:) ne kadar ön yargılısınız. Dışarıda bir sürü sokak hayvanı besliyoruz ve inanır mısınız cinsine bakmıyoruz. :)cins olmasa yüzüne bakmazdın hayvanın .
Cins kedi peşine düştüğümü nereden biliyorsunuz? Size kendimi savunmayacağım, istediğiniz bu olsa da.Ön yargı değil, tecrübe. Kedi seven, gerçekten sahiplenmek isteyen insan cins kedi peşine düşmez. Birinci falso bu zaten. Burdan sonrası çorap söküğü. Ne olacağı üç aşağı beş yukarı belli.
E görüyoruz.Cins kedi peşine düştüğümü nereden biliyorsunuz? Size kendimi savunmayacağım, istediğiniz bu olsa da.
Önyargı değil gerçekler.:) ne kadar ön yargılısınız. Dışarıda bir sürü sokak hayvanı besliyoruz ve inanır mısınız cinsine bakmıyoruz. :)
Bu kediyi tanımadan önce de zaten benim sürekli düşündüğüm bir şeydi. ve sürekli barınakları gezerdik eşim alışsın diye. Cinsi önemli değil, her ne olursa olsun istiyordum çünkü öyle laf olsun diye değil. Gerçek bir canlı aşığıyım.
Yukarıda cevabım var, okuyabilirsiniz. Benim için cins ya da tekir önemli değil. Eşim aşırı korkuyor, yalnızca bu kediyle iyi anlaştılar ve biraz ılımlı olabildiğini görebildim diye bu konuyu açtım.Önyargı değil gerçekler.
Ben de ilk kedi bakımını cins kediyle yapanların genelinde sıkılınca kediyi attığını çok gördüm.
Gece bağıracak, oyun oynayacak, bazen tırmalayacak.
En kötü bebek gelene kadar kalır. Sonra bebeğini yırttı diye ilan açarsınız. Hiç şaşmaz bu hiç
Benimde babam böyleydi korkmuyordu ama sürekli ağzına tüy kaçtı sanıyordu falan sürekli ya bu kedi gidecek ya ben diyordu birgun hayvan kayboldu hic evden cikmaz babama sen yaptin saldin falan dedik adam bi cikti 4 5 saat kediyi aradi bulamadi koltugun altina girmis cikinca derin bi oh cektiMerhaba, konu çok net; eşimi eve kedi getirmek konusunda ikna edemiyorum..
Sahipleneceğimiz kedişle tanıştık. 2 aylık, dişi, çok tatlı, çok hareketli, aşırı oyuncu ve uyumlu bir blue point.
Eşim de kediyi tatlı buldu, sevdi ama asla dokunamıyor ve çok korkuyor. Bu kedişle tanışmadan önce yaklaşık 3-4 aydır ikna etmeye çalışıyordum. Ama bir türlü ikna edemedim, ne yaptıysam olmadı..
Bu arada ben kediye maddi manevi sahip çıkabileceğimden eminim, ama onu ikna edemiyorum bir türlü.
Başına böyle bir şey gelmiş olan var mı? Geldiyse ikna için nasıl yöntemleriniz oldu?
Çok yol gösterici oldu yorumunuz. Teşekkür ederimBenim bir zamanlar ev arkadaşım kedilerden çok korkuyordu dokunamamak değil aynı oda da bulunması bile rahatsız ediyordu. Ben ise sürekli eve hasta hayvan getiren onları tedavi edip bırakan kişiydim zamanla zamanla alıştı hatta şuan kendi kedisi var hatta 2 tane ama eminim onun için çok zorlu bir süreçti.
Hasta hayvanları koyduğum odaya giremez asla rahat edemezdi. Yemeğini bile doğru düzgün yiyemezdi ama vicdanlı bir insan olduğu için tedavi süresince hiç sesini çıkarmadı 1 yılın sonunda yavru bir kediye dokunabilmişti sonra yavaş yavaş temaslar başladı biz evleri ayirdiktan sonra da kedi sahiplendi ama karşıdaki kişiyi zorlamak gerçekten haksızlık oluyor. Ben sürekli yolda bulduğum yaralı hasta hayvanları eve getirerek ona haksızlık yaptım ama diğer türlü de vicdanensorumlu hissederdim ve hepsi geçici bir süreçti. Eşiniz bu korkusunu aşabilir mi aşsa bile ne kadar sürer bilmiyorsunuz ve bu sürede ilişkiniz de zedelenebilir iyi değerlendirmek lazım
Bakın benimde kedim var fakat eşiniz haklı saygı duymanız gerekiyor..Merhaba, konu çok net; eşimi eve kedi getirmek konusunda ikna edemiyorum..
Sahipleneceğimiz kedişle tanıştık. 2 aylık, dişi, çok tatlı, çok hareketli, aşırı oyuncu ve uyumlu bir blue point.
Eşim de kediyi tatlı buldu, sevdi ama asla dokunamıyor ve çok korkuyor. Bu kedişle tanışmadan önce yaklaşık 3-4 aydır ikna etmeye çalışıyordum. Ama bir türlü ikna edemedim, ne yaptıysam olmadı..
Bu arada ben kediye maddi manevi sahip çıkabileceğimden eminim, ama onu ikna edemiyorum bir türlü.
Başına böyle bir şey gelmiş olan var mı? Geldiyse ikna için nasıl yöntemleriniz oldu?
Korkuyorsa neden zorluyorsunuz ben de dokunamam içim bi tuhaf olur. Uzaktan sevebilirim ama bir metreden fazla asla yaklaşamam. Evlenmeden önce böyle bir istediğiniz olduğunu söylediniz misevdi ama asla dokunamıyor ve çok korkuyor.
Evinde köpeği olan biri olarak yazıyorum, birlikte yaşadığınız insanlardan birisi bile korkuyor yaklaşamıyor veya sevmiyorsa, bu hem korkana eziyet hem evcile eziyet zira evciller insanların her duygusunu hissediyor, ondan korkan istemeyen kişiye daha agresif yaklaşabiliyorlar, ayrıca kedi biraz büyüyünce tezgaha masaya atlayacak her atlamasında eşinizin korkusu daha da artabilir bu korku zamanla öfkeye de dönebilir.Evet büyük bir fobi ve başa çıkamıyorum ne yazık ki. En başta alışacağını düşündüm ama yanıldım