Eşime artık tahammül edemiyorum bana yardımcı olur musunuz?

Siz kocanıza değil kendinize kızıyorsunuz ,siniriniz kendinize ,neden vazgeçemiyorsnuz diye ...

Bir kadın kocasına acıdığı için onunla kalmamalı ,bunu kendinize yapmayın

Çocuk da yok ,bir an önce bitirin bence..
 
Yazdıklarınızı okurken '''Evlat işte;atsan atılmaz''' diyesim geldi:26:

Siz bu adama tamamen annelik içgüdüleriyle yaklaşıyorsunuz.

Dayak,aldatma,sorumsuzluk var,maddi güç sizde ve hala görevlerinizi yapma peşindesiniz.

Bir silkenin ya,bu adam sizin çocuğunuz değil:KK19:

Bazen eşimde sen annem gibisin diyor bana. Kayınvalidemde aynı seyleri yaşamış benimle. Bütün dertlerimi onunla paylasıyorum. En cok o destek oluyor bana. Tabi ne kadar destek olsada yinede onun evladı sonuçta esim. Yinede cocugunu düşünüyor. Biraz fazla annelik icgüdüsüyle yaklastıgımın bende farkındayım. Cinsellik olmasa annesinden bi farkım kalmayacak zaten.
 
Benim yaşadıklarıma o kadar benziyor ki anlattıklarınız.Bazen ben bile dayanamayıp kk ye içimi dökmek istemiştim.Herhalde yazdıklarınızdan daha iyi anlatamazdım.Tek farkı benim iki çocuğum var.Evliliğimin ilk yılı iyiydi.Ama sonrasında değişti.Eşim malesef "aile" kavramının anlamaını ve değerini bilmiyor.Çok iyi bir baba.Fakat eş olarak aynı şeyi söyleyemem.Ben de sık sık boşanmayı aklımdan geçiririm.Sanırım bir gün gerçekleşecek fakat cesaretim yok.
Artık kendime daha fazla vakit harcayıp çocuklarımla ilgileniyorum.Onun karşısında ağlamıyorum.O bana bağırdığında karşılık veriyorum.kk ile veya kitap okuyarak vakit geçiriyorum.O internette saatlerce vakit mi harcıyor ben de müzik dinliyorum şarkılara eşlik ediyorum,bebeğimle dans ediyorum.Sağlığıma ve vücuduma daha çok dikkat ediyorum.Annemlerle kardeşlerimle arkadaşlarımla daha sık telefonda görüşüyorum.Kıskandırmaya çalıştığında gülüp geçiyorum.Bir yere gitmek istediğinde memnuniyetimi belirtiyorum ki ona bağımlı olmadığımı anlasın.canım istedikçe çocuklarla parka,komşulara,arkadaşlarıma çıkıyorum. Yani eşimi hayatımın merkezi olmaktan çıkaralı öyle mutluyum ki.Siz de deneyin .

Bende yapmaya çalışıyorum dediklerini. Mesela her sabah erken kalkıp spor yapıyorum. Kendime güzel bi kahvaltı hazırlıyorum. İşten gelincede bi film secip izliyorum yada kitap okuyorum. Kendi kendime yaşadıgım zamanlar cok keyifli geçiyor zaten. Böyle oluncda o olmasada olur diorum.
 
:113:arkadaşım merhaba... ,

işte tam olarak benim; kendi hayatım için ifade etmek istediğim, ama dillendiremediğim şey de bu zaten...

evlilik çok güzel birşey. tarifi yok...ama artık o kadar yoruldum ki anlatamam. bıktım herşeyden ama gidemiyorum işte gidemiyorum.

ALLAH (c.c.) tez zamanda bi çıkış yolu versin inş. seni çok iyi anlıyorum. benim tek bildiğim şey: bir eve ayrılık lafı girdiyse eninde sonunda ayrılığın kendisi de giriyor... ama 1 sene sonra ama 3 sene sonra... :113:

Paylaşmak, aynı duyguları yaşayan insanlarla konuşmak iyi geliyor gerçekten. Dışardan belki bende aynı seyleri yasayan birisine ayrıl gitsin derdim. Ama tekrar baskasıylada bunların yaşanmaması garanti degil. Bi evliligin var, bi düzen kurulmus. Tekrar aynı seyleri yasamaktansa elimdekini kurtarayım diosun. Ama karsındaki bukadar hassas olmuyor. Nedense erkekler böyle bakmıyorlar olaya.
 
Aksam yemegini yapmayi , esinize sofra hazirlamayi neden gorev olarak goruyorsunuz. Ascimisiniz siz. Severek yapmaniz lazim bence, ha yapamiyorsanizda hatta bir bardak su vermeye bile tahammul edemediginiz adamdan ayrilin lutfen.. Mazosist degilseniz tabi.

Ben yemek yapmayı cok seviyorum aslında. Söyle bi düsün. Özene bözene keyifle yemegi hazırlıosun. Güzelce sofrayı kuruyorsun. Keyifli bir yemek yiyeceksin, sohbet ediceksin. Adam geliyor tıka basa yemegi yiyor suratına bile bakmıyor eline saglik diyip (neyseki onu yapar) kalkıyor. Ya bence insan sevdigini mutlu etmeye calisir. Sevdiginin mutlu olmasından mutlu olur. Ben kendimi mutlu ettigimde gülümsedigimde böyle mutlu olmanı seviyorum diyor. Ama kendisi beni mutlu etmeye calışmıyor. Bu yüzdende canım onun icin hicbirsey yapmak istemiyor.
 
sevmiyorsam eğer acıdığım için kalmazdım
ama öyle bir anlatmışsın ki eşin sevilecek hiçbi bırakmamış diye düşündüm
belki en kötülerini aştınız ama
eşiniz hala sizinle aynı hassasiyette değil yada siz eşinize sıkıntınızzı anlatamadını
 
Paylaşmak, aynı duyguları yaşayan insanlarla konuşmak iyi geliyor gerçekten. Dışardan belki bende aynı seyleri yasayan birisine ayrıl gitsin derdim. Ama tekrar baskasıylada bunların yaşanmaması garanti degil. Bi evliligin var, bi düzen kurulmus. Tekrar aynı seyleri yasamaktansa elimdekini kurtarayım diosun. Ama karsındaki bukadar hassas olmuyor. Nedense erkekler böyle bakmıyorlar olaya.

canım benim kurtulmuyorsa kurtulmuyordur... bana bi söz verdi ( kötü alışkanlıklarıyla ilgili ) o sözü bozduğu gün arkamı dönüp çıkıcam. çantam hazır. içinde bi kaç parça eşyayla dolabın bi gözüne koydum...

geçmişi unutmayı dene. biliyorum olmuyor ama en azından geçmişi sesli veya sessiz dillendirme. çünkü dillendirdikçe geçmişi daha ayrıntılı hatırlarsın ve daha çok üzülürsün. eşinle bişeyler yapmaya çalışın. ne bileyim beraber yürüyüş yapın, kurabiye yapın, bi kitabı beraber okuyun gibi gibi. yeni şeyler paylaştıkça eskiyi unutup belki biraz rahatlayabilirsin.

ALLAH (cc) yarımcımız olsun inş.
.
 
X