• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimi sevemiyorum

frozen12345

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
25 Mart 2014
583
376
133
8 yıllık evliyiz görücü usulu evlendik ilk 1,5 yıl kv ile oturduk kaynanam oğluna çok düşkündü ona tıpkı bebek gibi davranıyordu. çok sıkıntılı günler yaşattılar bana eşimde çok dayak yedim hamileykende dövdü 8 aylık kızıma hamileyken balkonda çiçek saksısını kafama geçirdi sebepler çok basit annesine günaydın dememişim eline sağlık dememişim akşamları otururken annesinin dizine yatar uyur kalırdı aşşalandım hor görüldüm itildim kakıldım çok çektirdi bana sonra kızım doğdu 2 aylıktı bigün yine çok dövdü beni öyle dövdüki bayılmışım gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. babam götürdü beni kızımıda aldım yanıma ayrılmaya karar verdim sonra araya aile büyükleri girdi bende evlerimizi ayırmak şartı ile tekrar döndüm bu seferde anneme babama kinlendi eve sokmadı onları bayramlarda bile gitmedi tam iki yıl benim evime ailem adımını bile atamadı birgün yine sabah kahvaltısı yapıyorduk önceki gün o işteyken annemlere gitmiştim karşı komsumuz aynı zamanda eşimin iş arakadaşı olur benim gittiğimi, görmüş söylemiş nasıl benden habersiz gidersin diye öyle çok dövdüki beni kızım kucağımdayki 2 yaşındaydı ozaman çaydanlığı bize doğru fırlattı benim ayaklarım yandı ve bu sefer kesin boşanmaya karar verdim tekrar kızımı alıp baba ocağına döndüm mahkeme açtım 9 ay sürdü mahkeme eşim her mahkeme de hakim karşısında ağladı ayrılmak istemediğini söyledi bizim dava sürekli uzadı geldi yine yalvardı yakardı ağladı son bi şans istedi kabul ettim döndüm eşim sözlerini tuttu bu sefer gerçekten çok değişti kendi ailesine herkeze karşı kalkan oldu bana korudu beni her konuda yardımcı oluyo şimdi destek oluyo 4 yıldır birlikteyiz aileme karşıda çok saygılı çok nazik onlar içinde elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyo ama ben sevemiyorum ısınamıyorum bir türlü böyle oluncada evlilik bana eziyet gibi geliyor şimdi kendi işimde var çalışıyorumda zaman zaman ayrılmayı düşünüyorum ama eşime söyleyemiyorum. evlenmeden önce görüştüğüm biri vardı nasip olmadı evlenemedik eşim bana eziyet ettikçe içten içe çok bağlandım ona çok özledim onu yüreğimi tamamen onun sevgisi sardı şimdi nerde ne alemde bilmiyorum bile belkide evlenmiştir oda. ne yapacağımı şaırdım ama sevemiyorum olmuyo....
 
8 yıllık evliyiz görücü usulu evlendik ilk 1,5 yıl kv ile oturduk kaynanam oğluna çok düşkündü ona tıpkı bebek gibi davranıyordu. çok sıkıntılı günler yaşattılar bana eşimde çok dayak yedim hamileykende dövdü 8 aylık kızıma hamileyken balkonda çiçek saksısını kafama geçirdi sebepler çok basit annesine günaydın dememişim eline sağlık dememişim akşamları otururken annesinin dizine yatar uyur kalırdı aşşalandım hor görüldüm itildim kakıldım çok çektirdi bana sonra kızım doğdu 2 aylıktı bigün yine çok dövdü beni öyle dövdüki bayılmışım gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. babam götürdü beni kızımıda aldım yanıma ayrılmaya karar verdim sonra araya aile büyükleri girdi bende evlerimizi ayırmak şartı ile tekrar döndüm bu seferde anneme babama kinlendi eve sokmadı onları bayramlarda bile gitmedi tam iki yıl benim evime ailem adımını bile atamadı birgün yine sabah kahvaltısı yapıyorduk önceki gün o işteyken annemlere gitmiştim karşı komsumuz aynı zamanda eşimin iş arakadaşı olur benim gittiğimi, görmüş söylemiş nasıl benden habersiz gidersin diye öyle çok dövdüki beni kızım kucağımdayki 2 yaşındaydı ozaman çaydanlığı bize doğru fırlattı benim ayaklarım yandı ve bu sefer kesin boşanmaya karar verdim tekrar kızımı alıp baba ocağına döndüm mahkeme açtım 9 ay sürdü mahkeme eşim her mahkeme de hakim karşısında ağladı ayrılmak istemediğini söyledi bizim dava sürekli uzadı geldi yine yalvardı yakardı ağladı son bi şans istedi kabul ettim döndüm eşim sözlerini tuttu bu sefer gerçekten çok değişti kendi ailesine herkeze karşı kalkan oldu bana korudu beni her konuda yardımcı oluyo şimdi destek oluyo 4 yıldır birlikteyiz aileme karşıda çok saygılı çok nazik onlar içinde elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyo ama ben sevemiyorum ısınamıyorum bir türlü böyle oluncada evlilik bana eziyet gibi geliyor şimdi kendi işimde var çalışıyorumda zaman zaman ayrılmayı düşünüyorum ama eşime söyleyemiyorum. evlenmeden önce görüştüğüm biri vardı nasip olmadı evlenemedik eşim bana eziyet ettikçe içten içe çok bağlandım ona çok özledim onu yüreğimi tamamen onun sevgisi sardı şimdi nerde ne alemde bilmiyorum bile belkide evlenmiştir oda. ne yapacağımı şaırdım ama sevemiyorum olmuyo....

Herşey yoluna girmiş madem hiç kafanı bulandırma rahatına bak çocuğunu düşün, eskisini de sevdiğinden değilde işte rahatlığın verdiği boşluk diye düşünüyorum. Bu devirde aşk meşk yalan kocanı bıraksan türlü türlü sıkıntı yaşarsın dul olmak kolay değil
 
8 yıllık evliyiz görücü usulu evlendik ilk 1,5 yıl kv ile oturduk kaynanam oğluna çok düşkündü ona tıpkı bebek gibi davranıyordu. çok sıkıntılı günler yaşattılar bana eşimde çok dayak yedim hamileykende dövdü 8 aylık kızıma hamileyken balkonda çiçek saksısını kafama geçirdi sebepler çok basit annesine günaydın dememişim eline sağlık dememişim akşamları otururken annesinin dizine yatar uyur kalırdı aşşalandım hor görüldüm itildim kakıldım çok çektirdi bana sonra kızım doğdu 2 aylıktı bigün yine çok dövdü beni öyle dövdüki bayılmışım gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. babam götürdü beni kızımıda aldım yanıma ayrılmaya karar verdim sonra araya aile büyükleri girdi bende evlerimizi ayırmak şartı ile tekrar döndüm bu seferde anneme babama kinlendi eve sokmadı onları bayramlarda bile gitmedi tam iki yıl benim evime ailem adımını bile atamadı birgün yine sabah kahvaltısı yapıyorduk önceki gün o işteyken annemlere gitmiştim karşı komsumuz aynı zamanda eşimin iş arakadaşı olur benim gittiğimi, görmüş söylemiş nasıl benden habersiz gidersin diye öyle çok dövdüki beni kızım kucağımdayki 2 yaşındaydı ozaman çaydanlığı bize doğru fırlattı benim ayaklarım yandı ve bu sefer kesin boşanmaya karar verdim tekrar kızımı alıp baba ocağına döndüm mahkeme açtım 9 ay sürdü mahkeme eşim her mahkeme de hakim karşısında ağladı ayrılmak istemediğini söyledi bizim dava sürekli uzadı geldi yine yalvardı yakardı ağladı son bi şans istedi kabul ettim döndüm eşim sözlerini tuttu bu sefer gerçekten çok değişti kendi ailesine herkeze karşı kalkan oldu bana korudu beni her konuda yardımcı oluyo şimdi destek oluyo 4 yıldır birlikteyiz aileme karşıda çok saygılı çok nazik onlar içinde elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyo ama ben sevemiyorum ısınamıyorum bir türlü böyle oluncada evlilik bana eziyet gibi geliyor şimdi kendi işimde var çalışıyorumda zaman zaman ayrılmayı düşünüyorum ama eşime söyleyemiyorum. evlenmeden önce görüştüğüm biri vardı nasip olmadı evlenemedik eşim bana eziyet ettikçe içten içe çok bağlandım ona çok özledim onu yüreğimi tamamen onun sevgisi sardı şimdi nerde ne alemde bilmiyorum bile belkide evlenmiştir oda. ne yapacağımı şaırdım ama sevemiyorum olmuyo....

ayy anneci erkekten nefret ederim. nedir o dizinde uyuyup kalmak.
saygını göstersin yeter.
içinizde artık bişeyler kopmuş sizin, eskiyi hatırlayıp kendinizi üzmenin anlamı yok.
madem ayrılacaktınız ailenizde arkanızdayken ayrılsaydınız. şimdi ayrılmak isteseniz suçlu siz olacaksınız.
sebepleriniz varken ayrılmalıydınız.
hala da ayrılmayı istiyorsanız aileniz arkanızdaysa kendinize eziyet çektirmeyin.
pişman olacağınız şeyleri yapmayın iyi düşünün, hakkınızda hayırlısı olur inşallah
 
Kolay mı unutmak o dayakları? :50:
Bir daha yapmam demekle olmuyor bazı şeyler.
Ben şimdi size değişmiş madem unutun gitsin diyemem.
Çünkü yaşanılan şeyleri kolay kolay unutamayan, çok çabuk kırılabilen insanım..
Yani benim için 1 kere, 3 kere diye bişey yok.
1 kere de aynı, 1000 kere de.
Allah yardımcınız olsun.
:26:
 
Bosluktan dusunuyosun oyle eski sevgili vs.. Yuzmus yuzmus kuyruguna gelmissin, hayatin duzene girmis, hic bulandirma kafani, mutlu olmaya bak artik
 
o kadar haklısın ki sevememekte.
çok üzüldüm senin için....
keşke boşansaydın zamanında, şimdi vicdan yapıp boşanamazsın da...
bazen bu aile büyükleri kaş yapayım derken göz çıkarıyorlar, keşke hiç karışmasaydılar hiç barıştırmasaydılar sizi...
 
zaten aşk yokmuş, sevgiyi de eşin öldürmüş. saygı da dayak vs ile bitmiş gitmiş.
keşke önceden boşansaydınız.
ben yerinizde olsam ekonomik özgürlüğüm varsa bitirirdim evliliğimi sanırım.
çünkü önünüzde belki 30-40 sene var, sevmediğiniz biriyle geçmez, geçmemeli...
 
Benim bile okurken içim şişti. Bu dayakları unutmanız tabii ki mümkün değil, sizi o kadar yıpratmışki bu yaptıklarıyla eşiniz sizi kendinden soğutmuş, yeniden ısınıp sevebilir misiniz bilmiyorum belki zamanla biraz daha iyi hissedebilirsiniz ama o yaşadıklarınızı unutamazsınız gibi geliyor. En azından ben unutamazdım az şey yaşamamışsınız çünkü. Eşinizin şimdi hatasını anlaması size kol kanat germesi sizin için o yaşadıklarınızdan sonra çok fazla anlam ifade etmiyor haklısınızda. Eski sevgili konusuna gelecek olursak içinizdeki boşluktan böyle hissediyorsunuz muhtemelen.
 
Bütün bunların üzerine ısınsan anormal olurdu.

Bir de böyle adamları baba yapmayın yav...
 
Son düzenleme:
keşke affetmeseydin baştan
ama madem affettin kestirip atma bence
ama olmuyorsa da olmuyordur yapılacak bişey yok ...
 
8 yıllık evliyiz görücü usulu evlendik ilk 1,5 yıl kv ile oturduk kaynanam oğluna çok düşkündü ona tıpkı bebek gibi davranıyordu. çok sıkıntılı günler yaşattılar bana eşimde çok dayak yedim hamileykende dövdü 8 aylık kızıma hamileyken balkonda çiçek saksısını kafama geçirdi sebepler çok basit annesine günaydın dememişim eline sağlık dememişim akşamları otururken annesinin dizine yatar uyur kalırdı aşşalandım hor görüldüm itildim kakıldım çok çektirdi bana sonra kızım doğdu 2 aylıktı bigün yine çok dövdü beni öyle dövdüki bayılmışım gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. babam götürdü beni kızımıda aldım yanıma ayrılmaya karar verdim sonra araya aile büyükleri girdi bende evlerimizi ayırmak şartı ile tekrar döndüm bu seferde anneme babama kinlendi eve sokmadı onları bayramlarda bile gitmedi tam iki yıl benim evime ailem adımını bile atamadı birgün yine sabah kahvaltısı yapıyorduk önceki gün o işteyken annemlere gitmiştim karşı komsumuz aynı zamanda eşimin iş arakadaşı olur benim gittiğimi, görmüş söylemiş nasıl benden habersiz gidersin diye öyle çok dövdüki beni kızım kucağımdayki 2 yaşındaydı ozaman çaydanlığı bize doğru fırlattı benim ayaklarım yandı ve bu sefer kesin boşanmaya karar verdim tekrar kızımı alıp baba ocağına döndüm mahkeme açtım 9 ay sürdü mahkeme eşim her mahkeme de hakim karşısında ağladı ayrılmak istemediğini söyledi bizim dava sürekli uzadı geldi yine yalvardı yakardı ağladı son bi şans istedi kabul ettim döndüm eşim sözlerini tuttu bu sefer gerçekten çok değişti kendi ailesine herkeze karşı kalkan oldu bana korudu beni her konuda yardımcı oluyo şimdi destek oluyo 4 yıldır birlikteyiz aileme karşıda çok saygılı çok nazik onlar içinde elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyo ama ben sevemiyorum ısınamıyorum bir türlü böyle oluncada evlilik bana eziyet gibi geliyor şimdi kendi işimde var çalışıyorumda zaman zaman ayrılmayı düşünüyorum ama eşime söyleyemiyorum. evlenmeden önce görüştüğüm biri vardı nasip olmadı evlenemedik eşim bana eziyet ettikçe içten içe çok bağlandım ona çok özledim onu yüreğimi tamamen onun sevgisi sardı şimdi nerde ne alemde bilmiyorum bile belkide evlenmiştir oda. ne yapacağımı şaırdım ama sevemiyorum olmuyo....


Evli değilim sana ne desem boş ama üzüldüm gerçekten yaşadıklarına.. Nasıl iyi olacaksa öyle olur umarım senin için. Kalp bir kere kırıldı mı derinden ne yaparsan yap eskisi gibi olmuyor işte...
 
8 yıllık evliyiz görücü usulu evlendik ilk 1,5 yıl kv ile oturduk kaynanam oğluna çok düşkündü ona tıpkı bebek gibi davranıyordu. çok sıkıntılı günler yaşattılar bana eşimde çok dayak yedim hamileykende dövdü 8 aylık kızıma hamileyken balkonda çiçek saksısını kafama geçirdi sebepler çok basit annesine günaydın dememişim eline sağlık dememişim akşamları otururken annesinin dizine yatar uyur kalırdı aşşalandım hor görüldüm itildim kakıldım çok çektirdi bana sonra kızım doğdu 2 aylıktı bigün yine çok dövdü beni öyle dövdüki bayılmışım gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. babam götürdü beni kızımıda aldım yanıma ayrılmaya karar verdim sonra araya aile büyükleri girdi bende evlerimizi ayırmak şartı ile tekrar döndüm bu seferde anneme babama kinlendi eve sokmadı onları bayramlarda bile gitmedi tam iki yıl benim evime ailem adımını bile atamadı birgün yine sabah kahvaltısı yapıyorduk önceki gün o işteyken annemlere gitmiştim karşı komsumuz aynı zamanda eşimin iş arakadaşı olur benim gittiğimi, görmüş söylemiş nasıl benden habersiz gidersin diye öyle çok dövdüki beni kızım kucağımdayki 2 yaşındaydı ozaman çaydanlığı bize doğru fırlattı benim ayaklarım yandı ve bu sefer kesin boşanmaya karar verdim tekrar kızımı alıp baba ocağına döndüm mahkeme açtım 9 ay sürdü mahkeme eşim her mahkeme de hakim karşısında ağladı ayrılmak istemediğini söyledi bizim dava sürekli uzadı geldi yine yalvardı yakardı ağladı son bi şans istedi kabul ettim döndüm eşim sözlerini tuttu bu sefer gerçekten çok değişti kendi ailesine herkeze karşı kalkan oldu bana korudu beni her konuda yardımcı oluyo şimdi destek oluyo 4 yıldır birlikteyiz aileme karşıda çok saygılı çok nazik onlar içinde elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyo ama ben sevemiyorum ısınamıyorum bir türlü böyle oluncada evlilik bana eziyet gibi geliyor şimdi kendi işimde var çalışıyorumda zaman zaman ayrılmayı düşünüyorum ama eşime söyleyemiyorum. evlenmeden önce görüştüğüm biri vardı nasip olmadı evlenemedik eşim bana eziyet ettikçe içten içe çok bağlandım ona çok özledim onu yüreğimi tamamen onun sevgisi sardı şimdi nerde ne alemde bilmiyorum bile belkide evlenmiştir oda. ne yapacağımı şaırdım ama sevemiyorum olmuyo....

işte maalesef yaşanan acılar unutulmuyor. o insan değişsede,o eski anılar,yaşanmışlıklar hafızadan silinmiyor.
affetmek o yüzden çözüm değil. affetsende unutamıyorsun çünkü.
sevgi kalmıyor,evlilik zoraki gidiyor.
işte bu noktada eski sevgili bile hatırlanıyorsa bu evlilik bitmeli..
çünkü sonu hiç iyi olmaz bence..
 
8 yıllık evliyiz görücü usulu evlendik ilk 1,5 yıl kv ile oturduk kaynanam oğluna çok düşkündü ona tıpkı bebek gibi davranıyordu. çok sıkıntılı günler yaşattılar bana eşimde çok dayak yedim hamileykende dövdü 8 aylık kızıma hamileyken balkonda çiçek saksısını kafama geçirdi sebepler çok basit annesine günaydın dememişim eline sağlık dememişim akşamları otururken annesinin dizine yatar uyur kalırdı aşşalandım hor görüldüm itildim kakıldım çok çektirdi bana sonra kızım doğdu 2 aylıktı bigün yine çok dövdü beni öyle dövdüki bayılmışım gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. babam götürdü beni kızımıda aldım yanıma ayrılmaya karar verdim sonra araya aile büyükleri girdi bende evlerimizi ayırmak şartı ile tekrar döndüm bu seferde anneme babama kinlendi eve sokmadı onları bayramlarda bile gitmedi tam iki yıl benim evime ailem adımını bile atamadı birgün yine sabah kahvaltısı yapıyorduk önceki gün o işteyken annemlere gitmiştim karşı komsumuz aynı zamanda eşimin iş arakadaşı olur benim gittiğimi, görmüş söylemiş nasıl benden habersiz gidersin diye öyle çok dövdüki beni kızım kucağımdayki 2 yaşındaydı ozaman çaydanlığı bize doğru fırlattı benim ayaklarım yandı ve bu sefer kesin boşanmaya karar verdim tekrar kızımı alıp baba ocağına döndüm mahkeme açtım 9 ay sürdü mahkeme eşim her mahkeme de hakim karşısında ağladı ayrılmak istemediğini söyledi bizim dava sürekli uzadı geldi yine yalvardı yakardı ağladı son bi şans istedi kabul ettim döndüm eşim sözlerini tuttu bu sefer gerçekten çok değişti kendi ailesine herkeze karşı kalkan oldu bana korudu beni her konuda yardımcı oluyo şimdi destek oluyo 4 yıldır birlikteyiz aileme karşıda çok saygılı çok nazik onlar içinde elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyo ama ben sevemiyorum ısınamıyorum bir türlü böyle oluncada evlilik bana eziyet gibi geliyor şimdi kendi işimde var çalışıyorumda zaman zaman ayrılmayı düşünüyorum ama eşime söyleyemiyorum. evlenmeden önce görüştüğüm biri vardı nasip olmadı evlenemedik eşim bana eziyet ettikçe içten içe çok bağlandım ona çok özledim onu yüreğimi tamamen onun sevgisi sardı şimdi nerde ne alemde bilmiyorum bile belkide evlenmiştir oda. ne yapacağımı şaırdım ama sevemiyorum olmuyo....

Ne desek boş bir durum yani erkeklere guvenilmiyo ki şimdi iyi ne güzel düzeldi dur deniyim bi daha sevmeye calisiyim faln diceksiniz bu sefer haa bu beni seviyo dicek yine emin olck sizden tekrar degismiycegi ne malum...
Hadi bitti bosandiniz diyelim suc sizde olck evet vicdan yapacaksınız bu sefer çocuğunuzu baba sıcaklığından mahrum biraktgnizi dusunceksiniz...
Sevmediğin adama sarlmak aile olmk çok çok çok zor...
Ama eski sevgili olayı sadece bosluktan evet en güzel yerinde bitmiş bu yüzden cazip geliyo size ama bi laf var ya yastık değişir kader degismez diye onunla da aynı şekilde bir evlilik yasicaktiniz belki...
Allah yardimciniz olsun en doğru karari verirsiniz umarım....

ßůšr@
 
okurken nerede "öldüm" diyeceksin diye merak ederek okudum, neyse hala hayattasın.. bir insana o kadar şans nasıl verilir allah aşkına.. o kadar saygısızlıktan, hakaretten sonra o adama sevgi kalmaz zaten normal olan o.. ama eski sevgilini abartma gözünde, adam gibi biri olsa eski olmazdı zaten.. bilemiyorum bu saatten sonra nasıl toparlanır ama boşanmayı düşünmüyorsan önüne bakmaya çalış, allah yardımcın olsun..
 
O kadar şeye sevgi kalır mı zaten aşık olmadan evlenmişsin iyi bir insan olsa bari alışır severdin en başta ayrılacaktın tamam şimdi iyi hoş düzeldi ama sevgin yok hiçbirşey hissetmiyorsun sadece evli olmak için sürdürülür mü bu hayata da bir kere geliyoruz yaşlanacaksın o çocuk büyüyecek evlenecek sonra ardına baktığında yaşayamadıklarından pişman olacaksın sevgisiz mutsuz ruhsuz bir hayat kalacak geride ama boşanma kararı almakta kolay değil çalışsan da sahip çıkan bir aile lazım tek başına çocuk büyütmek kolay değil eşine şans verebilirsin beraber baş başa çocuğu ailene bırakıp tatile gidebilirsiniz belki tekrar ısınırsın. Karşı komşuda annene gittiğini nereden biliyormuş nereden anlamışta eşine söylemiş neden söylemiş anlamadım doğrusu işi gücü yok mu sizi mi gözlüyor. Eski sevgili filan unut bunları ayrılacaksan kendi huzurun için ayrıl.
 
8 yıllık evliyiz görücü usulu evlendik ilk 1,5 yıl kv ile oturduk kaynanam oğluna çok düşkündü ona tıpkı bebek gibi davranıyordu. çok sıkıntılı günler yaşattılar bana eşimde çok dayak yedim hamileykende dövdü 8 aylık kızıma hamileyken balkonda çiçek saksısını kafama geçirdi sebepler çok basit annesine günaydın dememişim eline sağlık dememişim akşamları otururken annesinin dizine yatar uyur kalırdı aşşalandım hor görüldüm itildim kakıldım çok çektirdi bana sonra kızım doğdu 2 aylıktı bigün yine çok dövdü beni öyle dövdüki bayılmışım gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. babam götürdü beni kızımıda aldım yanıma ayrılmaya karar verdim sonra araya aile büyükleri girdi bende evlerimizi ayırmak şartı ile tekrar döndüm bu seferde anneme babama kinlendi eve sokmadı onları bayramlarda bile gitmedi tam iki yıl benim evime ailem adımını bile atamadı birgün yine sabah kahvaltısı yapıyorduk önceki gün o işteyken annemlere gitmiştim karşı komsumuz aynı zamanda eşimin iş arakadaşı olur benim gittiğimi, görmüş söylemiş nasıl benden habersiz gidersin diye öyle çok dövdüki beni kızım kucağımdayki 2 yaşındaydı ozaman çaydanlığı bize doğru fırlattı benim ayaklarım yandı ve bu sefer kesin boşanmaya karar verdim tekrar kızımı alıp baba ocağına döndüm mahkeme açtım 9 ay sürdü mahkeme eşim her mahkeme de hakim karşısında ağladı ayrılmak istemediğini söyledi bizim dava sürekli uzadı geldi yine yalvardı yakardı ağladı son bi şans istedi kabul ettim döndüm eşim sözlerini tuttu bu sefer gerçekten çok değişti kendi ailesine herkeze karşı kalkan oldu bana korudu beni her konuda yardımcı oluyo şimdi destek oluyo 4 yıldır birlikteyiz aileme karşıda çok saygılı çok nazik onlar içinde elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyo ama ben sevemiyorum ısınamıyorum bir türlü böyle oluncada evlilik bana eziyet gibi geliyor şimdi kendi işimde var çalışıyorumda zaman zaman ayrılmayı düşünüyorum ama eşime söyleyemiyorum. evlenmeden önce görüştüğüm biri vardı nasip olmadı evlenemedik eşim bana eziyet ettikçe içten içe çok bağlandım ona çok özledim onu yüreğimi tamamen onun sevgisi sardı şimdi nerde ne alemde bilmiyorum bile belkide evlenmiştir oda. ne yapacağımı şaırdım ama sevemiyorum olmuyo....
Zamanla geçer .
 
Konu basligini gorunce, esim yoluma dunyalari seriyor ama ben sevemiyorum diye devam edicek sandim.
ancak, Esim beni dove dove bayiltiyor ama ben onu sevemiyorum seklinde devam etti.
Delimisiniz allahaskina ! Ne sevmesinden bahsediyorsunuz?

Edit: Esiniz sonradan duzelmis, ama bence artik sevilmeyi hakediyor mu bilmiyorum.
 
Son düzenleme:
valla asla geçmez. 8 aylık hamileyken dövüp kafasında saksı kıran bir adamın bu yaptığını kim unutur.
 
Back