• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin ailesine bağımlılık hali

darkness12

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
3 Aralık 2024
23
16
3
25
Kızlar selam tekrardan, eski konumu hatırlayanlar olacaktır. Görmemiş olanlar için kısaca; eşim ailesine aşırı düşkün ve kayınpederimin vefatının ardından (3 ay önce vefat etti) çok daha fazla bağımlı oldu. Bende burada akıl istemiştim sizlerden, ancak dün gece artık patladım.
Sürekli aklı fikri zikri annesinde, kardeşinde. Abartısız söylüyorum günde 20 kez konuşuyorlardır. Sürekli gidip geliyoruz, ancak yetmiyor kendisine. ''Annemleri yemeğe alalım, birlikte şuraya gidelim, kahveye çağıralım annemleri'' 3 aydır en çok duyduğum cümleler. Dün annesi ile birlikteydi işten izinliydi, akşam yine kahve içmek için gittik. Neyse evimize geldik, bir baktım gitti yine annesini aradı ve ben orada dayanamadım, patladım. Ama başta güzelce rahatsız olduğumu, artık evimize odaklanmamız gerektiğini söyledim. Fakat kendisi hemen bunu kavgaya çevirdi ve birbirimize karşı inanılmaz çirkinleştik. Ben bu kadar aileci olduğunu bilseydim evlenmezdim seninle pişmanım dedim, o da boşanabileceğimizi söyledi. Annemle vakit geçirmem sana ''girdi'' dimi dedi. Bana bunu söyledi, eşine.. Girdi. Ne çirkin bir kelime. Zaten ağlamaktan iç çeke çeke uykuya daldım gece.
Dünden beri konuşmuyoruz. Hatta suratlarımıza bakmıyoruz. Ben ne yapacağımı gerçekten kestiremiyorum. Artık idare edemiyorum, sabrım tükendi. Empati yapıyorum, gerçekten baba kaybı çok zor. Ama yok, ben böyle yapmazdım eşime. Kök ailesinden ayrışamadığı için aile gibi olduğumuzu hissedemiyorum. Çok üzgünüm. Ben bambaşka hayaller ile evlenmiştim. Ne yapmalıyım bilmiyorum, üzücü süreçler geçirdi bir taraftan düşününce ona üzülüyorum, ama diğer taraftan söylediklerini ve davranışlarını, beni ikinci plana koymasını hazmedemiyorum. Siz aynı durumda olsaydınız, ne yapardınız hanımlar?
Hepinize çook teşekkür ederim şimdiden fikirleriniz için.
 
Kızlar selam tekrardan, eski konumu hatırlayanlar olacaktır. Görmemiş olanlar için kısaca; eşim ailesine aşırı düşkün ve kayınpederimin vefatının ardından (3 ay önce vefat etti) çok daha fazla bağımlı oldu. Bende burada akıl istemiştim sizlerden, ancak dün gece artık patladım.
Sürekli aklı fikri zikri annesinde, kardeşinde. Abartısız söylüyorum günde 20 kez konuşuyorlardır. Sürekli gidip geliyoruz, ancak yetmiyor kendisine. ''Annemleri yemeğe alalım, birlikte şuraya gidelim, kahveye çağıralım annemleri'' 3 aydır en çok duyduğum cümleler. Dün annesi ile birlikteydi işten izinliydi, akşam yine kahve içmek için gittik. Neyse evimize geldik, bir baktım gitti yine annesini aradı ve ben orada dayanamadım, patladım. Ama başta güzelce rahatsız olduğumu, artık evimize odaklanmamız gerektiğini söyledim. Fakat kendisi hemen bunu kavgaya çevirdi ve birbirimize karşı inanılmaz çirkinleştik. Ben bu kadar aileci olduğunu bilseydim evlenmezdim seninle pişmanım dedim, o da boşanabileceğimizi söyledi. Annemle vakit geçirmem sana ''girdi'' dimi dedi. Bana bunu söyledi, eşine.. Girdi. Ne çirkin bir kelime. Zaten ağlamaktan iç çeke çeke uykuya daldım gece.
Dünden beri konuşmuyoruz. Hatta suratlarımıza bakmıyoruz. Ben ne yapacağımı gerçekten kestiremiyorum. Artık idare edemiyorum, sabrım tükendi. Empati yapıyorum, gerçekten baba kaybı çok zor. Ama yok, ben böyle yapmazdım eşime. Kök ailesinden ayrışamadığı için aile gibi olduğumuzu hissedemiyorum. Çok üzgünüm. Ben bambaşka hayaller ile evlenmiştim. Ne yapmalıyım bilmiyorum, üzücü süreçler geçirdi bir taraftan düşününce ona üzülüyorum, ama diğer taraftan söylediklerini ve davranışlarını, beni ikinci plana koymasını hazmedemiyorum. Siz aynı durumda olsaydınız, ne yapardınız hanımlar?
Hepinize çook teşekkür ederim şimdiden fikirleriniz için.
Coook aşırı zor bi durum coookk en irite olduğum sey ennn bosanmaktan baska cagre yok böylelerine çocuğunuz var mi
 
Biz kadınlar neden kavga ederken ağlıyoruz ya sakin bir daha asssllllaaa aglamayin ona karşı. 3 ay da gayet uzun bir süre ne konuşuyorlar bu kadar anlamıyorum zaten 10 dk önce oradaymışsınız
Evet bende istemem asla ağlamayı ama tutamıyorum.. inanın bilmiyorum ne konuşuyorlar bende şaşırıyorum
 
Siz neler yaşıyorsunuz bilmiyorum, bilmeden yorum yapmak istemem. Ben kendi yaşadıklarımdan yorum yapayım. Benim eşim de çooook aileci. Ben ailesi ile görüşmesine karışmam. İstediği kadar gider, görüşür, istediği kadar kalır. Ben de İstediğim kadar görüşürüm, istemezsem görüşmem, istersem giderim, istemezsem gitmem, kendi gitsin. Benim yanımda olduğunda da iyi davranırım. İnsan eninde sonunda kendini huzurlu hissettiği eşinin de yanında olmak ister.
 
Başınız sağ olsun inşallah.

Ebeveyn kaybı çok çok zor.

Hem kalan eş hem de evlatlar için çok çok zor.

Bence 3 ay çok kısa bir süre toparlanmak içi
Çok teşekkürler sağolun. Toparlanmak için kısa katılıyorum size ancak bu kadarı abartı değil mi sizce de, sürekli annesini araması gitmesi. Ben bir sınırı olması gerektiğini düşünüyorum.
 
Kızlar selam tekrardan, eski konumu hatırlayanlar olacaktır. Görmemiş olanlar için kısaca; eşim ailesine aşırı düşkün ve kayınpederimin vefatının ardından (3 ay önce vefat etti) çok daha fazla bağımlı oldu. Bende burada akıl istemiştim sizlerden, ancak dün gece artık patladım.
Sürekli aklı fikri zikri annesinde, kardeşinde. Abartısız söylüyorum günde 20 kez konuşuyorlardır. Sürekli gidip geliyoruz, ancak yetmiyor kendisine. ''Annemleri yemeğe alalım, birlikte şuraya gidelim, kahveye çağıralım annemleri'' 3 aydır en çok duyduğum cümleler. Dün annesi ile birlikteydi işten izinliydi, akşam yine kahve içmek için gittik. Neyse evimize geldik, bir baktım gitti yine annesini aradı ve ben orada dayanamadım, patladım. Ama başta güzelce rahatsız olduğumu, artık evimize odaklanmamız gerektiğini söyledim. Fakat kendisi hemen bunu kavgaya çevirdi ve birbirimize karşı inanılmaz çirkinleştik. Ben bu kadar aileci olduğunu bilseydim evlenmezdim seninle pişmanım dedim, o da boşanabileceğimizi söyledi. Annemle vakit geçirmem sana ''girdi'' dimi dedi. Bana bunu söyledi, eşine.. Girdi. Ne çirkin bir kelime. Zaten ağlamaktan iç çeke çeke uykuya daldım gece.
Dünden beri konuşmuyoruz. Hatta suratlarımıza bakmıyoruz. Ben ne yapacağımı gerçekten kestiremiyorum. Artık idare edemiyorum, sabrım tükendi. Empati yapıyorum, gerçekten baba kaybı çok zor. Ama yok, ben böyle yapmazdım eşime. Kök ailesinden ayrışamadığı için aile gibi olduğumuzu hissedemiyorum. Çok üzgünüm. Ben bambaşka hayaller ile evlenmiştim. Ne yapmalıyım bilmiyorum, üzücü süreçler geçirdi bir taraftan düşününce ona üzülüyorum, ama diğer taraftan söylediklerini ve davranışlarını, beni ikinci plana koymasını hazmedemiyorum. Siz aynı durumda olsaydınız, ne yapardınız hanımlar?
Hepinize çook teşekkür ederim şimdiden fikirleriniz için.
Yaa bu erkek anneleri de niye bu kadar oğlum eşin rahatsz olur demiyorlar adamlar zaten kafayı yemiş anne anne diye. yaa surda açılan konuların geneli anneci erkek ben de aynı durumdan ayrildım. Hiç de değişmiyorlar. Artık çok daha korkuyorum. Onlarla yaşasinlar. Orta yolu bulamıyorlar sonra ailemi kiskaniyorsuna getiriyorlar. Aileleri söz konusu olunca hemen boşanalim diyorlar çok yazık.
 
Baba kaybı çok zor gerçekten ama fazla abartmış sanki.Akşam beraber geçirdiyse tekrar aramaya ne gerek var.Henüz aile olamamışsınız çekirdek aile hala anne evi sanıyor sanırım.Gemileri hemen yakmayın.Yas sürecinde olduğunu unutmadan sakince ne istediğinizi beklentilerinizi anlatın.Annesiyle yakın olmasının sorun olmadığını ama bunun belli bir düzeyden sonrasının sizin ilişkinizden çaldığını sakince anlatın.Umarım düzelir.
 
Çok teşekkürler sağolun. Toparlanmak için kısa katılıyorum size ancak bu kadarı abartı değil mi sizce de, sürekli annesini araması gitmesi. Ben bir sınırı olması gerektiğini düşünüyorum.
Bana abartı gelmedi…
 
Tamam aileci olsun, erkek hergun annesine gitsin, ama kadına bu dayatma olmuyor, zorla değil . zor bir durum. Erkek tarafininda anlayışlı olması lazım. Bence abartmiyorsunuz.
 
Kaybından önce nasıldı? 3 ay kimine göre yeterli kimine görede kısa bir zaman. Heleki aniden kayıp olduysa kısa bir zaman.
Evlilik bu düzende zaten ilerlemez kesinlikle çocuk yapmayın, iyi tartın belkide yasta oldukları için bu şekildedir
 
Yaa bu erkek anneleri de niye bu kadar oğlum eşin rahatsz olur demiyorlar adamlar zaten kafayı yemiş anne anne diye. yaa surda açılan konuların geneli anneci erkek ben de aynı durumdan ayrildım. Hiç de değişmiyorlar. Artık çok daha korkuyorum. Onlarla yaşasinlar. Orta yolu bulamıyorlar sonra ailemi kiskaniyorsuna getiriyorlar. Aileleri söz konusu olunca hemen boşanalim diyorlar çok yazık.
Tam olarak dediğiniz gibi.Umarım bundan sonraki hayatınız çok çok güzel geçsin sizin de 🌸
 
Baba kaybı çok zor gerçekten ama fazla abartmış sanki.Akşam beraber geçirdiyse tekrar aramaya ne gerek var.Henüz aile olamamışsınız çekirdek aile hala anne evi sanıyor sanırım.Gemileri hemen yakmayın.Yas sürecinde olduğunu unutmadan sakince ne istediğinizi beklentilerinizi anlatın.Annesiyle yakın olmasının sorun olmadığını ama bunun belli bir düzeyden sonrasının sizin ilişkinizden çaldığını sakince anlatın.Umarım düzelir.
Ben sakince anlatmaya çalışıyorum ancak kavgaya çeviriyor maalesef huyu böyledir. Çok güzel ifade ettiniz kesinlikle bizim ilişkimizden çalıyor. Teşekkürler, umuyorum
 
Kaybından önce nasıldı? 3 ay kimine göre yeterli kimine görede kısa bir zaman. Heleki aniden kayıp olduysa kısa bir zaman.
Evlilik bu düzende zaten ilerlemez kesinlikle çocuk yapmayın, iyi tartın belkide yasta oldukları için bu şekildedir
Kaybından önce de bagimliydi. Mutlaka haftada 2 kez giderdik. Tabi bu kadar arama vs durumu olmuyordu. Günde bir iki kez falandı aramalar. Şuan tek konumuz annesi ve kardeşi.
 
Kızlar selam tekrardan, eski konumu hatırlayanlar olacaktır. Görmemiş olanlar için kısaca; eşim ailesine aşırı düşkün ve kayınpederimin vefatının ardından (3 ay önce vefat etti) çok daha fazla bağımlı oldu. Bende burada akıl istemiştim sizlerden, ancak dün gece artık patladım.
Sürekli aklı fikri zikri annesinde, kardeşinde. Abartısız söylüyorum günde 20 kez konuşuyorlardır. Sürekli gidip geliyoruz, ancak yetmiyor kendisine. ''Annemleri yemeğe alalım, birlikte şuraya gidelim, kahveye çağıralım annemleri'' 3 aydır en çok duyduğum cümleler. Dün annesi ile birlikteydi işten izinliydi, akşam yine kahve içmek için gittik. Neyse evimize geldik, bir baktım gitti yine annesini aradı ve ben orada dayanamadım, patladım. Ama başta güzelce rahatsız olduğumu, artık evimize odaklanmamız gerektiğini söyledim. Fakat kendisi hemen bunu kavgaya çevirdi ve birbirimize karşı inanılmaz çirkinleştik. Ben bu kadar aileci olduğunu bilseydim evlenmezdim seninle pişmanım dedim, o da boşanabileceğimizi söyledi. Annemle vakit geçirmem sana ''girdi'' dimi dedi. Bana bunu söyledi, eşine.. Girdi. Ne çirkin bir kelime. Zaten ağlamaktan iç çeke çeke uykuya daldım gece.
Dünden beri konuşmuyoruz. Hatta suratlarımıza bakmıyoruz. Ben ne yapacağımı gerçekten kestiremiyorum. Artık idare edemiyorum, sabrım tükendi. Empati yapıyorum, gerçekten baba kaybı çok zor. Ama yok, ben böyle yapmazdım eşime. Kök ailesinden ayrışamadığı için aile gibi olduğumuzu hissedemiyorum. Çok üzgünüm. Ben bambaşka hayaller ile evlenmiştim. Ne yapmalıyım bilmiyorum, üzücü süreçler geçirdi bir taraftan düşününce ona üzülüyorum, ama diğer taraftan söylediklerini ve davranışlarını, beni ikinci plana koymasını hazmedemiyorum. Siz aynı durumda olsaydınız, ne yapardınız hanımlar?
Hepinize çook teşekkür ederim şimdiden fikirleriniz için.
Zaten gün boyu birlikteymiş,kahve içmeye de gitmişsiniz.Bu kadar konuşacak ne buluyor?Babasini kaybetmiş tabiki üzücü bir durum ama öncesinde de ailesiyle abartılı görüşüyormuş anladığım kadarıyla.Evliligi eşinizle değil ailesiyle yapmışsınız.Zor bir durum,evliliği etkiler.
 
Kaybından önce de bagimliydi. Mutlaka haftada 2 kez giderdik. Tabi bu kadar arama vs durumu olmuyordu. Günde bir iki kez falandı aramalar. Şuan tek konumuz annesi ve kardeşi.
Eşiniz boşanma kartını sunmuş, sakin olduğunuzda ciddi ciddi konuşun. Evliliğini bu uğurda bitirmek istiyorsa anasıyla mutluluklar dileyin. Hazır çocuğunuz yokken boşuna çekmeyin herkesin bir hayatı var
 
Şu an bu tartışmalara girerseniz bence zararlı çıkarsınız çünkü babası daha yeni vefat etmiş sayılır. Gerçekten zamanı değil. Bunu unutmaz da yani.
 
Back