Eşimden soğudum ne yapabilirim?

Siz aslında eşinizden sogumamışsınız, eşiniz sizden soğumuş.
Siz başrolde kocanızın olduğu bir filmde, yan karaktersiniz.
Arada bir firsat verilirse bir kaç sahnede görünüyorsunuz o kadar.
Tüm gün evde oturup, kocasının akşam eve gelip onunla ilgilenmesini bekleyen kadinlar gibisiniz, geçmiş olsun.
Kendi hayatınızın başrolü kendiniz olun, merkeze kocanızı koymayın.
Yaşamım boyunca hayatımın merkezinde hep kendim oldum evlendikten sonra bir yanıma eşime koydum ve şuan diğer yanımda çocuğum var. Bu böyle olmasaydı eğer hak ettiğim değeri görmek için bu kadar çırpınmazdım. Evde kocamı beklemekle yetinirdim.
 
Haklı olduğun noktalar var ebeveyn olmak için biraz erkenci davrandık.. Ama bana mükemmel bir baba profili çizdi ve bu problemler o zaman bu kadar çığ gibi değildi çözülmediği için bu hale geldi

Mükemmel bir baba da olabilir. Burda konu o değil ki. Size nasıl bir eş önemli olan o şu an. Çocuk en sağlam evliliklerde bile değişen düzen, hormon dengesizliği, fikir ayrılıkları, uykusuz geceler, karı koca ilişkisinin çocuk odaklı olması vb sorunları beraberinde getirir. Kaç aylıktı ki evliliğiniz hamile kaldığınızda? Evliliğin başıyla şimdisi bir değil. O zaman çözülemeyen problemlerin şimdi çığ gibi olması çok normal.

Bir de şu var kadın-erkeğin evliliğe bakış açısı farklı. Erkekler evliliğe kurulu düzenim olsun, artık yoruldum/duruldum diye bakarken kadınlar siz öyle misiniz bilmiyorum ama büyük çoğunluk öyle hep evlenince kocanla yaparsın, evlenince kocanla gidersin diye büyütülüyor. Bu sefer sonuç evde kocam gelsin beni gezmeye götürsün diye bekleyen kadınlar-yorgunum dinlenmek istiyorum diyen erkekler.
 
Aslında kendinize bir hayat kursanız siz de o zaman kıymete binersiniz. Evde tüm gün eşini bekleyen ona hazırlık yapan ev hanımlarının hiçbir zaman değeri bilinmiyor. Yemeğini yap, çamaşırı yıka ütüle, evi temizle, akşam güleryüzle karşıla gibi eylemler sonucu kıymeti bilinen çok az kadın görüyorum ben. Onun yerine işe girin kendinize arkadaş ortamı kurun arada arkadaşlarınızla akşam buluşun iş çıkışında. Hem o zaman hayatınız eşinizden ibaret olmadığı için ona karşı beklentileriniz azalır hem de onun gözünde her an kaybedebileceği birine dönüşürsünüz.

Tabi ben evli falan değilim bunları g.tümden uyduruyorum. Evli olan arkadaşlar daha iyi bilir dışarıdan gördüklerimle çeşitli şeyler uydurdum sadece :KK70:
Valla bravo g.tunden de uydursan gayet mantikli uydurmussun 😃
 
Aslında kendinize bir hayat kursanız siz de o zaman kıymete binersiniz. Evde tüm gün eşini bekleyen ona hazırlık yapan ev hanımlarının hiçbir zaman değeri bilinmiyor. Yemeğini yap, çamaşırı yıka ütüle, evi temizle, akşam güleryüzle karşıla gibi eylemler sonucu kıymeti bilinen çok az kadın görüyorum ben. Onun yerine işe girin kendinize arkadaş ortamı kurun arada arkadaşlarınızla akşam buluşun iş çıkışında. Hem o zaman hayatınız eşinizden ibaret olmadığı için ona karşı beklentileriniz azalır hem de onun gözünde her an kaybedebileceği birine dönüşürsünüz.

Tabi ben evli falan değilim bunları g.tümden uyduruyorum. Evli olan arkadaşlar daha iyi bilir dışarıdan gördüklerimle çeşitli şeyler uydurdum sadece :KK70:
Çalışmayı çok istiyorum ofisimi kuracağım ama henüz bebeğim var biraz büyümesini beklemem gerekiyor onun dışında sosyal çevre için gerçekten çok ama çok bencil insanların arasındayım arkadaşlık için defalarca yaklaştım ama olmuyor kimse benimle yakınlık kurmuyor bunun benden kaynaklanmayan başka sebepleri de var
 
Mükemmel bir baba da olabilir. Burda konu o değil ki. Size nasıl bir eş önemli olan o şu an. Çocuk en sağlam evliliklerde bile değişen düzen, hormon dengesizliği, fikir ayrılıkları, uykusuz geceler, karı koca ilişkisinin çocuk odaklı olması vb sorunları beraberinde getirir. Kaç aylıktı ki evliliğiniz hamile kaldığınızda? Evliliğin başıyla şimdisi bir değil. O zaman çözülemeyen problemlerin şimdi çığ gibi olması çok normal.

Bir de şu var kadın-erkeğin evliliğe bakış açısı farklı. Erkekler evliliğe kurulu düzenim olsun, artık yoruldum/duruldum diye bakarken kadınlar siz öyle misiniz bilmiyorum ama büyük çoğunluk öyle hep evlenince kocanla yaparsın, evlenince kocanla gidersin diye büyütülüyor. Bu sefer sonuç evde kocam gelsin beni gezmeye götürsün diye bekleyen kadınlar-yorgunum dinlenmek istiyorum diyen erkekler.
5 aylık evliydik.. Problem çözme yetisi yok her şeyi çok açık ve net konuşuyorum beklentilerimi ve isteklerimi sunduğum gibi onun da beklentilerini sorup cevap bekliyorum ama yok.. Neden böyle olduğunu soruyorum en başından beri benim davranışlarımın buna sebep olduğunu söylüyor ve ben de onda rahatsız olduğum şeylerden dolayı bu şekilde davrandığımı söylüyorum bu bir kısır döngüye giriyor. Bu şekilde birikerek çığ haline geldi..

Eşim dediğiniz gibi kurulu düzen mantığı ama ben asla öyle değilim 26 yaşımda evlendim ve dolu dolu bir 26 yaş geçirdim 70 il gezdim İstanbul’da evim ve arabam olan bir öğrencilik hayatı yaşadım ailem tarafından hiç kısıtlama yaşamadım yani içimde ukde kalan bir gezme sevdası yok mesele o da değil yine evde olalım ama oturup tv izlemeyelim sohbet edelim birbirimize zaman ayıralım istiyorum aynen bu şekilde ona söyledim ne istediğimi hala bugün eve gelip ayaklarını uzatıp bugün ne izleyelim diyor..
 
Çalışmayı çok istiyorum ofisimi kuracağım ama henüz bebeğim var biraz büyümesini beklemem gerekiyor onun dışında sosyal çevre için gerçekten çok ama çok bencil insanların arasındayım arkadaşlık için defalarca yaklaştım ama olmuyor kimse benimle yakınlık kurmuyor bunun benden kaynaklanmayan başka sebepleri de var
Sebebi evliligin basinda bebek sahibi olmaniz olabilir. Cok iyi bir baba olabilir, bu cok iyi bir es olacagi anlamina gelmez. Bebek sahibi olmak ister istemez belli bir muddet ciftleri birbirinden uzaklastiriyor. Hamilelik ayri, lohusalik ayri, bebegin gazi ve bakimi ayri birer etken. Sizi eş olarak goremeden anne olarak gormeye baslamis olabilir. Kendi hayatiniza agirlik verin. Bebegi esinize birakip tek basiniza yuruyuse cikin, bebekle beraber gezmeye gidin, bebegi uyuttuktan sonra istediginiz film/diziyi izleyin. Esinizden birseyler beklemeye devam ettikce zaman gecmez sizde yipranmaya devam edersiniz
 
Sebebi evliligin basinda bebek sahibi olmaniz olabilir. Cok iyi bir baba olabilir, bu cok iyi bir es olacagi anlamina gelmez. Bebek sahibi olmak ister istemez belli bir muddet ciftleri birbirinden uzaklastiriyor. Hamilelik ayri, lohusalik ayri, bebegin gazi ve bakimi ayri birer etken. Sizi eş olarak goremeden anne olarak gormeye baslamis olabilir. Kendi hayatiniza agirlik verin. Bebegi esinize birakip tek basiniza yuruyuse cikin, bebekle beraber gezmeye gidin, bebegi uyuttuktan sonra istediginiz film/diziyi izleyin. Esinizden birseyler beklemeye devam ettikce zaman gecmez sizde yipranmaya devam edersiniz
Ben eşimden bir şey beklemedikçe daha da rahatlaşıyor zaten sorumsuz bir insan daha da sorumsuzlaşıyor. Bebeği tek bırakamam asla kabul etmez ama yine de deneyeceğim. Zaten işi geç bir saatte bittiği için öyle bir fırsatta olmuyor. Bilmiyorum sonu ne olur ama kendimce deneyebileceğim her yolu denedim çıkmazdayım. Ben bilinçsiz bi insan değilim her şey iyi giderken bebek yaptık daha sonra bu sorunlar çığ gibi büyüdü aslında hamileliğimin de bu kadar büyümesinde etkisi olabilir ama her kavgada çözüm odaklı oldum o ise üzerini kapatalım uzatmayalımcı oldu..
 
Evlenirken kendi ailesinin olduğu şehirden ayrılıp eşinin tüm ailesinin olduğu şehre entegre olmaya çalışan kadınların çoğunun mutsuz olduğunu görüyorum.Bence ya evlilikten önce yaşadığın ,işinin olduğu şehirde yaşamaya devam edeceksin... ya da iki tarafta yeni bir düzene çıkıp birlikte evliliğe ,yeni işe, yeni insanlara alışma sürecini yaşayacaksınız.Diğer türlü erkek hiç yeni bir başlangıç yapmadan ,uyum olma sorunlarını yaşamadan "evlendim ama hayatımda hiçbirşey değişmesin ..birisiyle konuşmaya ihtiyacın mı var annemle konuş ,ben öyle yapıyorum" diyor.Zaman içinde de anlaşılamadığını , hatta biraz da kazıklandığını (hiçbirşey almadan veren olduğunu) düşünüp hem ailesinden hem eşinden uzaklaşıyorsun.
 
X