• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimi tanıyamıyorum artık

Atatlanmıyorum herkese çok moralim bozuk şuan sadece kafamı dinleyemiyorum ağlayamıyorum evde çünkü kızımla ilgileniyorum sürekli ve onun yanında söylenip ağlamak istemiyorum çok fazla doluyum galiba
yani siz hamile olana kadar şiddet küfür yoktu hamile iken siz depresyona girdi ve ondan sonra başladı öylemi peki depresyona girmesinin sebebi ne
 
Biri olduğunu sanmıyorum o öyle biri değil yapmaz falan diye değil erkek yapar ama olmadığına eminim depresyonda ve kendine hakim olamıyo gibi tedavi içinde aileaiyle konuşmayı düşünüyorum kabul etmezse boşanıcam daha bu sabah dedim ya düzel kendine gel yada boşanıcam diye saçmalama ya diyo

Ailesiyle konuşmak çözüm olur mu ki ? Sanki dahası çok kızışır.
 
Yapmanız gereken, onu anlamaya çalışmak, neden böyle oldu, düzelebilir mi acaba diye düşünmek değil. O sizi stres torbası yapmış. Size saygısı yok, sizi gözüne kestirmiş, her şekilde ezenileceğini düşünüyor. Depresyondaysa ve depresyon için tedavi olup kurtulsa bile artık çizgiyi aşmış. Bir kere o vurma sınırını aşan kişi artık dönemez. Bunu her sinirlendiğinde yapar. Üzgünüm ama sizin evliliğiniz için şiddetsiz bir gelecek, umut falan yok!!!
Yapmanız gereken karakola gidip tarafınıza uygulanan şiddeti şikâyet ederek 6284 sayılı kanuna istinaden eşinize uzaklaştırma almaktır. Tedbir nafakasını da aynı anda isteyebilirsiniz. Bu kanunu okursanız mağdur olmayacağınızı anlarsınız. Bir adım atarsanız gerisi çorap söküğü gibi gelir, yeter ki kendinize inanın.
 
Ha
Yapmanız gereken, onu anlamaya çalışmak, neden böyle oldu, düzelebilir mi acaba diye düşünmek değil. O sizi stres torbası yapmış. Size saygısı yok, sizi gözüne kestirmiş, her şekilde ezenileceğini düşünüyor. Depresyondaysa ve depresyon için tedavi olup kurtulsa bile artık çizgiyi aşmış. Bir kere o vurma sınırını aşan kişi artık dönemez. Bunu her sinirlendiğinde yapar. Üzgünüm ama sizin evliliğiniz için şiddetsiz bir gelecek, umut falan yok!!!
Yapmanız gereken karakola gidip tarafınıza uygulanan şiddeti şikâyet ederek 6284 sayılı kanuna istinaden eşinize uzaklaştırma almaktır. Tedbir nafakasını da aynı anda isteyebilirsiniz. Bu kanunu okursanız mağdur olmayacağınızı anlarsınız. Bir adım atarsanız gerisi çorap söküğü gibi gelir, yeter ki kendinize inanın.
klısın
 
Yapmanız gereken, onu anlamaya çalışmak, neden böyle oldu, düzelebilir mi acaba diye düşünmek değil. O sizi stres torbası yapmış. Size saygısı yok, sizi gözüne kestirmiş, her şekilde ezenileceğini düşünüyor. Depresyondaysa ve depresyon için tedavi olup kurtulsa bile artık çizgiyi aşmış. Bir kere o vurma sınırını aşan kişi artık dönemez. Bunu her sinirlendiğinde yapar. Üzgünüm ama sizin evliliğiniz için şiddetsiz bir gelecek, umut falan yok!!!
Yapmanız gereken karakola gidip tarafınıza uygulanan şiddeti şikâyet ederek 6284 sayılı kanuna istinaden eşinize uzaklaştırma almaktır. Tedbir nafakasını da aynı anda isteyebilirsiniz. Bu kanunu okursanız mağdur olmayacağınızı anlarsınız. Bir adım atarsanız gerisi çorap söküğü gibi gelir, yeter ki kendinize inanın.
Gidemiycemden çok emin
 
Öyle olucak muhtemelen ama herşeyi denemek istiyorum elimden geleni ve fazlasını yapmış olmak
Neden?
Dayak yiyip aşağılanmak pahasına mı?
Eş demeye dilim varmadı, birlikte olduğunuz Adam bulunmaz hint kumaşı mı?
Mesleğiniz varmış, ailem destek olur diyorsunuz o zaman niye ? Bana daha doğrusu kendinize bunun açıklamasını yapar mısınız?
 
Arkadaslar yapmayin gurursuz filan diyerek hicbir ise yaramiyorsinuz lutfen bunu yapmayin konu sahibine. yakin partner siddeti psikolojik siddetle ilgili butun arastirmalarda yazar. Siddete ugrayan kadini suclayarak yuh sana nasil terk etmezsin filan diyerek onu cesaretlendirmis olmuyoruz. Aksine yalnizlastiriyoruz daha cok korkuyor ve bir dahaki sefere kimseye anlatmiyor. Burda arkadas anonim bir ortamda derdini paylasti ve bu tepkileri gordu sizce nir dahaki sefere anasina babasina veya bir arkadasina anlatabilir mi? Lutfen cesaretlendirelim destek olalim herkesin ayrilmamak icin sebepleri var herkes her zaman cesur diil o kadar. Bazen insanin basireti baglaniyor her seyden once inanamiyor yasadiklarina. Inkar psikolojisi bu. En guclu kadinin bile basina gelebilir.

Konu sahibi lutfen yorumlara moralini bozma ve anne babandan olmasa bile gercek hayatta bir arkadasindan psikolojik destek iste. Senin en dogru karari verecegine inaniyorum. Siddet dongusunden cikip kurtulabilirsin ve hatta cok da guzel bir hayat kurabilirsin kendi basina bence. Korkma ve moralini bozma sen bunlari hak etmedin senin sucun degil.
 
Ailenizin yanınızda olduğuna çok sevindim..
Onlardan destek alın. Gerekirse bir süre ayrı kalın. Çift terapisi alın. Aynı evde olmadan.
Öfke problemine çözüm bulduğunda, caba gösterdiğinde denersiniz yeniden...
gerçi işin içinde dozu artan şiddet var, ben olsam devam etmem... ama siz her yolu denemek istiyorsunuz.
Bence bu da doğru bir karar degil ama en azından aynı evde olmazsanız güvende olursunuz.
 
Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir takip ediyorum ama yeni üye oldum. Nerden başlasam bilmiyorum ama iyisimi baştan başlıyım. 6 yıl olucak bu yıl evleneli. Eşimle severek hatta aileler istemediğinden kaçarak evlendik şuan 6 aylık bi kızım var. Herşeyim benim. Eşim biraz asabi olmakla beraber beni çok seven bi eş. Daha doğrusu ben hamile kalana kadar öyleydi eşimin isteğiydi bebek bende istiyodum ama o daha istekliydi. Neyse berbat bi hamilelik geçirdim zaten sinirli olan eşim çekilmez bi adam oldu hergün küfür hakaret her tartışmada dozu daha da artırdı hatta hamileyken bana vurdu. Doğumdan sonra düzelicek diye beklerken hayatı zindan etti bana. Şuan iğrenç bi adama dönüştü vurmalar çoğaldı. Çocukla evle benimle hiç ilgilenmiyo. Yokmuşum gibi artık. Öyleki üzüntümden sütüm kesildi emziremedim kızımı. Ama o en son tartışmamızda bunu canımı yakmak için kullandı çocuğu bile emzirmiyosun bi işe yaramazsın dedi o kadar canım yandı ki. Defalarca boşanmayı düşündüm. Hatta ramazanda onada söyledim bunu istemedi ama değişmiyoda hiç bi iletişimimiz yok. Çok bunaldım konuşuyorum ama fayda etmiyor. Çok kötüyüm uzun oldu kusura bakmayın. Bu arada zamanla aileme karşı sebepsiz kin gütmeye başladı sürekli hakaret ediyo dayanamıyorum artık
6 yıllık evllilk. 6 aylık bebek. Bunları önceden gormedinizmi çocuk yaptiktan sonra boşanmak istemek.
 
Ne olursa olsun keşke aileni dinleseydin canım.
Aileler istemiyorsa vardır bir bildiği,senin göremediğin bir kusuru onlar görmüşler ki istememişler eşini.
Olan olmuş ama yeni hayata başlamak senin elinde.
Tek tavsiyem kızını o hayattan kurtarman,ne olursa olsun ikisinizin hatasını küçücük bir evlat çekmemeli,böyle bir ortamda büyütme,kızının psikolojisini de düşün derim ben.
 
Evliliginizi kurtarmak icin bir sure ayri kalmaniz lazim. Ama ona onu terk ettiginizi soyleyin ve annenizin evine gidin. Annenize de iliskinizde sayginin bittigini, saygiyi yeniden olusturmak icin o evde bir sureligine durmamaniz gerektigini soyleyin. Bir hafta dolmadan size yalvarmaya gelecektir zaten. O zaman da size bir daha saygisizlik yaptigi anda bu iliskinin bitecegini garanti edin, ve duzelmesi icin psikologu sart kosun. Tek yol bu gorunuyor eger hala evliliginizi kurtarmak istiyorsaniz.
 
Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir takip ediyorum ama yeni üye oldum. Nerden başlasam bilmiyorum ama iyisimi baştan başlıyım. 6 yıl olucak bu yıl evleneli. Eşimle severek hatta aileler istemediğinden kaçarak evlendik şuan 6 aylık bi kızım var. Herşeyim benim. Eşim biraz asabi olmakla beraber beni çok seven bi eş. Daha doğrusu ben hamile kalana kadar öyleydi eşimin isteğiydi bebek bende istiyodum ama o daha istekliydi. Neyse berbat bi hamilelik geçirdim zaten sinirli olan eşim çekilmez bi adam oldu hergün küfür hakaret her tartışmada dozu daha da artırdı hatta hamileyken bana vurdu. Doğumdan sonra düzelicek diye beklerken hayatı zindan etti bana. Şuan iğrenç bi adama dönüştü vurmalar çoğaldı. Çocukla evle benimle hiç ilgilenmiyo. Yokmuşum gibi artık. Öyleki üzüntümden sütüm kesildi emziremedim kızımı. Ama o en son tartışmamızda bunu canımı yakmak için kullandı çocuğu bile emzirmiyosun bi işe yaramazsın dedi o kadar canım yandı ki. Defalarca boşanmayı düşündüm. Hatta ramazanda onada söyledim bunu istemedi ama değişmiyoda hiç bi iletişimimiz yok. Çok bunaldım konuşuyorum ama fayda etmiyor. Çok kötüyüm uzun oldu kusura bakmayın. Bu arada zamanla aileme karşı sebepsiz kin gütmeye başladı sürekli hakaret ediyo dayanamıyorum artık
Kızıma 3 aylık hamileyken sürüdu beni yerde ,pişmanım dedi ağladı bende babasız kalmasın aman die tamam dedim eskisinden daha arsız daha beter bir iki yıl daha geçirdim şimdi bosaniyoruz . Rabbim ıslah etsin
 
Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir takip ediyorum ama yeni üye oldum. Nerden başlasam bilmiyorum ama iyisimi baştan başlıyım. 6 yıl olucak bu yıl evleneli. Eşimle severek hatta aileler istemediğinden kaçarak evlendik şuan 6 aylık bi kızım var. Herşeyim benim. Eşim biraz asabi olmakla beraber beni çok seven bi eş. Daha doğrusu ben hamile kalana kadar öyleydi eşimin isteğiydi bebek bende istiyodum ama o daha istekliydi. Neyse berbat bi hamilelik geçirdim zaten sinirli olan eşim çekilmez bi adam oldu hergün küfür hakaret her tartışmada dozu daha da artırdı hatta hamileyken bana vurdu. Doğumdan sonra düzelicek diye beklerken hayatı zindan etti bana. Şuan iğrenç bi adama dönüştü vurmalar çoğaldı. Çocukla evle benimle hiç ilgilenmiyo. Yokmuşum gibi artık. Öyleki üzüntümden sütüm kesildi emziremedim kızımı. Ama o en son tartışmamızda bunu canımı yakmak için kullandı çocuğu bile emzirmiyosun bi işe yaramazsın dedi o kadar canım yandı ki. Defalarca boşanmayı düşündüm. Hatta ramazanda onada söyledim bunu istemedi ama değişmiyoda hiç bi iletişimimiz yok. Çok bunaldım konuşuyorum ama fayda etmiyor. Çok kötüyüm uzun oldu kusura bakmayın. Bu arada zamanla aileme karşı sebepsiz kin gütmeye başladı sürekli hakaret ediyo dayanamıyorum artık
Fiziki şiddet var,
Psikoljik şiddet var,
Hakaret var,
Degersizlestirme var,
İlgisizlik var,
Saygısızlık var,
Vs vs vs!

Allah aşkına sizi o evde tutan şey nedir arkadaşım?
Siz de bi ananın evladı değil misiniz?
 
Kaçan kızın kıymeti olmaz diyorlardı,doğruymuş demek.Hamile iken vurduğu an bu iş bitmeliydi.Kaçtığınız için ailenizden destek göremeyeceğinizi düşünüp sakın yıllarca çekmeyin.Aileniz sahip çıkmaz ise devlet sahip çıkar size ve çocuğunuza.İlk iş iki taraflı aileleri ayaklandırmak,çok üzüldüm gerçekten
 
Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir takip ediyorum ama yeni üye oldum. Nerden başlasam bilmiyorum ama iyisimi baştan başlıyım. 6 yıl olucak bu yıl evleneli. Eşimle severek hatta aileler istemediğinden kaçarak evlendik şuan 6 aylık bi kızım var. Herşeyim benim. Eşim biraz asabi olmakla beraber beni çok seven bi eş. Daha doğrusu ben hamile kalana kadar öyleydi eşimin isteğiydi bebek bende istiyodum ama o daha istekliydi. Neyse berbat bi hamilelik geçirdim zaten sinirli olan eşim çekilmez bi adam oldu hergün küfür hakaret her tartışmada dozu daha da artırdı hatta hamileyken bana vurdu. Doğumdan sonra düzelicek diye beklerken hayatı zindan etti bana. Şuan iğrenç bi adama dönüştü vurmalar çoğaldı. Çocukla evle benimle hiç ilgilenmiyo. Yokmuşum gibi artık. Öyleki üzüntümden sütüm kesildi emziremedim kızımı. Ama o en son tartışmamızda bunu canımı yakmak için kullandı çocuğu bile emzirmiyosun bi işe yaramazsın dedi o kadar canım yandı ki. Defalarca boşanmayı düşündüm. Hatta ramazanda onada söyledim bunu istemedi ama değişmiyoda hiç bi iletişimimiz yok. Çok bunaldım konuşuyorum ama fayda etmiyor. Çok kötüyüm uzun oldu kusura bakmayın. Bu arada zamanla aileme karşı sebepsiz kin gütmeye başladı sürekli hakaret ediyo dayanamıyorum artık
Eğer bu adamla birlikte yaşamaya devam edersen sana saygısızlıkları artarak devam edecek bu süreç özgüvenini yitirmene sebep olacak kaçtın diye ailene sığınmaya çekineceksin. Eşin terapiden falan anlamaz.
Şu anda sana karşı düşünceleri şu :
kaçtık ailesine gidemez yani kimsesiz
Bebeğimiz var bebekli kadın kocasını terketmez/terkedemez
Bebeğinden ayrılmayı göze alamaz
Bebekle gitse bebeğe bakamaz çalışamaz
Benim kölem olur.
Sineceksin, pısacaksın, susacaksın ZORDASIN KENDİN VE BEBEĞİN iÇİN BİRŞEYLER YAP
Ben eşinden başka şüphelerde duydum.
Allah kolaylık versin
 
Arkadaslar yapmayin gurursuz filan diyerek hicbir ise yaramiyorsinuz lutfen bunu yapmayin konu sahibine. yakin partner siddeti psikolojik siddetle ilgili butun arastirmalarda yazar. Siddete ugrayan kadini suclayarak yuh sana nasil terk etmezsin filan diyerek onu cesaretlendirmis olmuyoruz. Aksine yalnizlastiriyoruz daha cok korkuyor ve bir dahaki sefere kimseye anlatmiyor. Burda arkadas anonim bir ortamda derdini paylasti ve bu tepkileri gordu sizce nir dahaki sefere anasina babasina veya bir arkadasina anlatabilir mi? Lutfen cesaretlendirelim destek olalim herkesin ayrilmamak icin sebepleri var herkes her zaman cesur diil o kadar. Bazen insanin basireti baglaniyor her seyden once inanamiyor yasadiklarina. Inkar psikolojisi bu. En guclu kadinin bile basina gelebilir.

Konu sahibi lutfen yorumlara moralini bozma ve anne babandan olmasa bile gercek hayatta bir arkadasindan psikolojik destek iste. Senin en dogru karari verecegine inaniyorum. Siddet dongusunden cikip kurtulabilirsin ve hatta cok da guzel bir hayat kurabilirsin kendi basina bence. Korkma ve moralini bozma sen bunlari hak etmedin senin sucun degil.
Çok güzel bir yorum olmuş, o gurursuz diyen üyeyi de Allah’a havale ediyorum, şiddet gören bir kadına öyle demek ne kadar bilgisiz ve acımasız ve empati yoksunu bir şey..sinirlerim tepeme çıktı, bir de sazan gibi her yoruma atlamış.. evlerden uzak..konu sahibi size gereken sadece biraz cesaret.. ailenize anlatın, tek başınıza bu yükü yüklenmeyin..
 
Yapma bunu ne kendine ne çocuğuna yapma. Bugün eşine vuran yarın çocuğuna vuracak. biraz cesur ol uğraşmaya değecek bir adam değil bu.
 
Back