Esimin ailesi bebegimi asiri seviyor

kayinvalidenin torununa gel anneye demesine sasirdim.

kayinvalide sizi kiskaniyor bu aşikar. her kv genelde gelinini kiskanir bu cok sasilacak bisey degil.

lakin torununa anne dedirtiyorsa burda ciddi bi problem var demek.. bende kv de ruhsal sorun var.

bunu esinisle sakince konusmayi denediniz mi suclayici olmadan?

annenin ogluma gel anneye diye cagirmasi sence normalmidir. aglayan cocugumu emzirmek istedigimde bana vermemeleri normal midir... oglumu benden alıp goturup baska odada oynatmasi normalmidir gibisine.

Bir psikolog/psikiyart gibi yaptığınız yorumlara katılmıyorum. Torununa anne dedirtmek (tabi torunun bebek olduğuna dikkat çekelim) psikolojik bir vaka değildir.
Konu sahibinin kayınvalidesinin yaptıklarının daha fazlasını bana öz be öz annem yaptı. Torun çok daha tatlıdır büyükler için. Ben çocuğumu alıp eve dönerken arkamızdan lafları sıralardı. Sanırdınız ki düşmanıyım onun. Sütüme bahane bulur, anneliğime bahane bulur vs. vs. Kıskançlıktan gözü dönerdi. Tabi buna babamda eklenince o koalisyonun karşısında durmak zordu benim için. Kaldı ki ücretsiz iznimi bile yarıda kestirdi ve "zaten sütün bi halta yaramıyo, sen git işe başla ne duruyorsun boş boş buralarda" demişti.
Tabi konu anne olunca her şeyini sineye çekmiştim. Kayınvalide bunların %1 ini yapsan herhalde ortalık ayağa kalkardı.
Şimdi, konu sahibi haksız mı? Tabiki değil, kızmakta, kıskanmakta veya benzer şeylerde haklı. Ama malesef yaslılar böyleler işte. Torunu sahipleniyorlar. Ben etrafımda hep böyle gördüm.
Şimdi benim koca oğlum var, evlenirse ve torun sahibi olursan böyle davranmıyacağım diyorum ama tabiki başa gelmedikten sonra konuşmak kolay gelir.
Sonuç olarak, konu başlığınız bile şaşırtıcı. "eşimin ailesi bebeğimi aşırı seviyor" diye bir konu başlığı gerçekten ironik olmuş.
Katlanıp katlanmamak, bunu sorun edip etmemek tabiki konu sahibine ait.
 
Benim arkadasıma da kV si aynı seyi yapıyor . Kız hamileyken başladı bu çocuk benim bunu size vermem ki benimle uyur benimle gezer demeye .yazık kız sinir oluyordu sinir . Ama araya çok net mesafe koydu biliyordu başına gelecekleri çünkü kadın dediğini yapan cinsten ..eşiyle de bi iki tartıştı ama çocugun sağlığı içinde böle olmalı . Babanne dururken neden anne dyecek çocuk ya yada dede dururken baba dicek .o çocugun zaten bi anne babası var. Valla bend arkadaslara katılıyorum eşini ikna et ve taşın. İşe girsen canına minnet direk ben bakayım der. Ve eşinde annesi dururken kreşe vermez sanırım .
 
Bir psikolog/psikiyart gibi yaptığınız yorumlara katılmıyorum. Torununa anne dedirtmek (tabi torunun bebek olduğuna dikkat çekelim) psikolojik bir vaka değildir.
Konu sahibinin kayınvalidesinin yaptıklarının daha fazlasını bana öz be öz annem yaptı. Torun çok daha tatlıdır büyükler için. Ben çocuğumu alıp eve dönerken arkamızdan lafları sıralardı. Sanırdınız ki düşmanıyım onun. Sütüme bahane bulur, anneliğime bahane bulur vs. vs. Kıskançlıktan gözü dönerdi. Tabi buna babamda eklenince o koalisyonun karşısında durmak zordu benim için. Kaldı ki ücretsiz iznimi bile yarıda kestirdi ve "zaten sütün bi halta yaramıyo, sen git işe başla ne duruyorsun boş boş buralarda" demişti.
Tabi konu anne olunca her şeyini sineye çekmiştim. Kayınvalide bunların %1 ini yapsan herhalde ortalık ayağa kalkardı.
Şimdi, konu sahibi haksız mı? Tabiki değil, kızmakta, kıskanmakta veya benzer şeylerde haklı. Ama malesef yaslılar böyleler işte. Torunu sahipleniyorlar. Ben etrafımda hep böyle gördüm.
Şimdi benim koca oğlum var, evlenirse ve torun sahibi olursan böyle davranmıyacağım diyorum ama tabiki başa gelmedikten sonra konuşmak kolay gelir.
Sonuç olarak, konu başlığınız bile şaşırtıcı. "eşimin ailesi bebeğimi aşırı seviyor" diye bir konu başlığı gerçekten ironik olmuş.
Katlanıp katlanmamak, bunu sorun edip etmemek tabiki konu sahibine ait.

kesinlikle psikolojik bir vaka. asiri sahiplenmek. ruhi bozukluk... tedavi edilmeli

sizin anneniz de tedavi edlmeli..

uzuldum
 
kesinlikle psikolojik bir vaka. asiri sahiplenmek. ruhi bozukluk... tedavi edilmeli

sizin anneniz de tedavi edlmeli..

uzuldum

Çocuklarım büyüdüler, annem ve babam vefat etti. Psikolojik bir durum yoktu ve hiç olmadı. Allaha şükür oldukça sağlıklı bireydiler. Sadece fazlasıyla seviyorlardı.
Bırakın bu konuyu uzmanlarına. Onlar karar versinler tedavi gerektirir veya gerektirmez diye.
 
Bende bazen , arkadaş çocuğu ... yeğen vs . severken ; oy annem ağlama falan diye seviyorum . Yani doğru mu değil ... biraz annelik güdüsü ile ağız alışkanlığı .

Torunun evlattan tatlı olduğu söylenen bir gelenek var . Aslında bu tatlı olma mevzusu değil , kendi çocuklarını büyütürken yaşadıkları baskı ( eskiden aile büyükleri yanında çocuk sevmek ayıp sayılırmış ya ) , tecrübesizlik vs . Şimdi hepsinin acısını torun sevgisi ile kapatmaya çalışıyorlar .
Doğru yapıyorlar demiyorum ama art niyetli olduklarını sanmıyorum .
Bende kendi ailem ve eşimin ailesinden uzak çocuk yetiştirdim . Ayda 1-2 kez görüşürdük . Yine de kısa dönemde hala benim kurallarımı esnetir , amaaan 2 günde böyle olsun derler . Buna yeme içme , uyku , yasaklar ... tüm düzen dahil .
Düşmanca bilenmeyin . Elbette anne olarak kendi otoritenizi sağlayın . Olmasını istemediğiniz şeylere müsadee etmeyin . Keskin olmayan esneyebilir kurallarınızın da ara ara bozulmasına çıldırmayın hemen .
Çocuğu aşağı getir seveceğiz diyebilirler , bu aynı binada yaşamanın dezavantajı senin için . Yani 24 saat görmeseler , ağlama ve şikayet moduna geçip " şuna bak aynı çatı altında bize torunumuzu göstermiyor " diyebilirler . Bunu engellemek için biraz strateji yap. Mesela tam uyku saati öncesi in , bi yarım saat sonra biz çıkalım uyutacağım de , ya da havalar çok güzel şimdi , bebeğini koy arabasına parka temiz havaya çıkar , çıkarken çal kapılarını bi 5 dk görüp sevsinler .
Yani bu saydıklarım asgari müşterekte daha huzurlu bi hayat için seçenekler .
Yoksa başlarım lan anana danana , her haltıma karışıyorlar , burnumdan geldi diyerek isyan bayrağı çekmekte bi alternatif .
Ama genelde o isyandan sonra gelmesi gereken esas duruşu sergilemeyen kadınlarımız , bu sefer daha da yok sayılıyor .
 
Ya bencede kötü niyetli değillerdir canım.benimde ilk çocukta çok üstüne düşmüşlerdi.onlarında ilk torundu tabi bende sinir oluyodum ama şimdi ikinci oldu ilkindeki hallerinden eser yok.yine çok sevşyolar tabi ama benim sözümden çıkmıyolar.sende biraz sabırlı ol canım.eminim çok sevdikleri için öyle davranıyolar.şuan onları anlayamayız.belki bizde annane babaanne olunca öyle olcaz.
 
Yapacağınız şey belli açık açık konuşup sınırlarınızi çizip ona göre davranacaksiniz. Tabi eşinizin tepkisine ve olacaklarà da katlanabilecek gücünüz varsa. Biraz üzülür sıkılırsiniz ama sonrasında rahat edersiniz
 
Bu işi bir çıngar çıkarmak ya kökünden halleder, yada ipleri kopartır..riskli birşey yani..bende altlı ustlu oturuyorum ..bende işe yaradı..sorunumuz çocuk değildi gerçi. Allah yardımcın olsun eşinin orta yolu bulmaya çalışması bir umut hiç olmazsa..
 
bence de çok ciddi bir sorun bu.
torunları emziren bir babaanne vakası ve yansımalarını görünce bunun çok ciddi bir psikolojik hastalık olduğuna ben de inanıyorum.
eşimin babaannesinden bahsediyorum. eşimin annesiyle anne oğul ilişkisi hiç yok. çünkü babaanne yıllar boyu onun hakkı yok ben büyüttüm sizi diye diye öyle güzel işlemiş ki.
önce kayınvalidemin yanına gitsek ona bile alınıyor. istiyor ki gözde hep kendi olsun. bana da yapmaya çalışıyor ama ben uzak olduğum için şu anda bir sıkıntı yok.
ama duruma göre bakın mesela kv sizin yerinize mi koymaya çalışıyor kendini, çocuğunuza sizi unutturmaya çalışması gibi davranışları var mı?
benim annemler de çok düşkündür torunlarına. ama yengem çalışırken annem sürekli annelerinin en güzel anne olduğunu, annen gelecek gezmeye götürecek, senin için çalışıyor gibi şeyler söylerdi ki çocuklarla yengem arasında hiç problem olmadı.
 
bence de çok ciddi bir sorun bu.
torunları emziren bir babaanne vakası ve yansımalarını görünce bunun çok ciddi bir psikolojik hastalık olduğuna ben de inanıyorum.
eşimin babaannesinden bahsediyorum. eşimin annesiyle anne oğul ilişkisi hiç yok. çünkü babaanne yıllar boyu onun hakkı yok ben büyüttüm sizi diye diye öyle güzel işlemiş ki.
önce kayınvalidemin yanına gitsek ona bile alınıyor. istiyor ki gözde hep kendi olsun. bana da yapmaya çalışıyor ama ben uzak olduğum için şu anda bir sıkıntı yok.
ama duruma göre bakın mesela kv sizin yerinize mi koymaya çalışıyor kendini, çocuğunuza sizi unutturmaya çalışması gibi davranışları var mı?
benim annemler de çok düşkündür torunlarına. ama yengem çalışırken annem sürekli annelerinin en güzel anne olduğunu, annen gelecek gezmeye götürecek, senin için çalışıyor gibi şeyler söylerdi ki çocuklarla yengem arasında hiç problem olmadı.
iste anlatmak istedigim buydu ama bazi arkadaşlaranlamiyor...

annesi dururken cocugu annenin kucağından alip emzirmeye kalkmak nedir?

toruna anne dedirtmek nedir?

nedir efendim bunlar.. bunlar psikolojik sorunlardir... baska izahati yok!
 
Ay varya cevremde destek erkek aileledini görünce icim burkuluyor. Bizkmkilerde oyle. Kayınpederim ikide bir kizim oglani goturmiceksin dimi diyip duruyor deli mi ne niye goturmiceksem sanki cocuk onun. Bayramda el opmeye gidiyoruz oglan sicaklamistir yikayim ben bi onu diyor. 14 aylik oglum 1 kez kiyafet almisliklari vardir.Hepsi ayrica tuhaf.
 
ben abartılacak bir şey görmedim açıkcası. Torununa aşırı düşkün olabilir benim kayınvalidem de bütün torunlarına ismi ve anne şeklinde hitap ettirirdi xxxanne gibi. Hiç yadırgamadım yada kızımı elimden almaya kalkıyor gibi düşünmedim onlara gittiğimizde alırdı çocuğu kucağına akşama kadar onunla uğraşırdı. O şimdi mezarda ve kızım yanımda alıp götürmedi yani ..

Ilgilenmesi sevmesi baska birsey bence ama konu sahibinin anlattiklarini birlestirince ayni seylerden bahsedilmiyor ne yazikki.
 
Arkadaslar artik ne yapacagimi sasirdigim bir konuyu paylasmak istiyorum. Artik psikolojim bozulmaya basladi ve hayattan zevk alamaz oldum. Ben 4 yillik evliyim ve kayinvalidemlerle altli üstlü oturuyoruz. Oglum var 10 aylik. Esimin ailesi oglumu kendi evlatlari gibi seviyorlar. Kayinvalidem oglumu sevdigim an suratini asiyor. 1 haftalikti oglum; emzirdikten sonra kucagimdan aliyorlardi. tekrar agladiginda emzirmek istiyordum, ki bunu yapmam gerekiyordu sütümün cogalmasi icin, lakin duymamazliktan geliyorlardi oglumu vermiyorlardi- yada biz sakinlestiririz onun karni ac degil diyorlardi. sütüm hic cogalmadi zaten hem bu yüzden hem üzüntüden. onlara indigimde oglumu aninda kucagimdan aliyorlar ve iyi niyetli bir müdahelede dahi bulunsam(mesela- ogluma tatli seyler vermeyelim dedigimde), beni bozuyorlar surat asiyorlar. kayinvalidem ogluma "annesinin yavrusu, oglum gel anneye" diye hitap ediyordu, artik patladim. öyle deme seni babaannesi olarak bildin dedim. gitti esime sikayet etti, ne varmis ki bunda falan demis. tartistik bana diyorki sen evladimi benden ayirmaya calisiyorsun. bahsettigi kisi evladi degil torunundan bahsediyor. artik kafayi yemek üzereyim. zaten evledigimizden beri devamli emri vaki yapiyorlar hergün asagi cagiriyorlar, gitmeyince surat asiyorlar. ne söylesemnasil konussamdevamli beni takipte, konusma tarzima karisiyor, devamli beni süzüyor. hatami ariyor ve ogluna sikayet ediyor. esim arada kaliyor. kocasinida parmagina dolamis zaten. devamli iyilik melegi görünümünde beni cildirtiyor. icli disli olmak istiyor ama bende evimde yemegimi yapayim normal insanlar gibi yasayayim istiyorum. bu yüzden gayet mesafeliyim. gidip gelmeyeyim demiyorum zaten gemen hemene hergün görüsüyoruz ama saatlerce görüsmek istemiyorum. zaten sohbet muhabbet yok. yaptigi sirf oglumu alip diger odada oynamak. oglumun sagliksal bir sorunundan dolayi dikkat etmemiz gereken seyler vardi, onlari bile dikkate almiyordu. esim konustugunda "tamam oglum dikkat ederim" diyordu ama o yokken yine tersini yapiyordu, ogluma cocuk arabasi aldim diye küstü. neymis efendim onunda hevesi varmis o almak istemismis. artik tartismaya basladik yüzgöz olunca böyle oluyor.bana sen hep surat asiyorsun bizim huzurumuzu bozdun dedi. esim gitti konustu ben tartismanizi istemiyorum dedi. tamam oglum demis. onun yaninda dünya iyisi, o yokken sirf oglumla ilgileniyor benimle dogru dürüst konusmuyor bile. ve evde oldugum hergün kayinpederim arayip cocugu asagi getir sevecem diyor. ben ne yapacagim? ayri eve tasinmamiz imkansiz, esim ikinci cocugu istiyor ve cok kafam karisik:-(
kendi sucun kim dedi sana altı üstlü otur diye
 
Eşinize ailesini kötülerseniz onlara istediğini vermiş olursunuz. Eşinizin yanında çok iyi davranmalarından anlayın işte sizi kötü sorunlu göztermeye çalışıyor zayıf nokanız olan oğlunuzu kullanıyor. Kv nizde kraliçe arı sendromu var etrafımdaki tüm erkekler benim çevremde dönsün istiyor sizi kendine rakip olarak görüyor. Siz de onun yaptığı gibi sinsi olun çok iyi gelin numaraları ile. Maalesef bu işler böyle oluyor dürüst olmak yaramıyor yüze gülüp arkadan iş çevireceksin mecbur. Eşinize kötülemeyin, ama gerçek yüzlerini görmesini sağlayın...
 
iste anlatmak istedigim buydu ama bazi arkadaşlaranlamiyor...

annesi dururken cocugu annenin kucağından alip emzirmeye kalkmak nedir?

toruna anne dedirtmek nedir?

nedir efendim bunlar.. bunlar psikolojik sorunlardir... baska izahati yok!

kesinlikle katılıyorum.

toruna düşkün olmayı anlarım hatta çok da hoşuma gider ama annenin yerini almaya çalışmak bambaşka bir şey.

ben de bu durumu gözlerimle görene kadar altında bir şey aramazdım ama şimdi öyle bakmıyorum olaya.

sanırım özdeşleşme sorunu yaşıyorlar ve ne yazık ki bu durum anneyi olduğu kadar çocuğu da olumsuz etkiliyor.
 
Arkadaslar artik ne yapacagimi sasirdigim bir konuyu paylasmak istiyorum. Artik psikolojim bozulmaya basladi ve hayattan zevk alamaz oldum. Ben 4 yillik evliyim ve kayinvalidemlerle altli üstlü oturuyoruz. Oglum var 10 aylik. Esimin ailesi oglumu kendi evlatlari gibi seviyorlar. Kayinvalidem oglumu sevdigim an suratini asiyor. 1 haftalikti oglum; emzirdikten sonra kucagimdan aliyorlardi. tekrar agladiginda emzirmek istiyordum, ki bunu yapmam gerekiyordu sütümün cogalmasi icin, lakin duymamazliktan geliyorlardi oglumu vermiyorlardi- yada biz sakinlestiririz onun karni ac degil diyorlardi. sütüm hic cogalmadi zaten hem bu yüzden hem üzüntüden. onlara indigimde oglumu aninda kucagimdan aliyorlar ve iyi niyetli bir müdahelede dahi bulunsam(mesela- ogluma tatli seyler vermeyelim dedigimde), beni bozuyorlar surat asiyorlar. kayinvalidem ogluma "annesinin yavrusu, oglum gel anneye" diye hitap ediyordu, artik patladim. öyle deme seni babaannesi olarak bildin dedim. gitti esime sikayet etti, ne varmis ki bunda falan demis. tartistik bana diyorki sen evladimi benden ayirmaya calisiyorsun. bahsettigi kisi evladi degil torunundan bahsediyor. artik kafayi yemek üzereyim. zaten evledigimizden beri devamli emri vaki yapiyorlar hergün asagi cagiriyorlar, gitmeyince surat asiyorlar. ne söylesemnasil konussamdevamli beni takipte, konusma tarzima karisiyor, devamli beni süzüyor. hatami ariyor ve ogluna sikayet ediyor. esim arada kaliyor. kocasinida parmagina dolamis zaten. devamli iyilik melegi görünümünde beni cildirtiyor. icli disli olmak istiyor ama bende evimde yemegimi yapayim normal insanlar gibi yasayayim istiyorum. bu yüzden gayet mesafeliyim. gidip gelmeyeyim demiyorum zaten gemen hemene hergün görüsüyoruz ama saatlerce görüsmek istemiyorum. zaten sohbet muhabbet yok. yaptigi sirf oglumu alip diger odada oynamak. oglumun sagliksal bir sorunundan dolayi dikkat etmemiz gereken seyler vardi, onlari bile dikkate almiyordu. esim konustugunda "tamam oglum dikkat ederim" diyordu ama o yokken yine tersini yapiyordu, ogluma cocuk arabasi aldim diye küstü. neymis efendim onunda hevesi varmis o almak istemismis. artik tartismaya basladik yüzgöz olunca böyle oluyor.bana sen hep surat asiyorsun bizim huzurumuzu bozdun dedi. esim gitti konustu ben tartismanizi istemiyorum dedi. tamam oglum demis. onun yaninda dünya iyisi, o yokken sirf oglumla ilgileniyor benimle dogru dürüst konusmuyor bile. ve evde oldugum hergün kayinpederim arayip cocugu asagi getir sevecem diyor. ben ne yapacagim? ayri eve tasinmamiz imkansiz, esim ikinci cocugu istiyor ve cok kafam karisik:-(
ayrı eve taşınmadıgın sürece ıkıncı cocukta yok de eşine bukadar basit
 
Bir psikolog/psikiyart gibi yaptığınız yorumlara katılmıyorum. Torununa anne dedirtmek (tabi torunun bebek olduğuna dikkat çekelim) psikolojik bir vaka değildir.
Konu sahibinin kayınvalidesinin yaptıklarının daha fazlasını bana öz be öz annem yaptı. Torun çok daha tatlıdır büyükler için. Ben çocuğumu alıp eve dönerken arkamızdan lafları sıralardı. Sanırdınız ki düşmanıyım onun. Sütüme bahane bulur, anneliğime bahane bulur vs. vs. Kıskançlıktan gözü dönerdi. Tabi buna babamda eklenince o koalisyonun karşısında durmak zordu benim için. Kaldı ki ücretsiz iznimi bile yarıda kestirdi ve "zaten sütün bi halta yaramıyo, sen git işe başla ne duruyorsun boş boş buralarda" demişti.
Tabi konu anne olunca her şeyini sineye çekmiştim. Kayınvalide bunların %1 ini yapsan herhalde ortalık ayağa kalkardı.
Şimdi, konu sahibi haksız mı? Tabiki değil, kızmakta, kıskanmakta veya benzer şeylerde haklı. Ama malesef yaslılar böyleler işte. Torunu sahipleniyorlar. Ben etrafımda hep böyle gördüm.
Şimdi benim koca oğlum var, evlenirse ve torun sahibi olursan böyle davranmıyacağım diyorum ama tabiki başa gelmedikten sonra konuşmak kolay gelir.
Sonuç olarak, konu başlığınız bile şaşırtıcı. "eşimin ailesi bebeğimi aşırı seviyor" diye bir konu başlığı gerçekten ironik olmuş.
Katlanıp katlanmamak, bunu sorun edip etmemek tabiki konu sahibine ait.


Bence herseyin asirisi zararlidir gercektende. Sonucta anneniz bile olsa kendi basima gelse asla yapmam diyebiliyorsunuz. Demekki ortada dogru olan birsey yok. Ben anlayabiliyorum konu sahibini. Benim esimin aileside oyle hemde torunlarina tek cop almada
 
X