- 1 Nisan 2015
- 106
- 52
- 39
-
- Konu Sahibi handegoreli
- #1
Herkese Merhaba, aslında burayı hep uzaktan takip ettim, bugün ben de derdimi paylaşmak istedim.. Eşimin ailesinden nefret ediyorum.. Peki bu nefret nasıl büyüdü özetle anlatayım. Eşim 4ü kız 5 kardeşler, ailesi çocuklarının ne eğitimi ne de geleceği için hiç bir şey yapmamışlar.. Eşimin babası iyi bir yerden emekli ve iyi bir emekli maaşı var..Eşim liseyi bitirir bitirmez çalışmaya başlamış ve ailesine bakmış ve bu nedenden üniversiteye gidememiş.. Eşimin ailesi hiç bir zaman para tutamamış, her zaman lüks harcamaları olan, tutum nedir bilmeyen, görümcelerim bir işte en fazla 6 ay duran, çoğu zaman yazın tatile gitmek için işten ayrılan, savurgan bir aile, bu nedenden eşimin yıllardır kazandığı paraları hep tüketmişler.. Eşimle evlenmeden önce eşim bir nişanlılık dönemi geçirmiş..Bu hazırlıkların tüm masrafları eşimin babası tarafından çekilen bir kredi ile karşılanmış, tabii kredinin ödemeleri eşim tarafından yapılmış. Benim ailem ise varını yoğunu bana ve kardeşlerime adamış, bizi üniversite okutmuş, mesleğimizi elimize vermiş fedakar bir aile..En üzüldüğüm konu da çalışmaya başladıktan kısa bir süre sonrasında evlenmeye karar verdim ve aileme hiçbir faydam olmadı.. Eşimle severek evlenmeye karar verdik, ailesiyle tanıştıktan sonra ilkbaşlarda herşey normadi, sonraları sacmalıklar başladı..Nişanda bohça bizim adetlerimizde yok diye yapmadılar (bana da çok gerekli gelmediği için çok üstelemedim, ama evlendikten sonra eşimin önceki nişanından kalma bohçasındaki eşyalardan kullanın diye gönderdiler, sanki ben anlamadım..) Benim ailem hiç bir zaman şu kadar altın takılacak diye konuşmadı.. Ama nereden bilebilirdim ki, eşimin önceki nişanlısına takmak üzere alınmış (tamamı eşimin parasıyla) ve nişan bozulunca kayınvalidemin koluna taktığı ve anca bizim düğünümüzden 1 hafta önce çıkardığı bileziklerin bana takılacağını.. Bu dönemde daha da gerilmemek adına kendi ailemle hiçbişey paylaşmadım.. Ailem onların davranışlarında problemler olduğunu düşünse de benim mutluluğum için seslerini çıkarmadılar.. Düğünde takılan paralarla salonun ücretini ödedik, üzerine de borçlandık, üstelik hiçbir zaman hayalimde olmayan bir düğün için.. Eşyalarımızın hepsini kendimiz aldık, kiramızı kendimiz tuttuk, görümcelerim sağolsunlar şu eşyanızı da biz alalım demediler, eşyalarımızı aldığımız yerde hediye olarak verdikleri bibloları kayınvalidem bunları size ev hediyesi aldım dedi.. Yani ben hem kendi çeyizimi yaptım hem de eşimin alması gereken eşyaların ödemesine yardım ettim.. Düğün sonrası gelen kredi kartı ektrelerinden kayınvalidem ve görümcelerimin düğünde giyecek kıyafetlerini eşimin kartı ile aldıklarını ve 10 taksite böldüklerini gördüm, taksitleri tabiki de eşimle ben ödedim.. Eşime zarf içinde gelen paraların da hepsini yediler.. Evlendiğimizden beri eşimi çok sevdiğim için ailesinin tüm deli davranışlarına katlandım, kendilerine çok nazar değdiğini düşünürler (aslında etrafındaki insanları hatta akrabalarını bile delicesine kıskanırlar, hatta bi kere kayınvalideme ... görümcem nasıl, iyi mi bayadır görüşemedik diye sorduğumda, niye soruyosun ki?? ay herkes soruyor diye cevap vermişti, sonradan anladım ki kızına nazar değdirceğimi düşünüyormuş), evlerinde saatlerce tvdeki saçma sapan töre, cinayet dizileri izlenir, bir hoş sohbetleri yoktur, kendileri konuşur, kendileri dinler.. sürekli birbirleri ile kavga halinde bağırarak konuşurlar, sürekli insanların dedikodularını yaparlar, kayınvalidemin o kadar dengesiz ve cahil konuşmaları vardır ki çıldırırsınız (bi tane torunları var ve bizim doğacak çocugumuz için kesinlikle onun gibi olamaz, kimse onun gibi olamaz demişti), kayınpederimin konuşmaları da aynı (eşim bir keresinde ameliyat olacakken ameliyat parasına karışarak--sanki kendisi veriyormuş gibi-- daha ucuz yerde ameliyat olması için baskı yapmıştı, sonradan da oğlumun parası benim param demişti).. Görümcelerim de sürekli kendilerini kıskandığımı düşünürler aslında tam tersi onlar benim işimi, mesleğimi, onların maaşını 3e katlayan maaşımıı, gezdiğim yerleri, güzelliğimi, huyumu bile kıskanırlar.. Biz ne zaman onlara gitsek kayınvalidem ne yersin diye eşime sorar, bana sormaz hamile olmama rağmen..Bir de bunların üzerine eşimin bekarken satın aldığı evin kirasını evlendiğimizden beri alırlar (ve biz de şu anda kiradayız) Bunun ilk başta sebebi kayınpederimin eşimin önceki nişanı için çektiği krediden dolayı kesilen maaşıydı.. bu kredi bitti ardından tekrar kredi çekip evlerini yeni gelin evi gibi yaptırdılar.. Ve tüm bunların üzerine hiç bir zaman beni kızları yerine koymamışlar, benim onlara karşı hoşgörülü davranışlarımı hep saflık olarak algılamışlardır. Onlarla yüz göz olmamak için söylediklerini anlamazdan yaptıklarını görmezden geldim.. Şimdi size soruyorum, bu lanet aileye karşı nasıl davranmalıyım?