- 14 Şubat 2012
- 618
- 488
merhaba kızlar..
ben 10 aylık evliyim.eskişehirden sakarya ya geldim.eşim le çok seviyoruz birbirimzi.ailesi ile de aramız çok iyi.bana hiç gelin olduğumu hissettirmediler ilk zamanlar.onlar bana göre daha muhafazakarlar.başlarda bu bir sorun teşkil etmedi.bende kapalı bir bayanım onlara göre çok uç bir tip değilim yani.
ilk etap ta yaşadığım sorun kültür farkıydı.kültür farkı die amacım küçük görmek değil kesinlikle.ama çok rahatsız eden bir durumdu beni.kayın validem normalde çok iyi bir insan çok hoş sohbet bir insan olmasına rağmen çok eleştiren bir insan çevresini.akrabalarının yüzünede söyler arkasından da konuşur.yok giyimi şöyle konuşması böyle yok çok konuşuyor.yok bu nasıl kapalı falan diye.aklınıza gelebilecek herşeyi eleştiriyordu.bende aileye yeni katıldığım için çok kasıyordum o sıralarda.yani yeni gelmişim uyum sürecindeyim ve devamlı çevre eleeştiriliyor.ister istemez kendimi kasmaya başladım.nasıl hareket edeceğime karar veremiyordum ne yapsama ne konuşsam hepsi dert olmuştu içime.buna rağmen benimle araları çok iyiydi.ben haftada en az 2 gün onlara giderdim onlar beklemeden bu çok hoşlarına gidiyordu.çevreleri akrabalarıda beni çok sevdi bunu herzaman dile getirdiler.ama işte dediğim gibi etrafı çok eleştirmesi beni zamanla çok kastı.çünkü acaba benim hakkımda da böylemi düşünüyor diye düşünüp duruyordum.zamanla kendim olmaktan çıktım.hafif bir bunalım yaşadım.bunu eşim farketti ona kırmadan anlattım durum böyle böyle diye.oda kimseyi mutlu etmek zorunda değilsin ben senden çok memnunum dedi.onun bu yaklaşımı beni çok rahatlattı.o süreye kadar eskşehire dönmek istiyordum eşimle ama onun bu tavrı beni rahatlattı bu düşünceyi atmıştım kafamdan.bu olayın ardından 1 hafta 10 gün geçti.yine kayın validemdeyim benim gydiğim pardesünün rengine laf etti şakayla karışık.sözde espiriyle söyledi ama çok kırıcıydı.pembe pardesüme hayat kadını kıafeti bu gecelkle sokağa çıkıyorsun dedi.benim yanımda hep benim gibi giyinenleri falan eleştirirdi zaten.sanırım anlayım diye.neyse işte renkli çanta takanlarıa hiç sevmem ben hayat kadıları takar onları falan.ben oan orada çok kötü oldum birşeyde diyemedim.sonra yanlış anlama kızım ben seni yakın gördüğüm için uyarıorum samimiyetten dedi.bende oan güldüm geçtim hiçbirşey demedim.ama çok kötü oldum.eşimede şikayet gibi olmasın diye söylemek istemedim.yine giyim tarzımı hiç değiştirmeden devam ettim hayatıma.oda sustu birsüre birşey demedi.ama bende zamanla nefes alamama durumu başladı.geceleri özellikle nefes alamıyordum sanırım psikolojikti.bu olayı daha önce burada anlatmıştım zaten.neyse sanırım eşim bu halimi anlamış olacakki bana eskişehire taşınmak istediğini söyledi.okadar sevindimki o an anlatamam.esk,şehri kurtuluş olarak görüyordum.eşim bana söylemeden önce annesi ve ablasına söylemiş eske gitmek istediğini problem çıkarmamaışlar.neyse o olaydan sonra eşimle k.valdemlerdeydik.bende pantolon vardı.herzman yanlarında giydiğim gayet bol bir pantolon.k.valdem yanıma gelim ben sana etek versem baban hiç hoşlanmıyor pantolondan dedi.çok bozuldum ve belli ettim.eşimde tam konunun üstüne geldi ve duydu.duymazdan geldi.bende problem olmasın diye giydim.ama çok üzüldüm boğazıma bir düğüm saplandı sanki.eşimde anladı çok durmadık eve geçtik.yolda tek kelime etmedik eşim bana sımsıkı sarıldı yol boyunca.bu bile yetmişti bana.benim yanımda olması yetmişti.eve gidnce konuyu konuştuk.bu konuda ailemi idare edelim onların yanında etek giyiver dedi.bende bunun çok saçma olduğunu söyledim.ben buyum beni farklı tanımadılar dedim.oda sadece bu konuda idare etmeni istiyorum dedi.bende sonra devamı gelecek dedim.ailesini savundu benim ailem böle birşey yapmaz dedi.bende pembe pardesü olayını anlattım.eşim şok oldu annem böyle birşey nasıl söyler dedi.bende yemin ettim söyledi diye.bana pantoloın konusunda giymeyiver onların yanında onun dışında sana laf söylerlerse drek bana gel bana söyle dedi.bende kabul ettim ama çok huzurum kaçtı.eşim o ana kadar hep yanımda oldu bu beni rahatlatıyordu ve kendimi güvende hissediyordum.ama yinede bir huzursuzluk oluştu.eşmde de bende de.çok üzüldüm.hep evlerine geldim gittim güzel bir ortamımız vardı.resmen rahat battı problem çıktı hayatımızda hemde saçma sapan bir konudan.bu olayın üzerine eşim içine kapandı.5 6 gün işe gitmedi falan.baya br etkilendi.k.validemde beni değil eşimi aramış esra ya pantolon verdim diye kırıldımı dye.eşimde kırılmadı demiş.keşke kırıldı deseydin deim.olmaz idare etcez dedi.neyse gel zaman git zaman 5 6 gün evde takıldı eşim sürekli bunalım bir halde.sonra durduk yere yanıma gelp eskişehire çokmu gitmek istiyorsun demi dedi.bende evet dedim.hep oraya gitmek istedin zaten buraya hiç uyum sağlamadın dedi.şokoldum.uyum sağlamasam evet kabul ederdim ama kesinlikle öyle bir durum yoktu.eşimin ailesi diğer durumlarda benden çok memnundu bunu herzaman aileme dahi söylüyorlardı.akrabalrı beni aşırı derecede seviyordu.yani normalin çok çok üstünde bir uyum vardı kendi adıma.anlatmaya çalıştım hayır yanlış yorumluyorsun dye beni hiç dinlemedi.neden bir anda böle değiştiğini anlayamadım çok üzüldüm.bana sana yalan söylüyolar ozaman üzülme diye çünkü sen hiç uyum sağlamadın dedi.neden bir anda böyle değişmişti eşim benim için tam bir yıkım oldu bu.bende bu saaten sonra oraya sadece gtmek zorunda olduğum için gidicem madem uyum sağlamıyorum senin dediğin olsun dedim.eşime çok kırılmıştım.yani kayın validemden duyduklerım değilde eşimden duyduklarım bitirmişti beni.
eşimin ailesinden etkilendiğini düşündüm.bu durum eşimi azda olsa gözümden düşürdü zaten.eşim resmen paranoya yapmıştı.hemde benim iç bir suçum yokken
daha sonra saçmalamalrı iyice arttı.dayımlar geldi bize.aşağı dayımı karşılamaya indim.neymiş başörtümü arkaya atmışım boynum açık aşağı inmişim.beni azarladı mutfağa çekip.tabi ben yine şoklardayım.çünkü öyle bir durum yok.ben eşim için değil kendi inancımdan dolayı aşağı inerken yada dışarıda daha bir kere bile başörtümü arkadan bağlamış insan değilim.oanda bağlamamıştım.nasıl onu öle gördü hala anlayabilmiş değilim.ve daymların bizde olduğu sürece surat astı.sonra dayımlar gidince konuştuk bana diyorki daynın yanında saçın görünüyordu.dedim manyakmısın dayım bana namahrem değil.abi ne ise dayıda odur dinimizde bunu bilmiyormusun dedim.hee ölemi bilmiyordum dedi.bunun içinmi surat yaptın dedim.hala ısrar ediyor boynun açık aşağı indin diye.eşim nsıl bu hale geldi ben anlayamadım.resmen başka birisi oldu.ve ben iç kimseye iç birşe yapmadım neden yaşıyorum tüm bunları bilmiyorum.şuan bunları ağlayarak yazıyorum.zaten uzun zmandır hergün sebepli sebbepsiz herşeye ağlıyorum.hayatımın en kötü en mutusz günlerini geçiriyorum.
geçen gene tartıştık sen uyum sağlayamadın diye üstüme geldi yine.sokakta hüngür üngür ağlattı beni.niye bukadar inat ediyosun uyum sağlayamadın işte niye yaranmı varda gocunuyosun itiraz ediyosun sağlayamadın işte diye üstüme geldi.bende haftada en az 2 defa annenlere giden kim.her zaman evine çağıran davet eden kim işleri olsa koşturan kim dedim.ben hiç öle birşey hatırlamıyorum dedi.sen iç birzaman annemlre gitmedinki dedi.eşim artık olan ve bildiği şeyleride inkar ediyordu.çıldırmak üzereydim.yolda bağırarark hüngür üngür ağladım beni anneme götür dedim.bayılmak üzereydim.o sırada eşim biraz kendine geldi.
sonra bana senin değil ailemin uyum sağlayamadığını biliyorum.onlara birşey söleyemiyorum senden çıkıyor işte dedi.ama ben bittimartık.daynamıyorum.hiç nefes alamıyorumartık.şuan anneme gitsem birdaha geri buraya asla dönmek istemicem gibi geliyor.şuan çok zor duruyorum burada.herşeyden okadar soğudumki.
daha 10 aylık evliyiz biz.ve beni kimsye birşey yapmadım birşey demedim.neden bunları yaşıyorum.allahım bu bir imtihan diyorum ama dayanamıyorum.
en son bende eşime patladım dayanamayıp.dedimki hiç kenara para koymuyosun para biriktirmiyosun dedim.eşim maşından 20 lira bile kenara koymaz.ay bitene kadar hepsini harcar.allah korusun hasta olsak acil bir durum olsa ne olacak dedim.bankada senin paran var ordan gidersin doktora dedi.bende iyi çalışayım ozaman kendi paramla giderim ben doktora dedim.bozuldu beyfendi.bende son golümü attım.2 lafından biri uyum sağlayamadın diyosun dedim.pekisen uyum sağladınmı acaba evliliğe dedim.ben en azından çaba sarfettim sende o bile yok dedim.bana küstü.konuşmadı kaç gün.ve bunları dedim diye şimdi üste çıkmışdurumda.ilişkimiz eskisi gibi değil.
ben eşimi kaybettim daa kötüsü oda beni kaybetti sanırım.bu yaptıkları buradan evlilikten herşeyden çok soğuttu beni.anlamaya çalışıyorum şehir değiştirecek onun bunalımı var diye ama beni mahvetti.
sağlıklı düşünemiyorum bir akıl verin napayım ben şimdi ?
ben 10 aylık evliyim.eskişehirden sakarya ya geldim.eşim le çok seviyoruz birbirimzi.ailesi ile de aramız çok iyi.bana hiç gelin olduğumu hissettirmediler ilk zamanlar.onlar bana göre daha muhafazakarlar.başlarda bu bir sorun teşkil etmedi.bende kapalı bir bayanım onlara göre çok uç bir tip değilim yani.
ilk etap ta yaşadığım sorun kültür farkıydı.kültür farkı die amacım küçük görmek değil kesinlikle.ama çok rahatsız eden bir durumdu beni.kayın validem normalde çok iyi bir insan çok hoş sohbet bir insan olmasına rağmen çok eleştiren bir insan çevresini.akrabalarının yüzünede söyler arkasından da konuşur.yok giyimi şöyle konuşması böyle yok çok konuşuyor.yok bu nasıl kapalı falan diye.aklınıza gelebilecek herşeyi eleştiriyordu.bende aileye yeni katıldığım için çok kasıyordum o sıralarda.yani yeni gelmişim uyum sürecindeyim ve devamlı çevre eleeştiriliyor.ister istemez kendimi kasmaya başladım.nasıl hareket edeceğime karar veremiyordum ne yapsama ne konuşsam hepsi dert olmuştu içime.buna rağmen benimle araları çok iyiydi.ben haftada en az 2 gün onlara giderdim onlar beklemeden bu çok hoşlarına gidiyordu.çevreleri akrabalarıda beni çok sevdi bunu herzaman dile getirdiler.ama işte dediğim gibi etrafı çok eleştirmesi beni zamanla çok kastı.çünkü acaba benim hakkımda da böylemi düşünüyor diye düşünüp duruyordum.zamanla kendim olmaktan çıktım.hafif bir bunalım yaşadım.bunu eşim farketti ona kırmadan anlattım durum böyle böyle diye.oda kimseyi mutlu etmek zorunda değilsin ben senden çok memnunum dedi.onun bu yaklaşımı beni çok rahatlattı.o süreye kadar eskşehire dönmek istiyordum eşimle ama onun bu tavrı beni rahatlattı bu düşünceyi atmıştım kafamdan.bu olayın ardından 1 hafta 10 gün geçti.yine kayın validemdeyim benim gydiğim pardesünün rengine laf etti şakayla karışık.sözde espiriyle söyledi ama çok kırıcıydı.pembe pardesüme hayat kadını kıafeti bu gecelkle sokağa çıkıyorsun dedi.benim yanımda hep benim gibi giyinenleri falan eleştirirdi zaten.sanırım anlayım diye.neyse işte renkli çanta takanlarıa hiç sevmem ben hayat kadıları takar onları falan.ben oan orada çok kötü oldum birşeyde diyemedim.sonra yanlış anlama kızım ben seni yakın gördüğüm için uyarıorum samimiyetten dedi.bende oan güldüm geçtim hiçbirşey demedim.ama çok kötü oldum.eşimede şikayet gibi olmasın diye söylemek istemedim.yine giyim tarzımı hiç değiştirmeden devam ettim hayatıma.oda sustu birsüre birşey demedi.ama bende zamanla nefes alamama durumu başladı.geceleri özellikle nefes alamıyordum sanırım psikolojikti.bu olayı daha önce burada anlatmıştım zaten.neyse sanırım eşim bu halimi anlamış olacakki bana eskişehire taşınmak istediğini söyledi.okadar sevindimki o an anlatamam.esk,şehri kurtuluş olarak görüyordum.eşim bana söylemeden önce annesi ve ablasına söylemiş eske gitmek istediğini problem çıkarmamaışlar.neyse o olaydan sonra eşimle k.valdemlerdeydik.bende pantolon vardı.herzman yanlarında giydiğim gayet bol bir pantolon.k.valdem yanıma gelim ben sana etek versem baban hiç hoşlanmıyor pantolondan dedi.çok bozuldum ve belli ettim.eşimde tam konunun üstüne geldi ve duydu.duymazdan geldi.bende problem olmasın diye giydim.ama çok üzüldüm boğazıma bir düğüm saplandı sanki.eşimde anladı çok durmadık eve geçtik.yolda tek kelime etmedik eşim bana sımsıkı sarıldı yol boyunca.bu bile yetmişti bana.benim yanımda olması yetmişti.eve gidnce konuyu konuştuk.bu konuda ailemi idare edelim onların yanında etek giyiver dedi.bende bunun çok saçma olduğunu söyledim.ben buyum beni farklı tanımadılar dedim.oda sadece bu konuda idare etmeni istiyorum dedi.bende sonra devamı gelecek dedim.ailesini savundu benim ailem böle birşey yapmaz dedi.bende pembe pardesü olayını anlattım.eşim şok oldu annem böyle birşey nasıl söyler dedi.bende yemin ettim söyledi diye.bana pantoloın konusunda giymeyiver onların yanında onun dışında sana laf söylerlerse drek bana gel bana söyle dedi.bende kabul ettim ama çok huzurum kaçtı.eşim o ana kadar hep yanımda oldu bu beni rahatlatıyordu ve kendimi güvende hissediyordum.ama yinede bir huzursuzluk oluştu.eşmde de bende de.çok üzüldüm.hep evlerine geldim gittim güzel bir ortamımız vardı.resmen rahat battı problem çıktı hayatımızda hemde saçma sapan bir konudan.bu olayın üzerine eşim içine kapandı.5 6 gün işe gitmedi falan.baya br etkilendi.k.validemde beni değil eşimi aramış esra ya pantolon verdim diye kırıldımı dye.eşimde kırılmadı demiş.keşke kırıldı deseydin deim.olmaz idare etcez dedi.neyse gel zaman git zaman 5 6 gün evde takıldı eşim sürekli bunalım bir halde.sonra durduk yere yanıma gelp eskişehire çokmu gitmek istiyorsun demi dedi.bende evet dedim.hep oraya gitmek istedin zaten buraya hiç uyum sağlamadın dedi.şokoldum.uyum sağlamasam evet kabul ederdim ama kesinlikle öyle bir durum yoktu.eşimin ailesi diğer durumlarda benden çok memnundu bunu herzaman aileme dahi söylüyorlardı.akrabalrı beni aşırı derecede seviyordu.yani normalin çok çok üstünde bir uyum vardı kendi adıma.anlatmaya çalıştım hayır yanlış yorumluyorsun dye beni hiç dinlemedi.neden bir anda böle değiştiğini anlayamadım çok üzüldüm.bana sana yalan söylüyolar ozaman üzülme diye çünkü sen hiç uyum sağlamadın dedi.neden bir anda böyle değişmişti eşim benim için tam bir yıkım oldu bu.bende bu saaten sonra oraya sadece gtmek zorunda olduğum için gidicem madem uyum sağlamıyorum senin dediğin olsun dedim.eşime çok kırılmıştım.yani kayın validemden duyduklerım değilde eşimden duyduklarım bitirmişti beni.
eşimin ailesinden etkilendiğini düşündüm.bu durum eşimi azda olsa gözümden düşürdü zaten.eşim resmen paranoya yapmıştı.hemde benim iç bir suçum yokken
daha sonra saçmalamalrı iyice arttı.dayımlar geldi bize.aşağı dayımı karşılamaya indim.neymiş başörtümü arkaya atmışım boynum açık aşağı inmişim.beni azarladı mutfağa çekip.tabi ben yine şoklardayım.çünkü öyle bir durum yok.ben eşim için değil kendi inancımdan dolayı aşağı inerken yada dışarıda daha bir kere bile başörtümü arkadan bağlamış insan değilim.oanda bağlamamıştım.nasıl onu öle gördü hala anlayabilmiş değilim.ve daymların bizde olduğu sürece surat astı.sonra dayımlar gidince konuştuk bana diyorki daynın yanında saçın görünüyordu.dedim manyakmısın dayım bana namahrem değil.abi ne ise dayıda odur dinimizde bunu bilmiyormusun dedim.hee ölemi bilmiyordum dedi.bunun içinmi surat yaptın dedim.hala ısrar ediyor boynun açık aşağı indin diye.eşim nsıl bu hale geldi ben anlayamadım.resmen başka birisi oldu.ve ben iç kimseye iç birşe yapmadım neden yaşıyorum tüm bunları bilmiyorum.şuan bunları ağlayarak yazıyorum.zaten uzun zmandır hergün sebepli sebbepsiz herşeye ağlıyorum.hayatımın en kötü en mutusz günlerini geçiriyorum.
geçen gene tartıştık sen uyum sağlayamadın diye üstüme geldi yine.sokakta hüngür üngür ağlattı beni.niye bukadar inat ediyosun uyum sağlayamadın işte niye yaranmı varda gocunuyosun itiraz ediyosun sağlayamadın işte diye üstüme geldi.bende haftada en az 2 defa annenlere giden kim.her zaman evine çağıran davet eden kim işleri olsa koşturan kim dedim.ben hiç öle birşey hatırlamıyorum dedi.sen iç birzaman annemlre gitmedinki dedi.eşim artık olan ve bildiği şeyleride inkar ediyordu.çıldırmak üzereydim.yolda bağırarark hüngür üngür ağladım beni anneme götür dedim.bayılmak üzereydim.o sırada eşim biraz kendine geldi.
sonra bana senin değil ailemin uyum sağlayamadığını biliyorum.onlara birşey söleyemiyorum senden çıkıyor işte dedi.ama ben bittimartık.daynamıyorum.hiç nefes alamıyorumartık.şuan anneme gitsem birdaha geri buraya asla dönmek istemicem gibi geliyor.şuan çok zor duruyorum burada.herşeyden okadar soğudumki.
daha 10 aylık evliyiz biz.ve beni kimsye birşey yapmadım birşey demedim.neden bunları yaşıyorum.allahım bu bir imtihan diyorum ama dayanamıyorum.
en son bende eşime patladım dayanamayıp.dedimki hiç kenara para koymuyosun para biriktirmiyosun dedim.eşim maşından 20 lira bile kenara koymaz.ay bitene kadar hepsini harcar.allah korusun hasta olsak acil bir durum olsa ne olacak dedim.bankada senin paran var ordan gidersin doktora dedi.bende iyi çalışayım ozaman kendi paramla giderim ben doktora dedim.bozuldu beyfendi.bende son golümü attım.2 lafından biri uyum sağlayamadın diyosun dedim.pekisen uyum sağladınmı acaba evliliğe dedim.ben en azından çaba sarfettim sende o bile yok dedim.bana küstü.konuşmadı kaç gün.ve bunları dedim diye şimdi üste çıkmışdurumda.ilişkimiz eskisi gibi değil.
ben eşimi kaybettim daa kötüsü oda beni kaybetti sanırım.bu yaptıkları buradan evlilikten herşeyden çok soğuttu beni.anlamaya çalışıyorum şehir değiştirecek onun bunalımı var diye ama beni mahvetti.
sağlıklı düşünemiyorum bir akıl verin napayım ben şimdi ?
