Eşime çalış dediğimde sinirleniyor

Ashandflame .!.:
Burdan dipnot geçeyim,iş ilanı arayıp bulup da eşime gösterecek kadar annesi olmadım kocamın. Bakım isteyen koca adamlar annelerinin yanlarında kalabilir. Ama biz evliyiz,ve ben de onun annesi değilim. Lafa sıra gelince çok güzel bilirsiniz kadın haklarını savunmayı ama eşine iş ilamı göstereceğine yok sen çalış diyecek kadar da erkeğe laf kondurmazsınız.
Genişletmek için tıkla...

İlam değil ilan, ilam hukuki bir terimdir.
 
Ashandflame .!.:
Yahu anlamak mı istemiyorsunuz yoska geçmişiniz de bu konuyla ilgili hassasiyetiniz var da mı bu tepkileriniz? Evliyim, açıktan okuyorum neden sizce? Keyfimden mi? Çalışmadığımı kim söyledi ayrıca? Evet şuan çalışmıyorum ama evliliğimizin ilk yıllarında köpek gibi çalışıp oturan kendisiydi. Adam akıllı işe girip emekli olma umuduyla geleceğimi kurtarmak için hala okuyorum açıktan.Başınıza böyle birşey gelse ortalığı yıkardınız ama ay kocam evde kös kös oturuyor keyif çatıyor da ben eşiek gibi çalışıyorum diye dert yanardınız,şimdi kalkmış bana burada daha yazımı doğru düzgün okumadan yanıp tutuşan parmaklarınız klavye delikanlılığı yapmak için can atıyor,sanki birşey anlamışsınız gibi yazdıklarımdan... O zaman tamam eşim evde otursun tamam mı bir ben ve kayınvalidem kocama bakalım :)
Genişletmek için tıkla...
Tatlım başımıza böyle bişey gelmezdi bizim.Çünkü biz çalışmayan adamla evlenmezdik.Kendi düşen ağlamaz acelen neydi 22 yaşında çalışmayan anasının yanında oturan adama kaçtın?
Çalışacaksın kendi paranı kendin kazanacaksın o adamdan boşanıp kendi ayakların üstünde yeni bi hayat kuracaksın çözüm bu.Bu adam yarın kalkıp birden çalışmaya karar vermeyecek.
 
Ashandflame .!.:
Artık cidden sıktı. Ever bazı yerlerde haklısın ama şurada burada haklısın diye tekeer teker yazmıcam ve açıkçası umrumda da değil ben gereken cevabı gereken anlayışlı insanlardan aldım az önce.. sadeve şunu diyeceğim ve artık güzel bir uyku çekeceğim, okuyorum ki sizin deyiminizle bir b**un sahibi olayım. Hedefim var yaşım genç evet okuduğum bölüm iktisat. İş olanaklarını iyi görüyorum. Bu yüzden kendimi geliştirmeden günümü kurtarayım diye geçici işe girecek kadar düşmedim de. Ben bir güçlü kadın olarak ayaklarımın üstünde durabiliyorsam ya da durmaya çalışıyorsam erkek de bir mesleği olmadığı halde bişiler yapabilmeli,okumak istemeyen gelişmek istemeyen kendisi. O kadar iey yazmışım ama kimse zerre kadar aaa kitap okuyormuşsum diye görüp dememiş. Türkiye ortalaması bu işte ne yapcam kimsenin umrunda değil tabi. Ha beni de kitap okuyorum diye alkışlayın da demiyorum,mantıklı olan insanın yapması gereken birşey zaten kitap okumak. Ama onca yazdığım şey arasından nasıl da fesatlık yaratmak için mantıksız şeyler uyduuruyorlar anlamıyorum doğrusu.
Genişletmek için tıkla...
Ewet ewet, bişiler yapabilmeli ,haklisin.
 
Nereden baksan çok zor.
1- Kayınvalide evlense ya da ölse maaş size kalmayacak bu durumda size kendi aileniz bakmak zorunda kalacak.
2- Eş çalışmak istemiyor siz de öyle, eşim izin vermiyor sözü bana çok geçmedi. Çalışmak isteyen bir yolunu bulur evde iğne oyası yapar yine çalışır, belki sizden görüp utanır o da çalışır.
Ama çalışmak istemeyen kişiyi zorlamak olmaz, zorla güzellik olmaz...
3- Bu hesapla hem kira hem faturaları ödemek zor, muhtemelen diğer akrabalar da yardım ediyor (ameliyat parasında olduğu gibi)
4- Diyelim ki eşiniz çalışmaya başladı o zaman da elinizde bir şey kalmaz, yeni ev tutmak bunu dayamak döşemek artık çok pahalı. Buzdolapları bile 15-20bin civarı olmuş. Bunun koltuğu var halısı var perdesi var beyaz eşyası var...

Benim aklıma sadece siz bir işe girerseniz o da heves edebilir ya da hiç olmazsa utanıp girebilir yoksa kendi aile evine dönmekten başka bir şey gelmedi aklıma.
Belki sürekli talep ederseniz bir karşılık alırsınız örneğin bir kolye bir bilezik beğenin isteyin bunu almak için çalışması gerekir sonuçta. Siz talepleri sıralarsanız o zaman iki yol var ya adam talepleri karşılamak için işe girecek ya da boşanıp sizden kaçmak isteyecek.
Bir de olur da çalışmaya karar verirseniz ayrı ev için erken gibi geldi..
 
Valla onu bunu bilmem bir erkek çalışmıyorsa gereksiz erkektir..evlenmeyi biliyor neden annesinin maaşını utanmadan alıyor?bakın kadın evet ayakları üzerinde durması gereken biri olması gerekir amma hem çalışmayı sevmiyorum diyecek kocam hem de ben işe girene kadar da sen de işe girmeyeceksin..oldu başka
Ben böyle erkeğin yanında bir dakika durmam sinir katsayım bozulur ne o öyle be..bir kadın ekonomik özgürlüğü mutlaka olmalı ayakları üzerinde durabilmeli mesleği olmalı ha çalışmak zorunda mıdeğil isterse ..ama bir erkeğin çalışması gerek her şekilde sevdiği kadına bakması için evi geçindirebilmesi için..babasızlığa sığınmasın eşiniz hırslı biri olsaydı hamallık yapar yine kazandığını getirirdi.
 
Ashandflame .!.:
Yahu anlamak mı istemiyorsunuz yoska geçmişiniz de bu konuyla ilgili hassasiyetiniz var da mı bu tepkileriniz? Evliyim, açıktan okuyorum neden sizce? Keyfimden mi? Çalışmadığımı kim söyledi ayrıca? Evet şuan çalışmıyorum ama evliliğimizin ilk yıllarında köpek gibi çalışıp oturan kendisiydi. Adam akıllı işe girip emekli olma umuduyla geleceğimi kurtarmak için hala okuyorum açıktan.Başınıza böyle birşey gelse ortalığı yıkardınız ama ay kocam evde kös kös oturuyor keyif çatıyor da ben eşiek gibi çalışıyorum diye dert yanardınız,şimdi kalkmış bana burada daha yazımı doğru düzgün okumadan yanıp tutuşan parmaklarınız klavye delikanlılığı yapmak için can atıyor,sanki birşey anlamışsınız gibi yazdıklarımdan... O zaman tamam eşim evde otursun tamam mı bir ben ve kayınvalidem kocama bakalım :)
Genişletmek için tıkla...
Cevap verenleri azarlayip durmayın. Kimse sizi tanımıyor ve yazdıklarınız kadar sizi biliyorlar. Örgün eğitimle iş bulunmuyor açık öğretime de işler kollarını açıp sizi beklemiyor. Haberiniz olsun. Eşiniz babasizliktan filan çalışmamasıni bahane ediyor. Rahatını bozmak istemiyor. Bu arada eşinizi sevdiğinizi söylüyorsunuz. Sevmek ne sizce. Eşinizin annesinin yatlari katları olsa miras yedi dersiniz para ömür boyu yeter dersiniz de 3 bin TL ile açlık sınırının altında hayat sürüyorsunuz. Bu arada ölümün olduğu bu dünyada kayinvalideniz vefat etse ne yapacaksınız. Kocaniza olum aylığı bağlanmaz 25 yaşından büyük ve erkek çocuk olduğundan. O zaman yan gel yat çalışma mantığında olduğunuzda evi kim gecindirecek ya da şöyle söyleyeyim kim çalışacak? Bence aklını başına topla bir cacık olmayan eşine bir de çocuk yapıp da rezil etme . Boşanma davasını aç baba evine dön.
 
Ashandflame .!.:
Merhaba arkadaşlar iyi bayramlar dilerim herkese. 24 yaşındayım ve 2 senelik evliyim konuya nasıl gireceğim bilmiyorum ama şöyle başlıcam direk konuya ; BUNALDIM.
Eşim de 30 yaşında. 7 yaşındayken anne babası boşanıyorlar, annesiyle birlikte yaşıyolar babasından hayır yok kısacası,en son 10 sene önce görmüş babasıyla baba sevgisi nedir baba nedir bilmiyor kısacası (birazdan buraya bağlıcam konuyu)
Evlenmden önce 2 buçuk ay bi sevgililik dönemimiz oldu bazı durumlar gereği kaçmak zorunda kaldım, sevgiliyken zaten evlenmeyi hep düşünüyorduk aileler de tanıştı vs hatta bana diyordu ki; " annemle yaşıyorum biliyorsun,evlendiğimiz de 1 sene olur 2 sene olur işe girer çalışırım sonra kendi evimize çıkarız" diyordu gelelim fasülyenin faydalarına... 2 sene oldu işe girmedi. Girmek istemedi! Yok ben çalışmak istemiyorum çalışmak köleliktir,köle gibi çalışcam hakkımı vermicekler vs neyse sustum haklısın dedim ta ki 6-7 ay öncesine kadar. Ailem ile benim oturduğum evin arasında 2 saatlik mesafe var bu yüzden her gittiğimde aileme kalıyorum 2 3 gün. Neyse bir gün canıma tak etti ne düşünürse düşünsün dedim aradım çalışmasını istedim, ama tabiki bunu tatlı dilli bir şekilde "fikrin nedir,ne yapalım" gibisinden sordum. Ayrı eve çıkalım dediğim için sen benim annemi istemiyorsun diye tartıştık. Anneni istemiyorum demedim,sadece ikimizde rahat değiliz bunu biliyorsun dedim eşime. Afedersiniz ama rahat bir ilişkiye girmek için annesinin komşuya,arkadaşa,ya da eşimin anneannesine gitmesini bekliyorduk. Bunu dediğim için nankör oldum,işte yok sen vöyle kayınvalide bulamazsın vs analamadan dinlemeden gitmiş annesine söylemiş işte ben onu güya istemiyormuşum da ondan ayrı eve çıkmak istiyormuşum diye. Neyse annesi de bizi istemeyeni ben hiç istememem demiş,boşanma konusu açılınca göbek atmış. Yine hüyğümdür durumu bari ona izah edeyim dedim yok açmıyor. Bu durum olunca aişemin yanındaydım tabi,eşimle 10 güne yakın bi ayrı kaldık,boşanmaya kadar gitmiştik avukat bakınmıştık falan. Neyse en sonunda bi şekilde karara vardık ve tekrar deneyelim dedik bana söz verdi çalışıcam edicem vs bir kaç iş bakındı iş görüşmesine gitti olmadı diye daha da iş bakmadı.Kızlar eminim ki çoğu kadın,hele ki yeni evlenen biri asla istemez kayınvalidesiyle oturmayı,herşeyine karışılmasını.. hadi dedim bir kaç aylık evliyken heyecanla 3- 5 ay dayanayım işe girip ev bakarız dedim yok 2 sene oldu hala işe giricek. Arada babam sağlam iş ilanları gönderiyor bana ona söylediğimde " sana kaç defa dedim çalışmak istemiyorum zorlama bu konuda beni iş konusu açılınca afakanlar basıyor bunalıyorum diye" diyip bağırmaya tartışmaya başladı. Annesinin bi emekli maaşıyla geçiniyoruz şuan. Kiradayız üstelik emekli maaşı da 3. Bin tl kaldı ki asgari ücret şuan yetmezken.. e bi kadın olarak isteklerim vs var benim demi. Ben her zaman aileme gideceğim zamanlarda babama diyorum ki baba para gönderir misin size gelicem diye sağolsun gönderiyor ama utanıyorum artık istemekten. Geçenler de banyoda ki termosifon bozuldu şofben taktırdık bir kaç gün önce topraklama olmadığı için de uyardılar bizi çarpılanilirsiniz diye elektrikçi dedi. Ona da bi şofbenle birlikte (ev sahibi değil biz aldık üstelik) 1000 tl gitti ama yıkanamıyoruz.Ev sahibi desen açık açık napıyorsanız yapın diyor. Evden çıkıp farklı ev bakınsak 3 bin tl emekli maaşıyla nakliyeye para gitcek. Hadi onu da geçtim oturduğumuz ev eşyalı yani başka eve taşınsak eşya almak zorunsa kalcaz falan... Kısacası kafayı yemek üzereyim. Eşim bir de bunun üstüne arkadaşlarıyla futbol maçında dirseğini kırdı ameliyat parası bir de 30. Tl ona gitti özel hastanede. Teyzesi ödedi sağolsun borç olarak. E kredi deseniz 10 tane kredi borcumuz var. Ev deseniz temizleseniz dahi içinde oturulmayavak derece de. Ailemi ben yaşadığım eve çağıramıyorum düşünün. Ya yaşıtlarıma bakıyorum evleri,çalışkan eşleri vs bana bakıyorum kaynanasıyla yaşayan,çalışmayan bir eşi,annesinin parasını yemekten gocunmayan bir eşi ve üstüne üstlük onca maddi sıkıntı... Ya işin garibi eşim dışarı çıkmayı da sevmiyor. Bekarken ailem zor izin verdiği halde bile geziniyordum. Ya evliyim bak evli,kocam istemiyor bu sefer dışarıyı. Ya ekmek alamaya bile zar zor üşenir öi bir insan ya bu tembellik de harbiden kaçıncı seviye bilemiyorum. Ya aşağımız da hemen sahil var yürüyüş yapalım diyorum yok,param olmadan gezinmeyi sevmiyorum diyor,içimden e çalış da o zaman para kazan diyorum. Bugünüm dünümün aynısı inanın ki,monoton hep monoton. Sabah kalkıyorum kahvaltı,sigara çay kahve akşam yemek ev işi varsa ev işi,sonra kitao okuyorum bolca,dizi izliyorum. Yaptığım bu. Eşim oyun oynuyor,oyun oynuyor,bir de oyun oynuyor yaptığı bu... Kaynanam iyi kadın aslında fakat rahatsızım aynı evde istediğim gibi giyinemiyorum,istediğim gibi yiyip içemiyorum eşimle yakınlaşıyoruz tam bizi o şekilde yakalıyor. Yani ne kadar kısıtlı hayat ve utanç verici... Bir de kocam ben işe girmeden seni de girmeni istemem diyor. Ay çıldırcam,e napcaz peki ya?
Ayrıca kayınvalidem ilk senelerde evlenmek istiyordu,kendisi güzel de bir kadın yani fakat arada bir gelgir fikirli bir evlenmek istiyorum diyor bir istemiyorum diyor,bazen de diyor ki "belkide allah size bakmam için bana nasip etmedi evlenmeyi ben olmasam napcaktınız annem" eşime boşanma muhabbetleri olduğu zaman vir laf söylemiştim,kendimi evin çocuğu gibi hissediyorum diye cidden öyle. Evlilik bu değil. Bir de utanmadan eşim,ne güzel rahatsın işte demişti bana sorumlulul alsaydın inan ayrı evde olsaydım sen bu kadıncağızın yerinde olsaydın kaçar giderdin diyor bana ya şaka gibi. Ya bunu diyen düşünen adam hala çalışmak istemiyorum diyor bana ya? Saçımı boyarım kayınvalidem yaşlı göstermiş beğenmedim der,dışarı çıkarken halim yoktur özensiz giyerim makyaj yapmam bana şakayla karışık kombinin çok güzel der. Ayrı yaşamamız için annesi ancak evlenip de öyle ayrı çıkarmışız ancak bir de,yanımdan ayırmam diyor. Daha neler var da hangi birini söyleyeceğimi bilmiyorum çok da uzun uzadıya yazdım zaten kızlar fikirlerini nedir cidden kafayı yicem iyi anlaşıyoruz biribirimizi çok güzel seviyoruz fakat bu iş konusu açılınca adam cin çarpmışa dönüyor aramız yine bozuluyor. Yani bu durumdan muzdarip kişilerinin konularının sltına atılan yorumları gördüm,gözünü korkut vs tarzı ama inanın zaten huy olarak olsa da olur olmasa da olur kafasında olduğu için çoğu kez boşanmak istedi benden yok yere de babasızlığına verdim ben. Zamanında annesinden de darbe görmğş babadan da. Babam olsaydı başımda diyor beni zorlasaydı git çalış diye zorlasaydı kolumdan tutup alışırdım çalışmaya,***tüm alışmış tembelliğe napiyim diyor. Ha biliyor da bir de evet :) sizce napmalıyım,inanın konuşmak ya da araya birilerini devreye sokmakla olmuyor denedim. İnanın denedim,eşimi bakın seviyorum,ama ben bu gidişle kimsenin fikrini almadan zatrn boşanıcam bu gidişle. Sadece bu süreç için napmalıyım evden dışarı çıktığımız yok marketten markete insan yüzü görmüyorum ailem harici lütfen bişiler deyin çözüm ne
Genişletmek için tıkla...
Tembel insan çekilmez biz çalışırken zor geçiniyoruz siz çalışmazken emekli maşı nedir. Boşan demiyorum ama böyle hayat çok zor .
 
O değil de 3 bin TL ile nasıl yaşıyorsunuz? Ben 5-6 bin TL ile çocuklarıma bakamıyorum, doğru düzgün bir şey alamıyorum. 3 bin TL sadece kira faturaya gider, o da ev harabe ve küçükse. Geriye kalan paradan aylık ekmek parası bile çıkmaz. Gerçekten merak ettim.
 
feruzecerci .!.:
Nereden baksan çok zor.
1- Kayınvalide evlense ya da ölse maaş size kalmayacak bu durumda size kendi aileniz bakmak zorunda kalacak.
2- Eş çalışmak istemiyor siz de öyle, eşim izin vermiyor sözü bana çok geçmedi. Çalışmak isteyen bir yolunu bulur evde iğne oyası yapar yine çalışır, belki sizden görüp utanır o da çalışır.
Ama çalışmak istemeyen kişiyi zorlamak olmaz, zorla güzellik olmaz...
3- Bu hesapla hem kira hem faturaları ödemek zor, muhtemelen diğer akrabalar da yardım ediyor (ameliyat parasında olduğu gibi)
4- Diyelim ki eşiniz çalışmaya başladı o zaman da elinizde bir şey kalmaz, yeni ev tutmak bunu dayamak döşemek artık çok pahalı. Buzdolapları bile 15-20bin civarı olmuş. Bunun koltuğu var halısı var perdesi var beyaz eşyası var...

Benim aklıma sadece siz bir işe girerseniz o da heves edebilir ya da hiç olmazsa utanıp girebilir yoksa kendi aile evine dönmekten başka bir şey gelmedi aklıma.
Belki sürekli talep ederseniz bir karşılık alırsınız örneğin bir kolye bir bilezik beğenin isteyin bunu almak için çalışması gerekir sonuçta. Siz talepleri sıralarsanız o zaman iki yol var ya adam talepleri karşılamak için işe girecek ya da boşanıp sizden kaçmak isteyecek.
Bir de olur da çalışmaya karar verirseniz ayrı ev için erken gibi geldi..
Genişletmek için tıkla...
Niye domuz gibi yuvarlanarak yaşayan bir insana bakmak için çalışsın ki
 
Esrin mine .!.:
O değil de 3 bin TL ile nasıl yaşıyorsunuz? Ben 5-6 bin TL ile çocuklarıma bakamıyorum, doğru düzgün bir şey alamıyorum. 3 bin TL sadece kira faturaya gider, o da ev harabe ve küçükse. Geriye kalan paradan aylık ekmek parası bile çıkmaz. Gerçekten merak ettim.
Genişletmek için tıkla...
Babası harçlık yolluyormuş bir de. Şu koca için ezip geçtiği babası. Bazıları böyle, iyi yaşamakta gözleri yok, 1 ekmeği kalsa oturur yer , yine de çalışmazlar.
 
Eşinize beraber çalışmayı teklif edebilirsiniz, sen de çalış ben de. Hem borçlarımız bitsin hem ayrı düzenimiz kuralım diye. Kadının çalışmasına hep destek olmuşumdur ama bu eşle sadece siz çalışırsınız, sizin maaşınız üzerinden yatmaya devam eder bir de yer maaşınız. Ancak o calisirsa siz de ise girin destek olun ki ayrı eve hemen çıkabilirsiniz. Eşim çalışsın ben istemiyorum deme hakkiniz bu kadar borç varken ve başka.eve cikmak nisterken pek yok bence. Taşın altına elinizi koymanız lazım.

Okuduğum kadarı ile buna da ( kari koca calismaca) pek yanasmayacak biri. Hakkettiği maaş neymiş? Oxfordda felan okumuş sanirim? Hakkettiği maaşı göreceli kavram, niyeti yok çalışmaya bahane hepsi, bunu siz de biliyorsunuz.

Hayat sizin hayatınız ama değişmez eşiniz, siz söylenmeye, eşiniz anne maaşı üzerinden evlilik sorumluluğu almadan yatmaya devam eder, yarın bir de bebe yaparsınız, bir sonraki konunuz ne yapmaliyim olur, hiçbir değişmez, daha da karışık bir hal alır. Eşinizin değişeceğine inanıyorsanız eger 2 senedir değişmeyen adamın, söylenmeye devam bir umut böyle yola devam.edin. Ayni seyleri yaparak farklı sonuçlar beklemeyin.

Buradan yeni evlenecekelre örnek olsun, bir adam ev acamiyorsa evlenmeyin!!! çalışmıyorsa hiç evlenmeyin !!! Evin sorumluluğunu almayıp anne baba uzerinden geçinmeye çalışan erkeklerden uzak durun. Once aile yani sonra kendi evimiz deyip, evimize e ne zaman gececegiz deyince de annemi istemiyorsun diye kiviran muhabbetlere maruz kalmayin. Sonra bir de çocuk yapiyorsunuz duzelir sanarak, kaç yaşında adam düzelmez, çocuk hiç düzeltmez, aksine maddi olarak bagimsizliginiz da yoksa eşiniz çocuk da var kendisine mecbur olacağınızi düşünür. Dünyada kimse vazgeçilmez değil, onsuz yaşayamam deyip de yanlış adamlarla evlilik yapmak kendinize atacaginiz en büyük kazık. Saygınızı bitirdiğinde bir gün sevginiz de ölecek, sonra zaten ortada ne evlilik ne ilişki kalacak. Allah herkese doğru kararlar vermeyi nasip etsin ne diyelim. (Kararlarınızda mantiginiza da danisin bir zahme hayat dizi veya roman değil ne yazik ki...)
 
Bu hayat pahalılığı da calismayan bir koca sadece 3 bin TL maaş eşyalı bir ev size aniden çıkın deseler evden hiç birseyiniz yok 2.5 ay da hangi sebeple bu adama kacdiniz bilemiyorum sürekli yol parası istenen bı baba var birde tüm bunları aşıp "biz birbirimizi çok güzel seviyoruz "demişsiniz.Allah yardımcınız olsun demiycem çünkü Rabbim eminim size çok kapılar açmıştır ısrarla o kapıyı kapatana yan gelip yatana verilecek akıl da yok edilecek dua da.Benim eşim memur ve bir zmanlar öyle sıkıntılar çektik ki ne benim ailemden ne onun ailesinden yardım bekledik cahilliğimizin ceremesini onlara odetme hakkımız yoktu çünkü.Ek is aradı ben küçük çocuğumla ekstra evde ek iş yaptım üstelik çok komik rakamlara hamd olsun herşeyi toparladık evimizi bile aldık gönül yeterki geçinmek istesin bence çok güzel seven insan sevdiği için ekmeğini taş dan çıkarır siz bunu bı düşünün..
 
Katipsondanbir .!.:
Babası harçlık yolluyormuş bir de. Şu koca için ezip geçtiği babası. Bazıları böyle, iyi yaşamakta gözleri yok, 1 ekmeği kalsa oturur yer , yine de çalışmazlar.
Genişletmek için tıkla...
Koca adam nasıl çalışmayı reddeder anlamıyorum. Şu durumda kadın olarak çalışıp o tembel canlıya bakacağıma o evden koşarak kaçmayı tercih ederim. Keşke konu sahibi şu an ne kadar avantajlı olduğunun farkında olsa. Çocuk yok, onu bağlayan hiç bir şey yok. Kaç kurtul işte, bu adamla ömür mü geçer.
 
İşi gücü olmayan biriyle kaçmışsın, üstüne üstlük annesiyle oturmayı kabul etmişsin 1-2 senelikte olsa ve hala bu ilişkiye karşı inancın var ve boşanmayı şuan düşünmüyorum diyosun. Ben kendimi camdan atardım heralde.
 
Çalışmak istemiyorum diyen adama nasıl tahammül ediyorsunuz burada bazen kadınlar dahi istemeyince kızıyoruz çünkü şu an ekonomi o kadar kötü durumdaki adam akıllı meslek sahibi olmayan insanlar nasıl normal bir hayat sürüyor kaç kere et tavuk yiyor kaç kere meyve çerez yiyor ben şaşırıyorum. Lüks istekleri tatili, gezmeyi vs. geçtim. Bu adamdan nasıl çocuk yapacaksınız? Bence bir cacık olmayacağı aşikar. Sizin iknanızla olacaksa olsa olurdu.
 
Ashandflame .!.:
Merhaba arkadaşlar iyi bayramlar dilerim herkese. 24 yaşındayım ve 2 senelik evliyim konuya nasıl gireceğim bilmiyorum ama şöyle başlıcam direk konuya ; BUNALDIM.
Eşim de 30 yaşında. 7 yaşındayken anne babası boşanıyorlar, annesiyle birlikte yaşıyolar babasından hayır yok kısacası,en son 10 sene önce görmüş babasıyla baba sevgisi nedir baba nedir bilmiyor kısacası (birazdan buraya bağlıcam konuyu)
Evlenmden önce 2 buçuk ay bi sevgililik dönemimiz oldu bazı durumlar gereği kaçmak zorunda kaldım, sevgiliyken zaten evlenmeyi hep düşünüyorduk aileler de tanıştı vs hatta bana diyordu ki; " annemle yaşıyorum biliyorsun,evlendiğimiz de 1 sene olur 2 sene olur işe girer çalışırım sonra kendi evimize çıkarız" diyordu gelelim fasülyenin faydalarına... 2 sene oldu işe girmedi. Girmek istemedi! Yok ben çalışmak istemiyorum çalışmak köleliktir,köle gibi çalışcam hakkımı vermicekler vs neyse sustum haklısın dedim ta ki 6-7 ay öncesine kadar. Ailem ile benim oturduğum evin arasında 2 saatlik mesafe var bu yüzden her gittiğimde aileme kalıyorum 2 3 gün. Neyse bir gün canıma tak etti ne düşünürse düşünsün dedim aradım çalışmasını istedim, ama tabiki bunu tatlı dilli bir şekilde "fikrin nedir,ne yapalım" gibisinden sordum. Ayrı eve çıkalım dediğim için sen benim annemi istemiyorsun diye tartıştık. Anneni istemiyorum demedim,sadece ikimizde rahat değiliz bunu biliyorsun dedim eşime. Afedersiniz ama rahat bir ilişkiye girmek için annesinin komşuya,arkadaşa,ya da eşimin anneannesine gitmesini bekliyorduk. Bunu dediğim için nankör oldum,işte yok sen vöyle kayınvalide bulamazsın vs analamadan dinlemeden gitmiş annesine söylemiş işte ben onu güya istemiyormuşum da ondan ayrı eve çıkmak istiyormuşum diye. Neyse annesi de bizi istemeyeni ben hiç istememem demiş,boşanma konusu açılınca göbek atmış. Yine hüyğümdür durumu bari ona izah edeyim dedim yok açmıyor. Bu durum olunca aişemin yanındaydım tabi,eşimle 10 güne yakın bi ayrı kaldık,boşanmaya kadar gitmiştik avukat bakınmıştık falan. Neyse en sonunda bi şekilde karara vardık ve tekrar deneyelim dedik bana söz verdi çalışıcam edicem vs bir kaç iş bakındı iş görüşmesine gitti olmadı diye daha da iş bakmadı.Kızlar eminim ki çoğu kadın,hele ki yeni evlenen biri asla istemez kayınvalidesiyle oturmayı,herşeyine karışılmasını.. hadi dedim bir kaç aylık evliyken heyecanla 3- 5 ay dayanayım işe girip ev bakarız dedim yok 2 sene oldu hala işe giricek. Arada babam sağlam iş ilanları gönderiyor bana ona söylediğimde " sana kaç defa dedim çalışmak istemiyorum zorlama bu konuda beni iş konusu açılınca afakanlar basıyor bunalıyorum diye" diyip bağırmaya tartışmaya başladı. Annesinin bi emekli maaşıyla geçiniyoruz şuan. Kiradayız üstelik emekli maaşı da 3. Bin tl kaldı ki asgari ücret şuan yetmezken.. e bi kadın olarak isteklerim vs var benim demi. Ben her zaman aileme gideceğim zamanlarda babama diyorum ki baba para gönderir misin size gelicem diye sağolsun gönderiyor ama utanıyorum artık istemekten. Geçenler de banyoda ki termosifon bozuldu şofben taktırdık bir kaç gün önce topraklama olmadığı için de uyardılar bizi çarpılanilirsiniz diye elektrikçi dedi. Ona da bi şofbenle birlikte (ev sahibi değil biz aldık üstelik) 1000 tl gitti ama yıkanamıyoruz.Ev sahibi desen açık açık napıyorsanız yapın diyor. Evden çıkıp farklı ev bakınsak 3 bin tl emekli maaşıyla nakliyeye para gitcek. Hadi onu da geçtim oturduğumuz ev eşyalı yani başka eve taşınsak eşya almak zorunsa kalcaz falan... Kısacası kafayı yemek üzereyim. Eşim bir de bunun üstüne arkadaşlarıyla futbol maçında dirseğini kırdı ameliyat parası bir de 30. Tl ona gitti özel hastanede. Teyzesi ödedi sağolsun borç olarak. E kredi deseniz 10 tane kredi borcumuz var. Ev deseniz temizleseniz dahi içinde oturulmayavak derece de. Ailemi ben yaşadığım eve çağıramıyorum düşünün. Ya yaşıtlarıma bakıyorum evleri,çalışkan eşleri vs bana bakıyorum kaynanasıyla yaşayan,çalışmayan bir eşi,annesinin parasını yemekten gocunmayan bir eşi ve üstüne üstlük onca maddi sıkıntı... Ya işin garibi eşim dışarı çıkmayı da sevmiyor. Bekarken ailem zor izin verdiği halde bile geziniyordum. Ya evliyim bak evli,kocam istemiyor bu sefer dışarıyı. Ya ekmek alamaya bile zar zor üşenir öi bir insan ya bu tembellik de harbiden kaçıncı seviye bilemiyorum. Ya aşağımız da hemen sahil var yürüyüş yapalım diyorum yok,param olmadan gezinmeyi sevmiyorum diyor,içimden e çalış da o zaman para kazan diyorum. Bugünüm dünümün aynısı inanın ki,monoton hep monoton. Sabah kalkıyorum kahvaltı,sigara çay kahve akşam yemek ev işi varsa ev işi,sonra kitao okuyorum bolca,dizi izliyorum. Yaptığım bu. Eşim oyun oynuyor,oyun oynuyor,bir de oyun oynuyor yaptığı bu... Kaynanam iyi kadın aslında fakat rahatsızım aynı evde istediğim gibi giyinemiyorum,istediğim gibi yiyip içemiyorum eşimle yakınlaşıyoruz tam bizi o şekilde yakalıyor. Yani ne kadar kısıtlı hayat ve utanç verici... Bir de kocam ben işe girmeden seni de girmeni istemem diyor. Ay çıldırcam,e napcaz peki ya?
Ayrıca kayınvalidem ilk senelerde evlenmek istiyordu,kendisi güzel de bir kadın yani fakat arada bir gelgir fikirli bir evlenmek istiyorum diyor bir istemiyorum diyor,bazen de diyor ki "belkide allah size bakmam için bana nasip etmedi evlenmeyi ben olmasam napcaktınız annem" eşime boşanma muhabbetleri olduğu zaman vir laf söylemiştim,kendimi evin çocuğu gibi hissediyorum diye cidden öyle. Evlilik bu değil. Bir de utanmadan eşim,ne güzel rahatsın işte demişti bana sorumlulul alsaydın inan ayrı evde olsaydım sen bu kadıncağızın yerinde olsaydın kaçar giderdin diyor bana ya şaka gibi. Ya bunu diyen düşünen adam hala çalışmak istemiyorum diyor bana ya? Saçımı boyarım kayınvalidem yaşlı göstermiş beğenmedim der,dışarı çıkarken halim yoktur özensiz giyerim makyaj yapmam bana şakayla karışık kombinin çok güzel der. Ayrı yaşamamız için annesi ancak evlenip de öyle ayrı çıkarmışız ancak bir de,yanımdan ayırmam diyor. Daha neler var da hangi birini söyleyeceğimi bilmiyorum çok da uzun uzadıya yazdım zaten kızlar fikirlerini nedir cidden kafayı yicem iyi anlaşıyoruz biribirimizi çok güzel seviyoruz fakat bu iş konusu açılınca adam cin çarpmışa dönüyor aramız yine bozuluyor. Yani bu durumdan muzdarip kişilerinin konularının sltına atılan yorumları gördüm,gözünü korkut vs tarzı ama inanın zaten huy olarak olsa da olur olmasa da olur kafasında olduğu için çoğu kez boşanmak istedi benden yok yere de babasızlığına verdim ben. Zamanında annesinden de darbe görmğş babadan da. Babam olsaydı başımda diyor beni zorlasaydı git çalış diye zorlasaydı kolumdan tutup alışırdım çalışmaya,***tüm alışmış tembelliğe napiyim diyor. Ha biliyor da bir de evet :) sizce napmalıyım,inanın konuşmak ya da araya birilerini devreye sokmakla olmuyor denedim. İnanın denedim,eşimi bakın seviyorum,ama ben bu gidişle kimsenin fikrini almadan zatrn boşanıcam bu gidişle. Sadece bu süreç için napmalıyım evden dışarı çıktığımız yok marketten markete insan yüzü görmüyorum ailem harici lütfen bişiler deyin çözüm ne
Genişletmek için tıkla...
Okurken boğuldum valla ama siz zaten başta işsiz kabul etmişsiniz
 
Ashandflame .!.:
Merhaba arkadaşlar iyi bayramlar dilerim herkese. 24 yaşındayım ve 2 senelik evliyim konuya nasıl gireceğim bilmiyorum ama şöyle başlıcam direk konuya ; BUNALDIM.
Eşim de 30 yaşında. 7 yaşındayken anne babası boşanıyorlar, annesiyle birlikte yaşıyolar babasından hayır yok kısacası,en son 10 sene önce görmüş babasıyla baba sevgisi nedir baba nedir bilmiyor kısacası (birazdan buraya bağlıcam konuyu)
Evlenmden önce 2 buçuk ay bi sevgililik dönemimiz oldu bazı durumlar gereği kaçmak zorunda kaldım, sevgiliyken zaten evlenmeyi hep düşünüyorduk aileler de tanıştı vs hatta bana diyordu ki; " annemle yaşıyorum biliyorsun,evlendiğimiz de 1 sene olur 2 sene olur işe girer çalışırım sonra kendi evimize çıkarız" diyordu gelelim fasülyenin faydalarına... 2 sene oldu işe girmedi. Girmek istemedi! Yok ben çalışmak istemiyorum çalışmak köleliktir,köle gibi çalışcam hakkımı vermicekler vs neyse sustum haklısın dedim ta ki 6-7 ay öncesine kadar. Ailem ile benim oturduğum evin arasında 2 saatlik mesafe var bu yüzden her gittiğimde aileme kalıyorum 2 3 gün. Neyse bir gün canıma tak etti ne düşünürse düşünsün dedim aradım çalışmasını istedim, ama tabiki bunu tatlı dilli bir şekilde "fikrin nedir,ne yapalım" gibisinden sordum. Ayrı eve çıkalım dediğim için sen benim annemi istemiyorsun diye tartıştık. Anneni istemiyorum demedim,sadece ikimizde rahat değiliz bunu biliyorsun dedim eşime. Afedersiniz ama rahat bir ilişkiye girmek için annesinin komşuya,arkadaşa,ya da eşimin anneannesine gitmesini bekliyorduk. Bunu dediğim için nankör oldum,işte yok sen vöyle kayınvalide bulamazsın vs analamadan dinlemeden gitmiş annesine söylemiş işte ben onu güya istemiyormuşum da ondan ayrı eve çıkmak istiyormuşum diye. Neyse annesi de bizi istemeyeni ben hiç istememem demiş,boşanma konusu açılınca göbek atmış. Yine hüyğümdür durumu bari ona izah edeyim dedim yok açmıyor. Bu durum olunca aişemin yanındaydım tabi,eşimle 10 güne yakın bi ayrı kaldık,boşanmaya kadar gitmiştik avukat bakınmıştık falan. Neyse en sonunda bi şekilde karara vardık ve tekrar deneyelim dedik bana söz verdi çalışıcam edicem vs bir kaç iş bakındı iş görüşmesine gitti olmadı diye daha da iş bakmadı.Kızlar eminim ki çoğu kadın,hele ki yeni evlenen biri asla istemez kayınvalidesiyle oturmayı,herşeyine karışılmasını.. hadi dedim bir kaç aylık evliyken heyecanla 3- 5 ay dayanayım işe girip ev bakarız dedim yok 2 sene oldu hala işe giricek. Arada babam sağlam iş ilanları gönderiyor bana ona söylediğimde " sana kaç defa dedim çalışmak istemiyorum zorlama bu konuda beni iş konusu açılınca afakanlar basıyor bunalıyorum diye" diyip bağırmaya tartışmaya başladı. Annesinin bi emekli maaşıyla geçiniyoruz şuan. Kiradayız üstelik emekli maaşı da 3. Bin tl kaldı ki asgari ücret şuan yetmezken.. e bi kadın olarak isteklerim vs var benim demi. Ben her zaman aileme gideceğim zamanlarda babama diyorum ki baba para gönderir misin size gelicem diye sağolsun gönderiyor ama utanıyorum artık istemekten. Geçenler de banyoda ki termosifon bozuldu şofben taktırdık bir kaç gün önce topraklama olmadığı için de uyardılar bizi çarpılanilirsiniz diye elektrikçi dedi. Ona da bi şofbenle birlikte (ev sahibi değil biz aldık üstelik) 1000 tl gitti ama yıkanamıyoruz.Ev sahibi desen açık açık napıyorsanız yapın diyor. Evden çıkıp farklı ev bakınsak 3 bin tl emekli maaşıyla nakliyeye para gitcek. Hadi onu da geçtim oturduğumuz ev eşyalı yani başka eve taşınsak eşya almak zorunsa kalcaz falan... Kısacası kafayı yemek üzereyim. Eşim bir de bunun üstüne arkadaşlarıyla futbol maçında dirseğini kırdı ameliyat parası bir de 30. Tl ona gitti özel hastanede. Teyzesi ödedi sağolsun borç olarak. E kredi deseniz 10 tane kredi borcumuz var. Ev deseniz temizleseniz dahi içinde oturulmayavak derece de. Ailemi ben yaşadığım eve çağıramıyorum düşünün. Ya yaşıtlarıma bakıyorum evleri,çalışkan eşleri vs bana bakıyorum kaynanasıyla yaşayan,çalışmayan bir eşi,annesinin parasını yemekten gocunmayan bir eşi ve üstüne üstlük onca maddi sıkıntı... Ya işin garibi eşim dışarı çıkmayı da sevmiyor. Bekarken ailem zor izin verdiği halde bile geziniyordum. Ya evliyim bak evli,kocam istemiyor bu sefer dışarıyı. Ya ekmek alamaya bile zar zor üşenir öi bir insan ya bu tembellik de harbiden kaçıncı seviye bilemiyorum. Ya aşağımız da hemen sahil var yürüyüş yapalım diyorum yok,param olmadan gezinmeyi sevmiyorum diyor,içimden e çalış da o zaman para kazan diyorum. Bugünüm dünümün aynısı inanın ki,monoton hep monoton. Sabah kalkıyorum kahvaltı,sigara çay kahve akşam yemek ev işi varsa ev işi,sonra kitao okuyorum bolca,dizi izliyorum. Yaptığım bu. Eşim oyun oynuyor,oyun oynuyor,bir de oyun oynuyor yaptığı bu... Kaynanam iyi kadın aslında fakat rahatsızım aynı evde istediğim gibi giyinemiyorum,istediğim gibi yiyip içemiyorum eşimle yakınlaşıyoruz tam bizi o şekilde yakalıyor. Yani ne kadar kısıtlı hayat ve utanç verici... Bir de kocam ben işe girmeden seni de girmeni istemem diyor. Ay çıldırcam,e napcaz peki ya?
Ayrıca kayınvalidem ilk senelerde evlenmek istiyordu,kendisi güzel de bir kadın yani fakat arada bir gelgir fikirli bir evlenmek istiyorum diyor bir istemiyorum diyor,bazen de diyor ki "belkide allah size bakmam için bana nasip etmedi evlenmeyi ben olmasam napcaktınız annem" eşime boşanma muhabbetleri olduğu zaman vir laf söylemiştim,kendimi evin çocuğu gibi hissediyorum diye cidden öyle. Evlilik bu değil. Bir de utanmadan eşim,ne güzel rahatsın işte demişti bana sorumlulul alsaydın inan ayrı evde olsaydım sen bu kadıncağızın yerinde olsaydın kaçar giderdin diyor bana ya şaka gibi. Ya bunu diyen düşünen adam hala çalışmak istemiyorum diyor bana ya? Saçımı boyarım kayınvalidem yaşlı göstermiş beğenmedim der,dışarı çıkarken halim yoktur özensiz giyerim makyaj yapmam bana şakayla karışık kombinin çok güzel der. Ayrı yaşamamız için annesi ancak evlenip de öyle ayrı çıkarmışız ancak bir de,yanımdan ayırmam diyor. Daha neler var da hangi birini söyleyeceğimi bilmiyorum çok da uzun uzadıya yazdım zaten kızlar fikirlerini nedir cidden kafayı yicem iyi anlaşıyoruz biribirimizi çok güzel seviyoruz fakat bu iş konusu açılınca adam cin çarpmışa dönüyor aramız yine bozuluyor. Yani bu durumdan muzdarip kişilerinin konularının sltına atılan yorumları gördüm,gözünü korkut vs tarzı ama inanın zaten huy olarak olsa da olur olmasa da olur kafasında olduğu için çoğu kez boşanmak istedi benden yok yere de babasızlığına verdim ben. Zamanında annesinden de darbe görmğş babadan da. Babam olsaydı başımda diyor beni zorlasaydı git çalış diye zorlasaydı kolumdan tutup alışırdım çalışmaya,***tüm alışmış tembelliğe napiyim diyor. Ha biliyor da bir de evet :) sizce napmalıyım,inanın konuşmak ya da araya birilerini devreye sokmakla olmuyor denedim. İnanın denedim,eşimi bakın seviyorum,ama ben bu gidişle kimsenin fikrini almadan zatrn boşanıcam bu gidişle. Sadece bu süreç için napmalıyım evden dışarı çıktığımız yok marketten markete insan yüzü görmüyorum ailem harici lütfen bişiler deyin çözüm ne
Genişletmek için tıkla...
Gençsin güzelsin yolunu yeniden çiz. Çok seviyorum diyosan eşini psikoloğa götür normal değil sorumluluk bilinci sıfır
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

L
Eşim çalışmak istemiyor
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
2K
CiRiLLA
CiRiLLA
H
Eş ailesi ve palavraları
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
2K
hoderi
H
M
Miras-borç-aile
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
1K
pisikediii
P
M
Yine beni suçlarsınız kesin ama empati yapın lütfen
3 4 5
Yorumlar
99
Görüntüleme
3K
Sunshine1
S
Aykadarguzel
Annemin kendi kayınvalidesi ile yaşadığı sıkıntı
2 3 4
Yorumlar
69
Görüntüleme
2K
girlinred
girlinred
X