- 22 Ocak 2015
- 13
- 6
-
- Konu Sahibi Melek1234567
- #1
benzer sorunlardan bende muzdaribim.kv hep şeker gibi insanı oynayıp duruyor.senin eşin sana inanıyormuş benimkini inandıramıyorum da .annem öyle şey söylemez öyle şey yapmaz çok iyi kadındır sorun sendedir mutlaka deyip duruyor.daha hastanede başlamıştı emen çocuğa bunun sütü yok git mama getir demeye.aklınca çocuk emmeyip mama yerse ona veririm kendisi bakar sandı.sonra ikinci bebeğim doğunca ısrarla sende bir tane daha var bunu bana ver ben götüreyim diye baskı yaptı.sanki çocuk elbise bir tane daha alınca ikincisi verilebiliyor gibi.baktı istediği gibi olmuyor bana düşman kesildi.burnumdan getirdi hayatı en son bütün ipler koptu küsüs.seni iyi anlıyorum.kv den oldukça sinsi bir kadın.kötü olursan ol çocuğunu senden koparmalarına sana yabancı etmelerine izin verme.Beni esime sikayet edip aramizi bozmalarindan korkuyorum. cünkü hep masumlari oynuyorlar. neymis efendim aile baglarini ben bozuyormusum, ayak uydurmuyormusum. aile kavramini bilmiyormusum. nankörmüsüm vs....
benzer sorunlardan bende muzdaribim.kv hep şeker gibi insanı oynayıp duruyor.senin eşin sana inanıyormuş benimkini inandıramıyorum da .annem öyle şey söylemez öyle şey yapmaz çok iyi kadındır sorun sendedir mutlaka deyip duruyor.daha hastanede başlamıştı emen çocuğa bunun sütü yok git mama getir demeye.aklınca çocuk emmeyip mama yerse ona veririm kendisi bakar sandı.sonra ikinci bebeğim doğunca ısrarla sende bir tane daha var bunu bana ver ben götüreyim diye baskı yaptı.sanki çocuk elbise bir tane daha alınca ikincisi verilebiliyor gibi.baktı istediği gibi olmuyor bana düşman kesildi.burnumdan getirdi hayatı en son bütün ipler koptu küsüs.seni iyi anlıyorum.kv den oldukça sinsi bir kadın.kötü olursan ol çocuğunu senden koparmalarına sana yabancı etmelerine izin verme.
Arkadaslar artik ne yapacagimi sasirdigim bir konuyu paylasmak istiyorum. Artik psikolojim bozulmaya basladi ve hayattan zevk alamaz oldum. Ben 4 yillik evliyim ve kayinvalidemlerle altli üstlü oturuyoruz. Oglum var 10 aylik. Esimin ailesi oglumu kendi evlatlari gibi seviyorlar. Kayinvalidem oglumu sevdigim an suratini asiyor. 1 haftalikti oglum; emzirdikten sonra kucagimdan aliyorlardi. tekrar agladiginda emzirmek istiyordum, ki bunu yapmam gerekiyordu sütümün cogalmasi icin, lakin duymamazliktan geliyorlardi oglumu vermiyorlardi- yada biz sakinlestiririz onun karni ac degil diyorlardi. sütüm hic cogalmadi zaten hem bu yüzden hem üzüntüden. onlara indigimde oglumu aninda kucagimdan aliyorlar ve iyi niyetli bir müdahelede dahi bulunsam(mesela- ogluma tatli seyler vermeyelim dedigimde), beni bozuyorlar surat asiyorlar. kayinvalidem ogluma "annesinin yavrusu, oglum gel anneye" diye hitap ediyordu, artik patladim. öyle deme seni babaannesi olarak bildin dedim. gitti esime sikayet etti, ne varmis ki bunda falan demis. tartistik bana diyorki sen evladimi benden ayirmaya calisiyorsun. bahsettigi kisi evladi degil torunundan bahsediyor. artik kafayi yemek üzereyim. zaten evledigimizden beri devamli emri vaki yapiyorlar hergün asagi cagiriyorlar, gitmeyince surat asiyorlar. ne söylesemnasil konussamdevamli beni takipte, konusma tarzima karisiyor, devamli beni süzüyor. hatami ariyor ve ogluna sikayet ediyor. esim arada kaliyor. kocasinida parmagina dolamis zaten. devamli iyilik melegi görünümünde beni cildirtiyor. icli disli olmak istiyor ama bende evimde yemegimi yapayim normal insanlar gibi yasayayim istiyorum. bu yüzden gayet mesafeliyim. gidip gelmeyeyim demiyorum zaten gemen hemene hergün görüsüyoruz ama saatlerce görüsmek istemiyorum. zaten sohbet muhabbet yok. yaptigi sirf oglumu alip diger odada oynamak. oglumun sagliksal bir sorunundan dolayi dikkat etmemiz gereken seyler vardi, onlari bile dikkate almiyordu. esim konustugunda "tamam oglum dikkat ederim" diyordu ama o yokken yine tersini yapiyordu, ogluma cocuk arabasi aldim diye küstü. neymis efendim onunda hevesi varmis o almak istemismis. artik tartismaya basladik yüzgöz olunca böyle oluyor.bana sen hep surat asiyorsun bizim huzurumuzu bozdun dedi. esim gitti konustu ben tartismanizi istemiyorum dedi. tamam oglum demis. onun yaninda dünya iyisi, o yokken sirf oglumla ilgileniyor benimle dogru dürüst konusmuyor bile. ve evde oldugum hergün kayinpederim arayip cocugu asagi getir sevecem diyor. ben ne yapacagim? ayri eve tasinmamiz imkansiz, esim ikinci cocugu istiyor ve cok kafam karisik:-(
benzer sorunlardan bende muzdaribim.kv hep şeker gibi insanı oynayıp duruyor.senin eşin sana inanıyormuş benimkini inandıramıyorum da .annem öyle şey söylemez öyle şey yapmaz çok iyi kadındır sorun sendedir mutlaka deyip duruyor.daha hastanede başlamıştı emen çocuğa bunun sütü yok git mama getir demeye.aklınca çocuk emmeyip mama yerse ona veririm kendisi bakar sandı.sonra ikinci bebeğim doğunca ısrarla sende bir tane daha var bunu bana ver ben götüreyim diye baskı yaptı.sanki çocuk elbise bir tane daha alınca ikincisi verilebiliyor gibi.baktı istediği gibi olmuyor bana düşman kesildi.burnumdan getirdi hayatı en son bütün ipler koptu küsüs.seni iyi anlıyorum.kv den oldukça sinsi bir kadın.kötü olursan ol çocuğunu senden koparmalarına sana yabancı etmelerine izin verme.
Bu şartlar altında sakın ama sakın ikinci çocuğu yapma ...Arkadaslar artik ne yapacagimi sasirdigim bir konuyu paylasmak istiyorum. Artik psikolojim bozulmaya basladi ve hayattan zevk alamaz oldum. Ben 4 yillik evliyim ve kayinvalidemlerle altli üstlü oturuyoruz. Oglum var 10 aylik. Esimin ailesi oglumu kendi evlatlari gibi seviyorlar. Kayinvalidem oglumu sevdigim an suratini asiyor. 1 haftalikti oglum; emzirdikten sonra kucagimdan aliyorlardi. tekrar agladiginda emzirmek istiyordum, ki bunu yapmam gerekiyordu sütümün cogalmasi icin, lakin duymamazliktan geliyorlardi oglumu vermiyorlardi- yada biz sakinlestiririz onun karni ac degil diyorlardi. sütüm hic cogalmadi zaten hem bu yüzden hem üzüntüden. onlara indigimde oglumu aninda kucagimdan aliyorlar ve iyi niyetli bir müdahelede dahi bulunsam(mesela- ogluma tatli seyler vermeyelim dedigimde), beni bozuyorlar surat asiyorlar. kayinvalidem ogluma "annesinin yavrusu, oglum gel anneye" diye hitap ediyordu, artik patladim. öyle deme seni babaannesi olarak bildin dedim. gitti esime sikayet etti, ne varmis ki bunda falan demis. tartistik bana diyorki sen evladimi benden ayirmaya calisiyorsun. bahsettigi kisi evladi degil torunundan bahsediyor. artik kafayi yemek üzereyim. zaten evledigimizden beri devamli emri vaki yapiyorlar hergün asagi cagiriyorlar, gitmeyince surat asiyorlar. ne söylesemnasil konussamdevamli beni takipte, konusma tarzima karisiyor, devamli beni süzüyor. hatami ariyor ve ogluna sikayet ediyor. esim arada kaliyor. kocasinida parmagina dolamis zaten. devamli iyilik melegi görünümünde beni cildirtiyor. icli disli olmak istiyor ama bende evimde yemegimi yapayim normal insanlar gibi yasayayim istiyorum. bu yüzden gayet mesafeliyim. gidip gelmeyeyim demiyorum zaten gemen hemene hergün görüsüyoruz ama saatlerce görüsmek istemiyorum. zaten sohbet muhabbet yok. yaptigi sirf oglumu alip diger odada oynamak. oglumun sagliksal bir sorunundan dolayi dikkat etmemiz gereken seyler vardi, onlari bile dikkate almiyordu. esim konustugunda "tamam oglum dikkat ederim" diyordu ama o yokken yine tersini yapiyordu, ogluma cocuk arabasi aldim diye küstü. neymis efendim onunda hevesi varmis o almak istemismis. artik tartismaya basladik yüzgöz olunca böyle oluyor.bana sen hep surat asiyorsun bizim huzurumuzu bozdun dedi. esim gitti konustu ben tartismanizi istemiyorum dedi. tamam oglum demis. onun yaninda dünya iyisi, o yokken sirf oglumla ilgileniyor benimle dogru dürüst konusmuyor bile. ve evde oldugum hergün kayinpederim arayip cocugu asagi getir sevecem diyor. ben ne yapacagim? ayri eve tasinmamiz imkansiz, esim ikinci cocugu istiyor ve cok kafam karisik:-(