Kızım neyden bahsediyorsun yahu ben kaynananın divanın da yatıyordum bana terbiyesiz dedi oğluna kızışmadıHerkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
Öncelikle Allah annenize şifa versin umarım sağlığına kavuşur. Fakat delirip yuva yıkmak için geçerli bir sebep gibi gelmedi bana. Elbette kırılmışsınızdır ama insanlara kendinizi zorla sevdiremezsiniz. Yeri geliyor bir anne baba öz çocuğuna sevgi göstermiyor, gösteremiyor. Burada kaç kişi öz annesinin sevgisizliğinden yakındı bu daha can yakıcı bir durum. Siz kayınvalide kayınbabadan ilgi alaka bekliyorsunuz. Boşverin. Sizin aileniz sevgi pütürcükleri olabilirler ki genelde de zaten kız tarafında oluyor bu erkek tarafında özellikle kaynanalar oğlunu kıskanıyor. Ama bunu sorun haline getirmeniz doğru değil bence. Sizde ona göre davranırsınız eşinizin ailesiyle olur biter.Herkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?