Eşimin ailesi ile kültür çatışması...

Bir kere eşinizin ikinci kişiliği sizin yanınızda ki hali bunu kabul edin.

İkinci olarakta nasıl bu kadar mükemmel olup eş olarak bu adamı seçtiniz, uykulu muydunuz çok kitap okumaktan?

Cahil olmak bazen eğitim seviyesi yüksek olanlar da da vuku bulan bir hadisedir.
Keza biz öylelerine okumuş cahil deriz.
 
Boşanıp aşırı medeni ailenize geri dönün, zaten bulunduğunuz yerde adam mı kalmadı uzak mesafe adamı nerden buldun da evlendin. Bile bile evlenmişsiniz en baştan beri aşağılar düşünceleriniz var zaten haklarında , silah doğrultup evlendirttiler sizi sanırım.

Başka ülke sevdasına evlendiğine eminim
 
Duş meselesinden bağımsız olarak;

Adamın ailesinin nasıl bir aile olduğunu evlenmeden önce görmüşsünüz. Bile isteye olur demişsiniz. Bu saatten sonra bir şey yapamazsınız. Evde huzursuzluk olmayacaksa siz mesafe koyun, sık sık gidip gelmeyin. Eşiniz gidip görsün ailesini. Siz de ayda bir gidip 2 saat tahammül edin. Ama yarın öbür gün bebek düşünüyorsanız bu mesafe tamamen yalan olacak. Bunu da göze alın.
 
Canım kovayla yıkanıyorsan beni alıntılama lütfen ben fışkiyeli başlıkla yıkanan bir bayanım…
Varoşluğum yüzüme vuruldu :KK43:

Fışkiye başlıkla sadece kendini yıkıyorsundur umarım. Başka amaç için kullanmıyorsundur dimi :KK43:
 
Afedersiniz, ne bekliyordunuz? Hem internetten tanışıyorsunuz adamı tanımıyorsunuz hem de başka ülkedesiniz adamın ne sosyal ortamını, ne konuşmasını, ne de aile ortamını görme şansınız olmuş. Eşiniz kaba saba köylü de siz çok mu akıllısınız şu tabloda? Siz bu ailleyi ilk düğünde mu gördunuz, hiç mii bir bakayım nasıl insanlar demediniz?

Madem şahane, elit Avrupalısınız nedne internette gezip koca aradınız sizin ülkede erkek yok muydu??

İyice tanıyıp bakacaktınız bu noktadan sonra ya kabullenirsiniz ya da boşanırsınız.
 
Merhabalar.

Sanırım derdimi en iyi burada anlatabilirim ve bana akıl verirsiniz ne yapacağım ile ilgili. Uzun olursa nolur kusuruma bakmayın, okuyarak beni anlamanız benim için çok önemli :KK43:

Ben 5-6 aydır evliyim, başka ülke vatandaşıyım. Eşimle sanal olarak tanıştık, kendisi çok medeni, aydın birisi gibi gözüküyordu (öyledir de aslında) ve kendisine aşık olarak evlendim. O da bir kaç yıldır ailesinden ayrı yaşamak için başka ilçeye taşınmış. Ailesi ile ilk olarak sanal tanıştırdı, normal sıcakkanlı ve "köylü" tarzları vardı, sevdim aslında, iyiydiler. Sonra bizim ülkeye geldiler isteme, düğün ves. için. İlk olarak, annesi tarafından şoku orada yaşadım. Zaten genel olarak ailesi çok varoş, medeniyetsiz, nerede nasıl konuşacağını bilmeyen, düşük seviyeli insanlar. Annesi ise aşırı derecede tahammül sınırlarını zorlayacak şekilde görgüsüz ve düşüncesiz birisi. Cahilin cahili ve sanki 3 yaşındaki çocuk gibi insanı tahammülden çıkaran davranışları var. Üstelik aşırı derecede egoist birisi. Evlatlarını düşünmez, sadece kendini düşünür, sofrada diyelim 5 hurma varsa 5ni de yer (fırsat bu fırsat diyerek) başkalarını hiç düşünmez. Midesine, parasına düşkün, her şeyde çıkar güden... mesela, çocuğuna birşey yapacaksa illa ki karşılığında birşey olursa yapar. Aksi halde yapmaz, kötü-kötü konuşur hatta, "ne yapacağım ya!" gibi. Duş kullanmayı bilmez, ben geldikten sonra benim evimde yeni öğrendi, önceden kovayla banyo yapardı. Yaklaşık 20 yıldır da İstanbul'da yaşıyor kendisi.

Neyse, biz buna tahammül ettik yine de, iyi insandır ves. dedik. Sonra evlendim geldim, başka ülkeye taşındım ve adapte olmaya çalıştım, çalışıyorum. Eşim ailesinin bu varoş halini bildiğinden zaten uzak duruyor, biz de ayrı yaşıyoruz zaten. Ama gelenek görenek ve s. haftada 1 kere veya 2 haftada bir eşimin ailesiyle yüzleşmek durumu oluyor veya birlikte bir şeyler konuşmamız, yapmamız icab ediyor. Burada önemli bir nokta: eşimin ikinci bir kimliğini ailesiyle birlikteyken farkettim ve şokunu yaşadım. O da ailesinin yanında varoş birisine dönüşüyor.

Öncelikle; çok çok küfürlü konuşuyorlar. Ağıza alınmayacak küfürlerle. Mesela sofrada oturmuşuz, konuşuyoruz (bağırmadan da konuşamıyorlar bu arada), birden bire "g**nü eşşek s***in" derler mesela. Normal birşeymiş gibi. Ben 30 yıldır ailemde 1 kere bile küfür duymamış insanım.
Bir-birlerine çıkar güdenlik yapmak bir yana, kötü laflar söylüyorlar, eşim ailesine sürekli kızıyor bağırıyor - o da ona bağırıyor - annesi mesela "o köpeğe muhtaç olmam" diyor, eşim de "inşallah geberirsin de mezarına bile gelmem" gibi laflar söylüyorlar ve s.

Anlattıkça sinirlerim bozuluyor diye uzun uzun anlatmayayın, siz kendiniz anladınız artık...

Eşime sorduğumda neden böyle yapıyorsunuz diye, "biz bu lafları derken aslında gerçek anlamını ifade etmiyoruz, sadece köyde böyle alışmışız, annemler de değişemiyor falan..." yani, kasıtlı niyetli şekilde söylemiyorlarMIŞ.

Buna artı olarak, sevgisizlik görüyorum kendi aralarında. Guya seviyorlarmış da, sadece sevgini gösterme yolları buymuş, konuşma şekilleri buymuş.

Kendimden ve kendi ailemden bahsedeyim. Sevgi dolu ve saygılıyız bir-birimize. Çıkar güdmeden severiz, yardım ederiz. Annem zaten çok fedakar ve sevgi dolu birisi. Ailemin tüm bireyleri öyle. Mümkün olduğu kadar ufkumuzu açmaya, okumaya ve öğrenmeye meyilliyiz. Küfür falan zaten asla dilimize gelmez. Ve ailemiz her zaman en güvenli ve sevgi, huzur dolu bir yer oldu hepimiz için.

ŞİMDİ; ilk zamanlarda ben eşimin ailesini olduğu gibi kabullenmeye çalıştım, onun 2.ci kişiliğini de. Ama sanırım bu huzursuzluk ve öfke içimde biriktiği için, artık çok sinirli ve tahammülsüz birisine dönüşmüş durumdayım. Ve bende eşim gibi küfürlü ve bağırışlarla konuşmaya, kavga etmeye başladım maalesef. Kendimi çok yalnız hissettiğim için hırçınlığım ve küskünlüğüm daha da arttı. Depresyona girdim. Kültür çatışması, aile uyuşmazlığı benim için artık dayanılmaz bir hale geliyor. Kavga etmek istemiyorum, hep diyorum kendini topla, sen böyle birisi değilsin, lütfen daha anlayışlı ol ves. ama bir bakıyorum ki, bağırıyorum. Geçen hatta kavga esnasında sandalyeyi yere nasıl çırptıysam sandalye kırıldı arkadaşlar.... :KK43: Hevessizim, mutsuzum, umutsuzum... Eşime sevgimin bazen kaybolduğunu bile hissediyorum ara-sıra. Acaba bu evlilikte hata mı yaptım diye düşünmeden edemiyorum.

Şuan kredi borçlarım yüzünden terapiye gidemiyorum maalesef. Ama bir şekilde bu durumu şimdilik çözmem lazım. Lütfen söyleyin arkadaşlar, Türk aileleri hep mi böyle oluyor, normal bir şey mi? Ya da ben nasıl bir bakış açısına sahip olayım? Ne yapayım?
Bu erkeklerde evlenmeden önce çöpsüz üzüm evlenince sülale sahibi maşallah, size tavsiyem ailesinden evinizi, yuvanızı soyutlayın, bir kavga çıkarın bu bahane ile komple görüşmeyin, eşiniz çok isterse kendisi görüşsün ailesi ile, çocuk yoksa uzun süre en az 2 yıl çocuk yapma baktin düzelmiyor boşan, hep derim bu erkekler ailesinin kopyası, evlenirken her zaman aileye bakmak lazım...
 
Bu konuya takıldım.Şimdi o kova olayını ben de sevmem.Ama yazlıkta güneş enerjisi olduğu için uzun süre sıcak suyla duş alamadık.Kaynar su.Kaç yanık tehlikesinden sonra kova olayını keşfettik.Bu beni varoş yapacaksa yapsın.Yanmaktan iyidir.
Konu sahibi zaten evlenmeden farkındaymışsınız.Bile bile de evlenmişsiniz.Benim anlamadığım siz niye küfüre,hakarete başlayıp bozdunuz kendinizi.Kendinize nasıl yakıştırıyorsunuz böyle konuşmayı?Kötü söz sahibine aittir.Boşarsınız biter.Armut genelde dibine düşer.
Kova ile yikanilinca su tasarrufu yapıldığını düşünüyorum bende son zamanlarda. Çocuklar duşun altında yikanamadigi için kova ile yikiyordum bende kovaya döneceğim. Bu kısım varoslukla ilgili değil bence de.
 
Bencede siz boşanın ve ingiliz kraliyet hanedanınıza geri dönün çünkü bu insanlar kesinlikle sizin ve ailenizin ayarında değiller.

Madem bu kadar detaycı bir insansınız neden evlenmeden önce iyice ailesini araştırmadınız? Ben sabancıların bile 4 / 4 lük olduğuna inanmıyorum. Bazı aileler ( küfür ve argo dışında ) kendi geleneklerini alışkanlıklarını bırakmak istemezler. Ama bu yüzden aşağılamak da ne bileyim...

Bende duşla yıkanırım ama keşke imkanım olsa da kovada şöyle sıcacık suyla bol köpükle yıkanabilsem. Varoşluksa evet varoşum ✋✋
 
Son düzenleme:
Göçmen değilim. Sadece türk dilini iyi biliyorum. Yakın komşu ülkedenim.
Bulgaristanli veya Gürcistanlisiniz sanırım.

Sizin evinize geldiklerinde de farklı davranışları varmış o zaman neden düşüneyim demediniz. Madem bu şekilde sıkıntı var çocuk yapmayın , o zaman tümden gözünüzde büyüyecek bunlar. Sizin yerinizde olsam ya boşanır ya da eşimin ailesiyle görüşmeyi daha da minimuma indirirdim. Birde şu var ne olursa olsun insanlar ailelerinden çok fazla şey alırlar. Yani ailesiyle böyleydi ama eşim farklı gibi bir durum yok
 
X