- 30 Ocak 2019
- 6.317
- 29.137
- 228
- Konu Sahibi kahvesevenkadin
-
- #21
Artık ne kadar yapmacık olduğunu biliyorsunuz, beklentiye girmemeniz en iyisi. Saçmalıklarına gülün geçin, canınızı sıkmaya değmez
Artık ne kadar yapmacık olduğunu biliyorsunuz, beklentiye girmemeniz en iyisi. Saçmalıklarına gülün geçin, canınızı sıkmaya değmezBen de öyle yaptım şimdi aramıyorum da gitmiyorum da. Şimdi temizlik konusunda diyor genel temizliğe gelirim ben de diyor ama eşime de dedim haftasonları ikişer oda yapa yapa bitiririz biz dedim.
Beklentiye girip girmemek insanın elinde olan bir şey de değil haklısınız. O sizi sokuyor beklentiye şunu yaparım bunu yaparım diyerek. Ama huyunu biliyorsunuz artık, belli ki dese de yapmayacak. Ona tamam deyip geçip siz yine bildiğinizi yapın , alın bence. Eşinize de, annen alırım dedi ama biliyorsun ki almıyor yapmıyor böyle bir huyu var biz alalım en iyisi deyin herhangi bir şey olduğunda.Ben de öyle yaptım şimdi aramıyorum da gitmiyorum da. Şimdi temizlik konusunda diyor genel temizliğe gelirim ben de diyor ama eşime de dedim haftasonları ikişer oda yapa yapa bitiririz biz dedim.
Kızlar Merhaba, bu zamana kadar ne kayınvalideme ne de kayınpederime hiç bir saygısızlığım olmadı. Hatta eşimden daha çok düşünürüm bazen onları. Özel günlerini unutmam, evde yaptığım tatlılar olursa seviyorlar diye gönderirim, şu an hamileyim mesela ultrason görüntülerini hem anneme hem kayınvalideme aynı anda atarım. Kayınvalidem anlamaz teknolojiden gönderdiğimde açıp baksın diye özellikle ararım. Bunları yazıyorum çünkü kırılmamın sebebi daha iyi anlaşılır diye. Annemlere derler hep çok içten bize karşı gelin gibi değil diye bu arada yakın da oturuyoruz. Neyse hamileliğimin başından beri biz şunu alalım, biz bunu alalım dediler ve hiçbişey almadılar, dolap alacağımızı biliyorlardı, dolap aldık geldik biz alacaktık niye aldınız dediler ki gittiğimizi gördüklerinde hiçbişey dememişlerdi. Tabi ki almak zorunda değiller ama çok fazla şey için bunu biz alacağız diyip hep aynısını yaptılar. Annemlerde kızdılar ki onları ne almaya gitsek haberi olmuyordu gerçekten uzak oldukları için ama gidip bütün dolabını, ihtiyaçlarını aldılar. Hastane çıkışları, battaniyeler, nevresimler, düşünün depend’e kadar aldılar. Tırnak makası için bile kayınvalidem akşam beni aradı gündüz tırnak makası gördüm eğer almadıysanız yarın yürüyerek gidip alayım dedi, eşime de söyledim ben buna bozuldum dedim. Almamış olsak bile ben ona bir tırnak makası için yürü oraya kadar al demem. Cumartesi günü hastalandım, pazar günü aradı işte sen canın ne isterse söyle akşam yemek yapma ben yaparım dedi hoşuma gitti ben yok farketmez dedim, akşam eşim aradı hazırsa yemek gelip alayım diye yemek yapmadım dedi. Dışarıdan söyledik biz de. Başka bir gün Annemler bana geldiler her işimi yaptılar akşama kayınvalidemlere de dedim hem bebeğin eşyalarını görürler onlarda ayıp olmasın diye yemeğe geldiler ve annem bana asla iş yaptırmadı bugün çok yoruldun diye kayınvalidem bi tabağı makineye dahi koymadı, çayını bile annem tazeledi götürdü, içeri gidip almadı. Sonra dedi ki tüh keşke yemeği de ben yapsaydım. Ama iş işten geçmiş, olan olmuş bitmiş. Annemler doğumgünümde kutlayamazlar diye öncesinde pasta da alıp gelmişler, üfledim falan iki kelime güzel sözü zar zor söylediler. Gerçekten doğumgünümün olduğu gün arayıp da bi kutlamadılar, akşam aaa doğumgününmüş annen paylaşmış diyip aradı kayınvalidem. Yani böyle böyle o kadar çok şey birikti ki düşününce daha önce de varmış ama ben hiç kötüye yormamıştım. Normalde haftada bir giderdim mesela arardım da içimden gelmiyor artık. Kusura bakmayın uzun oldu ama birilerine anlatmam lazımdı.
Gerçekten okumadan yorum yapmış olmanıza şaşırıyorum. İki taraftanda herhangi bir beklentimiz yok. Sorun burada kendi kendilerine biz yapacağız, edeceğiz diyip sonra biz yaptığımızda aaa biz yapacaktık diye kızıyorlar başkalarının içinde. Mesela ben hastayım diye yemek beklemedim ondan o ben göndereceğim dedi akşama yok yemek yapmadım dedi. Tabi ki yapmak zorunda değil. Benim ailemin yanında falan sürekli biz şu kadar para vereceğiz, biz oda takımını alacağız diyorlar. İlk hamile olduğumu öğrendiğimde babanlara gidelim de paylaşalım dede olarak ne alacaklarmış falan dedi kayınpederim mesela. Biz o gün eşimle konuştuk olmaz öyle şey diye, AYIP geliyor bana. Yanlarında pasta üflediğim halde kayınpederim fotoğraf çekilirken arkasını döndü oturdu. Kayınvalidem bakmıyordu bile. Ben onlara bir şey yapmadım. Bir şey de beklemiyorum, bekleyecek olsam herkesin tek tek keyfini bekler alışverişi öyle yapardım ama KENDİ MAAŞIMLA oğlumun tüm eksikliklerini tamamladım. Bozulduğum şey şizofren muamelesi yapmaları, başkalarının yanında biz onu alacaktık aldırmadılar bunu yapacaktık yaptırmadılar demeleri. Acile gittiğim günün ertesinde sen yorulma ben gönderirim yemek dedikten sonra akşamına yaa yemek yapmadık biz dediğinde ne dememi bekliyorsunuz, eşimde annem yapacak diye yapmadı bir şeyler mesela çünkü annesinin sözüne güveniyor, ben de güveniyordum. Ben arayıp da bana yemek yapın dememişim, bana şunu alın bunu alın dememişim beklentiye giren nasıl ben oluyorum.Bence siz kv den de kendi ailenizden de çok şey bekliyorsunuz. Hiç biri size yemek yapmaya, dolap almaya mecbur değil. Çocuk sizin çocuğunuz, tüm sorumluluğu siz ve eşinizde. Anneniz yapıyorsa ekstradan sağ olsun. Kv demek ki yapmak istemiyor. Maddi durumlar hakkında da bir şey yazmamışsınız. Belki maddi olarak sıkışmışlardır. Benim kv da doğumgünümü annemin paylaşımından gördü, bana normal geldi çünki kendi doğum gününü bile hatırlamaz. Yani hiç kimseden bir şey beklemeyin daha sakin olursunuz. Sağlıcakla alın kucağınıza bebişi
Okudum tabi ki de. O yemek konusunda kendiniz YOK, fark etmez dedim yazmışsınız. E kadının da isteği yox hayır demenizi kabul etmiş. Bir beklentiniz yoksa onlar alalım dediğinde hayır biz alacağız deyip kestirip atarsınız. Eğer almalarını bekliyorsanız bu artık beklenti oluyor direk alın söylemenize gerek yok ki. Kendi maaşınızla yapıyorsunuz, ne güzel işte. Yarın öbür gün kimse biz yaptık diyemeyecek.Gerçekten okumadan yorum yapmış olmanıza şaşırıyorum. İki taraftanda herhangi bir beklentimiz yok. Sorun burada kendi kendilerine biz yapacağız, edeceğiz diyip sonra biz yaptığımızda aaa biz yapacaktık diye kızıyorlar başkalarının içinde. Mesela ben hastayım diye yemek beklemedim ondan o ben göndereceğim dedi akşama yok yemek yapmadım dedi. Tabi ki yapmak zorunda değil. Benim ailemin yanında falan sürekli biz şu kadar para vereceğiz, biz oda takımını alacağız diyorlar. İlk hamile olduğumu öğrendiğimde babanlara gidelim de paylaşalım dede olarak ne alacaklarmış falan dedi kayınpederim mesela. Biz o gün eşimle konuştuk olmaz öyle şey diye, AYIP geliyor bana. Yanlarında pasta üflediğim halde kayınpederim fotoğraf çekilirken arkasını döndü oturdu. Kayınvalidem bakmıyordu bile. Ben onlara bir şey yapmadım. Bir şey de beklemiyorum, bekleyecek olsam herkesin tek tek keyfini bekler alışverişi öyle yapardım ama KENDİ MAAŞIMLA oğlumun tüm eksikliklerini tamamladım. Bozulduğum şey şizofren muamelesi yapmaları, başkalarının yanında biz onu alacaktık aldırmadılar bunu yapacaktık yaptırmadılar demeleri. Acile gittiğim günün ertesinde sen yorulma ben gönderirim yemek dedikten sonra akşamına yaa yemek yapmadık biz dediğinde ne dememi bekliyorsunuz, eşimde annem yapacak diye yapmadı bir şeyler mesela çünkü annesinin sözüne güveniyor, ben de güveniyordum. Ben arayıp da bana yemek yapın dememişim, bana şunu alın bunu alın dememişim beklentiye giren nasıl ben oluyorum.
Gerçekten okumadan yorum yapmış olmanıza şaşırıyorum. İki taraftanda herhangi bir beklentimiz yok. Sorun burada kendi kendilerine biz yapacağız, edeceğiz diyip sonra biz yaptığımızda aaa biz yapacaktık diye kızıyorlar başkalarının içinde. Mesela ben hastayım diye yemek beklemedim ondan o ben göndereceğim dedi akşama yok yemek yapmadım dedi. Tabi ki yapmak zorunda değil. Benim ailemin yanında falan sürekli biz şu kadar para vereceğiz, biz oda takımını alacağız diyorlar. İlk hamile olduğumu öğrendiğimde babanlara gidelim de paylaşalım dede olarak ne alacaklarmış falan dedi kayınpederim mesela. Biz o gün eşimle konuştuk olmaz öyle şey diye, AYIP geliyor bana. Yanlarında pasta üflediğim halde kayınpederim fotoğraf çekilirken arkasını döndü oturdu. Kayınvalidem bakmıyordu bile. Ben onlara bir şey yapmadım. Bir şey de beklemiyorum, bekleyecek olsam herkesin tek tek keyfini bekler alışverişi öyle yapardım ama KENDİ MAAŞIMLA oğlumun tüm eksikliklerini tamamladım. Bozulduğum şey şizofren muamelesi yapmaları, başkalarının yanında biz onu alacaktık aldırmadılar bunu yapacaktık yaptırmadılar demeleri. Acile gittiğim günün ertesinde sen yorulma ben gönderirim yemek dedikten sonra akşamına yaa yemek yapmadık biz dediğinde ne dememi bekliyorsunuz, eşimde annem yapacak diye yapmadı bir şeyler mesela çünkü annesinin sözüne güveniyor, ben de güveniyordum. Ben arayıp da bana yemek yapın dememişim, bana şunu alın bunu alın dememişim beklentiye giren nasıl ben oluyorum.
Hayır benim için yaptıkları da umrumda değil ama başkalarının yanında da sürekli onlar yapmak istiyor her işimi görmek istiyorlar da sanki ben istemiyormuşum gibi aaa biz hep dedik onlar kendileri yaptı diyorlar.
Bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alın inşaallah.Arada eşimin hatrı olduğu için diyemiyorum yoksa çok dilime geliyor şu sıralar. Ya bi de benim kendi maaşımla aldıklarıma bile laf ediyor. Göğüs pompasına gerek mi vardı, emzirme yastığı da gereksiz şimdiki anneler kucaklarında taşımaya üşeniyorlar falan diyor. Annem dedi o zaman bizim zamanımızla farklı, şimdi herşeyin ne güzel kolayı var falan dedi.
Asıl uzaklaşmama sebep olan olaylardan biri de bana suyun gelirse, bebek susuz kalırsa benim şuyumun başına geldi çok korktuk bebek mosmor olmuş, suni sancı verirlerse dayanamazsın çok kötü, bebeğin kilolu olması da çok iyi değil ilerde hep sıkıntı yaşar, gece uykularıma giriyor bebeğe bir şey olacak diye uykum kaçtı. Gelip bana bunları söylüyor.
Evet sanırım öyle yapacağım canım ya valla bıktım hele buradakilere laf anlatmak daha da saçma o yüzden nisan anneleri postundan çıkmamaya karar verdim mutluyuz ordaCanım hani kayınvaliden başkalarının yanında biz alacaktık diye kızıyormuş ya işte o başkalarının içinde sakin bir şekilde alsaydın o zaman deyip onu bi mahcup et bakalım.Ya da yeri geldiğinde konuş bak hep aynı şeyi yapıyorsun yapma de.çünkü sen hep ince ve anlayışlı bir şekilde davrandıkça bir süre sonra bunların senin görevin olduğunu düşünürler.En güzeli iletişim kurup mesafeli olmak
Gerçekten anlamamakta ısrar ediyorlar, zaten sormadan etmeden gidip almışım mesela gelmiş diyor ki gidin alın o zaman. Zaten almışım ve sonrasında laf edilmiş bu da sinirimi bozmuş ya da ne yapayım söyle demiş farketmez siz ne yapıyorsanız demiştim mesela sen yok demişsin diyorlar. Yarın bir gün hem en ufak bir katkıları olmamış olacak hem de karışma hakkını kendilerinde bulacaklar, bir şey desen biz alacaktık diyecekler. Düğün zamanı da benzer bi durum oldu, biz eşimle gittik kendimiz aldık mesela hala derler şunu almadınız biz bunu demiştik falan diye. Biri demiş şehzade doğuracak falan diye tövbe tövbe ya doğru düzgün aşermişliğim bile yok, bırakın evimin işini başkasına yaptırmayı. Annemler bir kere geldiler kendileri yaptılar ve yoruldular sonra annemin hizmet etmesine bozuldum çünkü yabancı yer değil sonuçta onunda oğlunun evi çok yoruldunuz diyip çayını kendi koyabilmeli diye düşünüyorum. Sonra da ay tüh yemeği biz yapsaydık falan demesine sinirleniyorum doğal olarak. Gerçekten cevap vermemeye karar verdim çünkü enerji emiyorlar.buradaki çoğu kadın ezberden cevap yazıyor gibi. sanki konunuzu okumamışlar, hemen başlıyorlar yok işte yapmak zorunda mı beklentiye girme falan filan. afedersiniz salak diycem böyle okuduğunu hiç anlamadan hemen laf yetiştirenlere. siz de aldırmayın bu cevaplara.
kayınvalideniz biraz cevap istiyor, yapsaydın o zaman, alsaydın o zaman gibi. bir daha yemek yapıcam dediğinde bu yaptığını hatırlatın mesela. belki yüz göz olmak istemiyorsunuz, belki sinirlenirsiniz söylerken ama sinirlenmeyin. kadın troll ya. onu ve söylediklerini ciddiye almayın bence. boş boş konusup duran birisi belli.
Teşekkür ederim ben de öyle yapmayı düşünüyorum artık bir daha olursa en son bebeğin banyo malzemelerini sordu ne alacaksınız diye ama onun öncesinde bebek losyonuna, yağına gerek yok badem yağı, zeytinyağı falan var dedi. Bunun üstüne ben ona şu marka almayı düşünüyoruz diyemem, demedim. Sağolun teşekkürler, biz hallederiz dedim.Bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alın inşaallah.
Eşinizin hatırını düşünüyorsunuz ama incindiğiniz sözler ve davranışlarda direkt konuşun, illa kavga edin, sinirlenin demiyorum, ki böyle de yapılmamalı zaten, ortada çok büyük sorunlar, size iftira vb olmadıkça yüzyüze bakacaksınız sonuçta.
Mesela başkalarının yanında onlar yapmak istiyor da siz engel oluyormuşsunuz gibi mi konuşuyorlar, aaaa anne siz ne zaman yapmak istediniz de ben hayır dedim, benim söylememe gerek var mı aksine yardıma çok ihtiyacım var anne, ay valla kırıldım deyin.
Maaşınızla alınanlara mı laf söylüyor kafanıza takmayın, bebeğimin canı sağ olsun her şey feda olsun deyin geçin.
Başkalarının yaşadığı kötü tecrübeleri aktardığında anne torunun için güzel dualar etmelisin, olumsuz şeyleri aklına getirip beni de üzmemelisin deyin, eş hatırı tamam ama kırıldığınız ya da sizi üzen, olumsuz etkileyen konularda açıkça konuşmazsanız bu böyle devam eder.
Duygularınızı açıkça dile getirmekten çekinmeyin, ben de kimseye şunu alın bunu alın demem, beklentiye de girmem, her şeyi kendimiz alıyoruz, ki siz de alıyorsunuz ama çevreye ben yaptım veya yapacaktım ama gelin hanım engelledi, istemedi imajı çizen insanlara anında cevap vermek gerekiyor, bu kırmak vs değildir anında durum tespiti yapıp doğrusunu dile getirmektir, siz güzelce söylersiniz de alınırsa kendi bilir, ufak gibi görünen şeyler zamanında karşılık bulmaz da birikirse daha büyük bir sorun haline dönüşüyor ve artık hiç tahammülünüz kalmıyor, tahammülsüzlükler beden diline sözlere yansıyınca da haklıyken bile haksız duruma düşüyorsunuz.Teşekkür ederim ben de öyle yapmayı düşünüyorum artık bir daha olursa en son bebeğin banyo malzemelerini sordu ne alacaksınız diye ama onun öncesinde bebek losyonuna, yağına gerek yok badem yağı, zeytinyağı falan var dedi. Bunun üstüne ben ona şu marka almayı düşünüyoruz diyemem, demedim. Sağolun teşekkürler, biz hallederiz dedim.
Fazla değer başı yere eğer. Bence mesafe koy. Fazlasıyla haketmiş. Yapmak zorunda değil bazı şeyleri ama yapcam deyip insanları salak yerine koyması hoş olmamış. Ben olsam kılımı bile kıpırdatmam. Alıştırmamak lazım. Bundan sonra yapmayın eliniz boş gidin mesela sizden kötüsü olmaz.Kızlar Merhaba, bu zamana kadar ne kayınvalideme ne de kayınpederime hiç bir saygısızlığım olmadı. Hatta eşimden daha çok düşünürüm bazen onları. Özel günlerini unutmam, evde yaptığım tatlılar olursa seviyorlar diye gönderirim, şu an hamileyim mesela ultrason görüntülerini hem anneme hem kayınvalideme aynı anda atarım. Kayınvalidem anlamaz teknolojiden gönderdiğimde açıp baksın diye özellikle ararım. Bunları yazıyorum çünkü kırılmamın sebebi daha iyi anlaşılır diye. Annemlere derler hep çok içten bize karşı gelin gibi değil diye bu arada yakın da oturuyoruz. Neyse hamileliğimin başından beri biz şunu alalım, biz bunu alalım dediler ve hiçbişey almadılar, dolap alacağımızı biliyorlardı, dolap aldık geldik biz alacaktık niye aldınız dediler ki gittiğimizi gördüklerinde hiçbişey dememişlerdi. Tabi ki almak zorunda değiller ama çok fazla şey için bunu biz alacağız diyip hep aynısını yaptılar. Annemlerde kızdılar ki onları ne almaya gitsek haberi olmuyordu gerçekten uzak oldukları için ama gidip bütün dolabını, ihtiyaçlarını aldılar. Hastane çıkışları, battaniyeler, nevresimler, düşünün depend’e kadar aldılar. Tırnak makası için bile kayınvalidem akşam beni aradı gündüz tırnak makası gördüm eğer almadıysanız yarın yürüyerek gidip alayım dedi, eşime de söyledim ben buna bozuldum dedim. Almamış olsak bile ben ona bir tırnak makası için yürü oraya kadar al demem. Cumartesi günü hastalandım, pazar günü aradı işte sen canın ne isterse söyle akşam yemek yapma ben yaparım dedi hoşuma gitti ben yok farketmez dedim, akşam eşim aradı hazırsa yemek gelip alayım diye yemek yapmadım dedi. Dışarıdan söyledik biz de. Başka bir gün Annemler bana geldiler her işimi yaptılar akşama kayınvalidemlere de dedim hem bebeğin eşyalarını görürler onlarda ayıp olmasın diye yemeğe geldiler ve annem bana asla iş yaptırmadı bugün çok yoruldun diye kayınvalidem bi tabağı makineye dahi koymadı, çayını bile annem tazeledi götürdü, içeri gidip almadı. Sonra dedi ki tüh keşke yemeği de ben yapsaydım. Ama iş işten geçmiş, olan olmuş bitmiş. Annemler doğumgünümde kutlayamazlar diye öncesinde pasta da alıp gelmişler, üfledim falan iki kelime güzel sözü zar zor söylediler. Gerçekten doğumgünümün olduğu gün arayıp da bi kutlamadılar, akşam aaa doğumgününmüş annen paylaşmış diyip aradı kayınvalidem. Yani böyle böyle o kadar çok şey birikti ki düşününce daha önce de varmış ama ben hiç kötüye yormamıştım. Normalde haftada bir giderdim mesela arardım da içimden gelmiyor artık. Kusura bakmayın uzun oldu ama birilerine anlatmam lazımdı.
Sanırım bir siz anladınız. :) yani ailesine karşı düşünceli olduğumu da şundan dolayı anlattım, ben onlar bana yapsın, prenses gibi el üstünde tutsunlar demiyorum ki benim bu zamana kadar onlara en ufak bir kötülüğüm olmadı. Hareketlerini de ona buna yormadım. Hamilelikte hem hassasım hem de gerçekten insana sürekli bu şekilde davranılması bi süre sonra sorunu kendisinde aramasına sebep oluyor. Eşimin abisi dedi ki size şu kadar para vereceğim masraflar için meblağ bile belirtti ve vermedi, biz bunu duymasak abisinden bir beklentimiz olmazdı. Hoş yine de beklemedik ki iyi ki beklememişiz vermedi çünkü. Eşim buna göre harcama yapabilirdi, abim düşünmüş bize para verecekmiş vs diyebilirdi.
Yardim etmek zorunda degiller, bosver. Beklentiye gireceksen yardim etme. Annenlere de KVni anlatip gaza getirme. Emin ol herseyi biz dusunuyoruz ayagina sana sormadan herseyi kendileri secebilirlerdi, o daha kotuKızlar Merhaba, bu zamana kadar ne kayınvalideme ne de kayınpederime hiç bir saygısızlığım olmadı. Hatta eşimden daha çok düşünürüm bazen onları. Özel günlerini unutmam, evde yaptığım tatlılar olursa seviyorlar diye gönderirim, şu an hamileyim mesela ultrason görüntülerini hem anneme hem kayınvalideme aynı anda atarım. Kayınvalidem anlamaz teknolojiden gönderdiğimde açıp baksın diye özellikle ararım. Bunları yazıyorum çünkü kırılmamın sebebi daha iyi anlaşılır diye. Annemlere derler hep çok içten bize karşı gelin gibi değil diye bu arada yakın da oturuyoruz. Neyse hamileliğimin başından beri biz şunu alalım, biz bunu alalım dediler ve hiçbişey almadılar, dolap alacağımızı biliyorlardı, dolap aldık geldik biz alacaktık niye aldınız dediler ki gittiğimizi gördüklerinde hiçbişey dememişlerdi. Tabi ki almak zorunda değiller ama çok fazla şey için bunu biz alacağız diyip hep aynısını yaptılar. Annemlerde kızdılar ki onları ne almaya gitsek haberi olmuyordu gerçekten uzak oldukları için ama gidip bütün dolabını, ihtiyaçlarını aldılar. Hastane çıkışları, battaniyeler, nevresimler, düşünün depend’e kadar aldılar. Tırnak makası için bile kayınvalidem akşam beni aradı gündüz tırnak makası gördüm eğer almadıysanız yarın yürüyerek gidip alayım dedi, eşime de söyledim ben buna bozuldum dedim. Almamış olsak bile ben ona bir tırnak makası için yürü oraya kadar al demem. Cumartesi günü hastalandım, pazar günü aradı işte sen canın ne isterse söyle akşam yemek yapma ben yaparım dedi hoşuma gitti ben yok farketmez dedim, akşam eşim aradı hazırsa yemek gelip alayım diye yemek yapmadım dedi. Dışarıdan söyledik biz de. Başka bir gün Annemler bana geldiler her işimi yaptılar akşama kayınvalidemlere de dedim hem bebeğin eşyalarını görürler onlarda ayıp olmasın diye yemeğe geldiler ve annem bana asla iş yaptırmadı bugün çok yoruldun diye kayınvalidem bi tabağı makineye dahi koymadı, çayını bile annem tazeledi götürdü, içeri gidip almadı. Sonra dedi ki tüh keşke yemeği de ben yapsaydım. Ama iş işten geçmiş, olan olmuş bitmiş. Annemler doğumgünümde kutlayamazlar diye öncesinde pasta da alıp gelmişler, üfledim falan iki kelime güzel sözü zar zor söylediler. Gerçekten doğumgünümün olduğu gün arayıp da bi kutlamadılar, akşam aaa doğumgününmüş annen paylaşmış diyip aradı kayınvalidem. Yani böyle böyle o kadar çok şey birikti ki düşününce daha önce de varmış ama ben hiç kötüye yormamıştım. Normalde haftada bir giderdim mesela arardım da içimden gelmiyor artık. Kusura bakmayın uzun oldu ama birilerine anlatmam lazımdı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?