Eşimin ailesinin yaptığı ayrımcılıktan bıktım.Yuvamı dağıtacak hale geldim.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

hukukolog

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
5 Ekim 2022
45
-6
1
Herkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
 
Benim ailemde eşimi bağrına bastı evlat gördü. Ama eşimin ailesi benim el olduğumu hep belli etti. Covidden yatak döşek yattım oğlunu aradı sende bir şey yok dimi diye mesela annesi :))
Ama banane yani. Ailem iyi ve seviyor diye onun ailesi de aynı iyiliğe sahip olacak diye bir şey yok. Bizim ailelerimiz yüce gönüllüler. Bence mutluluğunuzu bozmayın eşinizle başka sorununuz yoksa.
 
Herkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
Kızım neyden bahsediyorsun yahu ben kaynananın divanın da yatıyordum bana terbiyesiz dedi oğluna kızışmadı
Sen el kızısın seni oğlu gibi korumaz sevmez onun içinde asla yuvamız dağıtmazdı ki öksüz de değilmişsin
 
Herkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
Öncelikle Allah annenize şifa versin umarım sağlığına kavuşur. Fakat delirip yuva yıkmak için geçerli bir sebep gibi gelmedi bana. Elbette kırılmışsınızdır ama insanlara kendinizi zorla sevdiremezsiniz. Yeri geliyor bir anne baba öz çocuğuna sevgi göstermiyor, gösteremiyor. Burada kaç kişi öz annesinin sevgisizliğinden yakındı bu daha can yakıcı bir durum. Siz kayınvalide kayınbabadan ilgi alaka bekliyorsunuz. Boşverin. Sizin aileniz sevgi pütürcükleri olabilirler ki genelde de zaten kız tarafında oluyor bu erkek tarafında özellikle kaynanalar oğlunu kıskanıyor. Ama bunu sorun haline getirmeniz doğru değil bence. Sizde ona göre davranırsınız eşinizin ailesiyle olur biter.
 
Ayy çok bunalticisiniz ya.
Herkes sizin sulaleniz gibi olmak zorunda değil, siz yapiyorsunuz diye dunyanin en doğru hareketleri sizinkiler degil. Herkesin ayri ayri bir karakteri, kulturu var evlendiniz diye butun sulale size uymak zorunda değil.

516262 sene sonra hayatiniza eşiniz vesilesiyle giren insanlari da ailenizle bir tutmayin bir zahmet, kimse de kimseyi öz cocugu yerine koyamaz. Bana siz sınır bilmiyor gorundunuz daha çok. Ailem dediginize gore kendi aileniz varmiş, kendi aileniz ilgilensin sizinle neye yetmiyor.
 
Biraz fazla büyütmüşsünüz sanki eşinizden soğuyup ayrılık düşünecek kadar ne var anlamadım? Sizin için anneniz ve kayınvalideniz bir mi? Nasıl evladıyla sizi bir tutmasını bekliyorsunuz ki. Sürekli arayıp sorsa üstünüze düşse bu sefer de of bıktım diye şikayet edeceksiniz 🤷‍♀️
 
mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı.

Yani sunu esinizin ailesinin bilmesi gerekiyor muydu? Atiyorum kp.iniz arayip size nasil bir teselli vermeliydi?
 
Eşinizin ailesinin tavırları çok normal. Sizi yabancı, el bilmemişler. Yazmadığınıza göre size kötülükleri de olmamış. Sizi çok samimi davranmıyorlar, ama yine arayıp sormuşlar, belki bilerek belki içlerinden gelmiyor samimi olmak. Elbette evlatla, gelin/damat ayrı olacak.

Elle tutulur bir kötülükleri olsa anlarım ama, öyle bir yazmışsınızki, sanki size düşman kesilmişler. Garip geldi bana tavrınız.
 
Beklenti oldukça hayal kırıklığı olur. Siz gelinsiniz onlar eşinizin anne ve babası diye düşünün. Sizin aileniz; eşiniz ,anneniz ,babanız ve varsa kardeşleriniz… Eşinizden bu konuda destek gördüğünüz içinse şanslısınız. Eğer kv ve kp sizin istediğiniz gibi birleri olur ise zorla olmuş olurlar samimiyetsizlik daha kötü… Bence şanslısınız beklenti yoksa üzüntü de yok.
 
Çok mu sevgiye açsınız bu tavır ne böyle. Kimse başkasının evladını kendi evladıyla bir tutmaz. Fazla abartıyorsunuz bu durumu. Günü geldiğinde sizin aileniz de sizi on plana koyar eşinizi değil. Bu tarz ilişkilerde seviyeli olmak en güzelidir. Nedir bu pohpohlanma isteği. Dertsiz başınıza dert açıyorsunuz bence . E iyi boşanın madem.
 
Kayınvalidemi severim, çok tatlı iyi bir kadın ama onu annem yerine koymam mümkün değil. Bin yıl geçse de mümkün değil yani, nasıl olabilir ki böyle bir şey?
O yüzden onun da beni çocuklarıyla bir tutmasını beklemiyorum.
Böyle bir şey yapsa yapmacık gelir zaten, hoşlanmam. Bu neyin şovu diye düşünürüm.

Çok beklenti içindesiniz, eşiniz açısından aşırı bunaltıcı.
Eşim bana böyle bir konu açıp ağlasa çok fena dalga geçerdim.
Adam ciddiye alıp dinlediği için şükredin bence.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back