Hayır ben sizi anlıyorum aslında, 18 aydır tek başıma ikizlerime bakıyorum, 18 ay boyunca bir kere kuaföre gidebildim, duşa geceden geceye zar zor giriyorum ama hayat böyle.
Mesela yeğenim olsa çok severim ama bakmam. Kendi annem mesela yakın olsak bakmak istemez, sıkılır. Herkes “torunum olsun bakayım, gelinim olsun yardım edeyim” diye gezmiyor, çok az öylelerinin sayısı. Hiç kimseye destek olmuyor diye kızamayız, üzülmek ayrı onu sabaha kadar konuşsak boş.
Tam olarak ne duymak istiyorsunuz bilmiyorum ama lohusalıktan duyduklarınızı süzgeçten geçirmek konusunda zorlanabilirsiniz. Seneye bu konunuzu okuyun, bakın görün ne kadar farklı düşünüyor olacaksınız
En azından kibar üslubunuz için teşekkür ederim.