratımı inanmıyorum ifadesine bürüdüm, bana her karıştığında haddini bildirdim. son olarak masalları kaldı. onu da bazen dinliyormuş gibi yapıp telefona bilgisayara bakıyorum, bazende tam cümlesinin ortasında alakasız birşey söyleyip konusunu bozuyorum yarım bıraktırıyorum. ilk zamanlar çok bunaldım ama şimdi oyunu kuralına göre oynuyorum.
 
Biraz politik olmakta fayda var diye düşünüyorum. Mesela görümcenin yazdığı şeyi gördüğünü eşine söylemen gereksiz olmuş. - aa öylemi görmemişim deseydin keşke
Araya mesafe koy elbette ama bu mesafe koyma çabanı eşine çaktırma sonuçta onun ailesi hoşuna gitmeyecektir.
Ve kendi ailenle görüşmeler konusunda eşine kıyas yapma umursama bile
 
Merhaba

Ben 8 aylık evliyim. Tanıştıktan 3 ay sonra nişan yaptık 3 ay sonra da evlendik. Hala yeni yeni tanışıyoruz. Hem birbirimizi hem ailemizi. 28 yaşındayım.

Geçen hafta kayınvalidem psikolog arkadaşımdan seans alsın diye oğlundan çok benim teşvikimle bulunduğumuz şehre geldi.

Ama çeşitli lafları giyimime karışması ve bugüne kadar yaşadığı tüm sorunları bana anlatması sebebiyle hem yoruldum hem sıkıldım. Çok detayla hiç susmadan uzun uzun anlatıyor. Ki ben hiç sevmem. Yine de saygıyla dinlemeye çalışıyorum (oğlu annesi konuşurken uyuyor nerdeyse ve kadın bana dönüp anlatıyor, oğluyla anca bayramlarda vs görüşmesine rağmen)

En sonunda gitmeden önceki akşam iyice yoruldum. Yüzüm düştü artık. Ama aramızda ne kötü söz var ne gönül kıracak bişey. Gece uyumamış ağlamış. Sonra arkadaşımla seansta da kendi tüm dertleri bitmiş beni anlatmış. Ben misafirim ayıp etti diye.

Yani iyilik edeyim derken kötü ben oldum. Yine de neyse diyorum eşim alttan alabilirsin dese de bana da hak verdi. Arkadaşım kvyi psikiyatriye yönlendirdi. Durumu ciddiymiş gerçekten. Ben de daha mesafeli davranmaya karar verdim. Daha hesaplı ne düşünür diyerek.

Giderken de ağladı telefonla aradım uçağa binmeden özür diledim. Size faydası olsun diye çağırdım ama kötü oldu dedim. Evet dedi ben de pişman oldum :KK43:(

Kayınvalidem gideli bir hafta oldu ne ben kendime gelebildim ne de eşimle aramız eskisi gibi.

Bugün görümcem aile grubunda Nişan düğün tarihleri belli olmuş. Onu yazmış. Ben de gördüm bilerek cevap yazmadım artık ailesiyle mesafeli olacağım diye.

Eşim işten geldi. Ablamın günleri belli olmuş dedi. Ben de gördüm dedim. Sonra zaman geçtikten sonra tekrar ablamA yazmış miydin dedi. Ben de yok, sen de benim aile grubuma yazmıyorsun ya ben de öyle çok yazmamaya karar verdim dedim.

Şimdi küstü kırıldı erkenden yattı. Aileler konusunda anlaşamıyoruz. Daha da uzatmaK istemiyorum. Haksız olduğum yerleri görebilmem için yorumlarınız faydalı olur diye düşündüm.

Ben ailesiyle görüşmemeye razıyım ama o iyi geçinmemi her hafta annesini aramamı istiyor (benim ailemle aynı şehirdeyiz haftada bir gidiyoruz) . Başlarda yaptım ama artık içimden gelmiyor.. Ben mesafe koymak isteyince de böyle aramız bozuluyor.

Çözüm nedir sizce?
Siz ısrar etmişsiniz kadına, durumunu da az çok biliyorsunuz hee deyip geçebilirdiniz.

Arkadaşınızın yaptığı hiç etik değil ! Neden gelip size anlattı ?

Mesafeli olmak istiyorsanız mesafeli olun, zaten farklı şehirlerdeymişsiniz. Aramaları sormaları da azaltırsınız olur biter. Eşinizin de bu durumu anlayışla karşılaması lazım.
 
Arkadaşım değil kayınvalidem kendisi anlattı. Ben gece çok ağladım psikologla da konuştuk diye. Arkadaşımın profesyonelliği ile ilgili sıkıntı yok.

Psikoloğa eşim götürdü getirdi. Yolda eşime de hep beni anlatmış. Arkadaşım değil eşim ve kendisi söyledi yani
 
1-kv.nin ciddi problemleri var demekki zaten farklı sehirlerdesiniz zaten mesafelisiniz2-mesafeli olmak demek insani gerekliliklerden muaf olmak demek değildir bir hayırlı olsun yazmamak ayıp etmişsin iz bence
 
ailesi için seni eziyosa bu bi süre sonra şiddete de varabilir ailesiyle senin arandaki mesafeyi o ayarlaması gerekirken böyle naz fazla
 
Birincisi kayınvalideniz zaten psikolojik olarak rahatsızmış. Hatta bu sebeple siz onu tedaviye yönlendirmişsiniz. Buna rağmen kadın gitmeden bir gece önce yüzünüzü astığınızı söylüyorsunuz. Belki yoruldunuz, insanlık hali, ama bir gece daha hasta bir kadına, hem de eşinizin annesine güler yüz gösterseydiniz bir şey kaybetmezdiniz.
İkincisi nişan ve düğün tarihini yazan görümcenize "hayırlı olsun" demek ne kadar zor olabilir. Bunu samimiyetle, sıkı fıkı olmakla ne alakası var? Bir yabancı bile bunu duyunca "hayırlı olsun" der. Ben sizi anlayamadım. Böyle şeylerle evliliğinizi yıpratıyorsunuz.
 
Bir sonraki adimda esin de senin ailene gelmeyecek. Sen bilirsin. Arayip 5dk konusmak zor geliyorsa bu iş zor... Cunku zaten baska sehirdeymis kadin. Mesafe koycam falan diyince duyan da ayni apartmanda oturuyorsunuz sanir.
 
Yorumlarınız için çok teşekkür ederim.

Söylediğiniz şeylerde haklılık payı çok.

Sağolun
 
Benim kayinvalidem de yıllardır ilaç kullanır. Çok ciddi depresyonlar geçirmiş bir insan. Ve inanılmaz konuşur. Ben sadece dinlerim hıı evet, aa öyle mi derim geçerim. Bazen dinlemem, dinlediğimi anlamam vs.

Bayramdan bayrama gördüğünüz hasta bir insanı idare etmek çok zor değil inanın. Eşeğin hatırı yoksa sahibinin vardır. Eşiniz için yapın bunu.

Görümceye hayırlı olsun demek niye zor geldi. Onunla aranızda bir şey geçmemiş zaten. Ayıp etmişsiniz.
 
Merhaba

Ben 8 aylık evliyim. Tanıştıktan 3 ay sonra nişan yaptık 3 ay sonra da evlendik. Hala yeni yeni tanışıyoruz. Hem birbirimizi hem ailemizi. 28 yaşındayım.

Geçen hafta kayınvalidem psikolog arkadaşımdan seans alsın diye oğlundan çok benim teşvikimle bulunduğumuz şehre geldi.

Ama çeşitli lafları giyimime karışması ve bugüne kadar yaşadığı tüm sorunları bana anlatması sebebiyle hem yoruldum hem sıkıldım. Çok detayla hiç susmadan uzun uzun anlatıyor. Ki ben hiç sevmem. Yine de saygıyla dinlemeye çalışıyorum (oğlu annesi konuşurken uyuyor nerdeyse ve kadın bana dönüp anlatıyor, oğluyla anca bayramlarda vs görüşmesine rağmen)

En sonunda gitmeden önceki akşam iyice yoruldum. Yüzüm düştü artık. Ama aramızda ne kötü söz var ne gönül kıracak bişey. Gece uyumamış ağlamış. Sonra arkadaşımla seansta da kendi tüm dertleri bitmiş beni anlatmış(psikoloğa eşim götürüp getirdi yolda ona anlatıp ağlamış. Seanstan sonra eşim de arkadaşımla ayrıca görüşmüş ne yapalım diye). Ben misafirim ayıp etti diye.

Yani iyilik edeyim derken kötü ben oldum. Yine de neyse diyorum eşim alttan alabilirsin dese de bana da hak verdi. Arkadaşım kvyi psikiyatriye yönlendirdi. Durumu ciddiymiş gerçekten. Ben de daha mesafeli davranmaya karar verdim. Daha hesaplı ne düşünür diyerek.

Giderken de ağladı telefonla aradım uçağa binmeden özür diledim. Size faydası olsun diye çağırdım ama kötü oldu dedim. Evet dedi ben de pişman oldum :KK43:(

Kayınvalidem gideli bir hafta oldu ne ben kendime gelebildim ne de eşimle aramız eskisi gibi.

Bugün görümcem aile grubunda Nişan düğün tarihleri belli olmuş. Onu yazmış. Ben de gördüm bilerek cevap yazmadım artık ailesiyle mesafeli olacağım diye.

Eşim işten geldi. Ablamın günleri belli olmuş dedi. Ben de gördüm dedim. Sonra zaman geçtikten sonra tekrar ablamA yazmış miydin dedi. Ben de yok, sen de benim aile grubuma yazmıyorsun ya ben de öyle çok yazmamaya karar verdim dedim.

Şimdi küstü kırıldı erkenden yattı. Aileler konusunda anlaşamıyoruz. Daha da uzatmaK istemiyorum. Haksız olduğum yerleri görebilmem için yorumlarınız faydalı olur diye düşündüm.

Ben ailesiyle görüşmemeye razıyım ama o iyi geçinmemi her hafta annesini aramamı istiyor (benim ailemle aynı şehirdeyiz haftada bir gidiyoruz) . Başlarda yaptım ama artık içimden gelmiyor.. Ben mesafe koymak isteyince de böyle aramız bozuluyor.

Çözüm nedir sizce?
bak çok yanlış yapıyorsun o senin ailene böyle davransa hoşuna gider mi eşine evet gördüm canım işim vardı cevap veremedim demek var bide senin verdiğin cevabı vermek var biraz politik olun yani ayrıca eve gelen misafir ne yaparsa yapsın yüzünü asmak da bir diğer yanlışın sonuçta senin evinde ve kadının sorunları var mesafeli olursun o başka bişey ama senin bu yaptıkların hataya girer
 
Kayınvalidenize surat astınız diye eşiniz size soğuk davranıyorsa. Ve sizi aileye karşı koruyamıyorsa aile tartışmaları yakındır.
O da sizin ailenize karşı tavır alır.
Kusura bakmayın ama hata eşinizde annesimin çok konuştuğunu baş ağrıttığını bile bile siz surat astınız diye tavır almasın. Kendisi neden oturup kendi annesini dinlememiş. Yapıcı olamayan eşlere ayar oluyorum.

Mesafe de önceden koyulur sonradan değil. Görümcenize yazmak zorunda da değilsiniz burada hatanız eşinize belli etmemek olacaktı. İlk defa kendisinden duyuyor gibi davranmalıydınız. İnsanoğlu o an'hayırlı olsun' yazmak istemeyebilir. Çok mu zordu diyerek konu sahibinin üzerine gitmeye gerek yok.

İkinizde hatalısınız.
 
3 aşağı 5 yukarı 1 yıldır içinde bulunduğun bir normun içindeyken ( bu aile olabilir , iş ortamı olabilir . yurt ortamı olabilir , okul arkadaş ortamı vs olabilir ) . Böyle tehlikeli yardımlardan kaçınmalısın .
1) Kv çok kötü biri olup sana ayrı eşine ayrı oynayabilir bu süreçte ve sen eşini tanımadığın için nabza göre şerbet veremez suçlu ve küs durumuna düşersin şimdiki gibi .
2) İyilik yaptığın kişi istemediği sonuç alınca sana iftira atabilir.
3) Arkadaşın olan doktora yollamak ful yanlış zaten arkadaşı olduğu için o tanıyı koydu olur ileride .
4)Arkadaşının etik davranmayıp hasta ilişkisini başkasına yansıtması aşırı hatalı ne yazık ki güzel ülkemin psikologları etik ne demek haberdar değil !

Bunlar sana ders olsun . Bence eşin aile konusunda hassas ve çabuk dolduruşa gelen biri o yüzden eşinin hareketlerini iyi analiz et ve biraz onun açısından yaklaş olaylara yani ilk önceliğin eşin olsun . Evet yardım veya kavga edebilirsin ama bu yaptığının sonucunda eşinle arana mesafe girerse pişman olur musun ? Bunu düşün ...

Bir de mesafeli olmak kavramını çok yanlış anlamışsın bu kafayla gidersen daha çok sorun yaşarsın .
 
Back