- 13 Ekim 2016
- 3.404
- 6.085
-
- Konu Sahibi Namutenahii
- #1
Merhaba
2 senelik evliyim
Eşimin ailesi ile evlendiğim günden beri konuşmuyorum görüşmüyorum
Eşime de sen konuşabilirsin diyorum ve ara sıra konuşuyorlar. Ailesi ile uzak şehirlerdeyiz o yüzden zaten dipdibe değiliz.
Ailesini silme nedenlerim hem maddi hem manevi...
Maddi olanları anlatmadan önce manen olan kalp kırıklıklarımı anlatmak istiyorum
Nişanlandıktan sonra düğün tarihini aileler arasında kararlaştırdık. Herhangi bir düğün hazırlığına bile girilmemişti ki ben düğün tarihini 3 ay ertelemek istedim. Bu kararı nişanlımla birlikte aldık. Sebebi doktora sınavlarımdı alışveriş düğün hazırlığı gibi şeylere vakit bulamıyordum. Dediğim gibi henüz hiçbir hazırlık yapılmamıştı zaten, ama bu istediğim karşı tarafın gündemine bomba gibi düştü. Nişanlımla hiçbir sorunumuz olmadığı ve beni desteklediği halde ailesi benim Ayrılmak istediğimi düşündü. Günlerce telefonlarda olumsuz birşey olmadığını okulla ilgili anlatmama rağmen bana düşman olmaları için tetiği çekmiştim istemeden. Kayınbabam, onurunu şerefini 2 paralık ettiğimi söylüyordu. Çevresine sözlü olarak düğün tarihini duyurmuş, ertelendiğini söyleyemem elalem ne der dedi. Fakat sonuçta nişanlım ve benim ortak kararımız ile düğün ertelendi.
Düğün tarihi yaklaşırken bu sırada ben doktora sınavlarımı atlattım, artık rahat rahat alışveriş yapabilir gelinliğimi seçebilirdim. Gelin görün ki alışveriş sırasında da gerek tavırları gerekse sözleri ile ezici davranıyorlardı. Suratlar beş karış. Mobilyalarımı tek bir markadan alabildim. Diğerlerini gezmeme bile izin verilmedi. Bense sustum saygı gösterdim, o kadar da önemli değil dedim. Bu süreçte nişanlım arabasını satmıştı. Araba parasını babası istedi ve bizde göndermek gibi bir hata yaptık. Sonuçta babalara güvenilir değil mi.. herneyse, babası alışveriş yaparken sürekli ben evlatlarıma ödetmem diye hava atarken, nişanlımın araba parasını harcıyordu. Bu zorumuza gitmişti.
Kına gecesine geldiğimizde ise.... hani gelinin avucuna kına yakılırken kayınvalide altın koyar ya... benim kaynanam bana daha önceden hediye ettiği yüzüğü koydu, bir altını 2.kez kullanmış oldu. Bana hediye ettikleri yüzüğü de annemden zorla almış arka tarafta. Sırf avucuma 1 çeyrek koymamak için. O gece o kadar üzüldüm ki ağlamaya başladım mutfaktaydım. Mutfağa gelip kolumu sıkıp, beni sarstı ne var ne ağlıyorsun diyerek tersledi. Ben de yok bişey diyerek kaçtım.
Düğün gününe geldiğimizde de... takı törenimiz olmadı, tam takılara geçecekken bir anda düğün bitti, kayınvalidem hediyeleri takıları paraları topladı. Gelinle damadın boynuna para asılması için takılan kurdelayı da çöpe atmışlar. Sırf üzerimizde bişeyle gitmeyelim diye.
Öyle şok olmuştum ki bir an önce düğün bitsin defolup gideyim istiyordum.
Hem sattığımız arabanın parasını vermiştik, hem de düğünden ceplerimiz boş şekilde evimize gitmiştik. Eşyaların taksidini de hala ödüyoruz.
Evlendikten sonra da sürekli arayıp huzurumuzu kaçırıyorlardı. Ne zaman kayınvalidem arasa eşimle kavga ediyorduk. Benim hakkımda konuşuyordu. En son arayıp, eşime ne yiyorsun ne içiyorsun ne yemek yedin aç kalıyor musun diye sorunca tepem attı. Soruş tarzı sanki ben oğluna zulmediyorum şeklindeydi...
Hiçbir saygısızlık yapmadım, ailem bile hep saygılı durdu. Ama en sonunda dayanamadım ve sildim hepsini. Artık taşıdığım soyisimden bile tiksinir olmuştum. Bayramda el öpmeye bile gitmiyorum. Birkaç kez eşimin zoruyla gittim, o ortamda hep bana laf sokulduğu ve şakayla karışık aşağılandığım için eşim de artık gelmek istemiyorsan gelme diyor. Ama ben ne zamana kadar uzak duracağım böyle? Ömrünün sonuna kadar kayınvalidesi ve kayınbabası işe konuşmayıp görüşmeyip eşiyle mutlu olabilen var mıdır? Sırtımdaki yüklerle eziliyorum ama affetmek de istemiyorum, çünkü onlar yaptıklarını kabul etmediği sürece hep aynısı yapılacak... Daha çook olaylar var fakat bu kadar toparlayabildim.
Vakit ayırdığınız için teşekkür ederim..
2 senelik evliyim
Eşimin ailesi ile evlendiğim günden beri konuşmuyorum görüşmüyorum
Eşime de sen konuşabilirsin diyorum ve ara sıra konuşuyorlar. Ailesi ile uzak şehirlerdeyiz o yüzden zaten dipdibe değiliz.
Ailesini silme nedenlerim hem maddi hem manevi...
Maddi olanları anlatmadan önce manen olan kalp kırıklıklarımı anlatmak istiyorum
Nişanlandıktan sonra düğün tarihini aileler arasında kararlaştırdık. Herhangi bir düğün hazırlığına bile girilmemişti ki ben düğün tarihini 3 ay ertelemek istedim. Bu kararı nişanlımla birlikte aldık. Sebebi doktora sınavlarımdı alışveriş düğün hazırlığı gibi şeylere vakit bulamıyordum. Dediğim gibi henüz hiçbir hazırlık yapılmamıştı zaten, ama bu istediğim karşı tarafın gündemine bomba gibi düştü. Nişanlımla hiçbir sorunumuz olmadığı ve beni desteklediği halde ailesi benim Ayrılmak istediğimi düşündü. Günlerce telefonlarda olumsuz birşey olmadığını okulla ilgili anlatmama rağmen bana düşman olmaları için tetiği çekmiştim istemeden. Kayınbabam, onurunu şerefini 2 paralık ettiğimi söylüyordu. Çevresine sözlü olarak düğün tarihini duyurmuş, ertelendiğini söyleyemem elalem ne der dedi. Fakat sonuçta nişanlım ve benim ortak kararımız ile düğün ertelendi.
Düğün tarihi yaklaşırken bu sırada ben doktora sınavlarımı atlattım, artık rahat rahat alışveriş yapabilir gelinliğimi seçebilirdim. Gelin görün ki alışveriş sırasında da gerek tavırları gerekse sözleri ile ezici davranıyorlardı. Suratlar beş karış. Mobilyalarımı tek bir markadan alabildim. Diğerlerini gezmeme bile izin verilmedi. Bense sustum saygı gösterdim, o kadar da önemli değil dedim. Bu süreçte nişanlım arabasını satmıştı. Araba parasını babası istedi ve bizde göndermek gibi bir hata yaptık. Sonuçta babalara güvenilir değil mi.. herneyse, babası alışveriş yaparken sürekli ben evlatlarıma ödetmem diye hava atarken, nişanlımın araba parasını harcıyordu. Bu zorumuza gitmişti.
Kına gecesine geldiğimizde ise.... hani gelinin avucuna kına yakılırken kayınvalide altın koyar ya... benim kaynanam bana daha önceden hediye ettiği yüzüğü koydu, bir altını 2.kez kullanmış oldu. Bana hediye ettikleri yüzüğü de annemden zorla almış arka tarafta. Sırf avucuma 1 çeyrek koymamak için. O gece o kadar üzüldüm ki ağlamaya başladım mutfaktaydım. Mutfağa gelip kolumu sıkıp, beni sarstı ne var ne ağlıyorsun diyerek tersledi. Ben de yok bişey diyerek kaçtım.
Düğün gününe geldiğimizde de... takı törenimiz olmadı, tam takılara geçecekken bir anda düğün bitti, kayınvalidem hediyeleri takıları paraları topladı. Gelinle damadın boynuna para asılması için takılan kurdelayı da çöpe atmışlar. Sırf üzerimizde bişeyle gitmeyelim diye.
Öyle şok olmuştum ki bir an önce düğün bitsin defolup gideyim istiyordum.
Hem sattığımız arabanın parasını vermiştik, hem de düğünden ceplerimiz boş şekilde evimize gitmiştik. Eşyaların taksidini de hala ödüyoruz.
Evlendikten sonra da sürekli arayıp huzurumuzu kaçırıyorlardı. Ne zaman kayınvalidem arasa eşimle kavga ediyorduk. Benim hakkımda konuşuyordu. En son arayıp, eşime ne yiyorsun ne içiyorsun ne yemek yedin aç kalıyor musun diye sorunca tepem attı. Soruş tarzı sanki ben oğluna zulmediyorum şeklindeydi...
Hiçbir saygısızlık yapmadım, ailem bile hep saygılı durdu. Ama en sonunda dayanamadım ve sildim hepsini. Artık taşıdığım soyisimden bile tiksinir olmuştum. Bayramda el öpmeye bile gitmiyorum. Birkaç kez eşimin zoruyla gittim, o ortamda hep bana laf sokulduğu ve şakayla karışık aşağılandığım için eşim de artık gelmek istemiyorsan gelme diyor. Ama ben ne zamana kadar uzak duracağım böyle? Ömrünün sonuna kadar kayınvalidesi ve kayınbabası işe konuşmayıp görüşmeyip eşiyle mutlu olabilen var mıdır? Sırtımdaki yüklerle eziliyorum ama affetmek de istemiyorum, çünkü onlar yaptıklarını kabul etmediği sürece hep aynısı yapılacak... Daha çook olaylar var fakat bu kadar toparlayabildim.
Vakit ayırdığınız için teşekkür ederim..