eşimin ailesine karşı olan sinirim geçmiyor..

nurummm .!.:

Şuan bire bir aynılarını yaşıyorum cnm bende. Ben 5 yıllık evliyim eşyalarımız düğünümüz ne varsa eşimle ikimiz yaptık komşu gibi katıldılar eşimin ailesi. Ev aldık kredi ile hayırlı olsuna bile gelmediler. Şuan bende 7 aylık hamileyim hayırlı olsun demediler ve eminim oğlum doğdugundada gelmeyecekler. Eşimin erkek kardeşi daha bekar ona ev aldılar içini sıfır dayayıp döşediler. Düğün parası ve takıları hazırmış herkese öyle diyorlar şuan tek dertleri onu evlendirmekmiş. O oğulları ama eşim değil
sanki öyle davranıyorlar. Eşim de bu duruma hiç sesini çıkarmıyor. Ne halleri varsa görsünler diyor. Ama onlarıda kırmamak için elinden geleni yapıyor annem babam sonuçta Allah rızası için diyor. Ben tepkisizim hiç bişey söylemiyorum da yapmıyorum da
anne baba bile demiyorum kendilerine. Onlar nasıl düğünüme komşu gibi geldiler evimede aynen o şekilde komşu gibi gelirler ancak oğullarının evi gibi değil o rahatlığı onlar bana vermedi bende onlara vermem. Yaşlanıncada benden bişey bekleyemez ne yaptılarsa karşılığını görecekler. Eşimede dedim sakın sakın bişey olursa bizi aramayacaklar kardeşini arayacaklar öbür gelinlerini arayacaklar dedim. Yapmassa bekleyemezde boşver üzme sende kendini.

Genişletmek için tıkla...

Duygularıma tercüman oldunuz bu yazınızdan dolayı sizi tebrik ediyorum

bu sorunlari yasarken yanliz olmadigimi bilmek beni birazda olsa rahatlatdi...hepimiz icin tabi ki üzgünüm...hic bir Allah'in kulu sebepsiz dislanmayi hak etmiyor.ben hep sorunu kendimde ariyorum..gercekden bulamadim...
daha esimin ailesi beni bi kez aramadi, bi kez evimize gelmedi....ben bi zamana kadar ariyordum...artik bende birakdim...artik esimde aramiyor...annesi babasi disliyordu..simdi abiside dislamaya basladi...abisi telefonlarina bile cikmiyor.....biz sirf benim ailemle görüsüyoruz...bazende esimin teyzleriyle...
ne cins insanlar var....gerci onlar insans denirse..Allah büyük...
La havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim

HepBaharOlsa .!.:

Canim benim, cok zor bir durum haklisin.
Ama buyukluk sende kalsin, Kusmenin hic kimseye faydasi yok.
Sen yinede guleryuzunu kimseden eksik etme,
sinirlenmenede gerek yok.
Herkes seni sevmek zorunda degil,
kendi ailende seni sevmek zorunda degil.
Herkes farkli sever, bazilari cikarlari icin sever,
bazilari kalpleri olduklari icin sever.
Esinin ailesinde maalesef bazi seyler noksan diye,
sen neden sinir olup kendini harap ediyorsunki,
DEGMEZ! Kendine gel. Dusunme, dert etme.
Sen esinle mutlu olmaya bak, onemli olan bu.
Ailesinin senin mutlulugun uzerinde etkisi olmasin.
Tebessum etmek sadakadir,
Kasinin gozunun sadakasi olsun onlara bile ettigin tebessum.

Genişletmek için tıkla...

psikolog gb konuşmuşsun arkadaşm da keşke herkez insan olsa,benimde buna benzer bi durumum var ama inan ki ne yaparsan yap yaranamıyorsun,hatta büyüklük yaptıkça seni hepten aptal yerine koyuyorlar,bence Allah hayırlı insanlarla karşılaştırsın herkezi.Bence şansım buymuş diyip kabullenmek ve hayatından çıkarmak en mantıklı seçim olacaktır

tek benim eşimin ailesi evlat ayırt eder zannederdim,anladım ki yalnız değiliz
bizde de varsa yoksa kızı ve onun çocuklrı
biz zaten yokuz
doğu görevindeyiz,aramasak ne yaptınız diyen olmaz

sizin yapacağınız asla ama asla tartışma ortamı açmayın
evlat ayrımı yapıyorsunuz demeyin
çünkü biz dedik,yok diye inkar ettiler
sorun çıkartan,alınganlık yapan biz olduk
siz mesafenizi koyun,yılda bi iki kere görüşün
sonuçta anne babadır,fazla yanlarında durmazsınız,bi çay içimlik oturup Allah rızası için görevinizi yaparsınız
kesinlikle sırrınızı anlatmayın,ne hastalığınızı,ne başka bi şeyinizi
ser verin sır vermeyin kısacası
benim kayınvalidelerin dünyası kızı ve torunlarıdır
durmadan anlatır,biz de tepkisiz kalıyoruz,2 yıldır da bayağı söndürdük bu davranışlarını
ama gerçekten 1 gram üzülmenize değmez,hayatınızı yaşayın
zira onlar öyle yapıyor

canım,aynı drumu ben de yaşıyorum.hem de aynı binada oturarak.kızı ve damadına onların çocuğuna her zaman en iyiisini yapıp bizi dışlayan bir kaynanam var.evlendiğim günden beri kızıyla birlikte bizimle uğraşıyor.ilk yıllar her zaman eşimi çağırır,ben gittiğimde de suratı asılırdı.istenmeyen gelindim yani.hala dka öyleyim galiba.çoooook uzun süre görüşmedim hiçbiriyle.barışınca çok iyi oldukları süre çok kısa.yine eskisi gibi olup bana karşı tavır alıyorlar bazen.ben de ya tam iyi olunsun ya da hiç görüşülmesin diyerek ve de yıpranmamak niyetiyle resmi olarak görüşüyorum kaynanayla.görümcelerle görüşmüyorum.bakalım zaman ne göstereck.zaman gelip geçiyor.abuk subuk işlerle kendimizi yıpratmayalım bence.hayat çok kısa.bugün ölsek yarın toprağa verileceğiz.kimseyi takmaya değmez.çocuklarımız ve eşimizle huzurluysak gerisi boş.kapı kapanır, gerisi dışarıda kalır.mutluluğumuzu bozmalarına asla fırsat vermemek de lazım tabii.bu yüzden "merhaba merhaba" dan öteye ancak bizievlatları gibi görürlerse biz de onları ailemiz biliriz.bizim gibi dış faktörlerle uğraşan çok aile var.eşlerin tavrı çok önemli bu konuda.eş ve çocuğunu kimseye ezdirmeyecek ve tepkisini verecek bir kötülük yaparlarsa.Allah mutlu yuvalar nasip etsin cümlemize (amin)...

eşin yanında mı arkadaşım? evet. ailesinin naptığını farkında mı? evet. onlara karşı çıkıp senin ve ailenin yanında duruyor mu? evet.
kıymetini bil. bebeğin de olacak Allah bağışlasın. kendini yıpratma böyle şeyler için. olmazlarsa olmasınlar.

daha kötüleri de var. eşin ailesiyle bir olup seni ezseydi ya? napacaktın o zaman?

valla öyle şeyler yaşadım ki, sizin şikayet ettiğiniz şeylere özeniyorum.

En azından senin eşin sana destekçi ve ailesinin yaptıklarını savunmuyor bu çok güzel birşey biliyormusun cnm
Benim kaynana kayınbabada hep öteki oğluna yardım ediyor ev vermişler kredi kartı vermişler ayrıca para yolluyorlar
Ama bana bir iğne bile almadılar ve eşim bu konuda ailesini savunuyor çok üzülüyorum ama takmıyorum bu meseleyi
Çünkü daha büyük sorunlarım var