- Konu Sahibi frozen12345
-
- #21
O zaman affettiğine göre bir umut vardır belki?
Hiç sevmese o zaman ayrılırdı bence, ikinci şans filan vermezdi.
O zaman affettiğine göre bir umut vardır belki?valla asla geçmez. 8 aylık hamileyken dövüp kafasında saksı kıran bir adamın bu yaptığını kim unutur.
aile baskısı,toplum dayatması,dul olmanın dayanılmaz ağırlığı vs vs. bunlar bazı kadınları şans vermeye itiyor ne acı ki.O zaman affettiğine göre bir umut vardır belki?
Hiç sevmese o zaman ayrılırdı bence, ikinci şans filan vermezdi.
zaten aşk yokmuş, sevgiyi de eşin öldürmüş. saygı da dayak vs ile bitmiş gitmiş.
keşke önceden boşansaydınız.
ben yerinizde olsam ekonomik özgürlüğüm varsa bitirirdim evliliğimi sanırım.
çünkü önünüzde belki 30-40 sene var, sevmediğiniz biriyle geçmez, geçmemeli...
Bir şey diyemem o zaman. Ama önce affetti, sonra vazgeçti, garip geliyor bana bunlar. Bir de adam hatasını anlamış, düzelmiş de, şu an gayet güzel davranıyor, durup dururken aslında ben unutamadım ve boşanmak istiyorum mu diyecek? Sonra eski sevgilisine dönecek, hala bekarsa? Adam da az bile dövmüşüm der o zaman.aile baskısı,toplum dayatması,dul olmanın dayanılmaz ağırlığı vs vs. bunlar bazı kadınları şans vermeye itiyor ne acı ki.
hata bir kere yapılır. bunu devamlı yaparsan hata olmaz artık bu.Bir şey diyemem o zaman. Ama önce affetti, sonra vazgeçti, garip geliyor bana bunlar. Bir de adam hatasını anlamış, düzelmiş de, şu an gayet güzel davranıyor, durup dururken aslında ben unutamadım ve boşanmak istiyorum mu diyecek? Sonra eski sevgilisine dönecek, hala bekarsa? Adam da az bile dövmüşüm der o zaman.
Hani dövemeye devam ediyor olsa yüzde yüz boşan diyeceğim ama bu durumda da adama acıdım biraz, herkes hata yapabilir, önemli olan hatalarının farkına varıp düzeltebilmek.
Bilemiyorum, açıkçası.
O da doğru, haklısınız.hata bir kere yapılır. bunu devamlı yaparsan hata olmaz artık bu.
hamile eşini döversen ,işte bu unutulmaz .ayrıca adamın acınacak bir durumu yok. karısını hastanelik edene kadar döven kendini hastahanede bulan kadındır acınacak dırumda olan.
8 yıllık evliyiz görücü usulu evlendik ilk 1,5 yıl kv ile oturduk kaynanam oğluna çok düşkündü ona tıpkı bebek gibi davranıyordu. çok sıkıntılı günler yaşattılar bana eşimde çok dayak yedim hamileykende dövdü 8 aylık kızıma hamileyken balkonda çiçek saksısını kafama geçirdi sebepler çok basit annesine günaydın dememişim eline sağlık dememişim akşamları otururken annesinin dizine yatar uyur kalırdı aşşalandım hor görüldüm itildim kakıldım çok çektirdi bana sonra kızım doğdu 2 aylıktı bigün yine çok dövdü beni öyle dövdüki bayılmışım gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. babam götürdü beni kızımıda aldım yanıma ayrılmaya karar verdim sonra araya aile büyükleri girdi bende evlerimizi ayırmak şartı ile tekrar döndüm bu seferde anneme babama kinlendi eve sokmadı onları bayramlarda bile gitmedi tam iki yıl benim evime ailem adımını bile atamadı birgün yine sabah kahvaltısı yapıyorduk önceki gün o işteyken annemlere gitmiştim karşı komsumuz aynı zamanda eşimin iş arakadaşı olur benim gittiğimi, görmüş söylemiş nasıl benden habersiz gidersin diye öyle çok dövdüki beni kızım kucağımdayki 2 yaşındaydı ozaman çaydanlığı bize doğru fırlattı benim ayaklarım yandı ve bu sefer kesin boşanmaya karar verdim tekrar kızımı alıp baba ocağına döndüm mahkeme açtım 9 ay sürdü mahkeme eşim her mahkeme de hakim karşısında ağladı ayrılmak istemediğini söyledi bizim dava sürekli uzadı geldi yine yalvardı yakardı ağladı son bi şans istedi kabul ettim döndüm eşim sözlerini tuttu bu sefer gerçekten çok değişti kendi ailesine herkeze karşı kalkan oldu bana korudu beni her konuda yardımcı oluyo şimdi destek oluyo 4 yıldır birlikteyiz aileme karşıda çok saygılı çok nazik onlar içinde elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyo ama ben sevemiyorum ısınamıyorum bir türlü böyle oluncada evlilik bana eziyet gibi geliyor şimdi kendi işimde var çalışıyorumda zaman zaman ayrılmayı düşünüyorum ama eşime söyleyemiyorum. evlenmeden önce görüştüğüm biri vardı nasip olmadı evlenemedik eşim bana eziyet ettikçe içten içe çok bağlandım ona çok özledim onu yüreğimi tamamen onun sevgisi sardı şimdi nerde ne alemde bilmiyorum bile belkide evlenmiştir oda. ne yapacağımı şaırdım ama sevemiyorum olmuyo....
nişanlıyım bnde sevemedim tam anlamıyla henüz ,evlendikten sonra seversin diyorlardı yalanmıymış :/
8 yıllık evliyiz görücü usulu evlendik ilk 1,5 yıl kv ile oturduk kaynanam oğluna çok düşkündü ona tıpkı bebek gibi davranıyordu. çok sıkıntılı günler yaşattılar bana eşimde çok dayak yedim hamileykende dövdü 8 aylık kızıma hamileyken balkonda çiçek saksısını kafama geçirdi sebepler çok basit annesine günaydın dememişim eline sağlık dememişim akşamları otururken annesinin dizine yatar uyur kalırdı aşşalandım hor görüldüm itildim kakıldım çok çektirdi bana sonra kızım doğdu 2 aylıktı bigün yine çok dövdü beni öyle dövdüki bayılmışım gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. babam götürdü beni kızımıda aldım yanıma ayrılmaya karar verdim sonra araya aile büyükleri girdi bende evlerimizi ayırmak şartı ile tekrar döndüm bu seferde anneme babama kinlendi eve sokmadı onları bayramlarda bile gitmedi tam iki yıl benim evime ailem adımını bile atamadı birgün yine sabah kahvaltısı yapıyorduk önceki gün o işteyken annemlere gitmiştim karşı komsumuz aynı zamanda eşimin iş arakadaşı olur benim gittiğimi, görmüş söylemiş nasıl benden habersiz gidersin diye öyle çok dövdüki beni kızım kucağımdayki 2 yaşındaydı ozaman çaydanlığı bize doğru fırlattı benim ayaklarım yandı ve bu sefer kesin boşanmaya karar verdim tekrar kızımı alıp baba ocağına döndüm mahkeme açtım 9 ay sürdü mahkeme eşim her mahkeme de hakim karşısında ağladı ayrılmak istemediğini söyledi bizim dava sürekli uzadı geldi yine yalvardı yakardı ağladı son bi şans istedi kabul ettim döndüm eşim sözlerini tuttu bu sefer gerçekten çok değişti kendi ailesine herkeze karşı kalkan oldu bana korudu beni her konuda yardımcı oluyo şimdi destek oluyo 4 yıldır birlikteyiz aileme karşıda çok saygılı çok nazik onlar içinde elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyo ama ben sevemiyorum ısınamıyorum bir türlü böyle oluncada evlilik bana eziyet gibi geliyor şimdi kendi işimde var çalışıyorumda zaman zaman ayrılmayı düşünüyorum ama eşime söyleyemiyorum. evlenmeden önce görüştüğüm biri vardı nasip olmadı evlenemedik eşim bana eziyet ettikçe içten içe çok bağlandım ona çok özledim onu yüreğimi tamamen onun sevgisi sardı şimdi nerde ne alemde bilmiyorum bile belkide evlenmiştir oda. ne yapacağımı şaırdım ama sevemiyorum olmuyo....
DEATHSEA, arkadaşımıza katılıyorum.Herşey yoluna girmiş madem hiç kafanı bulandırma rahatına bak çocuğunu düşün, eskisini de sevdiğinden değilde işte rahatlığın verdiği boşluk diye düşünüyorum. Bu devirde aşk meşk yalan kocanı bıraksan türlü türlü sıkıntı yaşarsın dul olmak kolay değil
Bosluktan dusunuyosun oyle eski sevgili vs.. Yuzmus yuzmus kuyruguna gelmissin, hayatin duzene girmis, hic bulandirma kafani, mutlu olmaya bak artik
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?